ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΑΛΛΗ ΛΥΣΗ!
«Δεν έχουμε καμμιά άλλη ελπίδα! Δεν έχουμε καμμιά άλλη βοήθεια, παρά μόνο Εσένα Μητέρα του Χριστού! Βοήθησέ μας λοιπόν και δώσε μας τη Νίκη, διότι για τη δόξα του Υιού Σου και τη δική Σου πολεμάμε και θα πέσουμε»! (Προσευχή στο πεδίο Κουλικώφ από δύο ρώσους μοναχούς, τον Οσλιάμπια και τον Περεσβέτ λίγο πρίν την απόκρουση των τετρακοσίων χιλιάδων τατάρων το 1380)
Είναι τόσο σκοτεινά και τόσο θολά τα πράγματα - τα οικονομικά κυρίως - στην Ελλάδα, αλλά και παντού! Είναι τόσο περίπλοκα τα προβλήματα παγκόσμια! Είναι τόσο δαιμονικοί οι εγκέφαλοι που τα δημιουργούν, τα προωθούν ή τα εκμεταλλεύονται! Είναι τόσο σατανική η προπαγάνδα που έχει εξαπολυθεί και έχει ζαλίσει τις μάζες! Είναι τόσο σκληρά τα παιγνίδια που επινοούν και παίζουν οι παγκόσμιοι τραπεζίτες και οι πετρελαιάδες των εταιρειών! Είναι τόσο ανίκανοι και πουλημένοι οι κυβερνήτες! Είναι τόσο διαπλεκόμενοι οι πολιτικοί και οι κρατούντες! Είναι τόσο προχωρημένη η σήψη και η διαφθορά στο δημόσιο βίο και στον κρατικό μηχανισμό! Είναι τόσο δειλοί οι άνδρες των βουλευτικών εδράνων! Είναι τόσο προσχεδιασμένα από παλιά τα κόλπα της οικονομίας ώστε εύκολα μπορεί να ρωτήσει κάποιος: ποιος μπορεί άραγε να ανταπεξέλθει σε όλα αυτά τα τεχνάσματα;
Από την άλλη μεριά, είναι τόσο εκτεταμένη η πανθρησκεία του πλουτισμού και του μαμμωνά με κάθε τρόπο και σε κάθε τόπο! Υπάρχει τόση δαιμονολατρεία και ειδωλολατρεία στους κατέχοντες ώστε τους ενώνει αδιάσπαστα το κακό ασχέτως θρησκευτικών πεποιθήσεων! Είναι τόσο σιωπηλή η πνευματική και θρησκευτική ηγεσία! Είναι τόσο ανόητος, μωρός, και ευκολόπιστος ο λαός! Υπάρχει τόση βλακεία στον απλό κόσμο και σύγχυση φρενών για το τι πρέπει να κάνουν! Υπάρχει τόση έλλειψη προτύπων στις κοινωνίες ώστε πανεύκολα μπορεί κάποιος να απογοητευθεί και να πεί ότι αυτός ο κόσμος πραγματικά δεν αλλάζει με τίποτε.
Δεν υπάρχει λύση ορατή για το μέλλον, για ένα καλύτερο μέλλον. Ο κόσμος θα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. «Οι υιοί του σκότους είναι σοφώτεροι – και εξυπνότεροι, πιο επιτήδειοι στο κακό – από τους υιούς του φωτός». Οι λεγόμενες σκοτεινές δυνάμεις είναι αποτελεσματικότερες στην κατασκευή και προβολή των μεθοδειών τους, ευρισκόμενες πολύ πιο μπροστά από τις άμυνες και αντιστάσεις των «φωτεινών» δυνάμεων. Αν μάλιστα λάβουμε υπόψη και τους θρυλλούμενους ψεκασμούς για την πνευματική αποχαύνωση των αγανακτισμένων, δεν πρέπει να περιμένουμε θεαματικές αντιδράσεις στο χώρο του πολιτικού σκηνικού. Το κατεστημένο καλά κρατεί.
Ανθρώπινη λύση δεν υπάρχει, πέραν μιας γενικευμένης σύρραξης. Αλλά είναι τόσο βαθιά ριζωμένη μέσα στον περισσότερο κόσμο η αγάπη για τα υλικά και ο φόβος μη χάσει τα όποια πενιχρά κεκτημένα έχει, που δεν πρόκειται να ξεσηκωθεί. Οι εκκοσμικευμένες κοινωνίες δεν μπορούν να βρούν και να υιοθετήσουν δυναμικές πρακτικές. Παραμένουν με τη κατευθυνόμενη ευμάρεια ένα «ζαλισμένο κοπάδι». Στάσιμες. Οι επαναστάσεις χρειάζονται πιο παραδοσιακές λαϊκές συνιστώσες. Με πιο ξεκαθαρισμένη σκέψη και όχι τόσο μπερδεμένο μυαλό. Στους προηγμένους οικονομικά λαούς υπάρχουν αναστολές και υπολογισμοί, δισταγμοί και υλικά διακυβεύματα. Δεν υπάρχει η απλότητα της σκέψεως και ο αυθορμητισμός της αντιστάσεως. Αλλά και στις μουσουλμανικές κοινωνίες της αραβικής άνοιξης, που έγιναν κάποιες εξεγέρσεις τώρα τελευταία, κι αυτές ήταν υποκινούμενες διαδικτυακά. Αμφίβολα λοιπόν τα αποτελέσματα και ανύπαρκτη η συνοχή και η συνέχεια των κινημάτων λόγω απουσίας πραγματικών ηγετών που θα υποστασιάσουν τη συνείδηση του λαού.
Στην Πατρίδα μας έχει γίνει αυτό τον καιρό τόση ζημιά στη δημοκρατία, στην οικονομία, στην εθνική κυριαρχία και στην αξιοπρέπεια, που σε άλλες εθνικές στιγμές θα γινόταν ο λαός μας ηφαίστειο. Έχει γίνει το σύνταγμα κουρέλι κι όμως πολλοί σκέφτονται ακόμη και σήμερα δήθεν «ψύχραιμα και νηφάλια». Δεν υπάρχει ορθή αντίληψη της πραγματικότητας, βαθιά αίσθηση της σοβαρότητας της καταστάσεως, ενεργητική και δραστήρια εφευρετικότητα για τη λύση που χρειάζεται ο τόπος ώστε αβίαστα συμπεραίνει κάποιος, ότι χάλασε η ψυχή μας και στερήθηκε ένα χαρακτηριστικό στοιχείο της, την έμφυτη ευφυϊα, τη γενναιότητα και την απόφαση της θυσίας. Έχουμε ευνουχισθεί φυλετικά και εθνικά.
Ποτέ δεν ήμασταν ξανά έτσι! Οι εχθροί της Ελλάδος, της Ορθοδοξίας, της κοινωνίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης έχουν δουλέψει σκληρά όλα τα προηγούμενα χρόνια για να μας φέρουν σ΄ αυτό το κατάντημα και το χάλι. Πάτησαν πάνω στην επιθυμία της καλοζωϊας και μας φόρεσαν τα πιο σκληρά δεσμά με ένα πλήρη δανεισμό και μια ισοπεδωτική και διαχρονική οικονομική εξάρτηση. Που να πάρουμε είδηση τα τεκταινόμενα;…
Οι σιωνιστές διατείνονται και κομπορρημονούν στα πρωτόκολλά τους, ότι οι εγκέφαλοι των χριστιανών είναι ζωώδεις. Δεν έχουμε αντιληφθεί ούτε πρόκειται στο μέλλον ξανά να το καταφέρουμε, να συνειδητοποιήσουμε, τι παιχνίδι έχει στηθεί σε βάρος μας από τις τράπεζες, με αποκορύφωμα χαρακτηριστικό δύο εξευτελιστικά της ανθρώπινης προσωπικότητας τραπεζικά προϊόντα, το «καταναλωτικό» δάνειο και το «διακοποδάνειο» και δύο τρομερές παγίδες του τραπεζικού συστήματος, τις πιστωτικές κάρτες και τα ψιλά γράμματα των τραπεζικών συμβολαίων. Κρίμα! και φημιζόμαστε ότι είμαστε ο εξυπνότερος λαός! Κρίμα! δεν υπάρχει ανάμεσά μας «σοφός και επιστήμων»! Δεν υπάρχει «ανήρ επιθυμιών των του πνεύματος»! Έτσι, «δια το μη υπάρχει άνδρα εβασίλευσεν … η Τρόϊκα» στην Πατρίδα!.
Ασφαλώς και σε επίπεδο καθαρά πνευματικό χάσαμε το στοιχείο του ενθουσιασμού και το μοχλό της θερμής πίστεως ώστε να ζητήσουμε και να πετύχουμε ένα θαύμα. Ακόμη και οι προσευχές μας έσβησαν μέσα στο πλήθος των εργασιών μας και των υποχρεώσεών μας. Δεν υπάρχει «άρχων, ηγούμενος και προφήτης εν τω λαώ» μας. Έσβησε η πίστη, έπαυσαν οι προσευχές, σταμάτησαν τα θαύματα. Μιλάμε ακατάπαυστα στα κινητά, κουβεντιάζουμε ατέλειωτα στις καφετέριες εν μέσω ξενόφερτης και ξενόγλωσσης εκκωφαντικής μουσικής, γράφουμε, σχεδιάζουμε, ξέπνοα φωνάζουμε, ξέψυχα διαμαρτυρόμαστε προς στιγμήν, καταριόμαστε, οργανωνόμαστε, αγανακτούμε και οργιζόμαστε, ξεσηκωνόμαστε δήθεν, και όλα αυτά «επί χάρτου». Κρίμα!
Η Ελλάδα πέθανε προ πολλού. Εκείνο τον καιρό εμείς λείπαμε, δεν το πήραμε είδηση. Η κηδεία της έγινε. Τα μνημόσυνα των μνημονίων τώρα απέμειναν. Δυστυχώς, ήμασταν στον κόσμο μας τότε, και τώρα, σαν τις θλιβερές μοιρολογίστρες ξεφωνίζουμε και μαλλιοτραβιόμαστε για την αποβιώσασα πατρίδα μας. «Άξια ων επράξαμε, απολαμβάνομε».
Όλοι σήμερα κατακρίνουμε πρόσωπα και πράγματα, πολιτικές και κόμματα, εχθρούς και φίλους. Καταδικάζουμε το παρελθόν πολιτικό κατεστημένο και κανένας δεν βρίσκει μια λύση, πουθενά δεν βρίσκεται ένα πρόσωπο, ένας φωτισμένος άνθρωπος, ένας Κολοκοτρώνης ή ένας Καποδίστριας, ένας Παπαφλέσσας ή έστω ένας Μακρυγιάννης… να τραβήξει μπροστά. Πάντα είχε η Πατρίδα μας στις αστείρευτες πηγές της Ρωμηοσύνης ηγέτες που τράβαγαν μπροστά με οξυδέρκεια και θεία φώτιση. Σήμερα γιατί; Πολύ πιο δύσκολο βέβαια να ζητήσουμε στις μέρες μας ένα βασιλιά Κόδρο, ένα Γρηγόριο Ε΄ ή ένα Χρυσόστομο Σμύρνης…
Λύση δεν υπάρχει για τη χώρα μας. Το βλέπουμε όλοι. Νέα ψέματα, νέα δάνεια, νέοι φόροι, νέες περικοπές, νέες δόσεις και ενισχύσεις στις τράπεζες, νέα μέτρα, ακόμη περισσότεροι νέοι άνεργοι. Μόνοι παλιοί είναι οι πολιτικοί μας. Πεθαμένοι αυτοί οι άνθρωποι μέσα τους. Μαζί μ΄ αυτούς πεθαίνει και η Ελλάδα. Ας μας πεί κάποιος, αν μπορεί, μια ιδέα, μια πρόταση, μια λύση! Μόνο καταγραφές και περιγραφές των προβλημάτων κάνουμε. Εκεί που φτάσαμε μόνο ο Θεός μπορεί να μας σώσει. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος.
Ας μας πεί κάποιος κάποια λύση στην κατάσταση που είμαστε… Όλοι διαφωνούν με όλους. Οι οικονομολόγοι στη μέθοδο, οι πολιτικοί στις αποφάσεις, οι κομματάρχες στο πολιτικό κόστος, οι ευρωπαίοι στα συμφέροντα των πολυεθνικών που τους στηρίζουν, οι ιστορικοί στις εκτιμήσεις, οι δημοσιογράφοι στις προτιμήσεις, τα κόμματα στις προβλέψεις τους, οι βουλευτές στη στήριξη που θα παρέχουν και σε ποιόν και στο πολιτικό τους μέλλον, οι τοπικές κομματικές οργανώσεις διαλύονται συγκρουόμενες και οι διαφωνούσες συνδικαλιστικές οργανώσεις απεργούν ενωμένες, για να συγκρουσθούν λίγο πιο κάτω, επειδή βλέπουν από διαφορετική οπτική γωνία κάθε μια τα πράγματα.
Την ίδια στιγμή ο λαός προσπαθεί να περιμαζέψει τα ξέφτια των αποδοχών του και να διασώσει την αξιοπρέπειά του από την καταρράκωση. Δημοσκοπικά αρνείται το κατεστημένο πολιτικό σκηνικό και μπροστά στην κάλπη ψηφίζει την πολιτική του αυτοκτονία. Δεν θέλει πολύ ο άνθρωπος για να σαλέψει ο νούς του.
Περίεργο όν ο Έλληνας! Καλά έκανε ο Διογένης και μέρα μεσημέρι στην Αθήνα με το φανάρι έψαχνε για άνθρωπο. Μια δημοσκόπηση θα έπρεπε να γίνει με το ερώτημα: «Τι προτείνουν οι Έλληνες για να βγούμε από την κρίση». Το αποτέλεσμα είναι γνωστό από πρίν: Όσοι οι Έλληνες τόσες και οι γνώμες τους. Ίσως και περισσότερες. Δεν υπάρχει σαφήνεια στη σκέψη, απλότητα στο λόγο, ενότητα στην αντίληψη και αποφασιστικότητα για το «διά ταύτα». Είμαστε εκτός πραγματικότητας. Μένουμε με ανοιχτό το στόμα και με μπλοκαρισμένο το μυαλό μας. Αδυνατούμε να βρούμε λύσεις. Γίναμε φοβερά στείροι και άγονοι. Απαράδεκτοι.
Ορίστε! Ας πούμε μια λύση! Καμμία! Κανένα φως. Μόνο ο Θεός! Δεν υπάρχει πουθενά κάτι άλλο που δεν το σκεφτήκαμε. Τα είπαμε όλα. Χιλιάδες ώρες διαβουλεύσεων στα υπουργικά συμβούλια, στη Βουλή, στα κομματικά γραφεία, στις επιτροπές, στις Βρυξέλλες, στις τηλεοράσεις, στη Σύνοδο Κορυφής μέχρι και αυτής της Ιεραρχίας! Αδιέξοδο! Και τούτο γιατί παλεύουμε με το προσωποποιημένο κακό, χωρίς να το έχουμε συνειδητοποιήσει. Μη μας φαίνεται παράξενο! «Η πάλη μας, η πάλη των Ορθοδόξων Ελλήνων, δεν είναι προς αίμα και σάρκα, ούτε προς πολιτικούς ούτε προς τεχνοκράτες. Έχουμε να κάνουμε με το διάβολο μεταμορφωμένο. Η πάλη μας είναι προς τας αρχάς και τας εξουσίας του σκότους, προς τους κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου, προς τα πνευματικά της πονηρίας εν τοις επουρανίοις». Συνεπώς μόνο ο Θεός μπορεί να βρεί ανθρώπους και λύσεις. Να ενώσει όλους τους Έλληνες ξανά. Να φωτίσει τα σκοτάδια του μυαλού μας και να καθαρίσει την καρδιά μας από τις επιθυμίες.
Ένας Θεός λοιπόν πρέπει να μας πεί τι θα κάνουμε. Αυτός, όπως και παλιότερα, έτσι και τώρα, έχει τρόπους διαφυγής από την κρίσιμη παγίδα. Αρκεί να Του το ζητήσουμε. Μέσα στην αναποτελεσματικότητά μας ας επιχειρήσουμε ταπεινά να προσευχηθούμε. Ας εντείνει την προσευχητική του δραστηριότητα το Άγιο Όρος. Ας γονατίσουν οι εγκρατευτές και ας παρακαλέσουν πιο πολύ. Ας λιτανεύσει το αίτημα του λαού η Ιεραρχία. Ας καταφύγουν στα εικονοστάσια οι οικογένειες. Ας πούμε όλοι τον λόγο του εθνομάρτυρα και ιερομάρτυρα Σαλώνων Ησαϊα, όταν πέθαινε πληττόμενος υπό των Τούρκων στο μοναστήρι της Δαμάστας: «Τουλάχιστον Παναγία μου, σώσε την Ελλάδα».
Για να το πούμε όμως αυτό χρειάζεται επιστροφή στο Θεό και αυτή να γίνει έμπρακτα. Να γίνει ριζική αναδιάρθρωση στην Παιδεία, στη Νομοθεσία, στο Οικογενειακό δίκαιο, στη σχέση Πολιτείας και Εκκλησίας, στα Πανεπιστήμια, στο ήθος των αρχόντων και στη συμπεριφορά των πολιτικών, στην αντιμετώπιση των αιρέσεων και των σεχτών. Ένας καινούριος άνεμος πρέπει να πνεύσει βαθιάς μετανοίας και πνευματικής αναγεννήσεως. Τότε μόνο θα σωθούμε.
Ας ζητήσουμε λοιπόν όλοι επέμβαση άνωθεν «εν μετανοία». Έσωθεν δεν υπάρχει. Έξωθεν την είδαμε και τη γευτήκαμε. Κάτωθεν, «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Από δίπλα μας δεν υπάρχει περίπτωση, «όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε». Τους πολιτικούς τόσα χρόνια τους είδαμε… Τους τεχνοκράτες τους ζούμε. Μόνο άνωθεν μπορούμε να σωθούμε. Από τον αληθινό και ζωντανό Θεό. «Ο Θεός σώζοι την Ελλάδα»!
