Οι εργασίες του 53ου Παιδαγωγικού Συνεδρίου έληξαν με επιτυχία. Πιο κάτω μπορείτε να διαβάσετε ή να κατεβάσετε τα πορίσματα του Συνεδρίου και το Δελτίο Τύπου που κεδόθηκε κατόπιν.

 ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ

 ∙ Ζοῦµε σήµερα τίς τραγικές συνέπειες τῆς 6ης πτώχευσης τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους µετά τήν Ἑλληνική Ἐπανάσταση. Ἡ διεθνής χρηµατοπιστωτική κρίση τοῦ 2007-8 ὑπῆρξε µόνο ἀφορµή τῆς ἑλληνικῆς πτώχευσης. Τά αἴτιά της ὅµως εἶναι βαθύτερα. Ἡ οἰκονοµική κρίση ὑπῆρξε ἀποτέλεσµα τῆς ἐπί σχεδόν τέσσερις δεκαετίες κρίσεως τῆς πολιτικῆς καί τῆς κοινωνίας, κρίσεως πού ἑδράζεται στήν κατάρρευση τῆς παιδείας, τῶν θεσµῶν καί τῶν ἀξιῶν.

∙ Ἡ µυωπική συµπεριφορά καί ἡ ἀπληστία πολιτικῶν, συνδικαλιστῶν, τραπεζῶν καί ἰδιωτῶν ὑπῆρξαν οἱ βάσεις τῆς οἰκονοµικῆς κατάρρευσης τῆς χώρας µας, ἐνῶ ἡ ἀτιµωρησία καί οἱ ἀνάγκες διατήρησης   τοῦ φαύλου πελατειακοῦ κράτους ἐµποδίζουν τή λήψη τῶν µέτρων ἐκείνων πού θά ὁδηγοῦσαν στήν ἔξοδο ἀπό τήν κρίση.

∙ «Τό πρώτιστον τῶν παρ’ ἡµῖν ἀγαθῶν», ἡ Παιδεία, πάσχει, καί ἴσως εἶναι ἡ κυριότερη αἰτία τῆς βαθειᾶς κρίσεως καί σήψεως τῆς κοινωνίας. Οἱ νέες γενιές γιά δεκαετίες γαλουχήθηκαν µέ τό δυτικό παιδευτικό µοντέλο, στηριγµένο στή λογικοκρατία, τόν ὑλισµό καί τόν ἀτοµισµό. Τούς προσφέρθηκε παιδεία χωρισµένη ἀπό τήν ἑλληνορθόδοξη παράδοση καί ἀγωγή. Ἀποτέλεσµα ὁ θρίαµβος τῶν παθῶν, ὁ µηδενισµός, ἡ ἀπαξίωση κάθε ἀξίας καί ἡ παντελής ἀπουσία ἤθους.

∙ Ἡ ἔξοδος ἀπό τήν κρίση εἶναι ἐφικτή, καί µάλιστα ταχύτερα τῶν προσδοκιῶν µας, ἐάν ἐξασφαλίσουµε ἔντιµους ἡγέτες, ἐθνική ὁµοψυχία, σχέδιο ἐθνικῆς στρατηγικῆς, ἐπιστροφή στίς ἀξίες πού λοιδορήσαµε (φιλοπατρία, ἐργατικότητα, τιµιότητα). Ἀπελευθέρωση τῆς δηµιουργικότητας καί ἐπινοητικότητας τοῦ Ἕλληνα, κοινωνική δραστηριοποίηση τῶν ἀνθρώπων τῆς Ἐκκλησίας, τῆς Παιδείας καί τοῦ πνεύµατος.

∙ Εἰδικῶς στόν τοµέα τῆς Παιδείας, χρειαζόµαστε παιδεία ὅπως µᾶς τήν παρέδωσαν οἱ πατέρες µας, µέ σταθερό ἑλληνοχριστιανικό προσανατολισµό, πού νά ἄγει τήν ψυχή, νά µορφώνει καί νά ἐλευθερώνει. Ἡ εὐθύνη τοῦ δασκάλου ὡς πρός τοῦτο εἶναι τεράστια. Καλεῖται αὐτός νά ξανακεντρίσει τήν ὄρεξη γιά παιδεία καί µάθηση στά ἀπογοητευµένα σηµερινά παιδιά, κάνοντας τήν ἐκπαιδευτική διαδικασία ἑλκυστική, «ψυχῆς πανήγυρι». Τό καλοῦν οἱ καιροί, ὁ παιδαγωγός νά ἀποβεῖ µεταλαµπαδευτής ἀξιῶν πολιτισµοῦ καί ἀνθρωπισµοῦ στούς νέους σήµερα.

∙ Οἱ Ἕλληνες διαθέτουµε δύο θησαυροφυλάκια, πού ἀποτελοῦν πηγές ἀναγέννησης καί ἀνάπλασης ἐθνικῆς καί παγκόσµιας: τήν ὀρθοδοξία καί τόν κλασικό ἑλληνισµό. Καλούµαστε στό νά ἀνακαλύψουµε ἐκ νέου τούς θησαυρούς πού κρύβουν οἱ δύο αὐτοί ταµιευτῆρες καί νά ἐγκύψουµε στή µελέτη καί προσοικείωσή τους. Αὐτοί ἐξάλλου διαµόρφωσαν τήν ὅλη ἱστορική µας πορεία καί µεγαλουργία ἀνά τούς αἰῶνες.

∙ Ἡ παροῦσα δυσκολία ἔχει φοβίσει πολλούς, ὥστε µερικοί καταπτοηµένοι νά θεωροῦν ὅτι ὁ Ἑλληνισµός εἶναι πιά νεκρός. Ὅµως αὐτό πού ἐξωτερικά φαντάζει ὡς θάνατος, στήν πραγµατικότητα ἐγκυµονεῖ τή ζωή. Εἶναι ὁ κόκκος τοῦ σίτου, γιά τόν ὁποῖο ὁ Χριστός εἶπε ὅτι θάβεται στή γῆ καί πεθαίνει, ἀλλά αὐτός ὁ θάνατός του εἶναι ζωηφόρος, φέρνει τή µεγάλη καρποφορία.

Καί ὁ Ἑλληνισµός µέσα ἀπό τόν φαινοµενικό θάνατο προετοιµάζεται ἀπό τόν Θεό νά συµβάλει οὐσιαστικά στήν ἀνάσταση τοῦ κόσµου. Νά γίνει τό προζύµι τῆς µεγάλης ἀλλαγῆς, ὥστε τό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας νά λάµψει ἀπό τό ἕνα µέχρι τό ἄλλο ἄκρο τῆς γῆς.