Συνταγματικά προβλήματα διαπίστωσε σχεδόν ομόφωνα η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας, από την εφαρμογή της περικοπής των αποδοχών των ενστόλων, όλων των σωμάτων, κατ’ εφαρμογή του μνημονίου
Με το σκεπτικό ότι οι ένστολοι ανήκουν στον σκληρό πυρήνα του κράτους και κατα συνέπεια χρήζουν ειδικής προστασίας και μεταχείρισης σε σχέση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους του Δημοσίου, το Συμβούλιο της Επικρατείας ακύρωσε ως αντισυνταγματική την απόφαση του Υπουργείου Οικονομικών για περικοπή των δαπανών τους. Κατά συνέπεια, κρίνονται ως αντισυνταγματικές οι περικοπές των αποδοχών για το διάστημα που ήταν σε ισχύ η απόφαση του υπουργείου Οικονομικών, δηλαδή οι περικοπές στις αποδοχές που έγιναν από την 1η Αυγούστου 2012 για όλους τους ένστολους και όλα τα Σώματα.
Η συγκεκριμένη υπουργική απόφαση που εκδόθηκε στο πλαίσιο του Ν. 4093/2012 του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής προσαρμογής για την τριετία 2013-2016 (Μνημόνιο ΙΙ) προβλέπει πέρα από τις περικοπές στις αποδοχές των εν ενεργεία στρατιωτικών, αστυνομικών, λιμενικών, κ.λπ., την υποχρέωση επιστροφής των αποδοχών που είχαν ήδη καταβληθεί σε αυτούς αναδρομικά από την 1η Αυγούστου 2012.
Υπενθυμίζεται ότι η απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου δεν έχει ακόμη δημοσιευθεί.
Ενώσεις όλων των σωμάτων ενστόλων είχαν καταθέσει στις αρχές του 2013 προσφυγές στο ΣτΕ κατά του μνημονίου και της αναδρομικής επιστροφής των αποδοχών τους η οποία ίσχυσε από την 1η Αυγούστου 2012. Στη σχετική προσφυγή είχε υποστηριχθεί ότι με τις συγκεκριμένες περικοπές των αποδοχών τους, υφίστανται παραβίαση της συνταγματικής αρχής της αναλογικότητας, καθώς αυτές υπερβαίνουν το όριο πέραν του οποίου είναι συνταγματικά ανεκτές, υποστηρίζοντας έτσι ότι η παραβίαση αφορά το άρθρο 25 του Συντάγματος στο οποίο προβλέπεται ότι η εκπλήρωση του χρέους της εθνικής και κοινωνικής αλληλεγγύης επιβάλλει ισομερή κατανομή των βαρών για όλους τους πολίτες.
Επίσης, οι ένστολοι υποστηρίζουν ότι η παραβίαση αφορά και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στο δικαίωμα σε δίκαιη αμοιβή το οποίο κατοχυρώνεται από το άρθρο 4 του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χάρτη και στο Συνταγματικό δικαίωμα της αξιοπρεπούς διαβίωσης.
