Οἱ συντάκτες τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νομοσχεδίου, ποὺ τόσο θόρυβο προκαλεῖ αὐτὲς τὶς ἡμέρες, θὰ θεωροῦσαν ὅτι ὁ Ἅγιος ὑποκινεῖ μὲ τοὺς ἐλέγχους του μῖσος καὶ ἐχθροπάθεια. Δακρύζει κανείς, ὅταν διαβάζει τί τράβηξε ὁ Ἅγιος, ὅταν ἐξόριστος ἔφθασε στὴν Καισάρεια, ὅπου ἀντὶ ὁ τοπικὸς ἐπίσκοπος νὰ τὸν ἀναπαύσει καὶ νὰ τὸν ξεκουράσει, ξεσήκωσε φανατικοὺς καὶ ἀκαλλιέργητους μοναχοὺς ἐναντίον του, ποὺ τὸν ἀνάγκασαν τὰ μεσάνυχτα, χωρὶς νὰ ξεκουρασθεῖ, νὰ φύγει ἀπὸ τὴν περιοχὴ καὶ νὰ συνεχίσει τὴν μαρτυρική του πορεία. Ὑπέστη τόσα ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους, ὥστε ἔφθασε σὲ σημεῖο νὰ πεῖ «οὐδένα λοιπὸν δέδοικα, ὡς τοὺς ἐπισκόπους, πλὴν ὀλίγων», δηλαδὴ δὲν φοβοῦμαι κανέναν, ὅπως τοὺς ἐπισκόπους, ἐκτὸς ἀπὸ λίγους1.

1. «Οὐδένα δέδοικα, ὡς τοὺς ἐπισκόπους, πλὴν ὀλίγων»

Προβληματίσθηκα γιὰ τὸ θέμα τῆς ὁμιλίας μου σήμερα. Κατὰ τὴ διάρκεια τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους ποὺ τελειώνει σήμερα, στὰ κυριακάτικα κηρύγματα ἀνέλυα τὶς εὐαγγελικὲς περικοπές, ἐκτὸς ἐὰν συνέπιπταν τὴν Κυριακὴ μεγάλες δεσποτικὲς ἢ θεομητορικὲς ἑορτὲς ἢ καὶ μνῆμες Ἁγίων. Γιὰ τὴν σημερινὴ ἑορτὴ εἶχα καταλήξει στὸ νὰ ἀναλύσω τὴν εὐαγγελικὴ περικοπὴ ἀπὸ τὸ κατὰ Ματθαῖον Ἅγιο Εὐαγγέλιο ποὺ μόλις ἀκούσαμε, ἡ ὁποία ἀναφέρεται στὸ πῶς ἀντιμετώπισε ὁ Χριστὸς ἕναν πλούσιο νέο, ὁ ὁποῖος ἦλθε νὰ Τὸν ρωτήσει τι πρέπει νὰ κάνει, γιὰ νὰ σωθεῖ, γιὰ νὰ κληρονομήσει τὴν αἰώνια ζωή. Καὶ ὅπως κάνω συχνὰ κατέφυγα στὴν ἑρμηνευτικὴ βοήθεια τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου, τοῦ γίγαντα αὐτοῦ τῆς Θεολογίας καὶ τῆς πνευματικῆς ζωῆς, τοῦ θαυμαζόμενου καὶ τιμώμενου ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, τὸ μεγαλεῖο τοῦ ὁποίου οὔτε κατ᾽ ἐλάχιστον μποροῦμε νὰ προσεγγίσουμε ἐμεῖς οἱ σημερινοὶ κληρικοὶ καὶ θεολόγοι.
Γι᾽ αὐτὸ μερικοί, εὐτυχῶς ἐλάχιστοι, μὲ τὴν Μεταπατερικὴ Θεολογία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Δημητριάδος θέλουν νὰ βγάλουν ἀπὸ τὴν μέση τοὺς Ἁγίους Πατέρες ὡς δῆθεν ἀνεπίκαιρους, ἐν πρώτοις, γιὰ νὰ μὴ φαίνεται ἡ δική τους μικρότητα καὶ μηδαμινότητα, καὶ κατὰ δεύτερο λόγο, γιατὶ ὁ κοφτερὸς σὰν δίστομο μαχαίρι λόγος τους ἐλέγχει καὶ κονιορτοποιεῖ τὴν πλάνη τῶν αἱρέσεων καὶ τὴν βρωμιὰ τῆς ἁμαρτίας. Συνειρμικὰ λοιπὸν σκέφθηκα τὶς ταλαιπωρίες, τοὺς διωγμοὺς, τὶς ὕβρεις, τὶς συκοφαντίες ποὺ ὑπέστη, τὸν ἐπώδυνο θάνατό του κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἐξορίας του στὶς 14 Σεπτεμβρίου τοῦ 407 στὰ Κόμανα τοῦ Πόντου μὲ ἀπόφαση βέβαια τοῦ αὐτοκράτορος Ἀρκαδίου καὶ τῆς βασίλισσας Εὐδοξίας, τὴν ὁποία ἤλεγχε γιὰ τὴν σπάταλη καὶ πολυτελῆ ζωή της καὶ τὶς ἀδικίες εἰς βάρος τῶν πτωχῶν καὶ ἀδυνάτων, ἀλλὰ δυστυχῶς καὶ μὲ τὴν συμμαχία καὶ παρότρυνση πολλῶν ἐπισκόπων, οἱ ὁποῖοι ἔνιωθαν τὸν λόγο τοῦ Χρυσορρήμονος νὰ μὴ ἐξαιρεῖ καὶ τοὺς ἴδιους. Λίγο νωρίτερα εἶχε καθαιρέσει περισσότερους ἀπὸ δέκα ἐπισκόπους ἐξ αἰτίας τῆς σκανδαλώδους καὶ ἀνήθικης ζωῆς τους. Σὲ ποιά πλευρὰ βρισκόταν τὸ μῖσος καὶ ἡ ἐμπάθεια; Στὸν Ἅγιο ποὺ ἤλεγχε ἢ στοὺς ἀνήθικους ποὺ ἐλέγχονταν;

Οἱ συντάκτες τοῦ ἀντιρατσιστικοῦ νομοσχεδίου, ποὺ τόσο θόρυβο προκαλεῖ αὐτὲς τὶς ἡμέρες, θὰ θεωροῦσαν ὅτι ὁ Ἅγιος ὑποκινεῖ μὲ τοὺς ἐλέγχους του μῖσος καὶ ἐχθροπάθεια. Δακρύζει κανείς, ὅταν διαβάζει τί τράβηξε ὁ Ἅγιος, ὅταν ἐξόριστος ἔφθασε στὴν Καισάρεια, ὅπου ἀντὶ ὁ τοπικὸς ἐπίσκοπος νὰ τὸν ἀναπαύσει καὶ νὰ τὸν ξεκουράσει, ξεσήκωσε φανατικοὺς καὶ ἀκαλλιέργητους μοναχοὺς ἐναντίον του, ποὺ τὸν ἀνάγκασαν τὰ μεσάνυχτα, χωρὶς νὰ ξεκουρασθεῖ, νὰ φύγει ἀπὸ τὴν περιοχὴ καὶ νὰ συνεχίσει τὴν μαρτυρική του πορεία. Ὑπέστη τόσα ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους, ὥστε ἔφθασε σὲ σημεῖο νὰ πεῖ «οὐδένα λοιπὸν δέδοικα, ὡς τοὺς ἐπισκόπους, πλὴν ὀλίγων», δηλαδὴ δὲν φοβοῦμαι κανέναν, ὅπως τοὺς ἐπισκόπους, ἐκτὸς ἀπὸ λίγους1.

2. Τὸ κομματικὸ παρασκήνιο

Τὰ εἶπα αὐτὰ εἰσαγωγικά, γιὰ νὰ ἀποτελέσουν τὴν γέφυρα στὸ νὰ ἐκφράσω τὴν γνώμη μου καὶ νὰ σᾶς ἐνημερώσω γιὰ τὸ δῆθεν ἀντιρατσιστικὸ νομοσχέδιο, τὸ ὁποῖο μετὰ ἀπὸ τρίατέσσερα χρόνια διαβουλεύσεων καὶ ἀναβολῶν θὰ ἔλθει αὐτὲς τὶς ἡμέρες στὴν Βουλή, γιὰ νὰ ψηφισθεῖ ὡς νόμος τοῦ κράτους. Ὑπάρχουν σοβαρὲς καὶ δικαιολογημένες ἀντιδράσεις κομμάτων, βουλευτῶν, ἀκαδημαϊκῶν δασκάλων, πολλῶν χριστιανικῶν σωματείων, καὶ πλήθους πιστῶν. Πρὸ παντὸς ὅμως καὶ ἐπαινετικῶς ἀντέδρασαν μὲ ἰσχυρὴ νομικὴ καὶ θεολογικὴ κατοχύρωση σοβαροὶ ἱεράρχες μὲ ἀκέραιο ὀρθόδοξο φρόνημα, ὅπως οἱ μητροπολῖτες Πειραιῶς, Κυθήρων, Γόρτυνος, Αἰτωλοακαρνανίας, Κονίτσης, Φλωρίνης καὶ Μεσογαίας, ἔστω καὶ λίγο χλιαρὰ ὁ τελευταῖος. Περιμέναμε καὶ τὴν ἀντίδραση τοῦ Ἁγίου Ὄρους, ὅπως ἔπραττε παλαιότερα σὲ μεγάλης ἐθνικῆς καὶ ἐκκλησιαστικῆς σημασίας θέματα.

Ποῦ ὀφείλονταν οἱ ἀναβολὲς καὶ ἡ καθυστέρηση τῆς ψήφισης τοῦ νόμου; Στὸ ὅτι τὸ Κόμμα τῆς Νέας Δημοκρατίας, ποὺ συγκυβερνᾶ μὲ τὸ ΠΑΣΟΚ, ὀρθῶς διέβλεπε ὅτι ὁ συντηρητικός, παραδοσιακός, χριστιανικός, δικός του κόσμος, ἀπ᾽ ὅπου ἀντλεῖ τοὺς ψηφοφόρους του, θὰ ξεσηκωνόταν καὶ θὰ στρεφόταν ἐναντίον του. Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι τριανταοκτώ (38) βουλευταὶ αὐτοῦ τοῦ κόμματος ἐδήλωσαν ὅτι δὲν θὰ ψηφίσουν τὸ νομοσχέδιο, ἐπειδὴ γνωρίζουν τὶς ἀντιδράσεις τῶν πολιτῶν. Εἶναι δυνατὸν ἕνα κόμμα νὰ θέλει νὰ αὐτοκαταστραφεῖ, νὰ μὴ καταλαβαίνει καὶ νὰ μὴ ὑπολογίζει τὶς ἀντιδράσεις αὐτῶν ποὺ τοῦ ἔδωσαν τὴν ἐξουσία νὰ κυβερνᾶ;

Καὶ ὅμως, εἶναι δυνατὸν γιὰ δύο βασικοὺς λόγους. Ἐν πρώτοις, διότι τὸ ἐν λόγῳ νομοσχέδιο εἶναι ξενικῆς προελεύσεως, ἀπαιτοῦν νὰ ψηφισθεῖ οἱ γνωστοὶ μεγάλοι καὶ δυνατοὶ τῆς Νέας Τάξης πραγμάτων, μπροστὰ στοὺς ὁποίους, γιὰ νὰ ὑψώσεις ἀνάστημα καὶ νὰ ἀντισταθεῖς, πρέπει νὰ εἶσαι καὶ σὺ μεγάλος, ὄχι οἰκονομικὰ καὶ στρατιωτικά, ἀλλὰ μὲ μεγάλη δύναμη ψυχῆς καὶ φρονήματος, μὲ πυρωμένη καρδιὰ καὶ ἐμπιστοσύνη στὴν δύναμη τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἔδειξαν πολλὲς φορὲς οἱ Ἕλληνες, ἀκόμη καὶ στὴν πρόσφατη ἱστορία τους. Ὁ Ἕλληνας πρωθυπουργὸς θὰ μποροῦσε νὰ ἀκούσει τὸν σφυγμὸ τῆς ἱστορίας, νὰ κατορθώσει σιγά-σιγὰ αὐτὸ ποὺ ἔκανε ὁ μεγάλος Πούτιν στὴ Ρωσία, ὅπου ἀνάξιοι προκάτοχοί του, εἶχαν δεσμεύσει καὶ αἰχμαλωτίσει τὴν καταχρεωμένη χώρα στὸ Διεθνὲς Νομισματικὸ Ταμεῖο, τώρα ὅμως τὴν ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴν βουλιμία τῶν τραπεζιτῶν καὶ τὴν διαφθορὰ τῶν ὁμοφυλοφίλων. Νὰ ἀκούσει τὸν σφυγμὸ τῶν Χριστιανῶν Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι δικαιολογημένα, ὅπως εἶναι ἐξοργισμένοι ἀπὸ τὸν ἀνόσιο καὶ ἀντιδημοκρατικὸ αὐτὸν νόμο θὰ ἐγκαταλείψουν τὴν συντηρητικὴ παράταξη, γιατὶ ὁ νόμος οὐσιαστικὰ εἶναι ρατσιστικός· στρέφεται κυρίως ἐναντίον τοῦ ἐλεγκτικοῦ λόγου τῆς Ἐκκλησίας, τὴν ὁποία θέλουν ἄφωνη καὶ ὑποταγμένη στὶς μεθοδεύσεις τῶν ἰσχυρῶν.

Ἀνεχθήκαμε τὴν φτώχεια καὶ τὴν ὑλικὴ ἐξαθλίωση μὲ τὶς ἀδιανόητες περικοπὲς τῶν μισθῶν καὶ τῶν συντάξεων, μὲ τὴν δυσβάστακτη φορολογία, ἀκόμη καὶ στὶς ἀποθῆκες καὶ στὰ κοτέτσια, ὅπως εἶχε προβλέψει ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς σὲ μία προφητεία του, δὲν θὰ πουλήσουμε τώρα τὸν Χριστὸ καὶ τὴν ψυχή μας. Ὁ ἴδιος Ἅγιος σὲ μιὰ περίοδο πολὺ πιὸ δύσκολη ἀπὸ τὴν δική μας συμβουλεύει: «Τὸ κορμί σας ἂς τὸ καύσουν, ἂς τὸ τηγανίσουν· τὰ πράγματά σας ἂς τὰ πάρουν· μὴ σᾶς μέλει· δώσατέ τα· δὲν εἶναι ἰδικά σας. Ψυχὴ καὶ Χριστὸς σᾶς χρειάζονται. Αὐτὰ τὰ δύο ὅλος ὁ κόσμος νὰ πέση, δὲν ἠμπορεῖ νὰ σᾶς τὰ πάρη, ἐκτὸς καὶ τὰ δώσετε μὲ τὸ θέλημά σας. Αὐτὰ τὰ δύο νὰ τὰ φυλάγετε, νὰ μὴ τὰ χάσετε»2. Ἐδῶ καὶ μερικὲς δεκαετίες μᾶς τὰ παίρνουν καὶ αὐτὰ μὲ πολὺ λίγους νὰ ἀντιδροῦν καὶ νὰ ἀνθίστανται.

Ὁ δεύτερος λόγος ποὺ τὸ συντηρητικὸ κόμμα δὲν ἀντιδρᾶ εἶναι γιατὶ οἱ τοῦ ΠΑΣΟΚ ποὺ στηρίζουν τὴν κυβέρνηση εἶναι στὴν κορυφὴ ἐκκλησιομάχοι, ἀμερικανοαναθρεμμένοι καὶ δυτικόπληκτοι, εἰσηγητὲς καὶ ἐφαρμοστὲς ὅλων τῶν νόμων ποὺ κατέστρεψαν τὶς ἠθικὲς ἀξίες, ποὺ μετέφεραν καὶ μεταφέρουν μὲ τὰ ξενοπληρωμένα καὶ ἐλεγχόμενα τηλεοπτικὰ κανάλια ὅ,τι πιὸ βρωμερὸ καὶ ἀκάθαρτο ὑπάρχει στὴν Ἀμερικὴ καὶ στὴν Εὐρώπη. Τώρα ὁμολογοῦν καὶ καυχῶνται ὅτι αὐτοὶ πιέζουν τὴν κυβέρνηση καὶ ἀπειλοῦν ὅτι, ἐὰν δὲν ψηφισθεῖ ὁ νόμος, θὰ ἀποσύρουν τὴν στήριξή τους, ἔχοντας σ᾽ αὐτὸ τὴν ὁλόθυμη στήριξη τῆς ἄθεης ἀριστερῆς κουλτούρας καὶ διανόησης, ἀλλὰ καὶ τῶν περισσοτέρων ἀριστερῶν κομμάτων, ἐκτὸς τοῦ ΚΚΕ, τὸ ὁποῖο πολιτικὰ καὶ ὄχι ἐκκλησιαστικὰ κρίνοντας ἀποφάσισε ὀρθῶς νὰ μὴ ψηφίσει τὸ νομοσχέδιο. Ὑπερθεματίζει δὲ καὶ κραυγάζει ὑπὲρ τοῦ νομοσχεδίου ἡ ἀξιωματικὴ ἀντιπολίτευση, ὁ ΣΥΡΙΖΑ, ἡ ὁποία, ἂν ἐπιτρέψει ὁ Θεὸς γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, νὰ ἀναλάβει τὴν ἐξουσία, θὰ ρημάξει πνευματικὰ καὶ ἠθικά, ἀλλὰ καὶ ἐθνικά, τὴν Ἑλλάδα, θὰ κόψει ὄντως σύρριζα, θὰ ξερριζώσει ὅ,τι ἄφησαν τὸ ΠΑΣΟΚ καὶ οἱ «φωτισμένοι» τῆς Νέας Δημοκρατίας, ἀφοῦ πρωτοστατεῖ σὲ ὅλες τὶς ἀντιχριστιανικὲς καὶ ἀντεθνικὲς ἐνέργειες, στὸν χωρισμὸ ἐκκλησίας καὶ πολιτείας, στὴν ἀλλοίωση τῆς ἱστορίας στὰ σχολικὰ βιβλία, στὴν πλημμυρίδα τῶν Μουσουλμάνων μεταναστῶν, στὴν ὑποστήριξη τῶν ὁμοφυλοφίλων μαζὶ μὲ τοὺς δημάρχους Ἀθηνῶν καὶ Θεσσαλονίκης καὶ σὲ πλεῖστα ἄλλα.

3. Οἱ λόγοι τῆς ἀντιδράσεως

Ἂς δοῦμε ὅμως τώρα σύντομα καὶ ἁπλᾶ γιατὶ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ἀντίδραση, ἡ ὑγιὴς καὶ δικαιολογημένη, ἐναντίον τοῦ δῆθεν ἀντιρατσιστικοῦ νομοσχεδίου, τὸ ὁποῖο οὐσιαστικὰ εἶναι ρατσιστικό, ἀντιδημοκρατικό, ἀνελεύθερο, ἀντιχριστιανικό. Γι᾽ αὐτὸ προηγουμένως στὴν περίπτωση τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου ἔθεσα τὸ ἐρώτημα: Ποιός ὑποκινοῦσε τὸ μῖσος καὶ τὴν ἐχθροπάθεια; Ὁ Ἅγιος ποὺ δικαιολογημένα ἤλεγχε τοὺς ἰσχυροὺς μὲ τὸν λόγο ἢ οἱ ἰσχυροὶ ποὺ μὲ τὶς πράξεις τους τὸν ἔστειλαν στὴν ἐξορία μέχρι θανάτου; Ποιόν ἐδικαίωσε ἡ ἱστορία; Τὸν δικαίως ἐλέγχοντα μὲ τοὺς λόγους ἢ τοὺς μισοῦντας μὲ νόμους καὶ διατάγματα καὶ ποινές, γιὰ νὰ ἀποφύγουν τοὺς ἐλέγχους; Νὰ δοῦμε ἐπίσης γιατί, ἐνῶ σοβαροὶ καὶ συγκροτημένοι ἀρχιερεῖς, χριστιανικὰ σωματεῖα, ἀκαδημαϊκοὶ δάσκαλοι καὶ πλῆθος πιστῶν μὲ ἐπιστολὲς καὶ ἀναρτήσεις στὸ Διαδίκτυο ἀντέδρασαν καὶ ἀντιδροῦν, ἀντίθετα ἡ Ἱερὰ Σύνοδος συμμαχοῦσα μὲ τοὺς πολιτικοὺς ἔνιωσε τὴν ἀνάγκη νὰ στηρίξει καὶ νὰ ἐπαινέσει τὸ νομοσχέδιο, πλὴν τῶν ὀλίγων ἱεραρχῶν, τοὺς ὁποίους ἐμνημονεύσαμε. Μήπως ἰσχύει ἐπακριβῶς καὶ στὴν προκειμένη περίπτωση αὐτὸ ποὺ εἶπε ὁ Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος: «Οὐδένα δέδοικα, ὡς τοὺς ἐπισκόπους, πλὴν ὀλίγων»;

Ὅταν πρὶν ἀπὸ λίγα χρόνια πληροφορηθήκαμε τὸ περιεχόμενο τοῦ μεσαιωνικοῦ καὶ δικτατορικοῦ αὐτοῦ νόμου, ὁ ὁποῖος ποινικοποιεῖ τὴν ἐλευθερία τῆς γνώμης καὶ τῆς ἔκφρασης, καὶ οὐσιαστικὰ καταργεῖ βασικὴ ἀρχὴ τοῦ δημοκρατικοῦ πολιτεύματος, ἤμουν αἰσιόδοξος ὅτι οἱ τῆς Ἐκκλησίας δὲν ἔπρεπε νὰ ἀνησυχοῦμε, διότι θὰ ἀντιδράσουν τὰ πολιτικὰ κόμματα καὶ ἡ ἀριστερὴ διανόηση. Τόσοι ἀγῶνες ἔγιναν γιὰ νὰ καταργηθεῖ ὁ αὐταρχικὸς καὶ ἀπολυταρχικὸς χαρακτήρας τῶν τυραννικῶν καθεστώτων ὅλων τῶν ἐποχῶν, ἰδιαίτερα τοῦ Μεσαίωνα, ἡ παντοδυναμία καὶ τὸ ἀνεξέλεγκτο τῶν μοναρχῶν καὶ τῶν φεουδαρχῶν, ἡ καταπίεση τῶν λαῶν καὶ ἡ φίμωση τοῦ λόγου, νά θεσμοθετηθοῦν ἡ ἐλευθερία τοῦ λόγου καὶ τοῦ τύπου, καὶ τώρα θὰ ἐπανέλθουμε καὶ πάλι στὰ ἴδια; Αὐτὰ ποὺ ἔγιναν μὲ τὸν ῞Αγιο Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο, ποὺ τοῦ ἔκοψαν τὸ κεφάλι, γιατὶ ἤλεγξε ὡς μοιχοὺς τὸν Ἡρώδη καὶ τὴν Ἡρωδιάδα, μὲ τὸν ἴδιο τὸν Θεάνθρωπο Κύριο, τὸν Ὁποῖο πολιτικὴ καὶ θρησκευτικὴ ἐξουσία, ἰδιαίτερα ἡ δεύτερη, Τὸν κατεδίκασαν σὲ σταυρικὸ θάνατο, γιατὶ ἤλεγχε τοὺς Γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους μὲ ἐκεῖνα τὰ φοβερὰ «οὐαί» καὶ ἄλλες ἀπαξιωτικὲς ἐκφράσεις, τὸν πρωτομάρτυρα Στέφανο γιὰ τοὺς ἴδιους λόγους, τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους, πολλοὺς Ἁγίους Πατέρες, ὅπως τὸν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο, ποὺ μνημονεύσαμε, καὶ τὸν Ἅγιο Κοσμᾶ τὸν Αἰτωλὸ ὁ ὁποῖος πολεμοῦσε τοὺς Ἑβραίους καὶ τοὺς ἤλεγχε, γιατὶ κατήργησαν τὴν Κυριακὴ ἀργία, ἀλλὰ καὶ γιατὶ ἐκφράζονταν ὑβριστικὰ γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν Παναγία, ὅλα τὰ θύματα τῆς παπικῆς Ἱερᾶς ἐξέτασης, ἀκόμη καὶ γιὰ τὴν ὀρθὴ γνώμη τους σὲ ἐπιστημονικὰ θέματα, αὐτὰ λοιπὸν θὰ ἐπαναφέρουμε καὶ στοὺς καιρούς μας; Θὰ στέλνουμε στὶς φυλακὲς ὅσους ὁμιλοῦν, ἐλέγχουν καὶ ἐκφράζουν τὴν γνώμη τους; Αὐτὴν τὴν νέα δικτατορία καὶ τυραννία, ποὺ ὑποκρύπτει ὁ δῆθεν ἀντιρατσιστικὸς νόμος, λίγοι πολιτικοὶ καὶ ἐκκλησιαστικοὶ ἡγέτες τὴν ἀντελήφθησαν. Ἡ πλειοψηφία, εἴτε ἐν γνώσει εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ, ὑποκύπτει στὰ κελεύσματα τῆς Νέας Ἐποχῆς τῶν Ἑβραιομασόνων, τῆς παγκόσμιας κυβέρνησης τοῦ Ἀντιχρίστου. Σὲ πολλοὺς, ἀκόμη καὶ στὸν ὁμιλοῦντα, ἐφαίνοντο αὐτὰ ὡς σενάρια συνωμοσίας, ὡς φαντασιοπληξίες καὶ συνωμοσιολογίες, ὑπάρχουν ὅμως τώρα, ὄχι ἁπλὲς ἐνδείξεις, ἀλλὰ ἀποδείξεις ὅτι τὸ μυστήριο τῆς ἀνομίας ἤδη ἐνεργεῖται. Καὶ αὐτὸ ποὺ ἐνδιαφέρει τοὺς προσκυνημένους πολιτικοὺς καὶ ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες δὲν εἶναι τόσο ἡ ἐλευθερία τοῦ πολιτικοῦ λόγου, ὅσο ἡ ἐλευθερία τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ λόγου, διότι ἡ μόνη ἀκατανίκητη δύναμη εἶναι ἡ Ἐκκλησία καὶ οἱ ἄξιοι ποιμένες της.

Λίγοι κατάλαβαν ὅτι τὸ κέντρο βάρους τοῦ νόμου, ἡ βασικὴ ἐπιδίωξη, εἶναι νὰ φιμώσει τὸν ἐλεγκτικὸ καὶ πατερικὸ λόγο τῆς Ἐκκλησίας· αὐτὸν φοβοῦνται οἱ Ἑβραιομασόνοι· εἶναι οὐσιαστικὰ ρατσιστικὸς ὁ νόμος, γιατὶ στρέφεται ἐναντίον τοῦ Εὐαγγελίου, ἐναντίον τῆς χριστιανικῆς πίστεως καὶ ζωῆς, στὴ θέση τῶν ὁποίων θέλουν νὰ βάλουν τὴν βρώμικη, τὴν σιχαμερὴ ζωὴ τῶν πόρνων, τῶν μοιχῶν, τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἀλλὰ καὶ τὴν πλάνη τῆς πανθρησκείας τοῦ συγκρητιστικοῦ Οἰκουμενισμοῦ τῆς Μασονίας, ὅπου δικαιολογοῦνται καὶ ἐνθαρρύνονται οἱ ἠθικὲς παρεκτροπές.

4. Γιατὶ συμφώνησε ἡ Ἱερὰ Σύνοδος;

Καὶ γεννᾶται ἀμέσως τὸ ἐρώτημα. Καλά, ἂν εἶναι ἔτσι, ἡ Ἱερὰ Σύνοδος πῶς συμμαχεῖ καὶ συμπορεύεται; Ὅπως συμμάχησε τὸ ἰουδαϊκὸ ἱερατεῖο στὴν καταδίκη τοῦ Χριστοῦ ἢ μᾶλλον πρωτοστάτησε· ὅπως συμμάχησαν οἱ ἐπίσκοποι μὲ τὴν Εὐδοξία στὴν Κωνσταντινούπολη μὲ συνοδικὴ ἀπόφαση ἐναντίον τοῦ Ἁγίου Ἰωάνου Χρυσοστόμου καὶ πολλὲς ἄλλες σύνοδοι ἐναντίον Ἁγίων, ὅπως τοῦ Μ. Ἀθανασίου καὶ τοῦ ῾Αγίου Θεοδώρου τοῦ Στουδίτου, ὁ ὁποῖος ἤλεγξε τὴν μοιχοζευξία τοῦ αὐτοκράτορα καὶ τὴν αἵρεση τῆς εἰκονομαχίας. Πόσοι ἀπὸ τοὺς ἐπισκόπους καὶ τοὺς ἱερεῖς ἐλέγχουν σήμερα τὰ μεγάλα ἁμαρτήματα τῶν ἀρχόντων, τὶς ἀδικίες καὶ τὶς παρανομίες των, αὐτοὺς ποὺ ὑποστηρίζουν φαντασθῆτε! τὴν σιχαμερὴ ὁμοφυλοφιλία; Πόσοι ἐλέγχουν τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς ἡγέτες ποὺ προωθοῦν τὴν παναίρεση τοῦ Οἰκουμενισμοῦ; Ἐλάχιστοι. Καὶ δὲν φθάνει ποὺ δὲν ἐλέγχουν· ἐνοχλοῦνται καὶ θυμώνουν ἐναντίον ἐκείνων ποὺ ἐλέγχουν, διότι φαίνεται ὅτι ἐλέγχονται οἱ ἴδιοι καὶ νιώθουν ἐνοχές.

Δέχθηκαν λοιπὸν ἀσμένως οἱ συνεργαζόμενοι μὲ τοὺς Νεοεποχίτες πολιτικοὺς κληρικοὶ καὶ θεολόγοι τὸ νομοσχέδιο, γιατὶ θεώρησαν κατάλληλη τὴν εὐκαιρία νὰ φιμώσουν καὶ στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο τὶς φωνὲς ὅσων ὁμιλοῦν ἐναντίον τῶν ὁμοφυλοφίλων, ἐναντίον τοῦ Ἰσλάμ, ἐναντίον τοῦ Οἰκουμενισμοῦ καὶ τῶν ἄλλων ἐκτροπῶν καὶ αἱρέσεων καὶ νὰ τοὺς παρουσιάσουν ὅτι ἔχουν μῖσος, ὅτι ὑποκινοῦν ἐχθροπάθειες, εἶναι ἀκραῖοι, φανατικοί, δὲν ἔχουν τὸ πνεῦμα τῆς ἀγάπης τοῦ Χριστοῦ. Ἀναιρέσαμε πολλὲς φορὲς καὶ δείξαμε πόσο ψεύτικη καὶ ἀντιευαγγελικὴ εἶναι αὐτὴ ἡ ἀγάπη καὶ ὅτι ὁ ἔλεγχος τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς αἱρέσεως γίνεται ἀπὸ ἀληθινὴ ἀγάπη καὶ ἀποτελεῖ βασικὸ στοιχεῖο τῆς Εὐαγγελικῆς Διδασκαλίας καὶ τῆς Πατερικῆς Παραδόσεως.

Ἔχομε ἄλλωστε πολλὰ δείγματα αὐτῆς τῆς συμμαχίας καὶ τῆς συμπορεύσεως τοῦ ἀρχιεπισκόπου καὶ ἄλλων ἐπισκόπων σὲ συγκεκριμένες ἐπιδιώξεις τῶν Ἑβραιομασόνων: στὸν χωρισμὸ ἐκκλησίας καὶ πολιτείας, στὴν μεταβολὴ τοῦ ὀρθοδόξου θρησκευτικοῦ μαθήματος σὲ θρησκειολογικό, στὴν καθιέρωση ἰσλαμικῶν σπουδῶν στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ Θεσσαλονίκης, γιὰ νὰ ἀναθρέψουμε καὶ μέσα στὴν αὐλή μας τζιχαντιστὲς τοῦ Κορανίου, στὴν ἀνέγερση καὶ ἀνακαίνιση τζαμιῶν στὴν Ἀθήνα καὶ στὴν Θεσσαλονίκη ἀπὸ τοὺς δημάρχους τῶν δύο μεγαλυτέρων πόλεων, τῆς πρωτεύουσας καὶ τῆς συμπρωτεύουσας, οἱ ὁποῖοι βάλθηκαν νὰ μᾶς πείσουν καὶ νὰ περάσουν καὶ στὸν νόμο ὅτι τὸ Εὐαγγέλιο καὶ οἱ Πατέρες ποὺ καταδικάζουν τὴν ὁμοφυλοφιλία ὡς τὸ πιὸ σιχαμερὸ καὶ βρωμερὸ πάθος ἐμπνέονται ἀπὸ ρατσισμό, γι᾽ αὐτὸ πρέπει σιγά- σιγὰ νὰ δεχθεῖ ἡ πολιτεία καὶ τὸν γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων καὶ τὴν υἱοθεσία παιδιῶν ἀπὸ ζευγάρια ὁμοφυλοφίλων, ὅπως τὸ ἔκαναν ἤδη στὴν «προοδευμένη» Εὐρώπη. Καὶ πρὸ παντὸς συμπόρευση στὴν προώθηση τῆς παναίρεσης τοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τέκνου γνήσιου τῆς Μασονίας.

Καὶ πῶς συμφώνησαν μὲ αὐτὰ ὅλοι οἱ συνοδικοί; Δὲν πληροφορήθηκαν τὶς ἀντιδράσεις τῶν ἑπτὰ ἀρχιερέων ποὺ κατέκριναν τὸ νομοσχέδιο; Ἡ ἀπάντηση γιὰ μερικοὺς βρίσκεται στὸ ὅτι δὲν ἔχουν ἀγωνία καὶ ἀνησυχία γιὰ τὰ τεκταινόμενα, τὰ ἀγνοοῦν καὶ ἀρκοῦνται στὶς τιμὲς καὶ στὶς ἀνέσεις τους· ἄλλοι ἀκολουθοῦν τὸν ἀρχιεπίσκοπο καὶ τοὺς μεμυημένους στὰ δρώμενα τῆς Νέας Ἐποχῆς, γιὰ νὰ προωθήσουν σὲ θέσεις ἐπισκόπων «πνευματικά» τους παιδιὰ καὶ γιὰ ἄλλες ἐξυπηρετήσεις.

Ἐμεῖς πρέπει νὰ συγχαροῦμε ὅσους ἀντέδρασαν καὶ ἀντιδροῦν στὸ ρατσιστικὸ αὐτὸ νομοσχέδιο, ποὺ εἶναι φίμωτρο τῆς ἐλευθερίας τοῦ λόγου, κατ᾽ ἐξοχὴν τοῦ ἐλεγκτικοῦ λόγου τῆς Ἐκκλησίας. Ἐκτὸς τῶν ὀλίγων ἐπισκόπων ποὺ ἐφάνησαν ἄξιοι τῆς ἀρχιερωσύνης νὰ συγχαροῦμε ἰδιαίτερα τὸν ἀνεξάρτητο βουλευτή τῆς Ἀχαΐας Π. Νικολόπουλο ποὺ ἤλεγξε μὲ πολλὴ δύναμη τὸν πρωθυπουργὸ τοῦ Λουξεμβούργου, ὁ ὁποῖος ἐξήγγειλε μὲ καμάρι τὸν γάμο του μὲ τὸν ἀγαπημένο του ἄνδρα· δυνατὰ εἶπε ὁ Ἕλληνας καὶ Χριστιανὸς βουλευτής, ποὺ καταξίωσε τὴν ψῆφο ὅσων τὸν ἐψήφισαν, ὅτι ἡ Εὐρώπη τῶν λαῶν καὶ τῶν ἐθνῶν γίνεται Εὐρώπη τῶν κιναίδων, δεχθεὶς γι᾽ αὐτὸ τὶς ὕβρεις καὶ τὶς εἰρωνεῖες δημοσιογράφων καὶ δημοσιογραφίσκων ἀπὸ τὰ νεοταξικὰ κανάλια, ποὺ εἶναι στρατευμένα στὴν ἀποχριστιάνιση καὶ διαστροφὴ τῆς κοινωνίας καὶ τῶν νέων.

5. Πῶς θὰ σώσει ὁ πρωθυπουργὸς τὴν χώρα;

Γιὰ νὰ συνδεθοῦμε τελειώνοντας καὶ μὲ τὴν σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, ἂς σκεφθοῦμε τὶ θὰ ἀπαντοῦσε ὁ Χριστὸς στὸν πρωθυπουργό, ἂν τὸν ρωτοῦσε τί πρέπει νὰ κάνει γιὰ νὰ σώσει τὴν χώρα του. Θὰ τοῦ ἔλεγε σίγουρα ὅτι πρέπει νὰ ἀκολουθήσει ὡς κυβέρνηση τὶς ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου, ὅπως ἔπραξε τὸ Βυζάντιο καὶ ἐμεγαλούργησε ἐπὶ χίλια χρόνια, καταστράφηκε δὲ ὅταν ἀποστάτησε καὶ πρόδωσε τὴν πίστη προσκυνώντας τὸν πάπα· νὰ ἀφήσει τὶς φιλίες μὲ τοὺς Ἑβραίους ποὺ Τὸν ἐσταύρωσαν, μὲ τὸ Ἰσλάμ ποὺ μέχρι σήμερα σφάζει τοὺς Χριστιανοὺς καὶ μὲ τοὺς Φράγκους τοῦ πάπα καὶ τοῦ Λουθήρου ποὺ κατέστρεψαν καὶ διέστρεψαν τὴν διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου. Νὰ ὑπολογίζει στὴν συμμαχία τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι στὶς συμμαχίες τῶν ἀνθρώπων. Ἂν χρειασθῆ, νὰ ἀποχωρήσει ἀπὸ τὴν Εὐρωπαϊκὴ Ἕνωση, ἡ ὁποία οὔτε οἰκονομικὰ οὔτε στρατιωτικὰ μᾶς βοήθησε, ἠθικὰ δὲ μᾶς παρασύρει στὸν δικό της βόρβορο, στὴν λάσπη τῆς διαφθορᾶς καὶ τῆς ἀνηθικότητας. Νὰ μὴ ἐμπιστεύεται ὅλους τοὺς ἀρχιερεῖς καὶ τὶς συνόδους, γιατὶ καὶ Ἐκεῖνον ἀρχιερεῖς καὶ σύνοδος, παράνομα ἰουδαϊκὰ συνέδρια τὸν κατεδίκασαν. Νὰ πάρει ἀποστάσεις ἀπὸ τοὺς Ἑβραιομασόνους καὶ τὶς λέσχες τους, ποὺ νομίζουν ὅτι εἶναι δυνατοὶ καὶ θὰ νικήσουν τὴν Ἐκκλησία, ὅπως ἐνόμισαν πὼς μὲ τὴν Σταύρωση θὰ Τὸν νικοῦσαν, καὶ ἔγιναν καταγέλαστοι μὲ τὴν Ἀνάσταση. Νὰ ἐνστερνισθεῖ, νὰ ἀκούσει ἕνα ἄξιο ἱεράρχη, τὸν Ἅγιο Ἰωάννη Χρυσόστομο· νὰ ἐπαναλάβει πρὸς τοὺς ἰσχυροὺς αὐτὰ ποὺ ἐκεῖνος εἶπε: «Τίποτε δὲν εἶναι πιὸ δυνατὸ ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία... ῍Αν πολεμᾶς μὲ ἄνθρωπο ἢ θὰ νικήσεις ἢ θὰ νικηθεῖς. Ἂν ὅμως πολεμᾶς τὴν Ἐκκλησία, εἶναι ἀδύνατο νὰ νικήσεις· γιατὶ ὁ Θεὸς εἶναι ὁ ἰσχυρότερος ὅλων»3. Οἱ Χριστιανοὶ δὲν τρομάζουμε ἀπὸ τοὺς τρομονόμους, ἀπὸ τὶς συκοφαντίες, τοὺς διωγμούς, τὶς ποινὲς καὶ τὶς φυλακίσεις. Ἀνατέμνοντας τὴν ἱστορία, γνωρίζουμε ὅτι τελικὰ νικητὲς θὰ εἶναι ὁ Χριστὸς καὶ ἡ Ἐκκλησία Του, ὅπως ἐπὶ λέξει λέγει καὶ πάλι ἡ χρυσῆ γλώσσα: «Πόσοι ἐπολέμησαν τὴν Ἐκκλησίαν καὶ οἱ πολεμήσαντες ἀπώλοντο. Αὕτη δὲ ὑπὲρ τὸν οὐρανὸν ἀναβέβηκε. Τοιοῦτον ἔχει μέγεθος ἡ Ἐκκλησία· Πολεμουμένη νικᾶ· ἐπιβουλευομένη περιγίνεται· ὑβριζομένη λαμπροτέρα καθίσταται· δέχεται τραύματα καὶ οὐ καταπίπτει ὑπὸ τῶν ἑλκῶν· κλυδωνίζεται, ἀλλ᾽ οὐ καταποντίζεται· χειμάζεται, ἀλλὰ ναυάγιον οὐχ ὑπομένει· παλαίει, ἀλλ᾽ οὐχ ἡττᾶται πυκτεύει, ἀλλ᾽ οὐ νικᾶται»4. Πλανῶνται πλάνην οἰκτρὰν ὅσοι νομίζουν ὅτι μὲ τὶς ποινὲς καὶ τὶς φοβέρες θὰ ἐμποδίσουν τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου. ᾽Αντίθετα θὰ τὸ ἐμπεδώσουν περισσότερο, γιατὶ θὰ φανερωθεῖ γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ ἡ θεϊκή του δύναμη καὶ προέλευση.

Σημειώσεις:

1. Ἐπιστολὴ 9η πρὸς Ὀλυμπιάδα, 4 ΕΠΕ 37, 440442.

2. Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός (17141779). (Συναξάριον-Διδαχαί-Προφητεῖαι-Ἀκολουθία), ὑπὸ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ, μητροπολίτου Φλωρίνης, Ἀθῆναι 2005, σελ.193.

3.Ὁμιλία πρὸ τῆς ἐξορίας 1, PG 52 429: «Οὐδὲν Ἐκκλησίας δυνατώτερον ἄνθρωπε... Ἄνθρωπον ἐὰν πολεμῆς ἢ ἐνίκησας ἢ ἐνικήθης. Ἐκκλησίαν δὲ ἐάν πολεμῇς νικῆσαί σε ἀμήχανον· ὁ Θεὸς γὰρ ἔστιν ὁ πάντων ἰσχυρότερος».

4. Ὅτε τῆς Ἐκκλησίας ἔξω εὑρεθεῖ ὁ Εὐτρόπιος 1, PG 52, 398.
Ορθόδοξος Τύπος, 5/9/2014

Κήρυγμα τὴν Κυριακή, 31 Αὐγούστου 2014, στὴν Ἱ. Μονὴ Ἁγίου Γεωργίου καὶ Παναγίας Παραμυθίας Γιαννιτσῶν.

Πηγή: Θρησκευτικά