Όπως η συντριπτική πλειοψηφία των Μακεδόνων και Θρακών στενοχωρήθηκα και εγώ για την κατάργηση του Υπουργείου Μακεδονίας –Θράκης από τον κ. Γιώργο Παπανδρέου. Αυτό το Υπουργείο κι αν ακόμη δεν υπήρχε έπρεπε να το ανακαλύψουμε. Πρωτίστως γιατί προέβαλλε διεθνώς την ελληνικότητα της Μακεδονίας και ήταν κάρφος στα μάτια των Σκοπιανών διαστρεβλωτών. Ας ελπίσουμε ότι η κατάργηση είναι προσωρινή και ότι ο νέος Πρωθυπουργός θα επανορθώσει το σφάλμα.
Είπαν και έγραψαν κάποιοι ότι ήταν κέλυφος χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο. Δεν συμφωνώ. Αυτά είναι προφάσεις εν αμαρτίαις. Όμως και έτσι να ήταν το θέλουμε για τον συμβολισμό του. Το θέλουμε για το όνομά του που είναι η Ιστορία και η ταυτότητά μας. Σήμερα η διαμάχη μας με τα Σκόπια είναι διαμάχη συμβόλων. Όταν εκείνοι επιστρατεύουν δια πλαστογραφίας τον Αλέξανδρο, τον Φίλιππο, τον Απόστολο Παύλο, τον Ήλιο της Βεργίνας, την Ιστορία μας ολόκληρη, εμείς καταργούμε ένα δημόσιο φορέα που φέρει το όνομα «Μακεδονία»! Όλοι οι λαοί που σέβονται την Ιστορία τους δίνουν σημασία στους συμβολισμούς. Θυμηθείτε τον «μοντέρνο» Ομπάμα που ορκίσθηκε επάνω στην Βίβλο του Αβραάμ Λίνκολν και έχοντας πίσω του έναν υπερβολικό αριθμό αμερικανικών σημαιών. Ή μήπως είναι τυχαίο ότι και η Ρωσία και η Σερβία, το Μαυροβούνιο και η Αλβανία χρησιμοποιούν στη σημαία ή στον θυρεό τους τον δικέφαλο αετό, υποδηλώνοντας ότι διεκδικούν τμήμα από την κληρονομιά του Βυζαντίου; Όσοι δεν κατανοούν τη σημασία των συμβολισμών στην εξωτερική πολιτική μού δημιουργούν έντονες επιφυλάξεις για τους μελλοντικούς χειρισμούς τους.
Υποτίθεται ότι η κατάργηση αυτού –και άλλων Υπουργείων-έγινε για να έχουμε ευέλικτη Κυβέρνηση και λιγότερη γραφειοκρατία. Αστειεύονται προφανώς. Πώς θα είναι πιο ευέλικτη η Κυβέρνηση όταν θα έχει δύο Υφυπουργούς στη Θεσσαλονίκη αποκομμένους από τον Υπουργό στον οποίο υπάγονται; Ήταν κακό να υπάρχει ένας Υπουργός στη Θεσσαλονίκη με συντονιστικό ρόλο και είναι καλύτερα τώρα που θα έχουμε μία Υφυπουργό Εσωτερικών και έναν Υφυπουργό Οικονομίας που θα ψάχνουν επί μήνες πώς θα επιμερίσουν τις αρμοδιότητές τού παλαιού Υπουργείου και θα μπερδεύονται μεταξύ τους; Η αμφισβήτηση στρέφεται κατά των νέων θεσμών και όχι -προς Θεού- κατά των δύο προσώπων, τής κ. Θεοδώρας Τζάκρη και του κ. Μάρκου Μπόλαρη, τον οποίο μάλιστα γνωρίζω και εκτιμώ προσωπικά.
Η ύπαρξη ενός Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης σήμαινε πολλά. Σήμαινε την διαρκή παρουσία του ονόματος σε κάθε επιστολόχαρτο που αποστελλόταν στο εξωτερικό. Σήμαινε τη διαρκή υπόμνηση του ονόματος κάθε φορά που ξένος διπλωμάτης ή πολιτικός ή επιχειρηματίας επισκεπτόταν τον Υπουργό στη Θεσσαλονίκη. Σήμαινε συνεχή απόδειξη της ευαισθησίας των Ελλήνων για αυτές τις δύο περιοχές που δέχονται αμφισβητήσεις και απειλές, είτε από ψευτομακεδόνες είτε από Αττίλες. Σήμαινε τη φιλική υπόδειξή μας προς την γειτονική Βουλγαρία να μην αναμοχλεύει ιστορίες για αρχαίους Θράκες δήθεν προγόνους των σημερινών Βουλγάρων. Σήμαινε ότι η Αθήνα αναγνωρίζει την συμβολή της Μακεδονίας και της Θράκης στην οικονομία, την γεωργία, τον πολιτισμό και την Άμυνα της πατρίδας μας.
Προ ολίγων ετών ο Οδυσσέας Ελύτης, η Ιωάννα Τσάτσου, ο Μανόλης Ανδρόνικος και άλλοι άνθρωποι του πνεύματος τόνισαν ότι το όνομα της Μακεδονίας είναι η ψυχή μας. Προεκτείνω λέγοντας ότι το όνομα αυτού του Υπουργείου ήταν η ψυχή μας και θα παραμείνει χαραγμένο στη ψυχή μας. Και θα αγωνισθούμε με κάθε νόμιμο και δημοκρατικό μέσο για αν επανασυσταθεί ως ενιαίο Υπουργείο με το υπερήφανο όνομά του. Ας τρέξουμε να βοηθήσουμε τη Μακεδονία και η Μακεδονία θα μάς σώσει, για να θυμηθούμε και τον μεγάλο Δυτικομακεδόνα Ίωνα Δραγούμη. Όσοι ζωντανοί!
Κ.Χ. 8-10-2009
