Πάνω εκεί στης Πίνδου μας τις κορφές που θαρρείς τ΄ αστέρια φιλούνε

Πάνω εκεί στης Πίνδου μας τις κορφές που θαρρείς τ΄ αστέρια φιλούνε

Πάνω εκεί στης Πίνδου μας τις κορφές
που θαρρείς τ΄ αστέρια φιλούνε,
κάθε νύχτα λίγες αχνές μορφές
τα πηχτά σκοτάδια ερευνούν.

**********

Της πατρίδας πάντα πιστοί φρουροί
τον εχθρό να ΄ρθεί καρτερούνε,
τον εχθρό που πίστευε πως μπορεί
στην Ελλάδα νικητής να μπεί.

**********

Η νύχτα φεύγει, σβήνουν τ΄ αστέρια,
τ΄ αγρίμια πάνε να κρυφτούν,
μα του Δαβάκη μας τα ξεφτέρια
δεν θεν΄ να παν΄ ν΄ αναπαυθούν.

**********

Εχθροί μιλούνια, -ντροπή αιώνια-
τ΄ άγια ΄μας σύνορα περνούν
και με ντουφέκια και με κανόνια
σίδερο και φωτιά σκορπούν.

**********

Οι γενναίοι μας με τη λόγχη ορμούν,
τον εχθρό με λύσσα κτυπούνε,
είναι λίγοι μα τους πολλούς νικούν
κι από τη γη μας πέρα τους πετούν.

**********

Εις την Πίνδο τραγουδούνε
του Δαβάκη τ΄ άξια παληκάρια
κι όλο δόξες αντηχούνε
τ΄ άλλα τα βουνά.

**********

Την Ελλάδα μας υμνούνε
και τ΄ αντρειωμένα της βλαστάρια
που τον κάθε εχθρό νικούνε
σαν παντοτεινά.