Τα πρότυπα συμπεριφοράς στους άνδρες και τις γυναίκες έχουν βιολογική προέλευση και η μανία του "ουδέτερου φύλου" είναι μάταιη έναντι αυτής της πραγματικότητας, λέει η Debra W. Soh (Ντέμπρα Σο), νευροεπιστήμονας και ερευνήτρια σε θέματα σεξ, στο Πανεπιστήμιο του Γιορκ στο Τορόντο και συγγραφέας για τα Globe and Mail, Harpers, Wall Street Journal, Scientific American, LA Times και το περιοδικό Playboy.

Σε ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε από τους LA Times, η Soh είπε ότι λόγω της σταθερής επιδίωξης της «ισότητας των φύλων και της προώθηση της «μη συμβατικότητας», έχει γίνει δημοφιλές το να μεγαλώνεις μικρά παιδιά «με ένα τρόπο ουδέτερο κατά το φύλο (gender-neutral)».

Το άρθρο που έχει τίτλο «Η ματαιότητα της gender-neutral ανατροφής», αναφέρεται στα "ουδέτερα κατά το φύλο" πρότυπα ανατροφής τέκνων ως εκείνα που «δεν αποκαλύπτουν το φύλο του μωρού κατά τη γέννηση, και ντύνουν τα παιδιά και διακοσμούν τα δωμάτιά τους σε διάφορες αποχρώσεις ανοιχτού μπεζ και τα ενθαρρύνουν να παίζουν με «ουδέτερα κατά το φύλο» παιχνίδια.

Υπάρχουν επίσης πιέσεις στις εταιρείες να βοηθήσουν, συνεχίζει η Soh, μιλώντας για «καταγγελίες γονέων» που έχουν οδηγήσει μεγάλες αμερικάνικες εταιρίες να «σταματήσουν τον διαχωρισμό των παιχνιδιών τους με βάση το φύλο».

Όλα αυτά, όμως, επισημαίνει, είναι ένα χάσιμο χρόνου, διότι «η επιστημονική πραγματικότητα είναι ότι είναι μάταιο να αντιμετωπίζεις τα παιδιά ως λευκές πλάκες χωρίς προκαθορισμένα χαρακτηριστικά. Η βιολογία παίζει ρόλο».

Μια μεγάλη και μακρόχρονη έρευνα δείχνει ότι οι προτιμήσεις των παιχνιδιών, για παράδειγμα, είναι έμφυτες, δεν είναι «κοινωνικά κατασκευασμένες»  ούτε διαμορφώνονται από την επιρροή των γονέων.

Τα περισσότερα κορίτσια θα κλίνουν προς κοινωνικά ενδιαφέροντα παιχνίδια, όπως κούκλες, που συμβάλλουν στην ανάπτυξη κοινωνικών και λεκτικών ικανοτήτων. Τα περισσότερα αγόρια θα κλίνουν προς τα παιχνίδια που είναι μηχανικά ενδιαφέροντα, όπως τα αυτοκίνητα και τα φορτηγά, ενισχύοντας τις οπτικο-χωρικές τους ικανότητες.

Η Soh επισήμανε ότι «μια τεράστια έρευνα στην νευροαπεικόνιση έχει δείξει ότι υπάρχουν διαφορές στον εγκέφαλο μεταξύ των δύο φύλων».

Μια μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο "Infant and Child Development” (Ανάπτυξη Βρέφους και Παιδιού) και στις «Προτιμήσεις παιχνιδιών σύμφωνα με το φύλο σε αγόρια και κορίτσια ηλικίας 9-32 μηνών», έδειξε ότι αυτές οι προτιμήσεις προκύπτουν ήδη από τους εννέα μήνες «πριν τα παιδιά μεγαλώνοντας αρχίσουν να καταλαβαίνουν ότι υπάρχουν διαφορές μεταξύ των φύλων, στην ηλικία περίπου των 18 μηνών».

Η Soh έγραψε ότι «ένα άλλο αποδεικτικό στοιχείο προέρχεται από τη μελέτη των κοριτσιών που είχαν εκτεθεί σε υψηλά επίπεδα τεστοστερόνης προγεννητικά, στην περίπτωση μιας γενετικής πάθησης που ονομάζεται συγγενής υπερπλασία των επινεφριδίων, ή CAH».

Τα κορίτσια με CAH τείνουν να μη συμμορφώνονται προς το φύλο τους και να προτιμούν παιχνίδια που τυπικά είναι για τα αγόρια, ακόμα και όταν οι γονείς τους προσφέρουν περισσότερες επαίνους για τυπικά κοριτσίστικα παιχνίδια. Αυτό μιλάει για τον ζωτικό ρόλο των ορμονών στην ανάπτυξη των προτιμήσεων κατά το φύλο και τις διαφορές μεταξύ των φύλων στη συμπεριφορά, ευρύτερα (Prenatal Hormones and Postnatal Socialization by Parents as Determinants of Male-Typical Toy Play in Girls With Congenital Adrenal Hyperplasia,” Child Development, 10.1111/j.1467-8624.2005.00843.x).

Επιπλέον, συνεχίζει, μια εξίσου «τεράστια έρευνα νευροαπεικόνισης έχει δείξει διαφορές στον εγκέφαλο μεταξύ των δύο φύλων».

Μια μετα-ανάλυση 126 μελετών διαπίστωσε ότι οι άνδρες έχουν μεγαλύτερο συνολικό όγκο εγκεφάλου από ό, τι οι γυναίκες (“A meta-analysis of sex differences in human brain structure,” Neuroscience & Biobehavioral Reviews, Volume 39, February 2014).

Οι άνδρες παρουσιάζουν επίσης μεγαλύτερη συνδεσιμότητα λευκής ουσίας που εκτείνεται από το εμπρός προς το πίσω μέρος του εγκεφάλου, ενώ οι γυναίκες έχουν τις περισσότερες από αυτές τις συνδέσεις μεταξύ των δύο ημισφαιρίων.

Επιπλέον, όταν οι ερευνητές ανέλυσαν πάλι τα ίδια δεδομένα του εγκεφάλου από τη μελέτη «όχι διαφορές μεταξύ των φύλων», διαπίστωσαν ότι ήταν δυνατόν να προσδιοριστεί σωστά εάν ένας εγκέφαλος ήταν αρσενικός ή θηλυκός 73 τοις εκατό του χρόνου.

Η Soh συνέχισε:

Ακούω πολλούς ‘καλοπροαίρετους’ γονείς που μεγάλωσαν τα παιδιά τους σε gender-neutral σπίτια ότι έμειναν έκπληκτοι διαπιστώνοντας ότι παρ’ όλα αυτά έκλιναν προς στερεοτυπικού ενδιαφέροντος παιχνίδια.

Μικρά αγόρια που τους έδωσαν κατσαρόλες και τηγάνια για να παίξουν μαζί τους τα μετέτρεψαν σε αυτοσχέδια αυτοκίνητα, ολοκληρωμένα, δημιουργώντας μάλιστα και ήχους κινητήρα! Τα μικρά κορίτσια στρέφονταν το ένα προς το άλλο και άρχιζαν να παίζουν σπίτι.

Είπε επίσης ότι, εφ 'όσον τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να λάβουν μέρος σε δραστηριότητες που θεωρούν ενδιαφέρουσες, δεν υπάρχει τίποτα λάθος στο να είναι «τυπικά στο φύλο τους», καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι «το να αναγνωρίζεις τις εγγενείς διαφορές στα φύλα δεν είναι κάτι το επιβλαβές ή το ‘σεξιστικό’. «Οι διαφορές δεν σημαίνουν ότι το ένα φύλο είναι καλύτερο από το άλλο», είπε.

Debra W. Soh

Είναι εξαιρετικά ασυνήθιστο να βρεις μια τέτοια ειλικρινή και ουσιαστική αξιολόγηση των βιολογικών διαφορών σε κάποιο από τα ελεγχόμενα μέσα ενημέρωσης. Μπράβο στην Soh και στους L . A . που τόλμησαν να γράψουν ένα τέτοιο άρθρο, αν και δεν μπόρεσαν να χρησιμοποιήσουν αυτά τα επιστημονικά δεδομένα ώστε να εξαχθεί το λογικό συμπέρασμα ότι η όλη «τρανσέξουαλ» προπαγάνδα δεν είναι τίποτε άλλο παρά κατασκευασμένες ανοησίες που επιβλήθηκαν στις δυτικές κοινωνίες από διανοητικά άρρωστους ανθρώπους οι οποίοι προσποιούνται ότι βιολογική διάκριση των φύλων «δεν υπάρχει».

Πηγή: Κόκκινος Ουρανός