Ὁμιλία στήν ἀνοικτή συγκέντρωση στήν Κόνιτσα
19-6-2011
Σεβασμιώτατε, Ἅγιοι Καθηγούμενοι, σεβαστοί Πατέρες καί ἀδελφές, ἀξιότιμοι κύριοι ἐκπρόσωποι τῶν τοπικῶν ἀρχῶν, προσφιλέστατοι ἐν Χριστῷ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Ἀπό τά αἱματοβαμμένα αὐτά χώματα, τά σπαρμένα μέ τά ὀστά τῶν ἡρώων γιά τήν ἐλευθερία τῆς πατρίδος μας, μέ ζωντανές τίς φωνές τῶν βορειοηπειρωτῶν ἀδελφῶν μας, πού ἀναμένουν ἀκόμη τήν ἐκπλήρωση τῶν ἐθνικῶν τους δικαίων, μαζευτήκαμε ἐδῶ ὅλοι σήμερα, μετά τήν ἐμπνευσμένη πρωτοβουλία καί πρόσκληση τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πωγωνιανῆς, Δρυινουπόλεως καί Κονίτσης κ. Ἀνδρέα, γιά νά διατρανώσουμε τήν ἀντίθεση καί τήν ἀντίστασή μας στήν σύγχρονη διάλυση πού ἀπειλεῖ τά πάντα μέ ὄλεθρο στό πέρασμά της.
Εἶναι ἡ πρώτη μαζική ἀνοικτή ἐπίσημη ἐκδήλωση κατά τῆς κάρτας τοῦ πολίτη, πού διοργανώνεται ἀπό Μητροπολίτη τῆς Ἐκκλησίας μας καί γι’ αὐτό, Σεβασμιώτατε, Σᾶς εὐχαριστοῦμε καί Σᾶς εὐγνωμονοῦμε ἀπό τήν καρδιά μας, Ἐσᾶς καί ὅλους τούς συνεργάτες Σας, κληρικούς καί λαϊκούς. Καί εἶναι ἀκόμη πιό ἀξιέπαινη ἡ πρωτοβουλία Σας αὐτή Σεβασμιώτατε, γιατί πραγματοποιεῖται σέ μία πόλη καί Μητρόπολη πτωχή καί ὀλιγάριθμη μέν, ἀλλά ἀκριτική καί ἡρωϊκή, καί σέ ἕνα ποίμνιο μέ ἀκμαῖο καί ἀνδρεῖο ἐθνικό καί ἐκκλησιαστικό φρόνημα, πού τό ἐμπνέετε μέ τήν δική Σας συνετή καί διακριτική καθοδήγηση καί διαποίμανση.
Συγκεντρωθήκαμε ὅλοι ἐδῶ σήμερα γιά νά διατρανώσουμε τήν ἀντίθεσή μας στόν ἠλεκτρονικό ὁλοκληρωτισμό, στήν νέα ἠλεκτρονική φυλακή, στήν ὑποβάθμιση τῆς προσωπικῆς μας ἀξιοπρέπειας καί τήν ἀριθμοποίηση τοῦ προσώπου• στήν καταστρατήγηση τῆς ἐλευθερίας μας, στήν καταπάτηση καί περιστολή τῶν ἀτομικῶν μας δικαιωμάτων.
Ἀπό τήν ἱερή αὐτή ἠπειρωτική γῆ, πού 70 χρόνια πρίν φώλιασε καί θέριεψε καί πύρωσε τόν πόθο γιά τήν λευτεριά καί γέννησε τό ἡρωϊκό ἔπος τῆς σύγχρονης ἑλληνικῆς καί εὐρωπαϊκῆς ἱστορίας, πού ὕψωσε ἀνυπότακτα ἀναστήματα καί προέταξε στήθη ἀτρόμητα κατά τῶν ἐχθρῶν, πού γέννησε τήν ἡρωϊκή ἀντίσταση κατά τοῦ κατακτητῆ καί τήν ἀποτίναξη τῆς ξένης κατοχῆς, διατρανώνουμε καί ἐμεῖς σήμερα τήν ἀντίστασή μας στήν νέα κατοχή καί τό ἀνελεύθερο καθεστώς πού ἔχει ἐπιβληθεῖ στήν χώρα μας.
Ἀπό αὐτή τήν ἡρωϊκή γῆ, τήν ποτισμένη μέ τά ἱερά αἵματα τῶν πατέρων μας, ἐδῶ πού γιγαντώθηκε τό ΟΧΙ, πού κερδήθηκε καί κατακτήθηκε, πού ἔλαβε σάρκα καί ὀστά ἀπό τήν σάρκα καί τά ὀστά τῶν μαρτυρικῶν προγόνων μας, αὐτῶν πού «τά πνεύματα ὡς νέφος ἡμῖν ὧδε περίκεινται καί τῶν ὀστέων αὐτῶν οἱ τύμβοι τά ὅρια τῆς πατρίδος γῆς φυλάττουσι, τά δέ αὐτῶν τίμια αἵματα τῆς ἐλευθερίας ἡμῶν τό δένδρον ἀρδεύουσιν».
Αὐτό τό δένδρο τῆς ἐλευθερίας δηλώνουμε κατηγορηματικά καί μέ ἀποφασιστικότητα ὅτι, παντί σθένει καί πάσῃ δυνάμει, δέν θά τό ἀφήσουμε νά μαραθεῖ ποτέ, ὅσο καί ἄν ἐσωτερικοί καί ἐξωτερικοί ἐχθροί προσπαθοῦν μέ μανία καί λύσσα νά τό ξεριζώσουν.
Σέ ὅλους αὐτούς ἀντιτάσσουμε ἕνα ἀποφασιστικό, κατηγορηματικό καί γιγαντιαῖο ΟΧΙ.
ΟΧΙ στούς ἀρνητές τῆς πίστεως καί τῆς πατρίδος, ΟΧΙ στούς παραχαράκτες τῆς ἱστορικῆς ἀλήθειας, ΟΧΙ στούς ἀλλοτριωτές τῆς ἱστορικῆς μας μνήμης, ΟΧΙ στούς βιαστές τῆς ἐθνικῆς μας συνειδήσεως. ΟΧΙ στούς ξεθεμελιωτές τῆς ἐθνικῆς μας συνοχῆς, στούς ὁδοστρωτῆρες τῆς ἐθνικῆς μας ταυτότητος.
ΟΧΙ στά προστάγματα καί τίς ἐπιταγές τῶν ξένων κέντρων ἐξουσίας καί ἐλέγχου καί τῶν ἐγχώριων συνεργατῶν τους• ΟΧΙ στούς ἐμπνευστές καί σχεδιαστές τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων καί τούς κάθε λογῆς ἐντολοδόχους τους• στούς ἐπιβουλευτές τῆς ἐθνικῆς, πολιτικῆς, οἰκονομικῆς, κοινωνικῆς καί θρησκευτικῆς μας αὐτοτέλειας.
ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΦΥΛΑΚΗ
Ὁ σκοπός τους εἶναι ὁρατός καί προδιαγεγραμμένος, πρόκειται γιά τήν σαφή καί ὀργανωμένη ἐπιδίωξη ὄχι γιά τήν ἁπλή ἔνταξη, ἀλλά γιά τήν ὁλοκληρωτική ὑποδούλωση τῆς πατρίδος μας καί τοῦ λαοῦ μας στούς σχεδιασμούς τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων, γιά τήν ὑπαγωγή μας στήν δουλεία καί τό παρακράτος τῶν τοκογλύφων, τῶν κερδοσκόπων καί τῶν καιροσκόπων, γιά τήν ὑποδούλωσή μας στό ἀνελεύθερο καθεστώς τῶν διεθνῶν κέντρων ἐξουσίας, γιά τήν ἀναντίρρητη ὑποταγή μας στόν νέο ὁλοκληρωτισμό, πού ἐπιβάλλεται μέσῳ τοῦ ἐλέγχου καί τῆς ποδηγετήσεως τῶν φρονημάτων, τῶν κινήσεων, τῶν ἐπιλογῶν, τῶν ἐνεργειῶν καί τῶν ἐπιθυμιῶν τῶν Ἑλλήνων. Γιά τήν βίαιη καί ἄμεση ὑπαγωγή στόν ἠλεκτρονικό ὁλοκληρωτισμό δηλαδή, πού παρακολουθεῖ, χαρακτηρίζει, στιγματίζει καί ἐνοχοποιεῖ ὅ,τι καί ὅσους ἐπιθυμεῖ, ὅ,τι καί ὅσους ἀντιδροῦν καί ἀντιτάσσονται στίς ἐπιταγές του, γιά τόν βίαιο καί ἄμεσο ἐγκλεισμό μας στήν νέα παγκόσμια ἠλεκτρονική φυλακή.
Στά πλαίσια αὐτοῦ τοῦ σχεδιασμοῦ ἐντάσσεται καί ἡ σπουδή τῆς ἑλληνικῆς Κυβερνήσεως γιά τήν προώθηση καί ἐφαρμογή τοῦ μέτρου γιά τήν ἀναγκαστική παραλαβή τῆς κάρτας τοῦ πολίτη, ἀλλά καί ἄλλων ἠλεκτρονικῶν καρτῶν, ὅπως γιά παράδειγμα τῆς λεγόμενης φοροκάρτας.
Καί εἶναι πραγματικά ὀξύμωρο, ἀλλά καί ἀντιφατικό στό διαλελυμένο πραγματικά ἑλληνικό κράτος μέ τήν παραπαίουσα δημόσια διοίκηση, μέ τήν ἀνυπαρξία κάθε ἀπόπειρας, ἔστω, βελτιώσεως καί ἐκσυγχρονισμοῦ τῆς λειτουργίας τοῦ κρατικοῦ μηχανισμοῦ, μέ τό πάγωμα κάθε ἄλλου σχεδόν κυβερνητικοῦ ἔργου, μέ τήν περιστολή κάθε ἀναπτυξιακῆς δραστηριότητος, μέ τήν κατάργηση κάθε ἴχνους κοινωνικῆς πολιτικῆς καί πρόνοιας, σέ μιά Ἑλλάδα ὑπό κατάρρευση μέ μιά κυβέρνηση ὑπό ξένη κηδεμονία καί ὑπουργούς ὑπό ἐπίβλεψη, εἶναι ὄντως κωμικοτραγικό ἡ φιλοδοξία μας νά εἶναι ἡ ἠλεκτρονική διακυβέρνηση!
Καί θά ἦταν αὐτό πραγματικά κωμικό, ἄν δέν ἦταν πρωτίστως τραγικό καί ἄκρως ἐπικίνδυνο.
Ἀλλά ἄς δοῦμε τήν ὑπόθεση ἀπό τήν ἀρχή φωτίζοντας, ὅσο γίνεται, ὅλες τίς πτυχές καί τίς παραμέτρους της.
Ἡ κάρτα τοῦ πολίτη καί γενικώτερα οἱ ἠλεκτρονικές κάρτες καί ταυτότητες πού προωθοῦνται ἀπό τήν Κυβέρνηση μέσῳ τῆς λεγόμενης ἠλεκτρονικῆς διακυβέρνησης ἐντάσσονται στό συνολικό πλαίσιο τῆς παγκόσμιας διακυβέρνησης, τῆς παγκοσμιοποίησης καί τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων καί εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένες μέ τήν πολύπλευρη ἐπιδρομή πού δέχεται πανταχόθεν ἡ χώρα μας καί τήν ἐγκαθίδρυση τῆς νέας κατοχῆς μέσω τοῦ ΔΝΤ (Διεθνοῦς Νομισματικοῦ Ταμείου), τῆς τρόικας καί τῶν διεθνῶν τοκογλύφων.
Ἡ ἠλεκτρονική παρακολούθηση τῶν πολιτῶν εἶναι ἡ συνιστῶσα ὅλων τῶν δυνάμεων πού λειτουργοῦν γιά τήν ὁμογενοποίηση τῶν πολιτῶν, τήν ἀποδυνάμωσή τους, τήν καταστολή καί τόν ἔλεγχό τους. Εἶναι ὁ καταλύτης γιά τήν ὑπαγωγή καί τήν ἀφομοίωσή τους στό «σύστημα». Εἶναι ἡ αἰχμή τοῦ δόρατος στήν φαλκίδευση τῶν ἐλευθεριῶν τους, στήν δίωξη τῶν δραστηριοτήτων τους, στήν ἐνοχοποίηση τῶν φρονημάτων τους καί στήν τελική χειραγώγησή τους καί τήν ὑποδούλωσή τους στήν παγκόσμια ἠλεκτρονική δικτατορία.
Δέν εἶναι, ἄλλωστε, τυχαῖο ὅτι καί σέ ἄλλες χῶρες ἐξουθενωμένες οἰκονομικά, πολιτικά καί κοινωνικά ἔχουν ἐπιβληθεῖ ἠλεκτρονικές ταυτότητες, παρά τήν παντελή ἔλλειψη καί στοιχειώδους ἀκόμη μηχανοργάνωσης στήν δημόσια διοίκηση. Καί ἀναρωτιόμαστε πόσο διευκολύνει ἄραγε τήν καθημερινή ζωή τῶν πολιτῶν ἡ κατοχή ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων σέ χῶρες, ὅπως γιά παράδειγμα τό Πακιστάν μέ τήν πληθώρα ἀναλφάβητους καί τά 20 ἑκατομμύρια ἄστεγους ἤ τήν Ἰνδία ἤ τήν Ἀλβανία μέ τά ἑκατομμύρια οἰκονομικούς μετανάστες σέ διάφορες εὐρωπαϊκές χῶρες, μέ τεράστιο ποσοστό ἀνεργίας ἤ στά Σκόπια μέ ὀλιγοετή μόλις κρατική ὀντότητα, γιά νά μήν ἀναφερθοῦμε στήν Σομαλία, στό Σουδάν, στό Μπαγκλαντές, στήν Γουατεμάλα, στήν Μαλαισία καί σέ ἄλλες χρεωκοπημένες καί ὑποανάπτυκτες χῶρες.
Ἐκτός κι ἄν ὅλα αὐτά τά κράτη ἀποτελοῦν τό πρότυπο καί τό παράδειγμα καί τῆς δικῆς μας ἀνάπτυξης, τήν ὁποία μᾶς ὑπόσχεται ἡ ἠλεκτρονική διακυβέρνηση.
Ἄς γνωρίζουν καλά ὅμως αὐτοί πού ὀργανώνουν καί ὀρέγονται ἀνάλογες προσομοιώσεις ὅτι ματαιοπονοῦν. Δέν θά μᾶς κάνουν Μπαγκλαντές καί Σομαλία, δέν θά μᾶς δέσουν χειροπόδαρα στό ἅρμα τῆς κοσμοκρατορίας τους, δέν θά διαφεντέψουν τίς τύχες, τίς ψυχές μας καί τό μέλλον μας, δέν θά περιστείλουν τά δικαιώματα καί τίς ἐλευθερίες μας στήν χώρα μάλιστα, πού γένησε τήν δημοκρατία καί ἔδωσε διαρκεῖς αἱματηρούς ἀγῶνες γιά τήν κατάκτηση καί τήν διατήρηση τῆς ἐλευθερίας της.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ-ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
Πρίν εἰσέλθουμε στό κυρίως θέμα μας πού εἶναι ἡ κάρτα τοῦ πολίτη, τά τεχνικά χαρακτηριστικά της, οἱ κίνδυνοι πού ἐγκυμονεῖ καί οἱ συνέπειες πού θά ἔχουν στήν ζωή τῶν πολιτῶν, εἶναι ἀνάγκη νά ἀναφερθοῦμε καί νά περιγράψουμε σέ ἀρδές γραμμές τό γενικώτερο παγκόσμιο πολιτικό, οἰκονομικό, κοινωνικό πλαίσιο στό ὁποῖο ἐντάσσεται ἡ κάρτα τοῦ πολίτη καί συνολικά ἡ ἠλεκτρονική παρακολούθηση καί τό φακέλωμα τῶν πολιτῶν.
Εἶναι, ἄλλωστε, γνωστές ἀπό πολύ παλιά οἱ πρακτικές καί οἱ μέθοδοι αὐτῶν πού κινοῦν τά νήματα τῆς ἱστορίας τοῦ πλανήτη, τῶν διαφόρων κλειστῶν ὁμάδων προωθήσεως καί ἐλέγχου τῆς ἐξουσίας μέ πρωτοπόρους τόν διεθνή σιωνισμό, τήν μασσωνία, τά οἰκονομικά λόμπυ τῶν πολυεθνικῶν, τίς λέσχες ἐπιλεγμένων ἀτόμων, ὅπως ἡ Μπίλντεμπεργκ, πού κατασκευάζουν ἡγέτες μαριονέτες, πειθήνια ἐκτελεστικά ὄργανα δικά τους. Χρησιμοποιοῦν τά ἐλεγχόμενα ἀπό τούς ἴδιους, εἰδησεογραφικά δίκτυα, τηλεοπτικούς σταθμούς, διεθνοῦς κυκλοφορίας ἐφημερίδες καί μία πλειάδα ἱδρυμάτων, φορέων, φιλοσοφικῶν, κοινωνικῶν, ἀθλητικῶν καί φιλανθρωπικῶν δῆθεν κινήσεων καί σωματείων καί μέ τόν τρόπο αὐτό προβάλλουν καί ἀναδεικνύουν, ἐν τέλει, οἱ ἴδιοι τούς «ἐκλεκτούς» τῶν λαῶν. Προεπιλέγουν καί κατασκευάζουν ἡγέτες, πρίν ἀκόμη οἱ λαοί τούς ἐπιλέξουν καί τούς ψηφίσουν. Προεπιλέγουν καί προκατασκευάζουν, ἔτσι, τό πολιτικό, κοινωνικό, οἰκονομικό σύστημα, τό σύγχρονο παγκόσμιο κατεστημένο πού ἐπιβάλλουν στόν κόσμο.
Μέσω αὐτῶν τῶν ἐκλεκτῶν καί δοτῶν ἡγετῶν κυβερνᾶ τόν κόσμο μιά πανίσχυρη πολιτική, οἰκονομική, κοινωνική καί θρησκευτική ὀλιγαρχία, πού προορίζεται νά γίνει ἡ -τόσο προβαλλόμενη καί στήν χώρα μας ἐπισήμως καί ἀπό τόν ἴδιο τόν Πρωθυπουργό μας- Παγκόσμια Κυβέρνηση.
Ὅσο δέν καθίσταται ἀκόμη ἐφικτή ἡ παγκόσμια κυβέρνηση ἡ ὀλιγαρχία αὐτή δραστηριοποιεῖται καί ἀσκεῖ τήν ἐξουσία της μέσα ἀπό τήν λεγόμενη παγκόσμια διακυβέρνηση, μία σειρά δηλαδή ἀπό κηδεμονευόμενους καί καθοδηγούμενους ἀπό τήν ἴδια διεθνεῖς ὀργανισμούς, φορεῖς, κινήσεις, ὀργανώσεις, ἱδρύματα, σχηματισμούς καί ὁμάδες παραγωγῆς ἰδεολογίας.
Κυρίαρχη τάση γιά τήν ἐκφραση καί τήν δραστηριοποίηση ὅλου αὐτοῦ τοῦ μηχανισμοῦ ἀποτελεῖ στίς μέρες μας ἡ παγκοσμιοποίηση. Ἡ παγκοσμιοπόιηση εἶναι θά μπορούσαμε νά ποῦμε τό πολυεργαλεῖο τῆς παγκόσμιας διακυβέρνησης. Εἶναι ὁ κεντρικός ἀγωγός, ἡ γιγαντιαία αὐτή πολιτιστική, θρησκευτική, οἰκονομική, ἐθνική καί οἰκονομική χοάνη πού ὁμογενοποιεῖ, νωθεύει, μεταλλάσσει, παραλύει, ἀποδυναμώνει καί ἀποσυνθέτει θεσμούς, πιστεύματα, παραδόσεις, πολιτισμούς, ἤθη, ἀρχές, ἀξίες, ἐθνότητες, λαούς καί πατρίδες.
Μετά καί τήν κατάρρευση τοῦ ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ, στίς ἀρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 1990, ἔχοντας ἐκλείψει πλέον οἱ ἀντιπαλότητες τοῦ Ψυχροῦ Πολέμου ἀνάμεσα στίς δύο ὑπερδυνάμεις, ἑδραιώθηκε μέ ταχεῖς ρυθμούς ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων τῆς PAX AMERICANA καί τῶν συμμάχων της.
Στά πλαίσια αὐτά κατασκευάζεται καί προβάλλεται ὡς τεχνητή ἀνάγκη τό ἰδεολογικό κατασκεύασμα τῆς διεθνοῦς ἀσφάλειας, τῆς πάταξης τῆς τρομοκρατίας, τῆς ἐκτόνωσης τῶν ἐντάσεων, τῆς ἐξομάλυνσης τῆς ἀντιπαλότητας, τῆς ἐπίλυσης τῶν διαφορῶν καί τῆς ἐπικράτησης τῆς παγκόσμιας εἰρήνης. Τεχνητές καί προκατασκευασμένες περιφερειακές κρίσεις προκαλοῦνται ἀνά τήν ὑφήλιο γεννώντας ἀνασφάλεια καί ἀγωνία στούς πολίτες, πού καταλήγουν νά ἀποζητοῦν τήν σιγουριά καί τήν ἀσφάλεια τῶν νατοϊκῶν ἐπεμβάσεων γιά τήν ἐπίλυση τῶν διεθνῶν προβλημάτων.
Τό ΝΑΤΟ μέ τήν «νέα δομή» πλέον στόν στρατιωτικό του σχεδιασμό μετασχηματίζεται σέ παγκόσμιο στρατό ἐπιβολῆς τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων. Μετατρέπεται σέ αὐτόκλητο κριτή καί ρυθμιστή τῆς ἱστορίας τῶν λαῶν καί τῶν ἐθνῶν τους καί ἀποφασίζει ποιοί ἀπό αὐτούς θά παραμείνουν ἤ θά διαγραφοῦν ἀπό τόν παγκόσμιο χάρτη.
Ἕνα σημαντικό μέρος τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας τῶν κρατῶν ἔχει μεταφερθεῖ στούς ὑπερεθνικούς ὀργανισμούς, οἱ ὁποῖοι στήν οὐσία ἀσκοῦν καί ἐπιβάλλουν τήν πολιτική τους στούς λαούς χρησιμοποιώντας ὡς ἐκτελεστικά τους ὄργανα τίς κατά τόπους ἐθνικές κυβερνήσεις.
Ἔχουμε ἔτσι τήν Παγκόσμια Τράπεζα, τό ΔΝΤ, τό Διεθνές Δικαστήριο, τόν Παγκόσμιο Ὀργανισμό Ὑγείας, τόν Παγκόσμιο Ὀργανισμό Ἐμπορίου, τήν Παγκόσμια Διάσκεψη γιά τό Περιβάλλον, τήν G8, τήν G20 καί πολλούς ἄλλους ἀνάλογους ὀργανισμούς καθολικῆς ἰσχύος, πού ἐπιβάλλουν τήν πολιτική τῆς διεθνοῦς ὀλιγαρχίας ἐρήμην τῶν λαῶν.
Σέ οἰκονομικό ἐπίπεδο πολυεθνικές ἑταιρεῖες, οἰκονομικοί κολοσσοί, ἑταιρεῖες κατασκευῆς ὁπλικῶν συστημάτων, πανίσχυρα οἰκονομικά συμφέροντα καί νεόκοποι κροίσοι ἔχουν ἤδη ἀναλάβει καί διεκπεραιώνουν τήν οἰκονομική παγκοσμιοποίηση. Καί ἡ οἰκονομική αὐτή παγκοσμιοποίηση πραγματοποιεῖται μέσω τῆς οἰκονομικῆς ἐκμετάλλευσης καί ἐξαθλίωσης τῶν ἀσθενέστερων ἀπό τούς οἰκονομικά ἰσχυρούς.
Ὅπως εὔκολα μπορεῖ νά γίνει ἀντιληπτό, ἕνα τέτοιο παγκόσμιο σύστημα ἐξουσίας δέν εἶναι δυνατόν νά διαμορφωθεῖ, νά ἑδραιωθεῖ καί νά λειτουργήσει χωρίς τόν ἔλεγχο καί τήν ποδηγέτηση τῶν φρονημάτων, τῶν ἐπιλογῶν καί τῶν δραστηριοτήτων τῶν πολιτῶν καί τῶν λαῶν, πού ὀφείλουν νά συμμορφωθοῦν στά κελεύσματά του.
Ὁ ἔλεγχος, λοιπόν, τῶν προσωπικῶν δεδομένων τους μέσω τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελώματος ἀπό τήν χρήση ἠλεκτρονικῶν καρτῶν καί ταυτοτήτων εἶναι τό «κλειδί» στήν ὅλη ὑπόθεση, εἶναι ὁ ἀκρογωνιαῖος λίθος πού στηρίζει τό παγκόσμιο οἰκοδόμημα ἐξουσίας καί ἐλέγχου.
Τό ἠλεκτρονικό φακέλωμα λειτουργεῖ, ἐπίσης, καταλυτικά γιά τήν ἑδραίωση ἑνός συγκεντρωτικοῦ συστήματος ἀστυνόμευσης, χαρακτηρισμοῦ, στιγματισμοῦ καί ἐνοχοποίησης τῶν ἀντιφρονούντων.
Παρά τόν οὐσιαστικά ἀρνητικό, ἐπικίνδυνο καί ἀπάνθρωπο χαρακτήρα της, ἡ ἠλεκτρονική παρακολούθηση προβάλλεται, προπαγανδίζεται καί ἐπενδύεται μέ τόν μανδύα τῆς ἐξυπηρέτησης τῶν πολιτῶν καί τῆς προστασίας δῆθεν τῶν κοινωνικῶν τους δικαιωμάτων. Εἶναι ἡ γνωστή τακτική τῆς Νέας Ἐποχῆς νά διαστρέφει τήν πραγματικότητα καί νά παρουσιάζει τό ψέμα ὡς ἀλήθεια.
Ἕνα τέτοιο «ψέμα» ἦταν καί ἡ παρουσίαση τῆς κάρτας τοῦ πολίτη ἀπό τήν Κυβέρνηση ὡς πανάκεια γιά τόν ἐκσυγχρονισμό τοῦ ἑλληνικοῦ κράτους, τήν κατοχύρωση τῶν κοινωνικῶν δικαιωμάτων καί τήν ἐξυπηρέτηση τῶν πολιτῶν.
Εἶναι, ὅμως, φανερό πώς τελικά ὁ βασικός σκοπός τοῦ ὅλου ἐγχειρήματος εἶναι ἡ ὁλοκληρωτική ὑπαγωγή μας στό σύστημα τῆς ὁμογενοποιήσεως τῶν πολιτισμῶν, τῶν ἐθνῶν, τῶν λαῶν καί τῶν προσώπων, πού ἐπιχειρεῖ νά ἐπιβάλει μέσω τῆς παγκοσμιοποιήσεως ἡ Νέα Ἐποχή καί ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων.
Εἶναι φανερό πώς οἱ ἐξουθενωμένοι οἰκονομικά καί κοινωνικά Ἕλληνες πολίτες θεωρήθηκαν εὔκολη λεία γιά νά πειραματιστοῦν τά διεθνή κέντρα ἐξουσίας καί οἱ σχεδιαστές τῆς Νέας Τάξεως Πραγμάτων.
Προσφάτως ἡ Κυβέρνηση τῆς Μ. Βρετανίας ἀναίρεσε τήν ἀπόφασή της γιά τήν θέσπιση τῆς «κάρτας τοῦ πολίτη» μετά τίς ἔντονες διαμαρτυρίες τῶν Βρετανῶν πολιτῶν καί τήν ἄρνησή τους νά ἐκχωρήσουν τά ἀτομικά τους δικαιώματα καί τίς προσωπικές τους ἐλευθερίες σέ ἀνεξέλεγκτα καί ἀδιαφανή κέντρα ἐλέγχου.
Εἶναι πολύ χαρακτηριστικό τό σύνθημα τῶν Βρετανῶν πολιτῶν ἐνάντια στήν παραλαβή τῶν ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων: «δέν θά γίνουμε σφραγισμένα μοσχάρια».
Καί πραγματικά αὐτό κάνει ἡ παραλαβή τῆς κάρτας τοῦ πολίτη: μᾶς κάνει ἀγέλη στό μεγάλο παγκόσμιο ἠλεκτρονικό μαντρί. Κι αὐτό γιατί ἡ προηγμένη τεχνολογία, πού χρησιμοποιεῖται στίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες δίνει ἀπεριόριστες δυνατότητες γιά τόν ἀνά πᾶσα στιγμή ἐντοπισμό καί τήν παρακολούθηση τῶν κατόχων τους.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Ἄς δοῦμε τώρα τά βασικά χαρακτηριστικά τῆς κάρτας τοῦ πολίτη ἔτσι ὅπως ἔχουν παρουσιαστεῖ μέχρι σήμερα. Ἕνα βασικό στοιχεῖο τῆς ὅλης ὑποθέσεως τό ὁποῖο ἔχει μεγάλη σημασία καί φανερώνει πολλά, εἶναι ἡ ἀδιαφάνεια πού τηρεῖται ἀπό τήν πλευρά τῆς Κυβερνήσεως σέ σχέση μέ τίς τεχνικές προδιαγραφές τῆς κάρτας, πού δέν ἔχουν ἀνακοινωθεῖ ἀκόμη ἐπισήμως παρότι τό νομοσχέδιο γιά τήν ἠλεκτρονική διακυβέρνηση –στό ὁποῖο ἐντάσσονται καί οἱ διατάξεις γιά τήν κάρτα τοῦ πολίτη– συζητεῖται ἤδη στήν Βουλή καί ἀφοῦ ἔχει ἤδη ὁλοκληρωθεῖ ἡ δημόσια διαβούλευσή του.
Καλούμαστε δηλαδή νά παραλάβουμε ἠλεκτρονικές ταυτότητες, χωρίς νά ἔχουμε ἐνημερωθεῖ ἐπισήμως σέ ποιά τεχνολογία θά στηρίζονται, τί δυνατότητες θά ἔχουν, τί κινδύνους θά ἐγκυμονοῦν καί ἄν καί μέ ποιόν τρόπο θά μποροῦμε νά διαφυλαχθοῦμε ἀπό τούς κινδύνους αὐτούς.
Ὅπως ἔχει ἀνακοινωθεῖ, ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη θά ἔχει σχήμα πιστωτικῆς κάρτας καί θά εἶναι ἐφοδιασμένη μέ ἕνα «ἔξυπνο» τσίπ στό ὁποῖο θά ἐνσωματωθοῦν ὁ ἀριθμός δημοτολογίου κάθε πολίτη, τό ΑΦΜ, ὁ ΑΜΚΑ, καθώς καί ὁ ἀριθμός τῆς ἀστυνομικής του ταυτότητας.
Αὐτό τό «ἔξυπνο» ὑψηλῆς τεχνολογίας μικροτσίπ θά εἶναι RFID (άρ-έφ-άι-ντί), καθώς αὐτή ἡ τεχνολογία ἔχει ἐπικρατήσει διεθνῶς καί χρησιμοποιεῖται ἤδη στίς ἀνάλογες ἠλεκτρονικές ταυτότητες καί κάρτες ἄλλων κρατῶν.
Tό RFID (ἀκρωνύμιο τοῦ Radio Frequency IDentification), πού στά ἑλληνικά μεταφράζεται «ταυτοποίηση μέσω ραδιοσυχνοτήτων» ἀποτελεῖ τὴν πλέον σύγχρονη -ὅσον ἀφορᾶ στὴν ἐφαρμογὴ της- τεχνολογία ἠλεκτρονικῆς ταυτοποίησης. Tό RFID στηρίζεται στὴ χρήση ραδιοκυμάτων καὶ ἐπιτρέπει τὴν αὐτόματη ἀναγνώριση ἀνθρώπων ἤ ἀντικειμένων τὰ ὁποῖα φέρουν ἐτικέτες ποὺ ἐνσωματώνουν μικροεπεξεργαστὴ καὶ κεραία (RFID tags) καὶ μποροῦν νὰ ἀνιχνευθοῦν αὐτόματα ἀπὸ σταθεροὺς ἢ φορητοὺς ἀναγνῶστες (readers) RFID, χωρὶς νὰ εἶναι ἀπαραίτητη ἡ σάρωση τοῦ κάθε μεμονωμένου ἀντικειμένου.
Ἡ κεραία ἐπιτρέπει στό μικροτσίπ νὰ μεταφέρει τὶς πληροφορίες ἀναγνώρισης στὸν ἀναγνώστη, ὁ ὁποῖος μὲ τὴ σειρὰ του μετατρέπει τὰ ραδιοκύματα ποὺ "ἀντανακλῶνται" ἀπὸ τὴν ἐτικέτα RFID σὲ ψηφιακὲς πληροφορίες. Οἱ πληροφορίες αὐτὲς μποροῦν στὴ συνέχεια νὰ "περάσουν" σὲ ὑπολογιστὲς γιὰ περαιτέρω χρήση.
Ὑπάρχουν διάφοροι τύποι RFID οἱ ὁποῖοι αὐξάνουν καί βελτιώνονται συνεχῶς μέ τήν αὐξανόμενη πρόοδο τῆς τεχνολογίας. Σέ κάποια ἀπό αὐτά μποροῦν νά ἀποθηκευθοῦν ὁρισμένες πληροφορίες καί δεδομένα, χωρίς τήν δυνατότητα ἀλλαγῆς τους. Τά πιό ἐξελιγμένα, ὅμως, σήμερα RFID θεωροῦνται τά ἐπαναπρογραμματιζόμενα (τσίπς), στά ὁποῖα μποροῦν νά προστεθοῦν καί νά ἀφαιρεθοῦν πληροφορίες καί στοιχεῖα ἀπό αὐτούς, πού θά ἔχουν ὁρισθεῖ ὡς διαχειριστές τοῦ ἠλεκτρονικοῦ συστήματος πληροφοριῶν. Τέτοιας τεχνολογίας RFID -τσίπς προβλέπεται νά χρησιμοποιηθοῦν καί στήν κάρτα τοῦ πολίτη καί αὐτά εἶναι καί τά πιό ἐπικίνδυνα, καθώς ἐγκαταλείπουν τόν πολίτη ἕρμαιο στίς ἑκάστοτε διαθέσεις τῶν διαχειριστῶν τῶν προσωπικῶν δεδομένων του.
Μέ ἁπλά λόγια θά μπορούσαμε νά ποῦμε ὅτι τό RFID εἶναι ἕνας μικρός «πομπός», πού στέλνει μέσω ραδιοσυχνοτήτων μηνύματα, πληροφορίες σέ ἕναν ἀναγνώστη-σκάνερ, τόν ὁποῖο ὀνομάζουμε «δέκτη». Ἡ σημαντική διαφορά πού ἔχει τό RFID ἀπό τό bar-code πού χρησιμοποιεῖτο μέχρι τώρα εἶναι ὅτι ἡ «ἀνάγνωση» τῶν πληροφοριῶν πού ἐκπέμπει τό RFID γίνεται ἐξ ἀποστάσεως, χωρίς δηλαδή νά ἀπαιτεῖται ἡ σάρωση τῆς κάρτας, δέν ἀπαιτεῖται αὐτό πού κοινῶς λέμε νά «περάσει» ἡ κάρτα ἀπό ἕνα μηχάνημα.
Αὐτός, δηλάδη, πού ἔχει στήν κατοχή του ἕναν «ἀναγνώστη», τό μηχάνημα ἐντοπισμοῦ τοῦ RFID, μπορεῖ νά ἐντοπίσει γεωγραφικά τόν κάτοχο τῆς κάρτας ἀκόμη καί ἐξ ἀποστάσεως. Γι’ αὐτό καί οἱ ταυτότητες πού χρησιμοποιοῦν τέτοια τεχνολογία ἀποκαλοῦνται «ταυτότητες-καταδότες» γιατί «προδίδουν», φανερώνουν ἀνά πᾶσα στιγμή τό πού βρίσκεται ὁ κάτοχός τους, τόν κωδικό ἀριθμό τῆς κάρτας του καί κατά συνέπεια μποροῦν νά «ξεκλειδώνουν» τήν βάση τῶν προσωπικῶν δεδομένων του.
Ὅπως εἶναι φανερό ἀκόμη καί στούς ἀδαεῖς, ἡ τεχνολογία RFID εἶναι πολύ πιό προηγμένη καί πιό ἐπικίνδυνη γιά τήν ἀσφάλεια τῶν δεδομένων ἀπό αὐτή τοῦ bar-code, ἡ ὁποία καί ἐγκαταλήφθηκε. Κατά συνέπεια ἡ διαβεβαίωση τοῦ Ὑπουργείου Ἐσωτερικῶν πρός τήν Ἱερά Σύνοδο, ὅπως ἀναφέρεται σέ προχθεσινό μόλις ἀνακοινωθέν Της μέ ἡμερομηνία 15-6-2011, ὅτι «ἡ Κάρτα τοῦ Πολίτη δέν θά περιλαμβάνει εὐαίσθητα προσωπικά δεδομένα καί δέν θά περιλαμβάνει γραμμωτό κώδικα (barcode), οὔτε ὁποιονδήποτε συμβολικό ἀριθμό» ἀποτελεῖ σαφή ἐμπαιγμό πρός τήν Ἱερά Σύνοδο. Ἡ πιθανή δέ ἐμπιστοσύνη τῆς Συνόδου σέ ἀνάλογες ἀνόητες διαβεβαιώσεις θά ἀποτελοῦσε ἀσυγχώρητη ἀφέλεια. Εἶναι δεδομένο ὅτι οἱ πολιτικοί μας μᾶς θεωροῦν ὅλους καί μᾶς συμπεριφέρονται ὡς ἀφελεῖς καί ἀνόητους, πού μποροῦν μέ χαρακτηριστική εὐκολία νά μᾶς ἐξαπατοῦν, νά μᾶς ὑποτιμοῦν καί νά μᾶς ἐμπαίζουν.
Τέλος πιά σ’ αὐτή τήν ἀπάτη ὅλων τῶν πολιτικῶν, τέλος στήν παραπλάνηση καί τόν ἐξευτελισμό. Ὁ λαός δέν τούς πιστεύει πλέον καί δέν τούς ἀκολουθεῖ.
Σέ ὅ,τι ἀφορᾶ τά τεχνικά χαρακτηριστικά τῆς κάρτας τοῦ πολίτη, ἀλλά καί τῶν ἄλλων ἠλεκτρονικῶν καρτῶν πού προωθοῦνται, μεγάλη εἶναι ἡ σημασία τῆς συνεχοῦς καί ραγδαίας προόδου τῆς τεχνολογίας στά ζητήματα αὐτά, πού παρέχει συνεχῶς νέες καί μεγαλύτερες δυνατότητες καταγραφῆς καί ἐπεξεργασίας προσωπικῶν δεδομένων. Ἤδη μέ τά μέσα πού χρησιμοποιοῦνται σήμερα εἶναι δυνατή ἡ παρακολούθηση καί ἡ ὑποκλοπή ὅλων τῶν δραστηριοτήτων τῶν πολιτῶν, τῶν μετακινήσεών τους, τῶν τηλεφωνικῶν συνδιαλέξεων, τῶν φάξ, τῶν e-mails, τῶν ἀγορῶν, τῶν πωλήσεων καί ὅλων τῶν κινήσεών τους, ἀφοῦ ἡ ταυτότητα-καταδότης θά εἶναι ἀναγνωρίσιμη καί θά ἐντοπίζεται τόσο ἀπό φορητούς ἀναγνῶστες ὅσο καί ἀπό τά σύγχρονα δορυφορικά συστήματα παρακολουθήσεως.
Οἱ συσκευές ἐντοπισμοῦ, οἱ ἀναγνῶστες, δηλαδή, τῶν RFID μεταφέρουν, ὅπως εἴπαμε, μέσω ραδιοσυχνοτήτων πληροφορίες ἀπό τήν κάρτα σέ συγκεκριμένους ἠλεκτρονικούς ὑπολογιστές. Σέ αὐτούς τούς ὑπολογιστές βρίσκεται καταγεγραμμένο τό σύνολο τῶν προσωπικῶν δεδομένων τοῦ κάθε πολίτη. Εἶναι οἱ μεγάλες δεξαμενές πληροφοριῶν στίς ὁποῖες ἀποθηκεύονται ὅλα τά στοιχεῖα καί πού ἐμπλουτίζονται μέ καινούργια τά ὁποῖα εἰσέρχονται στό ἠλεκτρονικό σύστημα μέσω τῆς χρήσης τῆς κάρτας.
Ἡ κάρτα τοῦ πολίτη δηλαδή, εἶναι τό κλειδί, πού ἀνοίγει, ἀνανεώνει, ἀλλά καί διαφοροποιεῖ τόν ὄγκο τῶν δεδομένων πού φυλάσσονται στίς ἠλεκτρονικές ἀποθῆκες τοῦ συστήματος.
Αὐτό πού τήν καθιστᾶ ἀκόμη πιό διάτρητη εἶναι ἡ ταυτόχρονη συμπερίληψη σέ αὐτή ὅλων τῶν ἐπιμέρους ἀριθμῶν, ὅπως τοῦ ΑΜΚΑ, τοῦ ΑΦΜ, τοῦ ἀριθμοῦ δημοτολογίου κ.ἄ. μέ συνέπεια ὁ ἀριθμός τῆς κάρτας τοῦ πολίτη νά ἔχει οὐσιαστικά τήν μορφή ἑνιαίου κωδικοῦ ἀριθμοῦ, ἑνός μοναδικοῦ παγκόσμιου ἀριθμοῦ δηλαδή γιά κάθε πολίτη μέ τήν χρήση τοῦ ὁποίου θά γίνεται ἡ πρόσβαση σέ ὅλα τά προσωπικά του δεδομένα.
Ἡ χρήση ἑνιαίου κωδικοῦ ἀριθμοῦ ἔχει στιγματιστεῖ καί καταδικασθεῖ διεθνῶς ἐξαιτίας ἀκριβῶς τῶν κινδύνων πού ἐγκυμονεῖ γιά τήν ἀσφάλεια τῶν προσωπικῶν δεδομένων τῶν πολιτῶν.
Ὅλα αὐτά τά δεδομένα θά εἶναι στήν διάθεση αὐτῶν πού ἔχουν πρόσβαση στό συνολικό δίκτυο πληροφοριῶν, ἀλλά καί στούς λεγόμενους «χάκερς», πού ἔχουν ἐπανειλημμένως ἀποδείξει διεθνῶς ὅτι μποροῦν νά παραβιάσουν ὁποιοδήποτε ἠλεκτρονικό ἀρχεῖο καί νά «σπάσουν» καί τούς πιό ἀσφαλεῖς κωδικούς. Οἱ χάκερς, ἄλλωστε, ἔχουν σπάσει καί ἔχουν ὑποκλέψει τά ἀρχεῖα τῶν μεγαλύτερων κρατικῶν ὑπηρεσιῶν στόν κόσμο ὅπως τῆς ΝΑΣΑ, τοῦ FBI, τῆς INTΕRPOL, τοῦ Πενταγώνου τῶν ΗΠΑ, τῶν διεθνῶν τραπεζῶν καί τόσων ἄλλων. Χαρακτηριστική ἦταν ἡ εὐκολία μέ τήν ὁποία Γερμανοί χάκερς παραβίασαν μπροστά στίς τηλεοπτικές κάμερες τόν κωδικό ἀσφαλείας τῆς γερμανικῆς κάρτας τοῦ πολίτη, πού μόλις εἶχε παρουσιαστεῖ ἀπό τίς γερμανικές ἀρχές.
Θά ἔχουν, λοιπόν, τήν δυνατότητα ὅλοι αὐτοί ὄχι ἁπλῶς νά γνωρίζουν καί νά παρακολουθοῦν τήν εἰκόνα τοῦ κάθε πολίτη, ἀλλά καί νά τήν ἀλλοιώνουν καί νά τήν παραποιοῦν ἀκυρώνοντας ἀκόμη καί τήν νομική, οἰκονομική καί κοινωνική του ὑπόσταση καταργώντας τον οὐσιαστικά ὡς πολίτη.
Καί τίθεται τό ἐρώτημα: ποιός θά ἐγγυᾶται γιά τήν ἀσφάλεια αὐτῶν τῶν πληροφοριῶν; Ποιός θά τίς συλλέγει καί ποιός θά τίς διαχειρίζεται; Ποιός θά διασφαλίζει τούς κατόχους τῆς κάρτας ἀπό τήν αὐθαίρετη συλλογή καί καταγραφή προσωπικῶν δεδομένων καί τήν διάθεσή τους σέ τρίτους; Ἔχει γίνει, ἄλλωστε, καθημερινό φαινόμενο καί μόνιμη εἴδηση ἡ παράνομη διάθεση προσωπικῶν δεδομένων σέ ἑταιρεῖες, σέ τράπεζες, σέ ἐπιχειρήσεις, ἀκόμη καί σέ πολυκαταστήματα καί super markets. Ζοῦμε στήν ἐποχή πού «ὅλα πωλοῦνται καί ὅλα ἀγοράζονται», ὅλα εἶναι ἀναλώσιμα καί διάτρητα.
Καί ἐνῶ τό κυρίαρχο χαρακτηριστικό τῆς σύγχρονης πολιτικῆς, οἰκονομικῆς καί κοινωνικῆς μας ζωῆς εἶναι ἡ διαφθορά, οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Κυβερνήσεως μᾶς δηλώνουν ὅτι μέ τήν κάρτα τοῦ πολίτη τά προσωπικά μας δεδομένα θά εἶναι ἀπολύτως ἀσφαλῆ, καθώς αὐτοί πού θά τά διαχειρίζονται θά εἶναι ἄτομα ὑψηλοῦ κύρους, ἀδιάφθορα καί ὑπεράνω πάσης ὑποψίας. Μία τέτοια διαβεβαίωση εἶναι ἀπόλυτα φανερό πόσο ἀναξιόπιστη εἶναι καί πόσο ἀφελής ἐν τέλει, ὥστε νά μήν μπορεῖ νά πείσει κανέναν ἐχέφρονα καί συνειδητό πολίτη.
Ἀκόμη, ἄλλωστε, καί στήν ὑποθετική περίπτωση πού θά μποροῦσαν νά ὑπάρξουν τέτοιοι «ἀδιάφθοροι» διαχειριστές τοῦ ἠλεκτρονικοῦ συστήματος δεδομένων στήν χώρα μας σήμερα, δέν μπορεῖ κανείς νά ἐγγυηθεῖ κάτι ἀνάλογο γιά τό μέλλον καί σέ μιά ἀπευκταία περίπτωση πού ἡ ἐξουσία μπορεῖ νά βρεθεῖ, γιά παράδειγμα, στά χέρια ἑνός δικτάτορα ἤ σέ ἕνα μή δημοκρατικό καθεστώς.
Κανείς, ἐπίσης, δέν μπορεῖ νά ἐλέγξει καί νά ἐγγυηθεῖ τήν ἀσφάλεια τῶν ὑπερεθνικῶν, πανευρωπαϊκῶν καί παγκόσμιων, βάσεων δεδομένων οἱ ὁποῖες θά εἶναι ἄμεσα συνδεδεμένες μέ τίς ἀντίστοιχες ἐθνικές βάσεις. Τά προσωπικά μας στοιχεῖα δηλαδή, θά ἀποτελοῦν μέρος τοῦ παγκόσμιου ἠλεκτρονικοῦ συστήματος, πού θά διαχειρίζεται ἡ Παγκόσμια Κυβέρνηση καί ἡ Νέα Τάξη Πραγμάτων.
Ἀνά πᾶσα στιγμή ὁ κάθε «ἐνδιαφερόμενος» εἴτε χρησιμοποιώντας κάποιον χάκερ, εἴτε δωροδοκώντας κάποιον ἐντεταλμένο ὑπάλληλο, εἴτε ἀγοράζοντας τίς γνωστές «λίστες» πού κυκλοφοροῦν εὐρέως στήν ἠλεκτρονική ἀγορά, θά μπορεῖ νά γνωρίζει τό σύνολο τῶν προσωπικῶν μας δεδομένων, ἀκόμη καί τῶν πιό εὐαίσθητων.
Παντοῦ θά εἶναι καταγεγραμμένο καί θά γίνεται ἀντικείμενο ἐπεξεργασίας τό λεγόμενο «προφίλ» μας. Ὅλοι θά γνωρίζουν τίς προτιμήσεις μας, τίς ἀρέσκειές μας, τίς συνήθειές μας, τίς πολιτικές, κοινωνικές, θρησκευτικές πεποιθήσεις καί ἀντιλήψεις μας. Μέ βάση τίς ἀντιλήψεις μας αὐτές θά χαρακτηριζόμαστε, θά στιγματιζόμαστε καί θά ἐνοχοποιούμαστε, ὅταν αὐτές δέν εἶναι σύμφωνες μέ τήν κρατοῦσα ἰδεολογία τῆς Παγκόσμιας Κυβέρνησης καί τῆς Νέας Ἐποχῆς.
ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ
Στά πλαίσια τοῦ γενικώτερου διαλόγου, πού ἀναπτύχθηκε μέ ἀφορμή τήν καθιέρωση τῆς κάρτας τοῦ πολίτη διατυπώθηκαν μία σειρά ἀπό προβληματισμούς, ἐρωτήματα καί ἐπιχειρήματα ἀπό ὅλες τίς πλευρές, στά ὁποῖα θά θέλαμε νά ἀναφερθοῦμε ἐπιγραμματικά καί νά δώσουμε μία σύντομη ἀπάντηση
--- Ἕνα ἐπιχείρημα πού πολύ συχνά ἀκούγεται, λοιπόν, εἶναι ὅτι «ἔτσι κι ἀλλιῶς φακελωμένοι εἴμαστε, τί ἐνοχλεῖ μία κάρτα παραπάνω;».
Αὐτό, λοιπόν, τό «κάτι παραπάνω», πού ὄχι ἁπλῶς ἐνοχλεῖ στήν κάρτα τοῦ πολίτη, ἀλλά τήν καθιστᾶ ἄκρως ἐπικίνδυνη γιά τήν προσωπική μας ἐλευθερία εἶναι ἡ συγκέντρωση ὅλων τῶν στοιχείων μας, ὅλων τῶν ἐπιμέρους φακέλων μας σέ ἕναν γιαγαντιαῖο ἠλεκτρονικό ὑπερφάκελο μέ ἀπεριόριστες δυνατότητες ἐπεξεργασίας. Αὐτός ὁ ἠλεκτρονικός ὑπερφάκελος εἶναι φυσικά κάτι ἐντελῶς διαφορετικό ἀπό τούς ἐπιμέρους φακέλους, χειρόγραφους ἤ ἠλεκτρονικούς, πού τηροῦνται μέχρι τώρα στίς διάφορες κρατικές ὑπηρεσίες καί οἱ ὁποῖοι περιέχουν τμήματα μόνον τῶν προσωπικῶν δεδομένων τῶν πολιτῶν καί ὄχι τό σύνολο τῶν πληροφοριῶν πού τούς ἀφοροῦν.
Ἡ καθιέρωση, ὅμως, τῆς κάρτας τοῦ πολίτη δίνει τήν δυνατότητα τῆς διασύνδεσης ὅλων αὐτῶν τῶν στοιχείων, καθώς θά εἶναι μία κάρτα πού θα χρησιμοποιεῖται σέ ὅλες τίς ὑπηρεσίες καί γιά ὅλες τίς συναλλαγές τοῦ πολίτη μέ τό δημόσιο. Μέ τήν χρήση δέ τοῦ ἀριθμοῦ τῆς κάρτας ὡς μοναδικοῦ παγκόσμιου ἀριθμοῦ θά δημιουργεῖται τό προσωπικό μας «στίγμα», τό προσωπικό μας προφίλ, ὅ,τι δηλαδή μᾶς χαρακτηρίζει ὡς πρόσωπα, ὡς πολίτες, ὡς καταναλωτές, ὡς ἐπαγγελματίες, ὡς οἰκογενειάρχες, ὡς κοινωνικές μονάδες γενικώτερα.
Τό πρόβλημα, βεβαίως, θά εἶναι ἀκόμη μεγαλύτερο γιά τίς εὐπαθεῖς κονωνικά ὁμάδες τίς ὁποῖες ἡ κάρτα τοῦ πολίτη παραδίδει βορά στά συμφέροντα τῆς ἀγορᾶς καί τῶν τραπεζῶν θέτοντάς τους οὐσιαστικά στό περιθώριο τῆς κοινωνικῆς καί οἰκονομικῆς ζωῆς.
---Ἕνα ἄλλο ἐπιχείρημα πού προβάλλεται εἶναι ὅτι κανείς νομιμόφρων πολίτης, κανείς τίμιος καί ἠθικός ἄνθρωπος, κανείς σωστός ἐπαγγελματίας καί οἰκογενειάρχης δέν ἔχει νά φοβηθεῖ τίποτε ἀπό τήν κάρτα τοῦ πολίτη, δέν ἔχει νά φοβηθεῖ τίποτε ἀπό τήν καταγραφή καί τήν διασύνδεση τῶν προσωπικῶν του δεδομένων, ἀφοῦ δέν ἔχει τίποτε νά κρύψει. Πολύ περισσότερο, ἰσχυρίζονται κάποιοι, δέν ἔχει νά φοβηθεῖ τίποτε ὁ χριστιανός, ἡ ζωή τοῦ ὁποίου εἶναι σάν γυάλινος πύργος.
Αὐτό πού ἀπαντοῦμε εἶναι ὅτι, παρότι κανείς μας δέν εἶναι τέλειος καί ἀναμάρτητος καί γυάλινος πύργος παρά μόνον ὁ Χριστός μας, ὁ λόγος γιά τόν ὁποῖο ἀρνούμαστε τό ἠλεκτρονικό μας φακέλωμα καί τήν ἠλεκτρονική μας παρακολούθηση δέν εἶναι ἐπειδή ἔχουμε κάτι νά κρύψουμε, ἀλλά γιατί ἐπιθυμοῦμε νά διατηρήσουμε γιά τόν ἑαυτό μας τό δικαίωμα τοῦ τί θά δημοσιοποιήσουμε καί τί ὄχι. Θέλουμε νά διατηρήσουμε γιά τόν ἑαυτό μας τό δικαίωμα νά ὁρίζουμε τήν προσωπική μας ζωή, τίς ἐπιλογές μας καί τίς προτιμήσεις μας καί νά μήν γινόμαστε ὑποχείριο στίς ἐπιθυμίες καί τίς ἐπιβουλές τῶν διεθνῶν κέντρων ἐξουσίας, πού ἐπιδιώκουν τήν χειραγώγησή μας. Θέλουμε νά διατηρήσουμε γιά τόν ἑαυτό μας τό δικαίωμα τοῦ αὐτοπροσδιορισμοῦ καί τῆς αὐτοσυνειδησίας μας.
Καί ἄς μήν λησμονοῦμε ὅτι αὐτό πού γιά μᾶς θεωρεῖται ἠθικό καί τίμιο, αὐτό πού γιά μᾶς ἀποτελεῖ ἀξία καί ἰδανικό, ἡ πίστη μας, δηλαδή, ἡ πατρίδα μας, ἡ παράδοσή μας, τά ἰδανικά τῆς φυλῆς μας, γιά τήν ἀντίθεη παγκόσμια ὀλιγαρχία πού καθορίζει τίς τύχες τοῦ κόσμου εἶναι ἀκριβῶς αὐτό πού πρέπει νά ἀλλοιωθεῖ καί νά ἐκλείψει. Αὐτό σημαίνει ὅτι οἱ Ἕλληνες ρωμιοί, οἱ ὀρθόδοξοι πιστοί εἴμαστε «ἀσύμβατοι» μέ τό παγκόσμιο σύστημα ἐξουσίας καί ἐλέγχου καί μέ τό ὁμογενοποιημένο μόντελο πού ἐπιβάλλουν παντοῦ. Εἴμαστε δηλαδή οἱ περιθωριακοί, οἱ δύσκολοι, οἱ δύσκαμπτοι καί οἱ ἀνυπάκουοι (ὅπως ἐδῶ καί πολλά χρόνια πρίν μᾶς χαρακτήριζε ὁ ἑβραιομασσῶνος πρώην Ὑπουργός Ἐξωτερικῶν τῶν ΗΠΑ Χένρι Κίσινγκερ, κορυφαῖο στέλεχος τῆς παγκόσμιας ὀλιγαρχίας καί πού παρά τήν προχωρημένη ἠλικία του συμμετεῖχε ἐνεργά καί φέτος στήν συγκέντρωση τῆς Λέσχης Μπίλντεμεργκ στήν Ἐλβετία, πού μόλις πρό ἡμερῶν πραγματοποιήθηκε).
---Ἕνα τρίτο ἐπιχείρημα πού προβάλλεται εἶναι ὅτι τό ζήτημα τῶν ἐλευθεριῶν, πού περιστέλλονται μέ τήν κάρτα τοῦ πολίτη, εἶναι ἕνα πολιτικό ζήτημα καί ὄχι θεολογικό καί κατά συνέπεια δέν εἶναι μεῖζον γιά τούς χριστιανούς.
Πρόκειται οὐσιαστικά γιά ἕνα κατασκευασμένο δίλημμα καί ἕναν τεχνητό διχασμό ὡσάν νά ἀποτελοῦν διαφορετικές μεταξύ τους ὀντότητες ὁ χριστιανός ἀπό τόν Ἕλληνα πολίτη. Αὐτός ὁ μονοφυσιτικοῦ τύπου διχασμός, ὅμως, σέ καμία περίπτωση δέν μπορεῖ νά ὑφίσταται, καθώς Ὀρθοδοξία καί Ἑλληνισμός εἶναι ἄρρηκτα συνδεδεμένα καί ταυτισμένα στήν συνείδηση τοῦ λαοῦ, ἔτσι ὅπως ἀνά τούς αἰῶνες ἐκφράζονται μέ τόν ὅρο Ρωμηοσύνη.
Τό ὅτι σκοπός τῆς ζωῆς τῶν χριστιανῶν εἶναι νά γίνουν οὐρανοπολίτες δέν σημαίνει ὅτι δέν εἶναι πολίτες καί αὐτοῦ τοῦ κόσμου, δέν σημαίνει ὅτι δέν ἔχουν πατρίδα πού τήν νοιάζονται καί τήν ὑπεραγαποῦν. Δέν σημαίνει ὅτι δέν ἐνδιαφέρονται καί δέν προσπαθοῦν γιά τήν διαμόρφωση τῶν ἀπαιτούμενων συνθηκῶν, πού ἐπιτρέπουν τήν ἐλεύθερη ἔκφραση τῆς θρησκευτικῆς καί ἐθνικῆς τους συνειδήσεως.
Μία τέτοια ἀντίληψη ἀκυρώνει οὐσιαστικά ὅλη τήν ἱστορία μας καί τήν ἐθνική μας πορεία, ἀκυρώνει τούς ἀγῶνες τοῦ λαοῦ μας γιά ἐλευθερία καί τήν ἀποτίναξη τοῦ ξένου ζυγοῦ. Ἀκυρώνει τήν ἴδια τήν συνείδηση καί τήν βιοθεωρία τῶν ὀρθοδόξων Ἑλλήνων, πού δέν ἔκλιναν ποτέ γόνυ σέ κανέναν δυνάστη, πού δέν ἀνέχτηκαν ποτέ νά ζοῦν σέ συνθῆκες δουλείας, πού στά 400 χρόνια τῆς τουρκικῆς σκλαβιᾶς ἀγωνίζονταν «γιά τοῦ Χριστοῦ τήν πίστη τήν ἁγία καί τῆς πατρίδας τήν ἐλευθερία», πού εἶχαν γιά σύνθημα καί ἰδανικό τους τό «ἐλευθερία ἤ θάνατος» καί ὄχι τό «σφάξε με ἁγά μου ν’ ἁγιάσω».
Βαρύγδουπες δηλώσεις καί μεγαλόστομες διακηρύξεις, καί ἀπό ρασοφόρους ἀκόμη, τοῦ τύπου «ὅταν ἔχω τόν Χριστό στήν καρδιά μου δέν ἔχω νά φοβηθῶ τίποτε» ἤ «δέν μέ ἐνοχλεῖ καμία δουλεία νά πιστεύω στόν Θεό καί ὅποτε χρειαστεῖ θά μαρτυρήσω θυσιάζοντας καί τήν ζωή μου», ἄς μᾶς συγχωρέσουν ὅσοι τίς διατυπώνουν, ἀλλά φανερώνουν μία ἐπικίνδυνη πνευματική αὐτάρκεια καί μία ἄμετρη ἐμπιστοσύνη στίς ἀτομικές τους δυνάμεις.
Ἐκτός, ὅμως, ἀπό τούς «πνευματικά δυνατούς» πού εἶναι σίγουροι γιά τήν πίστη τους καί γιά τό μαρτύριό τους ὅταν χρειασθεῖ, εἴμαστε καί ὅλοι ἐμεῖς οἱ ἁπλοί πιστοί, πού ἔχουμε ἀνάγκη ἀπό πνευματική στήριξη καί καθοδήγηση. Πού ἐπιθυμοῦμε καί φροντίζουμε γιά τήν ἐξασφάλιση τῶν ἀπαιτούμενων πνευματικῶν συνθηκῶν καί τοῦ ἀνάλογου περιβάλλοντος γιά τήν πνευματική μας πορεία. Πού θέλουμε νά προστατεύσουμε τόν ἑαυτό μας, ἀλλά καί τά παιδιά μας καί τούς οἰκείους μας καί ὅλους τούς ἐν Χριστῷ ἀδελφούς μας, καθώς καί τίς ἐπερχόμενες γενιές τῶν ὀρθοδόξων Ἑλλήνων καί ὄχι μόνον ἀπό θανάσιμους κινδύνους καί ποικίλες ἀπειλές, πού θά τούς στερήσουν τό εὔκρατο κλίμα γιά τήν καλλιέργεια τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς καί σωτηρίας.
Ἡ ἴδια ἡ ἱστορία μᾶς ἔχει διδάξει, ἄλλωστε, ὅτι σέ περιόδους δουλείας, σέ ἀνελεύθερα καί ἀθεϊστικά καθεστώτα, σέ συνθῆκες πού δέν εὐνοοῦσαν καί δέν ἐπέτρεπαν τήν ἐλεύθερη ἔκφραση τῆς ἐκκλησιαστικῆς καί λατρευτικῆς ζωῆς, εἴχαμε, βεβαίως, τήν ἀνάδειξη μαρτύρων καί ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, εἴχαμε ὅμως καί σέ πολύ μεγάλο ποσοστό ἄμβλυνση τῶν συνειδήσεων, ἄρνηση τῆς πίστεως, ἀποκοπή ἀπό τήν Ἐκκλησία, προσχώρηση στόν ἀθεϊσμό καί τήν ὑλιστική βιοθεωρία, ἀλλαξοπιστίες, ἐξισλαμισμούς, ἐξουνιτισμούς καί τόσα ἄλλα.
Τί νόημα ἔχει, ἄλλωστε, ἡ ποιμαντική τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ κατήχηση, ἡ χριστιανική ἀγωγή καί παιδεία; Τί νόημα ἔχει ἡ διασφάλισή μας ἀπό τίς ποικίλες αἱρέσεις, τίς ἀθεϊστικές καί ὑλιστικές ἰδεολογίες, τά ἀντίθεα κοινωνικά ρεύματα, τήν εὐμάρεια καί τόν εὐδαιμονισμό ἄν ὅλα αὐτά δέν ἀποτελοῦν ἐμπόδια στόν ἀγώνα τῆς σωτηρίας μας; Τί νόημα ἔχουν οἱ διαμαρτυρίες μας γιά τόν διωγμό τῆς Ἐκκλησίας, γιά τήν περιθωριοποίησή της, γιά τήν προσπάθεια καταργήσεως τῶν χριστιανικῶν συμβόλων, τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν καί τῆς ἱστορίας ἀπό τά σχολεῖα καί τόσα ἄλλα ἀντορθόδοξα μέτρα;
Θά τά θεωρήσουμε ὅλα αὐτά ἁπλά πολιτικά ζητήματα μόνο καί μόνο ἐπειδή δέν ἔχουν δογματικό χαρακτήρα καί δέν ἀφαιροῦν τόν Χριστό ἀπό τήν καρδιά μας; Δέν εἶναι ὅλα αὐτά πρωτίστως πνευματικά καί θεολογικά ζητήματα; Καί σέ τελευταία ἀνάλυση τί νόημα ἔχει νά ἀγωνιζόμαστε γιά τήν ἀλήθεια τῆς πίστεώς μας καί νά καταδικάζουμε τόν οἰκουμενισμό καί τίς ἄλλες αἱρέσεις ὅταν οἱ ἴδιοι δεχόμαστε θεληματικά καί ἀμαχητί νά ἐνταχθοῦμε στήν χοάνη τῆς παγκοσμιοποίησης, τῆς πανθρησκείας, τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων καί τῆς Νέας Ἐποχῆς μέ χειραγωγό τό ἠλεκτρονικό φακέλωμα καί τήν κάρτα τοῦ πολίτη;
Ἐθελούσια ὑπαγωγή σέ δουλεία δέν νοεῖται καί δέν ἐπιτρέπεται. Δέν νοεῖται καί δέν ἐπιτρέπεται ἐθελούσια ἐκχώρηση τῆς θεοσδότου ἐλευθερίας μας. Δέν νοεῖται καί δέν ἐπιτρέπεται ἐθελούσια ἐγκατάλειψη τῆς ζωηφόρου ἑλληνορθοδόξου παραδόσεώς μας. Δέν νοεῖται καί δέν ἐπιτρέπεται αὐτοχειριασμός τῆς ἐθνικῆς καί θρησκευτικῆς ἰδιοπροσωπίας μας. Δέν νοεῖται καί δέν ἐπιτρέπεται παρεκτροπή ἀπό τήν ἐντολή τοῦ Εὐαγγελίου «μή δότε τά ἅγια τοῖς κυσί, μή βάλετε τούς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων».
--- Ἕνα ἀκόμη, ἐπίσης, ἐπιχείρημα πού πολύ συχνά προβάλλεται εἶναι ὅτι ἀφοῦ ἡ κάρτα τοῦ πολίτη δέν εἶναι τό χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου πού μᾶς περιγράφει ἡ Ἀποκάλυψη, τότε ποιός ὁ λόγος νά μήν τήν παραλάβω; Μπορῶ λένε πολλοί νά πάρω τώρα τήν κάρτα καί ὅταν φθάσουμε στό χάραγμα τότε νά τό ἀρνηθῶ καί νά μαρτυρήσω γιά τόν Χριστό.
Ἡ ἀπάντησή μας εἶναι ὅτι βεβαίως ἡ κάρτα τοῦ πολίτη δέν εἶναι τό χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου πού περιγράφεται στήν Ἀποκάλυψη. Κανείς ἄλλωστε δέν γνωρίζει πότε θά ἔρθει ἐκείνη ἡ στιγμή. Μελετώντας, ὅμως, καί ἑρμηνεύοντας τήν Ἀποκάλυψη δέν μποροῦμε νά ἀπομονώσουμε ἕνα μόνο σημεῖο της καί νά σταθοῦμε ἀποκλειστικά σέ αὐτό, ἀλλά νά δοῦμε τό συνολικό πνεῦμα καί τά μηνύματα τοῦ ἱεροῦ βιβλίου.
Καί κάποια ἀπό τά κύρια μηνύματά του εἶναι τό πνεῦμα ἐγρηγόρσεως, νήψεως καί ἀφυπνίσεως πού πρέπει νά ἔχουμε ὡς χριστιανοί, εἶναι ἡ ἀντίθεσή μας στίς δυνάμεις τῆς ἀποστασίας, εἶναι ἡ ἄρνηση συσχηματισμοῦ μας μέ αὐτές, εἶναι τό ὁμολογιακό φρόνημα καί ἡ μαρτυρία Χριστοῦ πού πρέπει νά δίνουμε μέ τόν λόγο καί τήν ζωή μας καί ἄν χρειασθεῖ καί μέ τό αἵμα μας.
Ἡ μάχη αὐτή τῶν πιστῶν μέ τίς ἀντίθεες δυνάμεις δέν ἀφοροῦν ἀποκλειστικά καί μόνον τόν ἴδιο τόν Ἀντίχριστο ὡς ἱστορικό πρόσωπο, ὅταν αὐτός θά ἔρθει καί θά ζήσει μέσα στήν ἱστορία. Εἶναι ἡ μάχη ἐνάντια καί σέ ὅλες τίς ἀντίχριστες δυνάμεις, τίς προδρομικές τοῦ Ἀντιχρίστου. «Ἀντίχριστοι πολλοί γεγόνασι» (Α΄Ἰω. 2, 18), μᾶς λέει τό εὐαγγέλιο καί ἡ Ἀποκάλυψη κάνει λόγο γιά προδρόμους τοῦ Ἀντιχρίστου καί γιά τόν Ψευδοπροφήτη, πού θά προετοιμάσουν τήν ἔλευση καί τήν κυριαρχία τοῦ Ἀντιχρίστου.
Αὐτός εἶναι καί ὁ λόγος πού πρέπει νά μελετάμε τά σημεῖα τῶν καιρῶν καί νά ἔχουμε τήν καλή καί ὑγιή ἀνησυχία γιά τά τεκταινόμενα στόν κόσμο. Καί τά σημεῖα τῶν δικῶν μας καιρῶν, τά ὁποῖα καί μᾶς ἀπασχολοῦν σήμερα ἔχουν μία ἔντονη ἐσχατολογική διάσταση καί ἀναγωγή στήν Ἀποκάλυψη. Αὐτή ἡ ἀντίθεη παγκόσμια κοσμοκρατορία πού διαμορφώνεται στίς μέρες μας εἶναι φανερό ὅτι δέν εἶναι κατά Θεόν, ἀλλά ἀντίθετα ἐπιδιώκει νά ἀλλοιώσει καί νά ἐξοβελίσει κάθε τί χριστιανικό καί ἀληθινό ἀπό τήν ζωή τῶν ἀνθρώπων.
Ἕνα ἄλλο σημαντικό στοιχεῖο, ἐπίσης, γιά τό ὁποῖο μᾶς μιλᾶ ἡ Ἀποκάλυψη εἶναι ἡ προϊοῦσα, ἡ σταδιακή πορεία πρός τά ἔσχατα τῆς ἱστορίας. Ὁ Ἀντίχριστος, δηλαδή, δέν θά ἐμφανισθεῖ καί δέν θά ἑδραιώσει τήν παγκόσμια κυριαρχία του ἐντελῶς ξαφνικά ἀνατρέποντας ἄρδην τήν πορεία τῆς ἱστορίας. Ἀντίθετα θά στηριχθεῖ σέ μία διαμορφωμένη ἀπό πολύ νωρίτερα κατάσταση στήν ὁποία θά ἔχουν ἐθισθεῖ οἱ ἄνθρωποι ἔχοντας γιά πάρα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα ζήσει καί δραστηριοποιηθεῖ μέ βάση τίς συνήθειες καί τίς πρακτικές ἑνός συγκεκριμένου ἀντίθεου τρόπου ζωῆς, πού θά φαντάζει πλέον μονόδρομος γιά τόν καθένα.
Αὐτός εἶναι καί ὁ λόγος πού ἀνάλογα μέτρα, ὅπως ἡ κάρτα τοῦ πολίτη ἔχουν ὑποχρεωτική καί καθολική ἰσχύ καί συμπεριλαμβάνουν τό σύνολο τῆς ζωῆς καί τῶν δραστηριοτήτων τῶν πολιτῶν, ὥστε ἡ ἄρνηση ὑποταγῆς τους νά σηματοδοτεῖ τόν αὐτόματο ἀποκλεισμό τους ἀπό τό σύστημα καί τήν ἐν γένει κοινωνική ζωή.
Σέ ἕναν τέτοιο μονόδρομο δέν θέλουμε νά βάλουμε τόν ἑαυτό μας. Ἀρνούμαστε ἐκ τῶν προτέρων διαδικασίες πού θά μᾶς ὁδηγήσουν σέ μελλοντικά ἀδιέξοδα ἀπό τά ὁποῖα δέν θά μποροῦμε νά ἐξέλθουμε.
Ἡ κάρτα τοῦ πολίτη μπορεῖ νά εἶναι ἡ ἀρχή, ἡ συνέχεια, ὅμως, εἶναι ἤδη προδιαγεγραμμένη καί τήν βλέπουμε νά ἐφαρμόζεται. Ἤδη στήν Ἀμερική τό μικροτσίπ, πού ἐμεῖς θά ἔχουμε στήν κάρτα, ἐμφυτεύεται στό χέρι γιά μεγαλύτερη ἀσφάλεια. Ἡ τεχνολογική πρόοδος, ἄλλωστε, εἶναι τόσο ραγδαία καί ἀνακαλύπτει συνεχῶς νέες μεθόδους γιά τόν ἔλεγχο καί τήν χειραγώγηση τῶν πολιτῶν, ἀκόμη καί τόν ἐπηρεασμό τῆς κρίσεως, τῆς ψυχολογίας καί τῆς νοημοσύνης τους μέ τεχνητά μέσα.
Γι’ αὐτό καί ἀρνούμαστε νά διακινδυνεύσουμε τήν σωματική καί πνευματική μας ἀκεραιότητα παραλαμβάνοντας τήν κάρτα τοῦ πολίτη. Ἀρνούμαστε ἐκ τῶν προτέρων τήν εἰσοδό μας στό συγκεντρωτικό, ὁλοκληρωτικό καί ὀλέθριο αὐτό σύστημα. Ἀρνούμαστε ἐξ ἀρχῆς ὁποιαδήποτε δέσμευση καί παγίδευσή μας σέ μία ἀδιέξοδη καί ἀνεπίστροφη πορεία ἀπό τήν ὁποία δέν ξέρουμε ἄν θά ἔχουμε τήν δύναμη καί τήν δυνατότητα νά ἐξέλθουμε.
Ἄς μήν θεωρηθεῖ ἀπό κανέναν ἡ παροῦσα συγκυρία τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως ὡς μία «καλή εὐκαιρία» γιά νά ἐπιβάλουν ἀνελεύθερες πολιτικές καί πρακτικές στήν ζωή τῶν πολιτῶν. Μπορεῖ ὁ λαός μας νά ὑπομένει οἰκονομικά μέτρα, μνημόνια καί ΔΝΤ, τήν ψυχή του, ὅμως, δέν τήν πουλᾶ• τήν ἐλευθερία του δέν τήν ἐκχωρεῖ• τά δικαιώματά του δέν τά ἀποποιεῖται.
Οἱ ὀρθόδοξοι Ἕλληνες, οἱ ἐλεύθεροι πολίτες αὐτῆς τῆς χώρας δέν θά πρέπει νά παραλάβουν τήν κάρτα τοῦ πολίτη ἤ ὁποιαδήποτε ἄλλη ἀνάλογη ἠλεκτρονική κάρτα, πού θά τούς ὁδηγήσει δέσμιους σέ ἕνα ἀνελεύθερο καθεστώς συγκεντρωτισμοῦ καί ἐλέγχου, εἶτε αὐτές περιέχουν τό 666 εἴτε ὄχι καί νά ζητήσουν ἀπό τήν Κυβέρνηση νά μήν προχωρήσει στήν ἐφαρμογή τῶν ἀντίστοιχων μέτρων.
Ἀνάλογη ἀντίθεση ἔχουν ἐκφράσει καί πλῆθος ἄλλων πολιτῶν, φορέων, κληρικῶν, μοναχῶν, νομικῶν, θεολόγων, εἰδικῶν ἐπιστημόνων καί ἐμπειρογνωμόνων, πού μέ ἀναλυτικές καί τεκμηριωμένες μελέτες τους ἔχουν ἀναδείξει ποικίλες πλευρές τοῦ ὅλου ζητήματος.
Αὐτό, ὅμως, πού εἶναι ἰδιαίτερα λυπηρό καί ἀποκαρδιώνει τόν πιστό λαό εἶναι τό γεγονός ὅτι δέν ἔχει λάβει ἀκόμα ἐπίσημη θέση ἡ Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας μας, παρά τίς ἀξιέπαινες πραγματικά μεμονωμένες τοποθετήσεις πολλῶν Ἱεραρχῶν πού καταδικάζουν τήν κάρτα τοῦ πολίτη καί δηλώνουν ὅτι δέν θά τήν παραλάβουν, ἀνάμεσά στούς ὁποίους καί ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης τῆς Κόνιτσας κ. Ἀνδρέας.
Ἐξίσου ἀποκαρδιωτικό εἶναι, ἄλλωστε, τό γεγονός ὅτι ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία εἶναι γενικῶς ἀποῦσα ἀπό τά συνολικά δρώμενα σέ μία μάλιστα τόσο κρίσιμη περίοδο γιά τήν πατρίδα μας πού δοκιμάζεται τόσο σκληρά ὁ λαός μας. Ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία δείχνει δυστυχῶς ἀδύναμη νά σταθεῖ στό ὕψος τῶν περιστάσεων καί νά ἀνταποκριθεῖ στίς ἀπαιτήσεις τοῦ ρόλου της ὡς θεματοφύλακα τοῦ ἔθνους μας. Δείχνει νά ἀκολουθεῖ τίς ἐξελίξεις καί νά σύρεται ἀπό αὐτές, χωρίς νά ἀρθρώνει λόγο καί χωρίς τήν ἀπαιτούμενη δυναμική παρέμβασή Της.
Εἶναι, ἄλλωστε, χαρακτηριστικό ὅτι ὅλο καί περισσότεροι Ἱεράρχες, προφορικά καί γραπτά ἐκφράζουν τήν δυσαρέσκειά τους καί στιγματίζουν τήν ἀπουσία καί τήν ἀφωνία τῆς Διοικούσης Ἐκκλησίας ἀπό τήν σύγχρονη πραγματικότητα, τά προβλήματα καί τίς δοκιμασίες τοῦ λαοῦ μας. Ἑνός λαοῦ πού ἀγανακτισμένος, ἀηδιασμένος καί τραγικά ἀπογοητευμένος ἀπό τήν ἐκμετάλλευση καί τόν ἐμπαιγμό τῶν πολιτικῶν ὀρθώνει τό ἀνάστημά του καί ἀντιπαλεύει μόνος καί ἐγκαταλειμμένος τήν ξένη κατοχή καί τούς νέους δυνάστες τῆς πατρίδος μας.
Καί εἶναι πραγματικά τραγικό ὁ λαός νά ἀποζητᾶ ἐναγωνίως στήριγμα καί παρηγοριά καί ἡ Ἐκκλησία νά κωφεύει καί νά σιωπᾶ. Εἶναι τραγικό ὁ πιστός λαός νά ἀγωνιᾶ καί νά ἀγωνίζεται γιά νά διαφυλάξει τήν πίστη του, τήν θρησκευτική του ἐλευθερία, τήν ἑλληνορθόδοξη παράδοσή του, νά ὀργανώνει ἀντιδράσεις καί ἐκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά τῆς κάρτας τοῦ πολίτη σέ ὅλη τήν Ἑλλάδα καί ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία νά ἐφησυχάζει καί νά ἀρκεῖται σέ ὀλιγόλογα, γενικόλογα καί ἀνούσια δελτία τύπου.
Εἶναι τραγικό τά παιδιά νά ἐκλιπαροῦν μέ πόθο, λαχτάρα καί ἱερή ἀγωνία τήν Μητέρα τους (τήν Ἐκκλησία δηλαδή) νά τούς προστατέψει καί νά τούς καθοδηγήσει καί Αὐτή νά περιφρονεῖ καί νά ἀγνοεῖ τά ἴδια Της τά παιδιά.
Μέ τόν τρόπο της αὐτό ἡ Διοικοῦσα Ἐκκλησία ἀναγκάζει τά παιδιά της νά αὐτενεργοῦν καί νά κατεβαίνουν ἀπορφανισμένα στούς δρόμους καί τίς πλατεῖες γιά τήν προάσπιση τῶν ἐθνικῶν καί θρησκευτικῶν ἐλευθεριῶν καί δικαιωμάτων τους.
Ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία εἶναι Αὐτή πού, ἔστω καί αὐτή τήν ὕστατη στιγμή μέ τό κύρος καί τήν βαρύτητα τῶν παρεμβάσεών Της μπορεῖ καί πρέπει, λαμβάνοντας ὑπόψη καί τήν ἐκπεφρασμένη ἔντονη ἀντίθεση τῶν πιστῶν, νά ἡγηθεῖ τῆς ἀντιστάσεως καί τῆς ἀντιδράσεως κατά τῆς κάρτας τοῦ πολίτη καί τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελώματος, ὥστε νά ἀποτρέψει τήν ἔκδοσή της ἀναπαύοντας ἔτσι τό ὀρθόδοξο πλήρωμα.
Σεβασμιώτατε,
Κατακλείοντας καί ἀφοῦ Σᾶς συγχαροῦμε καί Σᾶς εὐχαριστήσουμε γιά μία ἀκόμη φορά γιά τήν ἐμπνευσμένη αὐτή πρωτοβουλία Σας νά διοργανώσετε σήμερα στόν εὐλογημένο αὐτό τόπο τήν παλλαϊκή συγκέντρωση διαμαρτυρίας κατά τῆς κάρτας τοῦ πολίτη καί τοῦ ἠλεκτρονικοῦ φακελώματος καί τήν τιμή πού μᾶς κάνατε νά συμμετάσχουμε σέ αὐτή ὡς ἕνας ἐκ τῶν ὁμιλητῶν, θά θέλαμε νά Σᾶς παρακαλέσουμε νά εὐχηθεῖτε νά ἀρθοῦμε ὅλοι στό ὕψος τῶν περιστάσεων, ἄρχοντες καί ἀρχόμενοι, ποιμένες καί ποιμενόμενοι καί νά ἀνταποκριθοῦμε στήν ἀνάγκη καί τήν κρισιμότητα τῶν στιγμῶν πού διερχόμαστε, ὡς πολίτες, ὡς λαός καί ὡς Ἔθνος.
Εὐχηθεῖτε νά μήν ὑποστείλουμε τήν σημαία τοῦ ἀγώνα, νά μην ἐγκαταλείψουμε τό πεδίο τῆς μάχης, νά μήν καμφθοῦμε ἀπό τίς δοκιμασίες, νά μήν ἐνδώσουμε στίς ἀπειλές. Εὐχηθεῖτε νά σταθοῦμε ἀντάξιοι τῆς ἱστορίας καί τῆς παραδόσεώς μας καί νά μήν ὑποταχθοῦμε στήν παγκόσμια ἠλεκτρονική δικτατορία τῆς Νέας Ἐποχῆς καί τῆς Νέας Τάξης Πραγμάτων• νά ὀρθοποδήσουμε καί πάλι ὡς ἔθνος καί νά βρεῖ ἡ πατρίδα μας τόν δρόμο γιά τήν ἔξοδο ἀπό τήν στενωπό τῆς πρωτοφανοῦς κρίσεως πού τήν ταλανίζει μέ τό μικρότερο δυνατό κόστος σέ θυσίες καί δοκιμασίες.
Σᾶς εὐχαριστοῦμε θερμά καί ἀπό τήν καρδιά μας γιά ὅλα.
Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου
Προηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου
Ἁγίων Μετεώρων
Ὁμιλία στήν ἀνοικτή συγκέντρωση στήν Κόνιτσα
19-6-2011«Ἡ κάρτα τοῦ πολίτη καί οἱ κίνδυνοι γιά τήν ζωή τῶν πολιτῶν»
