Το ίντερνετ έχει εισέλθει σταθερά στην ζωή μας, αφού πολλοί από τους ανθρώπους το χρησιμοποιούν, ιδιαιτέρως όμως όλοι οι σύγχρονοι νέοι είναι χρήστες σε τέτοιο βαθμό, ώστε να γίνεται λόγος για εξάρτηση όμοια με τις εξαρτησιογόνες ουσίες –τα ναρκωτικά, το αλκοόλ– και να χρειάζεται η συνδρομή ψυχολόγου για απεξάρτηση.
Η λέξη ίντερνετ στήν ελληνική γλώσσα αποδίδεται μέ τήν λέξη διαδίκτυο πού δηλώνει «τό διεθνές δίκτυο υπολογιστικών συστημάτων, πού δημιουργήθηκε από τήν σύνδεση πολλών δικτύων ανά τόν κόσμο μέ σκοπό τήν άμεση διακίνηση πληροφοριών γιά επιστημονικούς, εμπορικούς, εκπαιδευτικούς καί ψυχαγωγικούς σκοπούς» (Γεώργιος Μπαμπινιώτης).
Στήν αρχή τό ίντερνετ συνδεόταν μέ τόν υπολογιστή πού βρισκόταν στό Γραφείο καί έπρεπε νά καθίση κανείς γιά νά τό ανοίξη. Έπειτα, εφευρέθηκε τό λάπτοπ, τό οποίο μπορούσε κανείς νά έχη μαζί του καί νά κάνη οπουδήποτε χρήση. Σήμερα μπορεί ο άνθρωπος νά έχη τό ίντερνετ στήν τσέπη του «μετατρέποντας τό κινητό τηλέφωνο σέ smartphone». Διαβάζουμε, όμως, στίς εφημερίδες ότι έρχεται ο καιρός πού τό ίντερνετ θά είναι πάνω μας. «Είναι τά wearable computers, δηλαδή συσκευές πού φοριούνται στό ανθρώπινο σώμα καί, επί τού παρόντος, έχουν τήν μορφή βραχιολιού ή γυαλιών». Όμως, προβλέπεται ότι θά ακολουθήση τό επόμενο βήμα πού είναι τά γκάτζετ, δηλαδή οι ηλεκτρονικές συσκευές πού «θά συνδέονται μέ τό ανθρώπινο σώμα καί σέ ορισμένες περιπτώσεις θά αλληλοεπιδρούν μέ αυτό, αφήνοντας πίσω τίς «παθητικές» συσκευές πού εκτελούν εντολές μόνο όταν κάποιος τούς τίς δώσει».
Πάντως, τώρα σχεδιάζονται ιδιαίτερες ηλεκτρονικές συσκευές. Πρόκειται γιά «τά γυαλιά τής Google» στά οποία θά είναι προσαρμοσμένες οι συσκευές «κάνοντας βιντεοκλήσεις, βγάζοντας φωτογραφίες καί παίζοντας μουσική», οπότε θά μπορεί ο χρήστης του, νά καταγράφη τά πάντα καί νά τά μοιράζεται μέσω τού ίντερνετ, αλλά καί γιά «τό ρολόϊ τής Apple», πού θά φοριέται στό χέρι σάν ρολόϊ «καί θά εκτελεί διεργασίες τού i Phone καί τού i Pad».
Βέβαια, όλες αυτές οι ανακαλύψεις δέχονται κριτική ότι υπονομεύουν τόν άνθρωπο, καταστρέφουν τήν λεγόμενη ιδιωτική του ζωή, αφού ένας μεγάλος όγκος πληροφοριών θά φθάνη σέ επιτηδείους ανθρώπους μέ μεγάλο κίνδυνο γιά τήν ανθρωπότητα καί τήν κοινωνία (Ndigital, Εφημ. Τά Νέα, 3-4-2013). Έτσι δικαιώνεται ο τίτλος «τό ίντερνετ πάνω μας!».
Τελικά, μέ όλες αυτές τίς νέες τεχνολογικές ανακαλύψεις ο άνθρωπος γίνεται θύτης καί θύμα, ένα εξαρτηματικό όν, ένας μόνιμος κατάσκοπος τής ζωής τών άλλων καί βεβαίως τίθεται θέμα προστασίας τής προσωπικής μας ζωής. Ο άνθρωπος προσπαθεί νά γίνη «ανθρωποθεός», νά αποκτήση υψηλή γνώση, πράγμα πού συνιστά τήν εωσφορική καί προπατορική αμαρτία καί τήν πυργοποιΐα στήν Βαβέλ, αλλά καί νά κυριαρχή πάνω στούς συνανθρώπους του.
Τέτοια επικίνδυνα παιχνίδια έχουν συνέπειες καί στήν σωματική υγεία τού ανθρώπου, αλλά καί στήν πνευματική του κατάσταση. Σέ αυτές τίς περιπτώσεις ο νούς τού ανθρώπου κυριεύεται από τήν λογική καί τό περιβάλλον, κυριαρχείται από λογισμούς, από παραστάσεις καί φαντασίες, είναι σκοτισμένος καί αυτό συνιστά τήν προπατορική αμαρτία από θεολογικής πλευράς. Πρόκειται γιά μιά πτωτική κατάσταση, γιά τήν αιχμαλωσία τού νού. Ο άνθρωπος είναι εγκλωβισμένος στό είδωλο τού εαυτού του, στήν φιλαυτία. Η απεξάρτηση από τέτοιες καταστάσεις είναι υπόθεση τής Εκκλησίας μας μέ τήν ησυχαστική παράδοσή της.
(Πηγή: "Εκκλησιαστική Παρέμβαση" Ιούνιος 2013)
ΠΗΓΗ: http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2826
