Οι δήθεν "ανεξίθρησκοι"…
Γέμισε η Ελλάδα με άρθρα υπέρ της ανεξιθρησκείας, τα οποία επιτίθενται κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας, δήθεν στο όνομα της ανεξιθρησκείας τών μειονοτήτων. Στην πραγματικότητα όμως, αν τα καλοεξετάσει κανείς, διαπιστώνει ότι είναι άρθρα μίσους και μισαλλοδοξίας ορισμένων μειονοτήτων, ενάντια στην πίστη της πλειονότητας αυτής της χώρας!
1. Η ελευθερία πίστεως είναι Θεόδοτο δικαίωμα Η ελευθερία του κάθε ανθρώπου να θρησκεύει (ή να μη θρησκεύει) ελεύθερα, όπως το επιθυμεί, είναι δικαίωμα Θεόδοτο. Διαφορετικά, μόλις κάποιος αρνιόταν τον Θεό, θα τον στερούσε αυτομάτως ο Ίδιος ο Θεός από τα δώρα του, συμπεριλαμβανόμενου και του δώρου της ζωής. Όπως είπε και ο Κύριος Ιησούς Χριστός για τον Θεό: "Αυτός ανατέλλει τον ήλιο Του επάνω σε πονηρούς και αγαθούς, και βρέχει επάνω σε δικαίους και αδίκους" (Ματθαίος 5/ε: 45). Ακόμα και στην περίοδο του αρχαίου Ισραήλ, της Παλαιάς Διαθήκης, όπου ο Θεός απαγόρευε τις ξένες λατρείες μεταξύ τών Ισραηλιτών, αυτό το έκανε μόνο για τον συγκεκριμένο λαό, κατόπιν δικής τους σύμφωνης γνώμης, όταν μετά τη σωτηρία τους από την Αίγυπτο, έκαναν διαθήκη με τον Θεό, και δεν είχε την απαίτηση να τηρούν την αληθινή πίστη οι απερίτμητοι, παρά μπορούσαν να αποχωρήσουν από τον λαό αυτό, και στις δικές τους περιοχές, μπορούσαν να λατρεύουν όποιον και όπως ήθελαν. Και ακόμα και αν κάποιοι απ' αυτούς ζούσαν μέσα στο λαό Του, μόνο τέσσερις απαιτήσεις είχε απ' αυτούς, απαγορεύοντάς τους όσο ζούσαν μεταξύ των Ισραηλιτών, τη βρώση ειδωλοθύτων, και αίματος, και πνικτού και πορνείας (Λευϊτικό 17/ιζ: 7 - 18/ιη΄). Επιπλέον, ακόμα και αυτή η απαγόρευση άλλων πίστεων μεταξύ τών Ισραηλιτών, είχε ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ. Ο σκοπός ήταν να μπορέσει να κρατηθεί αυτός ο Ισραηλιτικός λαός καθαρός θρησκευτικά, μέχρι να γεννηθεί η Παναγία, που θα έφερνε στον κόσμο τον ενσαρκωμένο Θεό. Μετά απ' αυτό, έπαυσε κάθε απαίτηση τού Θεού να διατηρείται κάποιος ειδικός λαός, ως λαός Του, καθαρός από την ειδωλολατρία. Λαός τού Θεού, θα ήταν πλέον μία διεθνής εθνότητα πιστών, που θα αποδέχονταν ΕΛΕΥΘΕΡΑ τον ενανθρωπίσαντα Θεό, τον Ιησού Χριστό. Αυτοί θα έπρεπε να ανέχονται κάθε άλλη πίστη, και να διασφαλίζουν την ελευθερία πίστεως στον κόσμο. Χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του ενανθρωπίσαντος Θεού τών Χριστιανών: "Όποιος θέλει να με ακολουθήσει..." (Μάρκος 8/η: 34). Ούτε το επιχείρημα τού "φόβου της κόλασης", που παπαγαλίζουν ορισμένοι, είναι αντίθετο σε αυτή την απαίτηση απόλυτης ελευθερίας της πίστης. Γιατί ανεξαρτήτως τών παρερμηνειών της έννοιας τής κόλασης που έχουν αυτοί οι άνθρωποι στο μυαλό τους, λόγω τής αμάθειάς τους για τη Χριστιανική πίστη, η προειδοποίηση τής κόλασης δεν είναι καταναγκασμός για την αληθινή Ορθόδοξη Εκκλησία. Μπορεί στη Δύση να νομίζουν ότι η κόλαση είναι "τόπος" βασανισμού τών απίστων, ή "τόπος θείας οργής" εναντίον τους, όμως δεν είναι αυτή η έννοια της Κόλασης στην πραγματικότητα. Αλλά για τους Χριστιανούς, κόλαση είναι η ίδια η αγάπη τού Θεού, που θα βασανίζει για πάντα όσους αμετανόητους απέτυχαν να Τον αγαπήσουν. Μια αγάπη που θα συνεχίσει να προσφέρει για πάντα σε όλους τα πάντα, ακόμα και σε αυτούς που Τον μισούν, σε αυτούς που η πλήρης εξάρτησή τους απ' Αυτόν που μισούν, θα αποβαίνει αιώνιο "σαράκι". Κι όπως ελεύθερα οι πιστοί επιλέγουν την Παραδείσια αγαλλίαση, αγαπώντας Τον, έτσι ελεύθερα οι αμετανόητοι επιλέγουν να μισούν Αυτόν με τον οποίο θα ζήσουν μια αιωνιότητα! Η προειδοποίηση αυτή, δεν είναι φόβητρο καταπίεσης, όπως δεν είναι φόβητρο καταπίεσης, η ταμπέλα εκείνη που προειδοποιεί ότι στην άκρη τού δρόμου υπάρχει γκρεμός. Κατά τον ίδιο τρόπο πάλι, είναι εντελώς άστοχη και αμαθής η κατηγορία εκείνη κατά τού Χριστού, όσων τον κατηγορούν ότι θα σκοτώσει όσους δεν τον ακολουθήσουν, με βάση παραβολές που είπε. Γιατί από αμάθεια και κακοπιστία, δεν κατανοούν ούτε το προφητικό βάθος των λόγων αυτών, ούτε την ταυτότητα εκείνων προς τους οποίους η παραβολή απευθύνεται. Αλλά αυτό είναι ένα θέμα που έχουμε αναλύσει σε άλλο σχετικό άρθρο, δείχνοντας ότι ΠΟΤΕ ο Κύριος Ιησούς Χριστός, δεν καταπίεσε κάποιον να Τον ακολουθήσει με απειλές, αλλά όλα αυτά είναι στρεβλή ερμηνεία τών λόγων Του, από ανθρώπους που Τον μισούν. Είναι λοιπόν λογικό και απαραίτητο, αυτό που ο Θεός ανέχεται, εμείς οι πιστοί να μη το καταπιέζουμε, μόνο και μόνο επειδή τυγχάνει να είμαστε πλειοψηφία σε κάποια περιοχή. Δεν μπορούμε να είμαστε "βασιλικότεροι τού Βασιλέως"! Και πράγματι, η Ορθόδοξη Εκκλησία του Κυρίου, τήρησε αυτή την αρχή (φυσικά με ελάχιστες εξαιρέσεις προσώπων που την παραβίασαν ατομικά, όπως σε κάθε ομάδα ανθρώπων, πάντα υπάρχει και η φανατική εξαίρεση ορισμένων, που αποτυγχάνουν να ακολουθήσουν το δίκαιο). Γι' αυτό στην Ορθόδοξη Εκκλησία, ποτέ δεν υπήρξε Ιερά Εξέταση, και ποτέ δεν διώχθηκαν αλλόθρησκοι για θρησκευτικούς λόγους, αν και το αντίθετο συνέβη κατ' επανάληψιν σε όλους τους αιώνες, (και ακόμα συμβαίνει), κατά τών Ορθοδόξων, όσες φορές υπήρξαν μειονότητα μεταξύ αλλοθρήσκων. Και οποιαδήποτε συκοφαντική κατηγορία περί του αντιθέτου, αποδεικνύεται ψευδής και ανιστόρητη. 2. Πότε υπάρχει "ανεξιθρησκεία"; Πότε λοιπόν υπάρχει ανεξιθρησκεία σε κάποια χώρα; Όταν ο κάθε άνθρωπος αυτής της χώρας, μπορεί να λατρεύει τον Θεό που επέλεξε, (ή να μη λατρεύει κανέναν Θεό), χωρίς να υφίσταται κανενός είδους καταπίεση από κανέναν πολίτη ή ακόμα από την κυβέρνηση αυτής της χώρας. Θα πρέπει να του δίνεται το δικαίωμα να την ασκεί σε νόμιμο ναό ή ευκτήριο οίκο. Θα πρέπει επίσης να έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα αυτή την πίστη του με όλα τα σύγχρονα μέσα, και να του δίνεται η δυνατότητα ΝΑ ΤΗ ΔΙΑΔΩΣΕΙ! Δεν υπάρχει καλύτερος δρόμος προς την αλήθεια, από την πάλη των ιδεών! Θα πρέπει ο άνθρωπος αυτός, να έχει επίσης την ελευθερία να μεγαλώσει τα παιδιά του με τις αρχές της πίστης του, που τη θεωρεί σωτήρια και ωφέλιμη γι' αυτά. Και θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να αρνηθεί πρακτικές που έρχονται σε αντίθεση με την πίστη του. Υπάρχουν βέβαια κάποιες προϋποθέσεις, για να μπορεί να ασκεί κάποιος ελεύθερα τη θρησκεία του, σε μια ευνομούμενη χώρα: 1. Θα πρέπει ο τρόπος της λατρείας του, να μην καταπιέζει άλλους! Γιατί τα όρια της ελευθερίας του καθενός, σταματούν εκεί που αρχίζουν τα όρια της ελευθερίας τού συνανθρώπου του! 2. Θα πρέπει να έχει μία "γνωστή θρησκεία", έτσι ώστε να μπορεί να γίνει έλεγχος από την πολιτεία, στο κατά πόσον είναι αυτή θρησκεία ελεύθερη, ή σέκτα, καταστροφική για τους οπαδούς της, ή για άλλους. 3. Θα πρέπει να στηρίζεται στη δικαιοσύνη, και όχι στην εκούσια εξαπάτηση τών πολιτών, (γιατί δυστυχώς η ακούσια εξαπάτηση είναι αναπόφευκτη, όταν έχουμε να κάνουμε με χιλιάδες αλληλοσυγκρουόμενες θρησκείες). Πολύ δε περισσότερο, όταν η εξαπάτηση αυτή αποτελεί κατάφορη συκοφαντία κατά της πίστεως τής πλειονότητας μιας χώρας. 4. Θα πρέπει να επιτρέπει στους οπαδούς της (και τους άλλους), την ελεύθερη πρόσβαση προς κάθε είδους πληροφορία. 5. Θα πρέπει οι οπαδοί της να είναι ελεύθεροι να την εγκαταλείψουν όποτε θέλουν, χωρίς να υποστούν συνέπειες οικογενειακής, ηθικής, κοινωνικής, επαγγελματικής, ή σωματικής κακοποίησης. Θρησκείες, που δεν πληρούν τους αναγκαίους όρους που προαναφέραμε, είναι απαραίτητο να ελέγχονται από την πολιτεία, και να προστατεύονται έτσι οι πολίτες της από αυτές. 3. Η Ορθοδοξία διώκεται στην Ελλάδα από τις μειονότητες! Με βάση τα προηγούμενα όρια ελευθερίας και δικαιωμάτων, (στα οποία πιστεύω ότι κανένας νοήμων και απροκατάληπτος άνθρωπος δεν θα διαφωνήσει), μπορούμε να δούμε ποια είναι η κατάσταση στη σημερινή Ελλάδα. Και μια αντικειμενική ματιά, θα μας εκπλήξει! Μπορεί η Ορθοδοξία, ως πίστη της πλειονότητας, να αφήνει στον λαό όλες τις ανωτέρω ελευθερίες, όμως υπάρχουν και οι μειονότητες! Και αυτές εκμεταλλεύονται τις καταστάσεις με δόλιο τρόπο, στοχεύοντας στην κατασυκοφάντηση της πλειοψηφούσας Εκκλησίας, στον αποπροσανατολισμό, (ακόμα και στην καταπίεση) τών πιστών της, ώστε να την αποδυναμώσουν και να της αποσπάσουν οπαδούς! Και το κράτος, μαζί με την αμέλεια πολλών Ορθοδόξων Ιεραρχών, (για να είμαστε ειλικρινείς), κάνει ανεκτές αυτές τις πρακτικές, που καταπιέζουν κατάφωρα τον Ελληνικό πιστό λαό. Και όταν μιλάμε για μειονότητες, δεν μιλάμε μόνο για αιρέσεις και άλλες θρησκείες "πίστεως", αλλά και για θρησκείες "απιστίας", ακόμα και πολιτικού προσανατολισμού, που έχουν αντικαταστήσει την πίστη στον Θεό, με την πίστη σε κάποιο κόμμα ή σε κάποιο Αθεϊστή φιλόσοφο των δύο τελευταίων αιώνων. Η κατασυκοφάντηση τής πίστης μας από θορυβώδεις μειονότητες, γίνεται ορατή με πολλούς τρόπους:
Πολλά θα μπορούσαν να λεχθούν ακόμα, αλλά νομίζω ότι αρκούν, για να θυμίσουν σε όλους μας μερικές από τις εκφράσεις διωγμού που μεθοδεύουν διάφορα ξενόφερτα αντι-Ορθόδοξα συμφέροντα στη χώρα μας. Και όταν κανείς τα παρατηρήσει όλα αυτά χωρίς προκατάληψη, καταλαβαίνει ότι "κάποιοι τα κατευθύνουν". Είναι εμφανής και προφανής μία ενορχηστρωμένη προσπάθεια, που αποσκοπεί στο να απομακρύνει την Εκκλησία, όχι από το κράτος, αλλά από τον Λαό! Είναι προφανές ότι η Εκκλησία ΕΝΟΧΛΕΙ κάποιους. Είναι προφανές ότι κάποιοι θέλουν να κάνουν το άσπρο μαύρο, και το μαύρο άσπρο, σκοπεύοντας να "σπάσουν" τη συνοχή τού λαού μας από τον Χριστό και την Ορθόδοξη πίστη. Γιατί γνωρίζουν, ότι αυτή η σχέση, είναι το ισχυρότερο πολιτισμικό μας αγαθό. Είναι ο ισχυρότερος πολιτισμικός δεσμός τού Ελληνικού λαού. Και χωρίς αυτόν τον δεσμό πίστης, η χώρα θα γίνει "μπάχαλο" και κέντρο διερχομένων συμφερόντων, της κάθε είδους ξενόφερτης μειονότητας, διασπώντας μας ακόμα περισσότερο. Και στην πραγματικότητα, η απο-εκκλησιαστικοποίηση που επιχειρείται, ήδη έχει αποδώσει "καρπούς", φτιάχνοντας μια νέα γενιά βανδάλων, εγκληματιών και δολοφόνων, που δεν πιστεύουν ότι θα δώσουν λόγο σε κανέναν Θεό, εκτοξεύοντας το έγκλημα και την αναρχία στα ύψη. Η "ποιότητα" τού απο-χριστιανισμένου αυτού κόσμου που μας ετοιμάζουν οι κρατούντες, είναι προφανής στα καθημερινά δελτία ειδήσεων, έστω και αν υποκριτικά αναρρωτιούνται: "Γιατί τόση βία και έγκλημα;" Είναι αυτός ο κόσμος που θα επιλέξετε για εσάς και τα παιδιά σας; Ο Ορθόδοξος λαός μας βρίσκεται υπό επίθεσιν και υπό διωγμόν, από αυτούς που "το παίζουν" ανεξίθρησκοι, αλλά στην πραγματικότητα είναι προπαγανδιστές αντιχριστιανικών συμφερόντων, που δρουν με σχέδιο και οργάνωση, μαζί με ένα άβουλο ημιμαθές και ανόητο πλήθος χειροκροτητών, που το έχουν κάνει να νομίζει ότι έτσι γίνεται "διαφωτισμένο" και "προοδευτικό". Πρόκειται για μια επίθεση που θα καθορίσει, αν αυτό το έθνος θα συνεχίσει να βαδίζει με τον Χριστό, ή θα διαλυθεί σε μια πολυ-θρησκευτική και πολυεθνική "σούπα" άβουλων καταναλωτών ηδονής και υλιστικών αποκτημάτων, κατευθυνόμενων λοβοτομημένων προβάτων χωρίς συνείδηση και αντιστάσεις, για άρμεγμα από το παγκόσμιο Νεοταξικό σύστημα. Η Εκκλησία είναι αδύνατο να νικηθεί. Στο τέλος θα νικήσει, και δεν χρειάζεται κανέναν ανθρώπινο προστάτη. Ο Ελληνικός λαός όμως έχει ανάγκη την Θεανθρώπινη Εκκλησία για να επιβιώσει. Άραγε, θα επιβιώσει απ' αυτή την ύπουλη επίθεση, ή θα απωλέσει την πίστη του και τη συνοχή του, σε έναν καιρό, που οι περισσότεροι άλλοι λαοί ανακαλύπτουν αυτή την ίδια Ορθόδοξη πίστη και προσέρχονται σε αυτή μαζικά; Η στάση που θα κρατήσει ο καθένας μας σε αυτή τη μάχη, θα συμβάλλει στην έκβαση. Τα γεγονότα είναι ορατά και ξεκάθαρα, και δεν υπάρχει άλλοθι για στρουθοκαμηλισμούς. Οι σημερινές μας επιλογές, (ηττοπαθείς και αμελείς, ή αντιθέτως μαχητικές και ανυποχώρητες), θα κρίνουν το μέλλον αυτού τού τόπου, και το δικό μας αιώνιο μέλλον. Ν. Μ. http://www.oodegr.com/oode/a8eismos/mathimata/aneksithriskoi1.htm |