Είναι αλήθεια ! ‘’Οι πειρατές ξανάρχονται’’! Όχι σαν έκδοση ενός νέου μυθιστορήματος ή σαν μια χολιγουντιανή κινηματογραφική υπερπαραγωγή, αλλά στις ανοιχτές θάλασσες ως υπαρκτός κίνδυνος για το παγκόσμιο εμπόριο, παρεμποδίζοντας την ελεύθερη ναυσιπλοΐα και θέτοντας σε κίνδυνο τη ζωή και την ασφάλεια των ναυτικών :
"Δύο Νιγηριανοί ναυτικοί σκοτώθηκαν και τέσσερις ξένοι εργαζόμενοι απήχθηκαν όταν ένοπλοι επιτέθηκαν σε δύο πλοία περίπου 35 ναυτικά μίλια ανοικτά των ακτών του Δέλτα του Νίγηρα.(Είδηση από το www. TheSeaNation.gr 5-8-2012)"
Είδηση, σαν κι αυτή κάτω από τον τίτλο, περνιέται πλέον μόνο στα ναυτιλιακά ειδησεογραφικά sites και πολλές φορές με ψιλά γράμματα..
Η πειρατεία στη θάλασσα, ένα φαινόμενο που έκανε την εμφάνιση του αιώνες προ Χριστού, και είχε σχεδόν ξεχαστεί στον 20ο αιώνα, άρχισε να προβληματίζει τη Διεθνή Κοινότητα, στις αρχές του 21ου αιώνα, του αιώνα των άκρων. Στο λυκαυγές του, είχαμε την έξαρση δυο επικίνδυνων και ασύμμετρων απειλών διεθνούς εμβέλειας, τηςτρομοκρατίας και τηςθαλάσσιας πειρατείας.
Οι μεμονωμένες ανοργάνωτες επιθέσεις του παρελθόντος εξελίχτηκαν σε οργανωμένη εγκληματική δραστηριότητα ευρείας κλίμακας που προκαλεί στην παγκόσμια οικονομία ετησίως ζημιές πάνω από 10 δις $,αναγκάζοντας τη Διεθνή Κοινότητα να αντιμετωπίζει μεν το θέμα σοβαρά αλλά όχι και αποτελεσματικά.Η πειρατεία του 21ου αιώνα, έχει «αναβαθμιστεί» ποιοτικά, ποσοτικά και γεωγραφικά.
Σύμφωνα με στοιχεία τουΔιεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (InternationalMaritimeOrganization- IMO), το 2010 και 2011, η πλειοψηφία των περιστατικών πειρατείας, έλαβε χώρα στην Ανατολική Αφρική (Σομαλία, Κένυα, Τανζανία, Μοζαμβίκη), με τάση μεγάλης συγκέντρωσης στη Σομαλία και στον Κόλπο του Άντεν.
Σύμφωνα μεστοιχεία του Διεθνούς Ναυτιλιακού Γραφείου (International Maritime Bureau - IMB), το 2011, εκδηλώθηκαν 439 πειρατικές επιθέσεις, 802 ναυτικοί κρατήθηκαν όμηροι, 10 απήχθηκαν και 8 θανατώθηκαν. Στις αρχές του 2012, τουλάχιστον 200 ναυτικοί, ήταν όμηροι Σομαλών πειρατών, ζώντας επί μήνες σε άθλιες συνθήκες, υφιστάμενοι σωματική και ψυχολογική βία, περιμένοντας υπό το κράτος τρόμου για τη ζωή τους την πληρωμή των λύτρων που απαιτούσαν οι βίαιοι φύλακές τους.
Οι απλές μορφές πειρατείας εκτυλίσσονται συνήθως σε λιμάνια ή σε αγκυροβόλια. Οι πειρατές χρησιμοποιώντας σύγχρονο οπλισμό και μικρά ταχύπλοα σκάφη επιτίθενται στο πλοίο, αφαιρούν χρήματα, πολύτιμα αντικείμενα και φεύγουν.
Άλλες μορφές πειρατείας, κυρίως στην ανοιχτή θάλασσα, χαρακτηριζόμενες ως υψηλού κινδύνου και μεγάλης απόδοσης, απαιτούν μεγάλη οργάνωση, συντονιστικό κέντρο στην ξηρά και εμπλοκή-συνεργασία πολλών. Αυτές αφορούν :
· Κλοπή του φορτίου, μέσω μεταφόρτωσής του σε άλλο πλοίο.
· Κλοπή πλοίου και φορτίου μέσω αλλαγής σημαίας και ονόματος πλοίου.
· Απαίτηση λύτρων, κρατώντας το φορτίο και ομήρους από το πλήρωμα.
Επίσημοι ορισμοί της πειρατείας και του πειρατικού πλοίου, δίνονται από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, στα άρθρα 101 και 103 αντίστοιχα, της Σύμβασης των Η.Ε. (1982) "Για το Δίκαιο της θάλασσας" (United Nations Convention on the Law of the Sea - UNCLOS), την οποία η Ελλάδα, έχει επικυρώσει, από τον Ιούνιο του 1995, με το Νόμο 2321.
Για την αντιμετώπιση της πειρατείας ασχολούνται Διεθνείς Οργανισμοί και φορείς όπως, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών (Ο.Η.Ε), η Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε), το ΝΑΤΟ, οΔιεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (InternationalMaritimeOrganization- IMO), το Διεθνές Ναυτιλιακό Γραφείο (InternationalMaritimeBureau- IMB) κ.α
***
Είναι αλήθεια και δεν χρήζει ειδικής ανάλυσης το γεγονός ότι τόσο η τρομοκρατία όσο και η πειρατεία, στον 21ο αιώνα, εκπορεύονται από χώρες στις οποίες επικρατούν συρράξεις, εμφύλιοι πόλεμοι και φτώχεια. Δηλαδή καταστάσεις, οι οποίες δυστυχώς δεν ενόχλησαν τη Διεθνή Κοινότητα αυτές καθαυτές αλλά τα αποτελέσματα τους.
Για να εκλείψουν όμως τα αποτελέσματα - τρομοκρατία και πειρατεία - πρέπει πρώτα - πρώτα η Διεθνής Κοινότητα να ενδιαφερθεί να εξαλείψει τις γενεσιουργές αιτίες τους.
Αλεξανδρούπολη Αύγουστος 2012
ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΟΠΟΥΛΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ Υποναύαρχος Λ.Σ (εα)
