Η «Αλήθεια» για την κρίση που βιώνει η Πατρίδα μας.
Φιλόλαος Δημητρίου
Δρ. Νομικής - Δικηγόρος παρ΄Αρείω Πάγω
Πολλά γράφονται καθημερινώς δια το μεγάλο και επίκαιρο θέμα της «Οικονομικής κρίσης», που βιώνει σήμερα ιδιαιτέρως η Πατρίδα μας.
Αλλοι μέμφονται το σάπιο πολιτικό μας σύστημα. Αλλοι τη διαφθορά που σαν γάγραινα έχει μολύνει ολον τον Κρατικό μηχανισμό, από την τάξη των κλητήρων μέχρι και υπουργικούς θώκους.Αλλοι τονίζουν σαν αιτία τον υπερκαταναλωτισμό και την τάση για εύκολη και άκοπη ευμάρεια, που έχει προσβάλει όλον τον κοινωνικό μας ιστό. Και άλλοι άλλα διάφορα κοινωνικά ή πολιτικά αίτια.
Οσα γράφονται είναι απολύτως αληθινά,σαν διαπιστώσεις.
Θα ήθελα με την παρούσα μου, μάλλον να συμπληρώσω τις παραπάνω αλήθειες.
Θέλω με έμφαση να τονίσω ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν πολλές κρίσεις.
Η «Κρίση είναι Μία». Και η «Μία» αυτή είναι το «Αίτιον».Ολες οι άλλες είναι της πρώτης αυτής «Αιτιατά» και αποτελέσματα, αναγκαίες συνέπειες και επακόλουθα.
Η «Κρίση» είναι «Πνευματική». Είναι κρίση αξιών και απώλειας της πυξίδας, αυτής που είχαμε επί αιώνες ως Εθνος και Λαός οδηγό σε όλες τις περιστάσεις.
Ηγέτες και πολίτες, επιστήμονες και ιδιώτες, πλούσιοι και πένητες, εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενοι, διανοούμενοι και επιτηδευματίες, πολιτευτές της κεντρικής σκηνής και πολιτευόμενοι της αυτοδιοικήσεως, συνδικαλιστές και διάκονοι των ΜΜΕ, αστοί και αγρότες, νέοι και γέροντες, υπάλληλοι και εξυπηρετούμενοι, όλοι (ευάριθμες γι’ αυτό και αναποτελεσματικές οι εξαιρέσεις) εξεχάσαμε τις ρίζες μας! Ελησμονήσαμε τις παρακαταθήκες των γονιών και προγόνων μας. Εγκαταλείψαμε τις παραδόσεις μας. Διαστρέψαμε την Ιστορία μας. Παραδώσαμε την ανατροφή των παιδιών μας σε σκοταδιστές του ιστορικού, διαλεκτικού και χυδαίου υλισμού, πού εφόρεσαν την λεοντή του… «φωτιστού». Εισήγαγαν στα σχολεία, ακόμη και της «Στοιχειώδους Εκπαιδεύσεως» τον επάρατο κομματισμό, την τεμπελιά, την αυθάδεια και το «ιδεώδες» της «ήσσονος προσπαθείας», προβάλλοντας σαν πρότυπα για μίμηση: τα «μοντέλα» των διαφόρων τελεσκουπιδιών, τους ακριβοπληρωμένους ποδοσφαιριστές και μπασκεμπολίστες και τους διεφθαρμένους της όποιας «κομματικής» καμαρίλας. Εγκατέλειψαν τον υπέροχον Πολιτισμόν μας, τον Ελληνοχριστιανικόν Πολιτισμόν, με τα αναρρίθμητα πρότυπα ανδρών και γυναικών επιφανών, παλαιοτέρων και νεωτέρων. Εγιναν πιθηκάνθρωποι μιμούμενοι βλακωδώς ό,τι σάπιο και κτηνώδες εσέρβειραν οι ανερμάτιστοι Δυτικοί και ο Αμερικανισμός! Με μια φράση:
Επροτίμησαν να δουλεύουν στον Μαμμωνά και όχι στον Θεόν!
Ετσι, πού εμόρφωσαν τώρα και τρείς δεκαετίες την νεολαία μας, που τώρα έχει γίνει η άρχουσα τάξη και έχει αυτή την νοοτροπία, ερωτάται:
Ποιός και Πώς θα βγάλει την Ελλάδα από την κρίση?
Πλανώμεθα πλάνην οικτράν ΑΝ νομίζουμε ότι θα μας βγάλουν από το αδιέξοδο οι ίδιοι οι…κομματάνθρωποι (κυβερνώντες η αντιπολιτευόμενοι), που μας έφεραν στο σημερινό αδιέξοδο!
Πρέπει να καταλάβουμε επί τέλους, ότι η έξοδος από την κρίση είναι υπόθεσις ΟΧΙ προγραμμάτων και υποσχέσεων αλλά ΑΝΘΡΩΠΩΝ (με Κεφαλαία), δηλαδή «Πνευματικών Ανθρώπων».Εχουμε τέτοιους?
Μόνον ο Θεός ημπορεί να κάνει το θαύμα Του!