Ζωὴ προκλητικὴ καὶ ἐξοργιστικὴ
Ἐνῶ οἱ λαοὶ τῆς Εὐρώπης καὶ τῆς Ἀμερικῆς ἀντιμετωπίζουν τὸ φάσμα τῆς πείνας, ἡ δὲ ἀνεργία τῶν ὡρίμων καὶ κυρίως τῶν νέων καλπάζει, οἱ λεγόμενοι ἡγέτες τῆς G20, δηλαδὴ οἱ ἡγέτες τῶν 20 πλουσιότερων χωρῶν, ζοῦν κατὰ τρόπο προκλητικότατο. Ἰδοὺ ἡ εἴδηση: «Μπορεῖ οἱ ἡγέτες τῆς G20 νὰ διακηρύσσουν ὅτι ἡ οἰκονομικὴ σταθερότης ἀποτελεῖ τὸ ὕψιστο ἀγαθό, ἀκόμη καὶ ἂν πρέπει νὰ ληφθοῦν ἐπώδυνα μέτρα, ἀλλὰ δὲν ἐφαρμόζουν τὸ ἴδιο στὴ ζωή τους. Στὴν Σύνοδο τῶν Καννῶν ὁ Σίλβιο Μπερλουσκόνι διέμενε σὲ ξενοδοχεῖο ποὺ χρέωνε 30.000 εὐρὼ ἀνὰ διανυκτέρευση! Ὁ Μπαρὰκ Ὀμπάμα πλήρωσε 36.000 εὐρὼ τὴν βραδυά. Πιὸ συγκρατημένοι ἐμφανίσθηκαν ἡ Γερμανίδα Καγκελλάριος Ἄγγελα Μέρκελ καὶ ὁ Ρῶσος Πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ποὺ ἔμειναν σὲ ξενοδοχεῖα 5 ἀστέρων, ποὺ χρέωναν 13.000 καὶ 19.000 εὐρὼ τὴν βραδυὰ ἀντιστοίχως. Τὴν πιὸ ταπεινὴ ἐπιλογὴ ἔκανε ὁ Βρεταννὸς Πρωθυπουργός, δαπανώντας μόλις 2.000 εὐρώ!» («Ἑστία» 12-11-2011).
Καὶ σ’ ἄλλη σελίδα τῆς ἴδιας ἐφημερίδας διαβάσαμε: Ὁ Γάλλος Πρόεδρος Νικολὰ Σαρκοζὺ «δαπάνησε περισσότερα ἀπὸ 115.000 εὐρὼ γιὰ τρεῖς διανυκτερεύσεις στὶς Κάννες (38.500 εὐρὼ τὴν βραδυά), κατὰ τὴν διάρκεια τῆς πρόσφατης διασκέψεως τῶν G20 (...). Ὁ Σαρκοζὺ ἔμεινε στὸ ὑπερπολυτελὲς ξενοδοχεῖο ‘‘Majestic’’ καὶ ἡ διαμονή του στοίχισε δεκάδες χιλιάδες εὐρὼ στὸ γαλλικὸ δημόσιο. ‘‘Τὴ στιγμὴ ποὺ λαμβάνονται ἔκτακτα μέτρα λιτότητος, τὴ στιγμὴ ποὺ κινδυνεύει ἡ γαλλικὴ οἰκονομία, εἶναι σχεδὸν ἐγκληματικό, δεῖγμα ἀνάλγητης φιλοσοφίας τοῦ Προέδρου, νὰ δαπανῶνται τόσα εὐρὼ γιὰ καλοπέραση», ἀνέφερε ἡ γαλλικὴ ἐφημερίδα ‘‘Le Parisien’’» («Ἑστία» 12-11-2011).
Ὀρθότατα σχολίασε ἡ γαλλικὴ ἐφημερίδα. Ἐμεῖς προσθέτουμε τοῦτο: Τὴ στιγμὴ ποὺ ἑκατομμύρια ἄνθρωποι εἶναι ἄνεργοι, πεινοῦν, κοιμοῦνται στὸ ὕπαιθρο ἢ καὶ αὐτοκτονοῦν λόγῳ τῆς ἔσχατης φτώχειας τους, εἶναι τεράστιο ἔγκλημα καὶ τέλεια ἀσυνειδησία ἡ συμπεριφορὰ τῶν κυρίων αὐτῶν.
Γι’ αὐτὴ τὴ βαθιὰ διαφθορὰ ἔγραψε ὁ ψαλμωδὸς Δαβὶδ 900 χρόνια π.Χ.: Δὲν θὰ συνετισθοῦν ἐπιτέλους καὶ δὲν θὰ σωφρονισθοῦν «οἱ ἐσθίοντες τὸν λαόν μου βρώσει ἄρτου;»· αὐτοὶ ποὺ κατατρώγουν τὸν λαό μου μὲ τόση εὐχαρίστηση καὶ ἀσυνειδησία σὰν νὰ ἔτρωγαν συνηθισμένο ψωμί; Αὐτοὶ δὲν ἐπικαλέσθηκαν ποτὲ τὸν Κύριο καὶ εἶναι ἄγνωστη σ’ αὐτοὺς ἡ προσευχή (Ψαλμ. ιγ΄ [13] 4· βλ. καὶ Ψαλμ. νβ΄ [52] 5).
Πράγματι· ὅσοι συμπεριφέρονται μὲ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἔχουν ὡς τροφὴ τῆς ἀχόρταγης καὶ ἐξοργιστικῆς πλεονεξίας τους τὴν βοῶσα ἀδικία ποὺ ἐργάζονται εἰς βάρος τοῦ λαοῦ, τὸν ὁποῖο ἐκμεταλλεύονται τόσο ἀναίσχυντα καὶ προκλητικά.
