Ὃταν πάλιν κατὰ τὴν ἴδια ἐποχὴ Πρωθυπουργὸς καὶ Βασιλεὺς περιήρχοντο τὰ καταληφθέντα μέρη περὶ τὸ Δεμὶρ - Ἱσάρ (Σιδηρόκαστρο), ὁ κ. Πρωθυπουργὸς διέκρινε ἐκεῖ κοντὰ κάτω ἀπὸ ἕνα ὕψωμα μερικοὺς στρατιώτας πυκνωμένους καὶ συνωθουμένους γύρω σε κάτι ἰδιαίτερο, προφανῶς ἀσυνείθιστο.

- Τί νὰ γίνεται ἄρα γὲ πέρα; ρώτησε ἐκ περιεργείας.

- Ἄ… Θάπτουν ἕναν στρατιώτην ποῦ ἀπέθανε πρὸ ὀλίγου ἀπὸ χολέραν, ἀπήντησε ἡ Α. Μεγαλειότης.

Ὁ Πρωθυπουργὸς τότε ἔκπληκτος πρὸ τῆς ψυχραιμίας καὶ τῆς μέχρις ἀσυγχωρήτου περιφρονήσεως τοῦ κινδύνου ἐκ μέρους τῆς κορυφῆς πρὸς τὴν ὁποίαν σύμπας ὁ Ἑλληνισμὸς μετὰ στοργῆς καὶ ἐλπίδος προσητένιζεν παρετήρησε:

- Καὶ δὲν λαμβάνετε διόλου μέτρα, Μεγαλειότατε;

- Ἐὰν ἐλαμβάνομεν μέτρα διὰ τὴν χολέραν δὲν ἔπρεπε νὰ πολεμήσωμεν, ἀνταπήντησεν ὁ Βασιλεύς.

Πηγή: (Ἀπὸ τὸ Ἐθνικὸ περιοδικό, Τὰ πολεμικὰ ἀνέκδοτά του Βασιλέως μας, Ἀθῆναι, Καταστήματα «Ἀκροπόλεως» Βλ. Γαβριηλίδου, 1913)