Η πεμπτουσία της παγκοσμιοποίησης είναι η καθιέρωση ενός παγκόσμιου κέντρου εξουσίας, το οποίο θα διαχειρίζεται τον πλούτο και τα δάνεια του πλανήτη και άρα θα κυβερνά πάνω στις υπερχρεωμένες χώρες. Μοναδικό εμπόδιο είναι η Ρωσία του Πούτιν, τον οποίο οι παγκοσμιοποιητές της Δύσης θέλουν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να βγάλουν από την μέση.
Στις μέρες μας οι περισσότεροι πολιτικοί θεωρούν σωστή την συγκεκριμένη κατεύθυνση, άλλοι απλά συμβιβάζονται, ενώ κάποιοι γνωρίζουν πολύ καλά τι κάνουν. Οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να ψηφίζουν μέτρα που σκοπό έχουν να καθιστούν τους πολίτες όλο και περισσότερο οικονομικά και κοινωνικά εξαρτημένους από το κράτος. Ένα από αυτά ήταν π.χ. ο ΕΝΦΙΑ με προφανή σκοπό την φορολογία της περιουσίας, προκειμένου πλέον να πληρώνουμε ενοίκια στο κράτος για τα ίδια μας τα σπίτια και όποιος δεν μπορει να αναταπεξέλθει, σε συνδυασμό με τα δάνεια, να τα παραδίδει στο Δημόσιο και αυτό να τα μετατρέπει σε κοινωνικές κατοικίες για αστέγους που για τους ίδιους λόγους έχασαν την στέγη τους.
Όταν η δυσφορία σε σχέση με μία κυβέρνηση αυξηθεί ακολουθεί η επόμενη. Τώρα ακούμε για περιουσιολόγιο και κάρτα του Πολίτη.
Περιουσιολόγιο σημαίνει φορολογία με βάση την περιουσία. Έτσι θεωρεί η κυβέρνηση ότι θα βρει τους «έχοντες» και θα τους φορολογήσει κατά πάσα πιθανότατα με έκτακτο φόρο, όπως πρόσφατα ακούσαμε, εφάπαξ επί της περιουσίας. Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές σε αυτό.
Πάμε τώρα στην κάρτα του πολίτη, για την οποία πολλοί πανηγυρίζουν, καθώς θα καταργήσει την χαρτούρα των δικαιολογητικών. Θα εμπεριέχει όλα τα δικαιολογητικά και θα αφορά τις συναλλαγές μας με το Δημόσιο και όχι μόνο. Θα είναι ταυτόχρονα ταυτότητα, δίπλωμα οδήγησης, ασφαλιστικό βιβλιάριο, χρεωστική κάρτα, βιβλιάριο υγείας, διαβατήριο, πάσο, εκλογικό βιβλιάριο κ.ο.κ. Ίσως μάλιστα αργότερα καταργηθούν εντελώς οι συναλλαγές με μετρητά.
Η «έξυπνη κάρτα» θα θεσμοθετηθεί με αφορμή τους φτωχούς για να συναλλάσσονται με αξιοπρέπεια, όπως δήλωσε ο ΥΠΟΙΚ Βαρουφάκης, κάτι που μπορεί να γίνει όμως κάλλιστα και με μετρητά. Σεβόμαστε τις προθέσεις του υπουργού αλλά δεν μπορούμε να μην εκφέρουμε την ταπεινή μας άποψη για την κάρτα του Πολίτη, μέσω της οποίας το κράτος θα γνωρίζει ανά πάσα στιγμή με ποιον συναλλάσσεται ο καθένας, από που αγοράζει, τι ώρα ήταν και που και πολλά άλλα.
Τι θα γίνει άραγε αν η κάρτα χαθεί ή κλαπεί; Όλα θα βρεθούν σε χέρια τρίτων. Μήπως λοιπόν τότε χρειαστεί να έχουμε πάνω μας κάτι πιο μόνιμο, όπως για παράδειγμα ηλεκτρονικό ή ακόμα χειρότερα βιολογικό τσιπ; Έτσι δεν θα χάνονται ποτέ τα στοιχεία από τα χέρια μας. Δεν θα μας χάνουν όμως και οι δορυφόροι της παγκόσμιας κυβέρνησης.
Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν θα φτάσουμε σε αυτό το σημείο.
