Ἅγιον Ὄρος, 3 Μαρτίου 2018
Πρός τήν
Ὀργανωτική Ἐπιτροπή
τοῦ Συλλαλητηρίου γιά τά Θρησκευτικά
στά Προπύλαια, στίς 4 Μαρτίου 2018
Ἀθήνα
Μέ πολλή χαρά ἐλάβαμε τήν πρόσκλησή Σας, νά συμμετάσχουμε στό συλλαλητήριο τῆς 4ης Μαρτίου, γιά νά διαμαρτυρηθοῦμε γιά τήν μεθοδευμένη ἐπιβολή τοῦ νέου πολυθρησκειακοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν.
Εὐχαριστοῦμε γιά τήν πρόσκληση. Συγχαίρομε γιά τήν πρωτοβουλία.
Ἐπειδή ἀντικειμενικοί λόγοι δέν ἐπιτρέπουν τήν προσωπική μας παρουσία στό συλλαλητήριο, παρακαλοῦμε νά δεχθεῖτε τήν διαβεβαίωσή μας ὅτι ἡ πρωτοβουλία σας μᾶς βρίσκει συμφώνους, συνοδοιπόρους καί συναγωνιστές.
Κάθε χριστιανική ψυχή στήν Ἑλλάδα πονάει καί διαμαρτύρεται γιά τήν μετατροπή τοῦ μαθήματος τῶν Θρησκευτικῶν σέ πανθρησκειακό.
«Ὁδηγό πρός τήν πανθρησκεία» εἶχε χαρακτηρίσει τό νέο τότε πιλοτικό πρόγραμμα σπουδῶν γιά τά Θρησκευτικά ὁ μακαριστός Καθηγούμενός μας, π. Γεώργιος Καψάνης. Καί ἐμεῖς, στοιχημένοι στήν γραμμή πού σταθερά ἀκολουθεῖ ἡ Ἱερά Κοινότης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, διαμαρτυρόμαστε γιά τόν πολυθρησκειακό χαρακτῆρα τοῦ μαθήματος.
Πρόκειται γιά οὐμανιστική παιδεία, γιά πανθρησκειακό συγκρητισμό. Ἐπιδιώκεται νά ἀκυρωθῆ ἡ Παιδεία τοῦ Γένους, νά ἀποκοποῦν τά παιδιά ἀπό τίς ρίζες τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεως, νά ἀφομοιωθοῦν στήν χοάνη μιᾶς οὐμανιστικῆς θρησκευτικότητος, νά προετοιμασθῆ ἡ δαιμονική Πανθρησκεία.
Εἴμαστε Ὀρθόδοξος Χριστιανικός λαός. Ἔχουμε τίς ἁμαρτίες μας, ὡς ἄτομα καί ὡς λαός. Ἀλλά τήν Πίστη μας δέν τήν ξεπουλᾶμε, δέν προδίδουμε τόν θησαυρό πού κράτησε τό Γένος μας ἐδῶ καί 2.000 χρόνια, δέν ζητοῦμε ἀπό τόν Χριστό, ὅπως οἱ Γαδαρηνοί τοῦ Εὐαγγελίου, νά φύγει ἀπό ἀνάμεσά μας. Τό ἔκαναν ἄλλοι λαοί. «Μόλις ὅμως Αὐτός ἔφυγεν, ἦλθε πόλεμος, ὀργή, τρόμος καί φρίκη, κατάρρευσις, καταστροφή» (ἅγ. Νικόλαος Ἀχρίδος).
Ἄν γίνει ἕνα δημοσψήφισμα, ἄν ὁ λαός μας ἐρωτηθῆ, σίγουρα θά ἐπιλέξει τόν Χριστό στήν Παιδεία καί ὄχι τήν ἀπο-Χριστοποίησί της.
Κάποιοι ἐκσυγχρονιστές τῆς Παιδείας θέλουν νά ἀλλάξουν τήν φυσιογνωμία μας. Νομοθετοῦν, προχωροῦν, ἐπιβάλλουν. Γίναμε δῆθεν πολυπολιτισμική χώρα. Ὡς ἐντολοδόχοι τῆς Νέας Τάξης, θέλουν τά πάντα χλιαρά, ἄνευρα, ὁμογενοποιημένα. Τόν Χριστό στήν ἴδια μοῖρα μέ τόν Μωάμεθ, τόν Βούδα, τόν Κομφούκιο. Ὡσάν ὅλες οἱ πίστεις νά εἶναι τό ἴδιο. Ἡ μοναδικότητα τοῦ Χριστοῦ γιά τήν σωτηρία, χάνεται. Ὁ δάσκαλος στό σχολεῖο προτρέπεται νά εἶναι «ἀντικειμενικός», νά διδάξει τά Θρησκευτικά ἀποστασιοποιημένος ἀπό τήν δική του Πίστη!
Δέν μποροῦμε νά συμβιβασθοῦμε.
Εἴμαστε στό πλευρό τῶν ἐκπαιδευτικῶν καί τῶν γονέων πού βλέπουν νά ὑποσκάπτεται στίς ψυχές τῶν παιδιῶν τους ἡ πίστη στήν μοναδικότητα τῆς ἐν Χριστῷ σωτηρίας.
Θέλουμε οἱ ὑπεύθυνοι νά δείξουν τήν ἀπαραίτητη εὐαισθησία. Νά ἀκούσουν τόν πατρο-Κοσμᾶ, τόν Διδάχο τοῦ Γένους, νά λέει τί «μανθάνομεν εἰς τό σχολεῖον» (Ἰω. Μενούνου, Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ Διδαχές, ἐκδ. Τῆνος, σελ. 142). Ζητοῦμε ἀπό τούς ἐκσυγχρονιστές νά ἀκούσουν, ἔστω, τόν δικό τους μέντορα, τόν Κοραῆ, νά ὁρίζει γιά τήν δημόσια παιδεία, ὅτι ἡ θρησκευτική παιδεία εἶναι «κατήχησις», ὄχι πολυθρησκειακό μάθημα («Σημειώσεις εἰς τό προσωρινόν πολίτευμα τῆς Ἑλλάδος τοῦ 1822 ἔτους» [ἐνν. τό Σύνταγμα τῆς Α΄ ἐν Ἐπιδαύρῳ Ἐθνοσυνελεύσεως], ἔκδ. ἐν Ἀθήναις, 1933, ὑπό Θεμ. Π. Βορίδου).
Προσευχόμαστε νά ἀποτρέψει ὁ Θεός ἕνα νέο βαρλααμιτισμό.
Προσευχόμαστε νά φυλάξει ὁ Θεός τά παιδιά μας ἀπό τόν σύγχρονο γενιτσαρισμό στόν πανθρησκειακό σχετικισμό.
Προσευχόμαστε νά δώσει ὁ Θεός σύνεση στούς ὑπευθύνους τῆς δημόσιας παιδείας.
Προσευχόμαστε νά κρατήσει ὁ Θεός τά παιδιά μας στόν δρόμο τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ἐμπειρίας, τῆς ἁγιότητος, τῆς θεώσεως.
Ἡ Πολιτεία πρέπει νά ἀνταποκριθῆ. Τό ἀπαιτοῦν οἱ καιροί.
Ὁ Καθηγούμενος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους
+ Ἀρχιμανδρίτης Χριστοφόρος
καί οἱ σύν ἐμοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί
