Ποιος Χριστιανός δεν έχει αγανακτήσει διαβάζοντας τον "Ιό" της Ελευθεροτυπίας, για την αντιχριστιανική παραπληροφόρηση που επιτελεί στο αναγνωστικό κοινό; Φαίνεται όμως ότι υπάρχουν "σοβαροί λόγοι" για τους συντάκτες της συγκεκριμένης στήλης, να προσπαθούν σε κάθε ευκαιρία να πολεμήσουν οτιδήποτε Χριστιανικό.
Στα πλαίσια αυτού του άρθρου, θα δείτε τι μας αποκαλύπτει ενδιαφέρον άρθρο που διαβάσαμε στη διεύθυνση: http://www.resaltomag.gr/36.mag από τον δημοσιογράφο Πάνο Πικραμένο.
Τι έχουμε διαπιστώσει εμείς
Σε κάθε αντιχριστιανική προπαγάνδα που ξεκινάει στη χώρα μας, πάντα βρίσκουμε να πρωτοστατεί η εφημερίδα Ελευθεροτυπία. Σε βαθμό που φρονούμε ότι πιο ταιριαστό θα ήταν να λεγόταν "Αντιχριστοτυπία". Φουσκώνοντας ασήμαντα θέματα εναντίον Ορθοδόξων Χριστιανών, και ερμηνεύοντας κάθε τι Ορθόδοξο με κακοπροαίρετη κριτική. Κραυγάζοντας για ψύλλου πήδημα σε αρνητικά ζητήματα προσώπων που παρεξέκλιναν της Χριστιανικής πορείας, και σιγώντας για τα θετικά της Εκκλησίας. Μπλέκοντας και ανακατεύοντας την Ορθοδοξία με τις αιρέσεις της Δύσης, και βάζοντάς τα όλα σε ένα τσουβάλι, επιχειρείται η εξίσωση πραγμάτων ανομοίων και ασχέτων. Έτσι δικαιολογεί τον χαρακτηρισμό της ως "εκσυγχρονιστική" εφημερίδα, μια και ο εκσυγχρονισμός, πρέπει να περάσει (σύμφωνα με την παράλογη λογική τους), πάνω από το πτώμα της Εκκλησίας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της μονομέρειας, αποτελεί η γνωστή στήλη "Ιός" της Ελευθεροτυπίας. Εδώ και χρόνια, είναι γνωστή η στήλη αυτή, για τις διαρκείς επιθέσεις της κατά της Εκκλησίας. Από τις συκοφαντικές επιθέσεις τους κατά του μακαριστού πρώην υπευθύνου αιρέσεων π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου, μέχρι του αντικαταστάτη του σημερινού υπεθύνου, π. Κυριακού Τσουρού. Και από την συμπαράστασή τους προς τους ονιάδες αγέννητων παιδιών μέσω εκτρώσεων, ως τη συμπαράστασή τους προς τις αιρέσεις, από την... συκοφαντία που υποτίθεται ότι υφίστανται αυτές από τα πρώην μέλη τους (τα οποία καταταλαιπωρούν σε παραβίαση κάθε συνταγματικού τους δικαιώματος). Και από κραυγές υπέρ του χωρισμού Εκκλησίας και κράτους, (και του λαού μας εννοούν στην πραγματικότητα), ως κατασυκοφάντηση της γυναίκας του π. Γεωργίου Μεταλληνού, δήθεν ως... συνεργάτιδος του... Μπους!!!
Έχουμε για παράδειγμα παρακολουθήσει τον Ιό να συκοφαντεί προ πολλών ετών τον π. Αντώνιο Αλεβιζόπουλο ως... ναζιστή (!!!), έχουμε παρακολουθήσει σε εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλόπουλου, (ο οποίος μάλιστα κατέφυγε στη δικαιοσύνη για συκοφαντίες του Ιού εναντίον του με ψευδείς δηλώσεις), τον π. Γεώργιο Μεταλληνό, να παραπονείται για τις συκοφαντίες κατά της παπαδιάς του από τον Ιό, μια και ο Ιός τη συκοφάντησε, επειδή αυτή ήταν πρόεδρος του "Συλλόγου Προστασίας Αγέννητου Παιδιού". Προφανώς οι υπεύθυνοι του Ιού πιστεύουν ότι όποιος προστατεύει τα αγέννητα παιδιά από τη δολοφονία, είναι... κακός άνθρωπος και συνεργάτης του Μπους! Μάλιστα στην ίδια εκπομπή, μάθαμε από τον Τριανταφυλλόπουλο ότι μέλος του Ιού, είναι (άκουσον, άκουσον) μέλος της Ένωσης Συντακτών. Συγκεκριμμένα, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Συντακτών Ελλάδος είναι ο Δημήτρης Τρίμης.
Στη συγκεκριμμένη εκπομπή, παραθέτουμε αυτούσια τα λόγια του δημοσιογράφου Μάκη Τριανταφυλλόπουλου, ο οποίος, μεταξύ άλλων είπε τα εξής: "...δεν περιμέναμε αυτή τη μικροψυχία, αυτή την άθλια συμπεριφορά, από μια εφημερίδα που έχει γράψει ιστορία, και από κάποιους κυρίους οι οποίοι διατείνονται ότι ξεκινώντας από τη Β΄ Πανελλαδική και το Ρήγα, και το περιοδικό "Σχολιαστής", θα έφθαναν στο σημείο να λασπολογούν με έναν τόσο άθλιο τρόπο, και την ώρα μάλιστα που ένας εξ' αυτών είναι Γραμματέας της Ένωσης Συντακτών. Είναι βαρύ, κυρίες και κύριοι, και κύριοι της Ένωσης Συντακών, αυτό το οποίο συνέβη. Αυτό ήταν το φοβερό ρεπορτάζ της αποκάλυψης, στην πρώτη σελίδα σας σήμερα, ότι παρακολουθούσα με κρυφές κάμερες τον Χαρδαβέλα. Πρέπει επίσης να πω, ότι τα σχόλια της Ελευθεροτυπίας δεν σταμάτησαν εκεί, αλλά συνεχίστηκαν με υπονοούμενα, για εκβιασμούς των επωνύμων...".
Έχουμε παρακολουθήσει τον Ιό να ξεθάβει μια υπογραφή που έβαλε ο π. Κυριακός Τσουρός πριν από 30 χρόνια ως φοιτητής σε ένα κείμενο, για να τον κατηγορήσει για... φασισμό!!! Έχουμε παρακολουθήσει τον Ιό να κρατάει τα δίκια των αιρέσεων, όταν η αστυνομία τους ελέγχει για παράνομες προσηλυτιστικές τακτικές. Έχουμε παρακολουθήσει να κάνει μια εντελώς μονομερή παρουσίαση των ανθρώπων που έφυγαν από αιρέσεις και επανεντάχθηκαν στην Ορθοδοξία, και να διαστρέφει τα γεγονότα, παρουσιάζοντας τις αιρέσεις (τους θύτες) ως θύματα, και τα θύματα των αιρέσεων που γλίτωσαν από αυτές ως θύτες! Για παράδειγμα, στην Ελευθεροτυπία 16/7/1995, παρουσιάζει τα πρώην θύματα των αιρέσεων, ως απατεώνες που συκοφαντούν τις αιρέσεις τις οποίες κάποτε έγλυφαν! Τους παρουσιάζει ως γενίτσαρους που τις προδίδουν στην Ορθοδοξία, και κάνει μια επιλεκτική παρουσίαση κάποιων αρνητικών στοιχείων (που δεν λείπουν από καμία ομάδα), ενώ ταυτόχρονα, θάβει εντελώς το τι έκαναν αυτές οι αιρέσεις στα θύματά τους, τι στοιχεία υπάρχουν για όλα αυτά, και το πόσοι άνθρωποι καταστρέφονται από αυτούς. Ειδικά οι συνεργάτες της ΟΟΔΕ, γνωρίζουν πολύ καλά τι τραβάει ένας που θέλει να ξεφύγει από μια αίρεση, γιατί σοβαρό ποσοστό από εμάς, ανήκαμε σε τέτοιες αιρέσεις πριν γίνουμε Ορθόδοξοι, και γνωρίζουμε από πρώτο χέρι την παραπληροφόρηση που κάνει ο Ιός στο ζήτημα αυτό, παραπληροφορώντας τον κόσμο υπέρ των αιρέσεων.
Μας ξένισε λοιπόν ιδιαίτερα η συμπάθεια του Ιού στο εν λόγω άρθρο υπέρ του ΚΕΦΕ (Σαϊεντολογία) και υπέρ της αίρεσης της Σκοπιάς, που και οι δύο θεωρούνται Σέκτες (καταστροφικές λατρείες). Χαρακτηριστικά λέμε, ότι η ΚΕΦΕ (Κέντρον Εφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ελλάδος), την οποία υποστήριξαν οι συντάκτες του Ιού, διελύθη δια των αποφάσεων υπ' αριθμ. 7380/'96 του Πρωτοδικείου Αθηνών και 10493/'97 του Εφετείου Αθηνών, χαρακτηρισθείσα ως "μία οργάνωση με ολοκληρωτικές δομές και τάσεις που στην ουσία περιφρονεί τον άνθρωπον, ενώ ενεργεί ελεύθερα και μόνον κατ' επίφαση προκειμένου και αποκλειστικά να προσελκύσει μέλη τα όποια στη συνέχεια υφίστανται... πλύση εγκεφάλου, με απώτερο σκοπό την δημιουργία κατευθυνόμενου τρόπου σκέψης... και που από ετών ετράπηκε σε απαγορευμένη κερδοσκοπική δραστηριότητα..." (απόφασις Εφετείου Αθηνών 1997)
Όποιος διαβάσει ειδικά αυτά τα άρθρα, αντιλαμβάνεται ότι ο Ιός, θεωρεί καλό όποιον είναι εχθρός της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ενώ όποιος τη βοηθάει, είναι κακός και απατεώνας! Οτιδήποτε είναι αντίθετο από τις Ορθόδοξες θέσεις, είναι για τον Ιό καλό και "εκσυγχρονιστικό". Είτε αυτό είναι μια αίρεση καταστροφική σαν την ΚΕΦΕ, είτε είναι μια έκτρωση, είτε είναι χωρισμός του λαού μας από την Εκκλησία, είτε είναι καταλήστευση της Εκκλησιαστικής περιουσίας, είτε είναι βλάσφημα σκίτσα κατά του Χριστού. Και αν κάποιος είναι ιερέας, (πολύ δε περισσότερο υπεύθυνος κατά των αιρέσεων), αξίζει κάθε συκοφαντία!
Γνωρίζοντας όλα αυτά, αναρωτιόμασταν "τι ζόρι τραβάνε" οι συντάκτες του Ιού, (για να το πούμε λαϊκά), και έχουν τόσο μίσος προς την Εκκλησία, ώστε να τη συκοφαντούν με ψεύδη και παραπληροφόρηση του λαού. Πολύ δε περισσότερο, αναρρωτιόμασταν, γιατί άραγε έχουν αυτό το μένος μόνο κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ενώ τρέφουν τόση συμπάθεια στις αιρέσεις;
Και αυτό το ερώτημά μας, φαίνεται ότι απαντιέται από ένα σχετικό άρθρο του Πάνου Πικραμένου, που διαβάσαμε στη διεύθυνση: http://www.resaltomag.gr/36.mag
Στη συνέχεια, το αναδημοσιεύουμε, έτσι ώστε να γνωρίζουν οι αναγνώστες τι συμβαίνει και να μην εξαπατούνται από παρόμοιας ποιότητας δημοσιογράφους!
ΟΟΔΕ
Ο Ιός Νο ΙΙ
Γράφει Ο Πάνος Πικραμένος, δημοσιογράφος
Αναπάντητα παραμένουν τα ερωτήματα, για το αν και κατά πόσο η δημοσιογραφική ομάδα «Ιός της Ελευθεροτυπίας» εμπλέκεται με οργανωμένα κέντρα παραπληροφόρησης με σκοπό την εξαπάτηση του αναγνωστικού κοινού και την πολιτική ενίσχυση κέντρων παραεξουσίας.
Το «Ρεσάλτο» δημοσιοποίησε έγγραφα δικογραφίας, από τα οποία διαφαίνεται ότι, το 1995 η ομάδα ίσως δρούσε ως όργανο υλοποίησης δυσφημιστικής εκστρατείας παραθρησκευτικής οργάνωσης, ενώ σήμερα η δημοσιογραφική έρευνα αποκαλύπτει ανακριβή στοιχεία σε ρεπορτάζ του Ιού, για το ίδιο θέμα.
Τα γεγονότα
- Στις 12 Φεβρουαρίου 1995 ο «Ιός» δημοσιεύει άρθρο με τίτλο «η μάχη των μάγων» και υπότιτλο «πατήρ Αλεβιζόπουλος, ο αντιαιρετικός Αγών μου». Σε αυτό καταγγέλλεται ότι το γραφείο εναντίον των αιρέσεων της Εκκλησίας της Ελλάδας, παρακολουθεί τις παραθρησκευτικές οργανώσεις στην Ελλάδα σε συνεργασία με τις μυστικές υπηρεσίες. Με μαρτυρία του πρώην βουλευτή του ΣΥΝ Πέτρου Κουναλάκη, ο τότε προϊστάμενος του γραφείου ιερέας Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, ο οποίος δεν βρίσκεται πια στην ζωή, παρουσιάζεται ως ακροδεξιός, καταδότης φοιτητών και εργατών, συνεργάτης της στρατιωτικής χούντας στη Γερμανία και ως σχετιζόμενος με Γερμανούς Νεοναζί...
- Τον Ιούνιο 1995, έρευνα του αντιεισαγγελέα Πρωτοδικών Ιωάννη Αγγελή, στα γραφεία της παραθρησκευτικής οργάνωσης Κέντρο Εφηρμοσμένης Φιλοσοφίας Ελλάδος- ΚΕΦΕ, γνωστής και ως «Σαϊεντολογία», ανακαλύπτει 20.000 έγγραφα, (πολλά κρυπτογραφημένα), μεταξύ των οποίων απόρρητους στρατιωτικούς χάρτες, μελέτες για χώρες των Βαλκανίων και έγγραφες εντολές της οργάνωσης, για συντονισμένη δυσφημιστική επίθεση εναντίον του Αλεβιζόπουλου. Από τα «κεντρικά» στο Λος Άντζελες, δίδεται εγγράφως η οδηγία να συνδέσουν τον ιερέα με τους… Ναζί, ώστε να τον καταστήσουν απεχθή στην κοινή γνώμη. Ο υπεύθυνος του Γραφείου Ειδικών Υποθέσεων (OSA) της οργάνωσης στην Αθήνα, (ένα είδος «μυστικής υπηρεσίας» στο εσωτερικό της οργάνωσης, που παρακολουθούσε πολιτικούς κλπ) βεβαιώνει ιδιοχείρως ότι η εντολή εξετελέσθη στις 12 Φεβρουαρίου 1995, ημερομηνία που δημοσιεύτηκε άρθρο του «Ιού» που συνδέει τον Αλεβιζόπουλο με τους… Ναζί.
- Στην εσωτερική αλληλογραφία της, στελέχη της οργάνωσης αναφέρουν ότι είχαν πλησιάσει ρεπόρτερ του «Ιού» τον οποίο και «κάλεσαν» να δημοσιεύσει άρθρα εναντίον του Αλεβιζόπουλου
Το ποίος ήταν ο ρεπόρτερ του «Ιού», που σύμφωνα με τα έγγραφα, ίσως να λειτούργησε ως όργανο της «μαύρης προπαγάνδας» που εξαπέλυσε η οργάνωση εναντίον όσων θεωρούσε εχθρούς της, παραμένει αναπάντητο. Όμως, ανάμεσα στα έγγραφα βρίσκεται και λίστα με ονόματα δημοσιογράφων, πολιτικών και άλλων προσωπικοτήτων, με σχόλια της οργάνωσης και παρατηρήσεις αν είναι «εχθροί ή φίλοι». Στις τρεις πρώτες θέσεις βρίσκονται τα ονόματα του Δημήτρη Τρίμη, Δημήτρη Ψαρρά και Αγγέλικας Ψαρρά, μέλη του «Ιού της Ελευθεροτυπίας».
Στη λίστα βρίσκεται το όνομα άλλου δημοσιογράφου, ο οποίος όπως αναφέρεται σε εσωτερικά έγγραφα της οργάνωσης, αρνήθηκε να εμπλακεί με τέτοιου είδους δραστηριότητες, ενώ το όνομα του Δημήτρη Τρίμη, αναφέρεται ως του ανθρώπου που «δημοσίευε αυτά που κάνει» ο Αλεβιζόπουλος. Ο δημοσιογράφος αυτός, του οποίου το όνομα δεν δημοσιεύουμε για ευνόητους λόγους, (και δεν γνώριζε την ύπαρξη των εγγράφων και της όλης υπόθεσης), σε κατ΄ ιδίαν συζήτηση, είπε ότι την ίδια περίοδο τον είχαν πλησιάσει μέλη παραθρησκευτικών οργανώσεων και του πρότειναν να αναλάβει την προβολή τους μέσω του Τύπου έναντι υψηλής αμοιβής, πράγμα όμως που ο ίδιος αρνήθηκε.
Ερωτήματα για το ρεπορτάζ του Ιού
Εξαπολύοντας μία σφοδρή προσωπική επίθεση ενάντια στον ιερέα Α. Αλεβιζόπουλου, στις 12 Φεβρουαρίου 1995, ο «Ιός» υιοθετεί τη μαρτυρία του πρώην βουλευτή Πέτρου Κουναλάκη:
«Απευθυνθήκαμε στον Πέτρο Κουναλάκη, γνωστό στέλεχος της αριστεράς και σήμερα μέλος της πολιτικής γραμματείας του Συνασπισμού, που πρωτογνώρισε τον παπα-Αντώνη Αλεβιζόπουλο το 1957, στο Ανόβερο. Η συζήτηση είναι ιδιαίτερα διαφωτιστική. Ο κ. Κουναλάκης, τότε, νεαρός αριστερός φοιτητής, ο παπα-Αντώνης, τοπικός ιερέας και ψυχή του αντικομμουνιστικού αγώνα που διεξήγαγε το ελληνικό προξενείο της πόλης».
Όμως εδώ αρχίζουν τα δύσκολα, αφού το 1957 ο Αλεβιζόπουλος δεν ήταν ακόμη ιερέας, αλλά φοιτητής, που δεν είχε καν επισκεφθεί το Ανόβερο, ούτε και γνώριζε ακόμη τον κ. Κουναλάκη… Ο Α. Αλεβιζόπουλος χειροτονήθηκε ιερέας το Μάρτιο 1962, σύμφωνα με το επίσημο βιογραφικό του, ενώ το 1968 μετετέθη στην Αθήνα, επειδή η Χούντα «δεν τον εμπιστευόταν, γιατί υποψιαζόταν ότι ήταν φιλοκομμουνιστής» όπως λένε οικεία του πρόσωπα.
«Ο Αλεβιζόπουλος έγινε ο φόβος και ο τρόμος των φοιτητών και των μεταναστών… Ήταν αδίστακτος... Χαφιεδισμός, καρφώματα στις ειδικές ελληνικές (τα περίφημα Κλιμάκια Εργασίας) και γερμανικές υπηρεσίες, συνεργασία με τα αφεντικά κ.ο.κ. Τέλος του 1962 πληροφορούμαι από κάποιον μέσα από το προξενείο ότι ο Αλεβιζόπουλος έχει αποφασίσει να με απελάσει. Φεύγω για το Αμβούργο, αλλά λίγες βδομάδες μετά πάνοπλοι αστυνομικοί με συλλαμβάνουν στο σπίτι που είχα καταφύγει και την επομένη με στέλνουν σιδηροδέσμιο πίσω στην Ελλάδα», καταγγέλλει ο κ. Κουναλάκης.
Το «Ρεσάλτο» επικοινώνησε με τον κ. Μάκη Παπασταύρου, ο οποίος υπήρξε συμφοιτητής του Α. Αλεβιζόπουλου, την εποχή που σύμφωνα με τον «Ιό» ο ιερέας ήταν η «ψυχή του αντικομουνιστικού αγώνα» στην Γερμανία. Ο κ. Παπασταύρου υπήρξε εκπρόσωπος των Ελλήνων εργατών της Γερμανίας σε επιστημονικά συνέδρια τη δεκαετία του 1970, στέλεχος του ΠΑΣΟΚ και στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου. Τα όσα είπε στο «Ρεσάλτο» είναι συγκλονιστικά:
«Γνώριζα καλά τον Αλεβιζόπουλο, ήμασταν συμφοιτητές από το 1957 μέχρι το 1960 στο Μάινς… Δεν ήταν ο άνθρωπος που θα μπορούσε να είναι καταδότης, συνεργάτης της ΚΥΠ κλπ. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα είχε μαθευτεί, ειδικά μετά την πτώση της Χούντας… Ο Αλεβιζόπουλος δεν ήταν πολιτικοποιημένος άνθρωπος. Γιατί να γίνει καταδότης, τον πλήρωνε η ΚΥΠ; Θα ήταν γραμμένος στα χαρτιά… Όταν γίναμε κυβέρνηση, βρήκαμε τα αρχεία και μάθαμε ποίοι ήταν οι πράκτορες και καταδότες… Γνωρίζω επίσης καλά τον κ. Κουναλάκη, από τα χρόνια της Δικτατορίας… Έχει στοιχεία για κάτι τέτοιο; Δεν νομίζω…
Βέβαια πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι και ιερείς δεν ήταν ενάντια στην Χούντα, για να μην χάσουν την θέση τους, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι ήταν υπέρ… Όσο τουλάχιστον είμαστε μαζί με τον Αλεβιζόπουλο δεν υπήρξε τέτοιο θέμα, αν συνέβη αργότερα, δεν ξέρω, αλλά θα είχε μαθευτεί γιατί εγώ ήμουν στην εκπροσώπηση του ΠΑΚ στην Γερμανία…» Σχολιάζοντας τους ισχυρισμούς του Πέτρου Κουναλάκη, ότι σύμφωνα με πληροφορίες που είχε μέσα από το ελληνικό προξενείο, ο Αλεβιζόπουλος προκάλεσε την απέλασή του, από την Γερμανία, ο κ. Παπασταύρου, λέει: «Από πού τα ήξερε ο Πέτρος αυτά, ποίος του τα είπε; Τους σεσημασμένους χαφιέδες τους ξέραμε. Αν τα έμαθε από μέσα, τότε είχε σχέσεις με το προξενείο, εκεί αυτοκατηγορείται…», συμπληρώνει αστειευόμενος. Φυσικά τα περί …Ναζί, χαρακτηρίζονται τουλάχιστον ως αστεία, αφού ο Αλεβιζόπουλος συνδεόταν με γνωστούς αντιναζιστές καθηγητές.
Για το ζήτημα μιλήσαμε και με τον Πέτρο Κουναλάκη, ο οποίος επιμένει, ότι ισχύουν τα όσα είχε δηλώσει στον «Ιό», ότι δηλαδή «ο Αλεβιζόπουλος μαζί με άλλους προκάλεσε την απέλασή του» λέγοντας μάλιστα ότι πριν πεθάνει του ζήτησε συγγνώμη.
Η επίθεση του «Ιού» συνέθλιψε ψυχολογικά τον πατέρα Αλεβιζόπουλο, και αγωνίστηκε μέχρι το τέλος της ζωής του να αποδείξει ότι δεν ήταν καταδότης, Ναζί κλπ. Μάλιστα συνέγραψε βιβλίο με τίτλο «Ναζισμός με άλλο πρόσωπο» για να διαψεύσει τα όσα του καταλόγιζε η δημοσιογραφική ομάδα, και ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της παραθρησκευτικής οργάνωσης, το οποίο όμως δεν έγινε ιδιαίτερα γνωστό.
Κατά την διάρκεια του ρεπορτάζ, μας απασχόλησε ιδιαίτερα το ερώτημα, γιατί ο πατέρας Αλεβιζόπουλος δεν κατέφυγε στην Δικαιοσύνη, ώστε να αποκατασταθεί η τιμή και η υπόληψή του. Οικεία του πρόσωπα, ανέφεραν ότι αυτό «δεν συνέβη για λόγους αρχής», επειδή δεν θεωρούσε πρέπον για έναν ιερέα να χρησιμοποιεί ένδικα μέσα εναντίον ανθρώπων.
Αναφερόμενη στις εισαγγελικές έρευνες η στήλη του Ιού στις 16 Ιουλίου 1995 περιορίζεται να αναφέρει ειρωνικά:
«Αστυνομική εισβολή έγινε στην έδρα του ΚΕΦΕ στις 9 Ιουνίου υπό τον ειδικό εισαγγελέα κ. Αγγελή, χωρίς βεβαίως να βρεθούν ίχνη του Αντίχριστου. Όμως δόθηκε η ευκαιρία να στιγματιστούν από πλήθος δημοσιογραφικών αναφορών οι "ύποπτοι αιρετικοί του ΚΕΦΕ" με τη μέθοδο των αναπόδεικτων σεναρίων για λεφτά, όργια, μαγικές σκόνες, σκοτεινές διασυνδέσεις, πράκτορες κ.λπ.»
Η «άκρα του τάφου σιωπή» που ακολούθησε τις αποκαλύψεις, η αντίδραση της ομάδας του «Ιού», που απαξιώνοντας να αναφερθεί επί της ουσίας και αναφερόμενη στο «Ρεσάλτο» μίλησε παραπλανητικά για «εθνικο-χριστιανικά» περιοδικά και «εκλεκτικές συγγένειες» με τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο, μας προκαλούν μόνο μελαγχολία. Αυθόρμητα μας έρχονται στον νου οι στίχοι του ποιητή: «μας έλεγαν θα νικήσετε όταν υποταχθείτε, υποταχθήκαμε και βρήκαμε την στάχτη…»
