Συλλογή και επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, χωρίς τη συγκατάθεση του υποκειμένου.

Προσωπικα δεδομένα. Παράβαση Ν. 2472/1997. Συλλογή κ επεξεργασία δεδομένων Προσωπικου Χαρακτήρα χωρίς τη συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων. Περίπτωση συμβάσεως πιστωτικής κάρτας μεταξύ του εγκαλούντος κ Τράπεζας, η οποία κάρτα παρειχε στους κατόχους αυτοκινήτων συγκεκριμένης εταιρείας εμπορίας αυτοκινήτων προνόμια αναφορικα με τη συντήρηση του αυτοκινήτου κ την αγορα αξεσουαρ δυνάμει ιδιωτικού συμφωνητικού που ειχε συναφθεί μεταξύ της εταιρείας εμπορίας αυτοκινήτων κ της Τράπεζας.

Η συγκατάθεση που δόθηκε από το Υποκείμενο των Δεδομένων – εγκαλούντα στην Τράπεζα για επεξεργασία των προσωπικων του δεδομένων (ανάμεσα στα οποία ήταν κ ο αριθμός κινητού του τηλεφώνου) είναι άκυρη διότι ήταν γενική κ με ασάφεια διατυπωμένη, δεν ήταν ειδική, κ δεν παρεσχέθη προηγουμένως πλήρης ενημέρωση στο Υποκείμενο των Δεδομένων -εγκαλούντα. Υποχρέωση ενημερώσεως του υποκειμένου των δεδομένων πριν τη διαβιβαση -ανακοίνωση των προσωπικών του δεδομένων σε τρίτους. Συγχώνευση με απορρόφηση της Τράπεζας που ήταν αρχικά υπεύθυνος επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων από άλλη Τράπεζα.

Η απορροφώσα Τράπεζα θεωρείται τρίτη για το υποκείμενο των δεδομένων- εγκαλούντα. Η απορροφηθείσα Τράπεζα δεν ενημέρωσε το Υποκείμενο των Δεδομένων -εγκαλούντα, παρά την εκ του νόμου υποχρέωσή της, πριν την διαβίβαση των προσωπικών δεδομένων στην τρίτη απορροφήσασα Τράπεζα.

Αποστολή σύντομου γραπτού μηνύματος (sms) στο κινητό τηλέφωνο του
εγκαλούντος από την απορροφήσασα Τράπεζα με περιεχόμενο διαφημιστικό κ για την προώθηση προιόντων κ υπηρεσιών (εστιατόρια) άσχετων με τους σκοπούς εκτέλεσης της σύμβασης. Ο ορος στη σύμβαση χορήγησης πιστωτικής κάρτας σύμφωνα με τον οποίο η Τράπεζα δύναται να χρησιμοποιεί τα προσωπικά δεδομένα του αντισυμβαλλομένου της για διαφημιστικούς σκοπούς κ για την προώθηση προιόντων κ υπηρεσιών ειναι εν προκειμενω πσρανομος. καθόσον η επεξεργασία έγινε για αλλους πλην της εκτέλεσης της σύμβασης σκοπούς, η συγκατάθεση του πολιτικώς εναγοντος δεν ήταν ειδική κ ελευθερη κ επιπλέον δεν είχε ενημερωθεί ο τελευταιος προς τούτο σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του ν. 2472/1997.

Ποινή φυλάκισης 10 μηνων κ χρηματικη ποινή 500,00 ΕΥΡΩ σε εκαστο εκ των δύο κατηγορουμένων, του μεν πρώτου ως Διευθυντή Κανονιστικής Διεύθυνσης
της απορροφήσασας Τράπεζας, του δευτερου ως επικεφαλής της Μοναδας Κανονιστικής Συμμορφωσης της απορροφήσασας Τράπεζας.

Πηγή: LawNet