Οι Πολίτες μετατρέπουν ότι μπορούν σε χρυσό, σε ασήμι, σε δολάρια, καθώς επίσης σε άλλα ξένα χαρτονομίσματα – με αποτέλεσμα η τιμή του χρυσού να έχει εκτοξευθεί στα 2.800 $ η ουγγιά, εάν μπορέσει να βρει κανείς, ενώ τα χρήματα εκρέουν μαζικά από τη χώρα.
Όπως έχουμε ήδη αναφέρει, η κυβέρνηση της Ινδίας ακολούθησε ένα μη συμβατικό δρόμο για την καταπολέμηση της σκιώδους (μαύρης) οικονομίας – αποσύροντας μέσα σε λίγες ώρες τα χαρτονομίσματα των 500 και 1.000 ρουπιών (7,50 $ και 15 $), τα οποία δεν αποτελούν πλέον νόμιμο μέσον συναλλαγών. Από μία άλλη πλευρά, πιθανολογείται πως ο βασικός στόχος της ήταν η διάσωση των υπερχρεωμένων τραπεζών της, πριν ακόμη γίνουν αντικείμενο επιθέσεων (Bank run) – κάτι που αποτελεί επίσης πρωτοτυπία.
Με τον τρόπο αυτό η Ινδία υιοθέτησε εν μέρει τις συμβουλές του αμερικανού οικονομολόγου K. Rogoff, ο οποίος προτείνει την κατάργηση των μετρητών – έτσι ώστε να μην συνοδεύεται η πολιτική των αρνητικών επιτοκίων των κεντρικών τραπεζών με τη συσσώρευση μετρητών στα σπίτια, αφού δεν έχει νόημα να παραμένουν στις τράπεζες και να μειώνεται η αξία τους, αντί να εισπράττονται τόκοι.
Εν τούτοις, όποιον από τους δύο στόχους και αν είχε η χώρα, προέβη σε ένα πολύ επικίνδυνο πείραμα – αφού η ξαφνική απόσυρση των δύο χαρτονομισμάτων αφορά το 86% των κυκλοφορούντων χρημάτων! Εκτός αυτού, πάνω από το 50% των νοικοκυριών δεν διαθέτει τραπεζικό λογαριασμό – ενώ κυρίως τα φτωχότερα εισοδηματικά στρώματα διατηρούν σε μετρητά τις αποταμιεύσεις τους και δεν πληρώνουν άμεσους φόρους.
Ουσιαστικά λοιπόν με την απόφαση της κυβέρνησης έκλεισε ο κρουνός της ρευστότητας, οπότε εύλογα θα δημιουργηθούν μεγάλα προβλήματα στην οικονομία της χώρας – κάτι που διαπιστώθηκε αμέσως, αφού τα περισσότερα καταστήματα έπαψαν να δέχονται τα καταργημένα χαρτονομίσματα για την πληρωμή των λογαριασμών τους, παρά το ότι η προθεσμία για να παραδοθούν στις τράπεζες λήγει στα τέλη Δεκεμβρίου.
Ενδεχομένως βέβαια επειδή η επιστροφή μεγαλύτερων ποσών στις τράπεζες υποχρεώνει τους ιδιοκτήτες τους να αποδείξουν την προέλευση τους (πόθεν έσχες) – ενώ, όταν δεν αποδεικνύεται, τότε επιβάλλονται πολύ αυστηρές ποινές.
Εν πρώτοις όμως το μεγαλύτερο ποσόν που μπορεί να αλλάξει κανείς είναι 4.000 ρουπίες (60 $), γεγονός που επιδεινώνει ακόμη περισσότερο το πρόβλημα – ιδίως επειδή για την αλλαγή απαιτείται η καταγραφή των προσωπικών στοιχείων, όπως είναι το όνομα, η διεύθυνση κατοικίας, η αστυνομική ταυτότητα σε φωτοτυπία (το 25% των Ινδών δεν έχουν καν ταυτότητα), τα σειριακά νούμερα των χαρτονομισμάτων, καθώς επίσης το κινητό τηλέφωνο.
Περαιτέρω, όπως ήταν αναμενόμενο, η Ινδία βυθίστηκε σε μία μεγάλη κοινωνική και πολιτική κρίση – ενώ σχηματίζονται ατελείωτες ουρές μπροστά από τις τράπεζες (βίντεο), επικρατεί χάος στους δρόμους (βίντεο) και η οικονομική δραστηριότητα επιβραδύνεται επικίνδυνα. Εύλογα βέβαια αφού μία χώρα, οι Πολίτες της οποίας πρέπει να διαθέσουν τουλάχιστον δύο ώρες για να αλλάξουν 60 $, δεν είναι δυνατόν να λειτουργήσει σωστά – ειδικά όταν τα ΑΤΜ των τραπεζών έχουν ελάχιστα χρήματα, με αποτέλεσμα να αδειάζουν πολύ γρήγορα.
Με δεδομένο τώρα το ότι, το 97% των συναλλαγών στην Ινδία γίνονται με μετρητά, η απόφαση της κυβέρνησης δεν έχει καμία λογική – ενώ ξεκίνησαν ήδη οι επιθέσεις εναντίον των Σούπερ Μάρκετ, από ανθρώπους που βρέθηκαν ξαφνικά χωρίς χρήματα. Παράλληλα, οι ηλικιωμένοι πεθαίνουν στις ατελείωτες ουρές πριν από τις τράπεζες – ενώ άλλοι απλά αυτοκτονούν, επειδή δεν γνωρίζουν τι ακριβώς πρέπει να κάνουν.
Συνεχίζοντας, οι Ινδοί πλέον μετατρέπουν ότι μπορούν σε χρυσό, σε ασήμι, σε δολάρια, καθώς επίσης σε άλλα ξένα χαρτονομίσματα – με αποτέλεσμα η τιμή του χρυσού να έχει εκτοξευθεί στα 2.800 $ η ουγγιά, εάν μπορέσει να βρει κανείς, ενώ τα χρήματα εκρέουν από τη χώρα μαζικά.
Προφανώς η κυβέρνηση της δεν έχει κατανοήσει πως η εμπιστοσύνη στα χρήματα χωρών όπως η Ελβετία οφείλεται κυρίως στο ότι, η ιδιωτική περιουσία γίνεται σεβαστή από τους νόμους και τους Θεσμούς τους – ενώ δεν είναι καθόλου εύκολο να καταπολεμήσει κανείς τη σκιώδη οικονομία με τέτοιους τρόπους, χωρίς να καταστρέψει ολοκληρωτικά τη χώρα.
Σε κάθε περίπτωση, οι Ινδοί πιστεύουν πως είναι αντιμέτωποι με την άσκηση βίας εκ μέρους της κυβέρνησης τους, με βία δεν προωθούνται ποτέ οι αλλαγές, οπότε προβλέπονται μεγάλες κοινωνικές αναταραχές και εξεγέρσεις – εκτός εάν ο πρωθυπουργός αποσύρει το νέο νόμο, κατανοώντας το τεράστιο λάθος του.
Πηγή: Analyst
