Το 2003 ο κ. Σ. Σοφιανόπουλος [πρώην αντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΧΡΩ.ΠΕΙ-πρόκειται για την Χρωματουργία Πειραιώς, μια ιστορική επιχείρηση με την παραγωγή εκατοντάδων πρωτοποριακών προϊόντων από φάρμακα  (βλέπε Αλγκόν) έως πυρομαχικά και όπλα, βλέπε σημείωση 1] συνέγραψε ένα βιβλίο με τίτλο: ”Οι ”Άγνωστες” πλουτοπαραγωγικές πηγές της Ελλάδος και η πολιτική τους σημασία”.

Στο βιβλίο αυτό ο κ. Σ. Σοφιανόπουλος (στο εξής Σ.Σ.) αναφέρεται στις δυνατότητες ανάπτυξης γεωργιο – κτηνοτροφίας της πατρίδος μας αλλά και στο υπέδαφος – πηγές ενέργειας. 

Για να μπει η πατρίδα μας σε τροχιά ανάπτυξης -όταν πια το τιμόνι της χώρας αναλάβουν πολιτικοί που σέβονται, πονούν και αγαπούν τον τόπο- είναι καλό να γνωρίζουμε πόσο σημαντικός τομέας είναι αυτός της γεωργίας και της κτηνοτροφίας. 

Παραθέτουμε κατωτέρω κάποια αποσπάσματα από το εν λόγω πόνημα του κ. Σ. Σοφιανόπουλου, που θα μας βοηθήσουν να αντιληφθούμε το όλο θέμα και τις δυνατότητες που έχει η Ελλάδα στους τομείς αυτούς. Γράφει λοιπόν ο Σ.Σ.:

”…Το ερώτημα που τίθεται λοιπόν είναι τι πρέπει να κάνουμε ως Έλληνες για την πατρίδα μας για να μην εκλείψουμε σιγά-σιγά ως έθνος. Δεν πρόκειται για σχήμα λόγου. Το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Διότι η μετανάστευση των Ελλήνων στο εξωτερικό συνεχίζεται. Αξιόλογοι επιστήμονες εγκαταλείπουν τη χώρα κάθε χρόνο και η επαρχία διαρκώς ερημώνει και δη στις ακριτικές μας περιοχές, όπως όλοι ξέρετε. Κάτι πρέπει να γίνει και μάλιστα επειγόντως για να σταματήσει η πληθυσμιακή μας αφαίμαξη που οφείλεται καθαρά σε οικονομικούς λόγους…” (σημ.: τα ανωτέρω γράφονταν το 2003, σήμερα η κατάσταση λόγω μνημονίων και εκχώρησης της εθνικής μας κυριαρχίας από τους κυβερνώντες καθώς και της παράνομης εισόδου εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών είναι -όπως όλοι γνωρίζουμε- πολύ τραγικότερη).

Συνεχίζει ο Σ.Σ: ”…Οι έρευνες που έκανα επί σειρά ετών με οδήγησαν στο συμπέρασμα ότι οι Έλληνες δεν έχουν παρά να εκμεταλλευθούν τις δυνατότητες που τους δίνει η γεωγραφική θέση, το κλίμα και η βιοποικιλότητα αλλά και το υπέδαφος της χώρας όπου ζουν.

Γιατί όμως τίποτε δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα προς αυτήν την κατεύθυνση; Πολύ απλά, όπως διαπίστωσα και εγώ από πρώτο χέρι, διότι οι ιθύνοντες που ηγούνται του ελληνικού κράτους μποϋκοτάρουν (ή μάλλον προδίδουν;) κάθε τέτοια προσπάθεια. Οι νόμοι της πατρίδος μας είναι αντι-αναπτυξιακοί και αυτό όλοι οι δείκτες της οικονομίας το φανερώνουν. Ακόμη και το ίδιο το Σύνταγμά μας δε ούτε τηρείται ούτε λαμβάνεται υπ’ όψιν. Πλείστοι όσοι νόμοι είναι ξεκάθαρα αντισυνταγματικοί και αυτό κανέναν δεν φαίνεται να ενοχλεί. Είναι τόσο μεγάλη η ανθελληνικότης του κράτους που στις 30 Οκτωβρίου 1980 η Ν.Δ. έφτιαξε τον νόμο 1083, ο οποίος επέτρεψε για πρώτη φορά να λειτουργήσει η μέθοδος των πανωτοκιών που απαγορεύεται σε όλα τα κράτη του κόσμου. Ο Ιουστινιανός μάλιστα επί Βυζαντίου την απαγόρευσε δια νόμου. Χρόνια προσπαθούσα να ρίξω αυτόν τον νόμο και τελικώς το κατάφερα, αλλά οι λεπτομέρειες αυτές θα αναφερθούν παρακάτω…” (σημ.: ο Νόμος 1083 κατέπεσε τελικά από τον Άρειο Πάγο το 1997 κατόπιν επίπονων και επίμονων δικαστικών ενεργειών του Σ. Σοφιανόπουλου).

Και συνεχίζει ο Σ.Σ. θέτοντας -στην αρχή του πονήματός του- τη θέση του σχετικά με το τι μπορεί να κάνει άμεσα το ελληνικό κράτος για να ανακάμψει.

”…Η θέση μου λοιπόν είναι ότι το ελληνικόν κράτος πρέπει επιτέλους να δώσει βάρος σε προϊόντα που είναι: 1) εύκολο να παραχθούν και 2) θα βασίζονται στο πλούτο της ελληνικής φύσης και του ελληνικού κλίματος και εδάφους-υπεδάφους, έτσι ώστε και να θέλουν τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη να μην μπορούν να μας ανταγωνισθούν.

Με άλλα λόγια, θέλω να καταδείξω ότι η πατρίδα μας λόγω της ιδιομορφίας του εδάφους της μπορεί και να αξιοποιήσει το έδαφος της με την βοήθεια των υδάτινων πόρων της προς παραγωγή πολύτιμων γεωργικών προϊόντων απαραίτητων και για την κτηνοτροφία.

Για να προϊδεάσω τον αναγνώστη, θα φέρω στο σημείο αυτό δύο παραδείγματα: Δύο από τα προϊόντα που θα αναλύσω παρακάτω είναι όπως τα λούπινα και ιδιαιτέρως η σόγια. Η σόγια και το λούπινο είναι τα μόνα φυτά γνωστά τουλάχιστον μέχρι σήμερα που παράγουν καρπό ο οποίος περιέχει πρωτεΐνες από 38-55%, δηλ. διπλάσιες πρωτεΐνες απ’ ό,τι περιέχουν οι άλλοι γνωστοί πρωτεϊνικοί καρποί, όπως το ρεβίθι, οι φακές, κλπ, τα οποία όμως δεν έχουν άνω του 20%. Και ως γνωστόν χωρίς πρωτεΐνες δεν μπορούν να αναπτυχθούν ούτε να αποδώσουν τα ζώα, ούτε βέβαια και ο άνθρωπος. Δυστυχώς όμως το λούπινο, ενώ είναι ένα πολύτιμο προϊόν που ευδοκιμεί κατ’ εξοχήν στην χώρα μας, δεν έχει διαδοθεί ιδιαιτέρως μέχρι σήμερα στην Ελλάδα και η παραγωγή του δεν ξεπερνά τα 150 κιλά το στρέμμα. Η δε σόγια ακόμη είναι άγνωστη στην Ελλάδα, και οι προσπάθειες καλλιέργειας της, που ήταν και δικό μου εγχείρημα, κατέληξαν στο κενό…”

Φυτείες σόγιας

Λίγο παρακάτω ο κ. Σ. Σοφιανόπουλος αναφέρεται σε κάποια παραδείγματα που υποστηρίζουν τον στρατηγικό ρόλο (στον οικονομικό τομέα) που έχει η γεωργία-κτηνοτροφία και η -πριν από αυτές- ανάπτυξη της παραγωγής ζωοτροφών. 

”…Σίγουρα θα αναρωτηθούν πολλοί γιατί θεωρώ τόσο πολύτιμα τα ταπεινά γεωργικά προϊόντα όπως το λούπινο ή την σόγια. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε συνδέσει στο μυαλό μας τον πλούτο μιας ανεπτυγμένης χώρας με τα εντυπωσιακά προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, π.χ. τα αυτοκίνητα Ferrari ή τους πυραύλους. Όμως θέλω να τονίσω αυτό που διαφεύγει σε πολλούς, δηλ. ότι η κτηνοτροφία και η παραγωγή ζωοτροφών είναι μία τεράστια, η σημαντικότερη του κόσμου, αλλά παραγνωρισμένη πηγή πλούτου.

Λούπινα Μάνης

Οι αριθμοί μιλούν μόνοι τους: η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα, για να διατηρήσει την κτηνοτροφία της, χρειάζεται 45 εκατ. τόνους σόγιας ετησίως τουλάχιστον. Οι ποσότητες αυτές σχεδόν όλες, είναι αμερικανικών συμφερόντων και χωρίς αυτές η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να διαθρέψει τα ζωντανά της, όπως χοιρινά, αγελάδες, μοσχάρια και κοτόπουλα (*).Το συνάλλαγμα που κερδίζει η Γαλλία από τις εξαγωγές των αυτοκινητοβιομηχανιών της Renault (Ρενώ), Peugeot (Πεζώ) και Citroen (Σιτροέν) της φτάνει για να καλύψει μόνο το 20% των αναγκών της σε σόγια, που εισάγει από τις Η.Π.Α. για να διατηρήσει την κτηνοτροφία της…” (σημ.: οι ανωτέρω αριθμοί έχουν οπωσδήποτε μια διαφορά με τα σημερινά δεδομένα διότι γράφονταν το 2003, ωστόσο καθιστούν το μήνυμα που θέλει να περάσει ο γράφων πασιφανές)

* Ο Δρ.Kweller, διευθυντής ταυ Ινστιτούτου Βελτιώσεως Φυτών της Βαυαρίας υποστήριξε ότι η Γερμανία έχασε τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο από έλλειψη σόγιας, διότι αυτό την εμπόδισε από το να παράγει αρκετά χοιρινά και κοτόπουλα και έτσι πείνασε και παρεδόθη (βλ. Ι. Δημητριάδη, Μια πολύτιμος ύλη εις την υπηρεσία του ανθρώπου, Αθήναι 1947, σελ. 62). Σήμερα οι ΗΠΑ κυβερνούν τον κόσμο διότι ελέγχουν περίπου το 80% της παγκοσμίου παράγωγης σόγιας που είναι 80 εκατ. τόνοι, άνευ της οποίας ποσότητας η ανθρωπότης θα πεινάσει.

***

Παρακάτω παρουσιάζουμε έναν Πίνακα αυτάρκειας προϊόντων ζωϊκής παραγωγής- αλιείας (σε χιλ.τόνους) του έτους 2010. Τα στοιχεία προέρχονται από σχετική έκθεση και επεξεργασία της ΠΑΣΕΓΕΣ, ΕΛ.ΣΤΑΤ. και ΕΛΓΟ. Ενημερωτικά αναφέρουμε ότι στοιχεία στατιστικά όπως τα κατωτέρω δεν είναι δυνατό να εντοπισθούν για το αμέσως προηγούμενο έτος, -τουλάχιστον από κρατικούς θεσμοθετημένους φορείς- δεδομένου ότι και η Στατιστική Επετηρίδα της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής εκδόθηκε το 2009-2010.

Όπως βλέπουμε στον ανωτέρω πίνακα η Ελλάδα εισάγει: γύρω στο 18% των πουλερικών που καταναλώνει, το 61,70% των χοιρινών και το 70% του βόειου κρέατος (που καταναλώνει)!

Με άλλα λόγια η Ελλάδα – όπως την κατάντησαν τις τελευταίες δεκαετίες (μέσα της δεκαετία του 1970 και εντεύθεν) – δεν μπορεί να καλύψει ούτε το γάλα των παιδιών της (39% εισαγωγές αγελαδινού γάλακτος), ούτε τις ανάγκες κρέατος. Ακόμη και στα αυγά που η πατρίδα μας πριν λίγα χρόνια είχε αυτάρκεια τώρα κάνει εισαγωγές (9% για το 2010).

Σημείωση 1: Σύντομο βιογραφικό του κ. Σ. Σοφιανόπουλου: Ο Σωτήριος Σοφιανόπουλος γεννήθηκε το 1938 στην Αθήνα. Το 1956 αποφοίτησε από το Γυμνάσιο Αναβρύτων. Σπούδασε Χημικός στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και μέχρι του προδιπλώματος στο Πολυτεχνείο Darmstad της Γερμανίας. Διετέλεσε επί τετραετία Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων φοιτητών στη Γερμανία.

Επί 11 χρόνια διετέλεσε Αντιπρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της φαρμακοβιομηχανίας  ΧΡΩ.ΠΕΙ (ΧΡΩματουργία ΠΕΙραιώς), όπου ειδικεύτηκε στην Εφηρμοσμένη Έρευνα και την Αναπτυξιακή Τεχνολογία. Δημιούργησε πρότυπο εργοστάσιο που κατασκεύασε τα πρώτα ελληνικά όπλα της ελληνικής ιστορίας της νεοτέρας Ελλάδος. Οι κρατούντες δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει και τον Νοέμβριο του 1977 υπέγραψε το ελληνικό κράτος με ξένη εταιρεία για την αγορά όπλων. Είχε αρχίσει την κατασκευή βαλλιστικών πυραύλων, που και αυτούς εμπόδισε το κράτος να γίνουν. Έφερε εις πέρας, για λογαριασμό του Υπ. Εθνικής Άμυνας υψηλοτάτη τεχνολογία υψίστης Εθνικής Ασφαλείας για την οποία δεν δίνει περισσότερα στοιχεία.

-Το 1972 απέδειξε ότι η Σόγια ευδοκιμεί στη χώρα μας καλλιεργώντας σε 4 περιοχές Κωπαΐδα, Λάρισα, Θεσσαλονίκη και Ξάνθη 200 στρέμματα, 9 βρώσιμες ποικιλίες και 9 κτηνοτροφικές ποικιλίες. Το Υπ. Γεωργίας μποϋκοτάρισε την προσπάθειά του αυτή.

-Κατασκεύασε το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής πρωτεϊνούχων αλεύρων υψηλής περιεκτικότητας σε αμινοξέα, που εξήγοντο σε Ευρώπη και Ανατολή. Η Βουλγαρία ζήτησε την ανωτέρω τεχνολογία επ’ ανταλλαγής τεχνολογίας παραγωγής κιτρικού οξέως, το οποίο η πατρίδα μας εισάγει, αξίας 10 εκατ. $ ετησίως. Το κράτος δεν επέτρεψε τη συνεργασία και διέταξε το κλείσιμο του εργοστασίου.

-Στα εργαστήρια της ΧΡΩΠΕΙ συντέθηκε ως υγρό προωθητικό πυραύλων η υδραζίνη. 

η ΧΡΩ.ΠΕΙ. την οποία έκλεισε το ελληνικό κράτος

-Στα ναυπηγεία Αυλίδος κατασκεύασε τορπιλακάτους που όμως η προσπάθεια για διαφόρους λόγους δεν συνεχίστηκε.

-Εξόρυξε το πρώτο ελληνικό πετρέλαιο στο Κερί Ζακύνθου και το 1977 κατέληξε κατηγορούμενος για το ”κατ’ εξακολούθηση έγκλημα της παραγωγής αργού πετρελαίου”.

ο κ. Σ. Σοφιανόπουλος στο Κερί Ζακύνθου

-Μετά απ’ όλους αυτούς τους κρατικούς διωγμούς, παρητήθη των προσπάθειών του, αντιληφθείς ότι το ελληνικό κράτος έχει στόχο να εμποδίζει την άνοδο της Ελληνικής Οικονομίας και την προκοπή των Ελλήνων και ίδρυσε το κόμμα του Ελληνισμού. Απέδειξε ότι διευθύνουν τα ξένα συμφέροντα και ιδιαιτέρως τα του διεθνούς σιωνισμού. Υπεστήριξε στις διαλέξεις του ότι, υπάρχουν πάντα Έλληνες πράκτορες ”προδότες”, οι οποίοι δρουν μέσα στην κρατική μηχανή και στις ηγεσίες του τόπου.

-Από το 1990 αφιερώθηκε στο ζήτημα των πανωτοκίων για τα οποία τελικά ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε το 1997 ότι είναι παράνομα. Από το 2008 ο Σ. Σοφιανόπουλος έχει αποσυρθεί από τα δημόσια δρώμενα λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας. (σημ.: τα σχετικά με το βιογραφικό του Σ.Σ. έχουμε αντλήσει από σημειώσεις του ίδιου και από το διαδίκτυο, βλέπε: http://www.scribd.com Σοφιανόπουλος Σωτήρης-βιογραφικό)

Πηγή: Ενωμένη Ρωμιοσύνη