Ανοικτή επιστολή,
προς τους διευθυντές των γυμνασίων – λυκείων.
Κύριοι διευθυντές,
Πριν λίγες ημέρες κατέθεσα την έγγραφη, ρητή άρνηση μου για τη συμμετοχή του παιδιού μου στη “θεματική εβδομάδα”, που ο υπουργός παιδείας αποφάσισε να διενεργηθεί στα σχολεία όλης της χώρας. Επειδή είμαι φύση και θέση κατά των αφορισμών, θέλω με την επιστολή μου αυτή να αιτιολογήσω τη στάση μου. Οι έγγραφη ένστασή μου, παρ' ότι αναφέρεται στην τρίτη θεματική ενότητα με τίτλο “έμφυλες ταυτότητες” αφορά κατ' ουσίαν και στις υπόλοιπες δύο ενότητες.
Ενότητα 1. “Διατροφή”
Ο υπουργός αποφασίζει να μιλήσει , δια μέσω των διδασκόντων για ζητήματα διατροφής σε μια ελληνική κοινωνία που βρίσκεται στα πρόθυρα της επισιτιστικής κρίσης, με οικογένειες, που στέλνουν στο σχολείο τα παιδιά τους νηστικά. Πριν μιλήσετε, πράξτε! Μοιράστε φαγητό στα παιδιά των σχολείων μας και ύστερα μιλήστε τους για διατροφή. Βεβαίως η τραγική έλλειψη πόρων των γυμνασίων και λυκείων μας σάς απαγορεύει να φροντίσετε για τo πρωινό ή τo δεκατιανό των μαθητών. Στο χέρι σας είναι να απαιτήσετε από το κράτος, όπως βρίσκει χρήματα για να σιτίσει δωρεάν (και καλώς πράττει) τους φιλοξενούμενος μας, πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες, να εξασφαλίσει και τα κονδύλια για τη δωρεάν ημιδιατροφή των μαθητών των ελληνικών σχολείων. Λόγοι ισονομίας και ισοπολιτείας επιβάλλουν την ίση μεταχείριση των πολιτών της χώρας με αυτήν των φιλοξενούμενών της! Είναι απαράδεκτο να πεινούν οι ένοικοι του σπιτιού σου (και μάλιστα οι ασθενέστεροι) και συ να εξασφαλίζεις τροφή μόνο για τους φιλοξενούμενούς σου!
Ενότητα 2. “Ουσίες”.
Φοβάμαι όταν ακούω τη λέξη “ουσίες” ν' ακούγεται από ανθρώπους, που έχουν συμπαραταχθεί με τις απόψεις τού τέως πρωθυπουργού κ. Γεωργίου Παπανδρέου, περί αποποινικοποιήσεως των “μαλακών ναρκωτικών”. Ποιοι θα δώσουν τις οδηγίες για την ενότητα αυτή; Μήπως οι άνθρωποι που τραγουδούσαν μαζί με τον Λουκιανό “στα ουίσκια λέμε ναι, στα τσιγάρα λέμε ναι, στα πρεζάκια λέμε ναι”; Ομάδα βουλευτών κατέθεσε πρόσφατα επερώτηση στη βουλή περί αποποινικοποιήσεως της κάνναβης Αυτοί θα μιλήσουν για “ουσίες” στα παιδιά μας; Τι θα πουν; Τελικά βρήκε η ελληνική κοινωνία τους... υπερ-ούσιους σωτήρες της!
Ενότητα 3. “Έμφυλες ταυτότητες”.
Αλγεινή εντύπωση μου προξενεί η επιπολαιότητα με την οποία ο πολιτικός και πνευματικός κόσμος της πατρίδας μας αντιμετωπίζει τα ζητήματα σεξουαλικού προσανατολισμού και ιδιαίτερα της ομοφυλοφιλίας στις νεαρές ηλικίες. Τα παιδιά και οι έφηβοι είναι άνθρωποι στη διαδικασία σωματικής, πνευματικής και ψυχικής ανάπτυξης. Σ' αυτή τη διαδικασία προσπαθούν να γνωρίζουν το σώμα τους, την καρδιά τους, το σώμα και την καρδιά του αντίθετου φύλου. Σ' αυτήν ακριβώς τη κρίσιμη φάση της ζωής τους, που έχουν τα πρώτα άγουρα καρδιοχτύπια -τα όμορφα σκιρτήματα-, ζητά ο υπουργός παιδείας να τους γνωρίσετε εσείς τον παρά-φύση έρωτα και την ανωμαλία. Θέλει να μιλήσετε για την ομοφυλοφιλία σε παιδιά και νέους, που ακόμα δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν την προσωπική τους σεξουαλική ταυτότητα. Δεν έμαθαν ακόμα οι νέοι τον έρωτα και ζητείται να μάθουν την ανωμαλία, και να τη... σέβονται! Λέγεται πως τα παιδιά πρέπει να μάθουν να αποδέχονται την διαφορετικότητα. ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ! Η αλήθεια είναι πως ο υπουργός παιδείας θέλει να προλάβει την ομαλή ανάπτυξή τους και να τα βουλιάξει στη διαστροφή, ίσως... για να βρει δόκιμη δικαιολογία η διαστροφική του διάθεση κατακρημνισμού αρχών και αξιών, ζητημάτων που αποτελούν ευθύνη του σχολείου!
Ξέρετε, αποφάσισα να γράψω ατή την επιστολή διαμαρτυρία παρακινούμενος από την κόρη μου, που αρνούμενη τα φλερτ των συνομηλίκων της αγοριών μου είπε “δεν είναι ακόμα η ώρα μας να μάθουμε τους έρωτες”. Σας παρακαλώ να σεβαστείτε την άποψή της, αλλά και σας απαγορεύω, με την ευθύνη και την αγάπη του γονέα, να επέμβετε στην ψυχή της προσδίδοντάς της προσλαμβάνουσες ανωμαλίας και διαφθοράς.
Τέλος σας υπενθυμίζω, πως το άρθρο 16 παράγραφος 2 του συντάγματός μας ορίζει, πως σκοπός της παιδείας είναι η ανάπτυξη εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης των Ελλήνων πολιτών, και η διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες. Παρατηρούμε στην περιγραφή του άρθρου την άμεση σχέση αιτίου και αιτιατού. Η διάσπαση της σχέσεως αιτίου και αιτιατού, που επεχείρησε ο κ. Φίλης στη βουλή, αποτελεί παραποίηση, παρερμηνεία του άρθρου 16 του συντάγματος, και άρα παραβίασή του.
Σας καλώ, και σας παρακαλώ, να προστατέψετε από τη βαρβαρότητα το παιδί μου, καθώς και όλα τα παιδιά που φοιτούν στα ελληνικά σχολεία, δηλώνοντας στο υπουργείο παιδείας την κάθετη άρνησή σας να εφαρμόσετε στο σχολείο σας τα σχετικά με την θεματική εβδομάδα.
Με επιφύλαξη παντός νομίμου δικαιώματός μου
Πηγή: Κατάνυξις