Οκ, η φορολογία είναι ο βασικός τρόπος οι κυβερνήσεις να παίρνουν τα χρήματα των πολιτών τους. Κι ενώ φαίνεται ότι τα καταφέρνουν μια χαρά με τα μεσαία και χαμηλά στρώματα, η υπόθεση των Panama Papers δείχνει ότι εκεί που μάλλον αποτυγχάνουν είναι στους πραγματικά κατέχοντες τον πλούτο.
Ωστόσο μην ανησυχείτε, όλα βρίσκουν τον δρόμο τους.
Αρχικά επινοούμε έναν εχθρό, έναν κίνδυνο. Ας τον πούμε φοροδιαφυγή, τρομοκρατία, ξέπλυμα μαύρου χρήματος, διαφθορά, οτιδήποτε βολεύει στην εκάστοτε συγκυρία. Και μετά επινοούμε τη λύση.
Μπαίνουμε σιγά-σιγά αν δεν το έχετε καταλάβει στην κατάργηση των μετρητών ως μέσο συναλλαγής. Ακόμη και πριν τα capital controls πόσο εύκολο ήταν να κάνετε μία ανάληψη ας πούμε 5.000 ευρώ;
Το πιο πιθανό η τράπεζα να σας αντιμετώπισε ως εγκληματία.
Μετά αποσύρουμε από την κυκλοφορία μεγάλα χαρτονομίσματα. Πάνε τα 500ευρα, τα 200ευρα, τα 100ευρα. Έχετε παρατηρήσει ότι η πλειοψηφία των συναλλαγών γίνεται με 50άρικα;
Ακολουθεί η σταδιακή απαγόρευση των μετρητών από ένα ποσό και πάνω. Με νόμο του κράτους, παρακαλώ. Το έχουν ήδη κάνει πολλές χώρες παγκοσμίως από το Μεξικό μέχρι τη Ρωσία και τη Γαλλία.
Και αυτό που έρχεται είναι η σταδιακή μετάβαση σε μία κοινωνία χωρίς μετρητά (cashless society) που θα κινείται μόνο με πλαστικό χρήμα. Ήδη στη Σουηδία η χρήση πλαστικού χρήματος ανέρχεται στο 80% (ακόμα και οι άστεγοι).
Το δεύτερο που οι λεγόμενοι Policy Makers έχουν κατά νου είναι τα αρνητικά επιτόκια. Δηλαδή ο καταθέτης θα πληρώνει την τράπεζα για να φυλάει τα χρήματά του.
Ο καταθέτης/πολίτης έχει να διαχειριστεί το να πληρώνει μια προμήθεια για τα χρήματά του και την ταυτόχρονη κατάργηση των μετρητών.
Θα διαλέξει λογικά την… κατανάλωση με πλαστικό χρήμα, η οποία θα δώσει «ώθηση» στην ανάπτυξη (το όραμα κάθε κεϋνσιανιστή).
Και φυσικά θα ξεχάσει οποιαδήποτε σκέψη για αποταμίευση και συσσώρευση κεφαλαίου που αποτελεί τη βάση της καπιταλιστικής ευημερίας.
Δεν ξέρω κατά πόσο έχουν πρόβλημα οι Αριστεροί, οι Σοσιαλιστές, οι Συντηρητικοί, οι Liberals με όλα αυτά.
Εγώ όμως ως άνθρωπος που αξιολογώ την ατομική ελευθερία ως το υπέρτατο αγαθό είμαι εξαιρετικά ανήσυχος.
*Ο Γιάννης Ρετετάγκος είναι μέλος της Μόνιμης Γενικής Συνέλευσης της Φιλελεύθερης Συμμαχίας
Πηγή: http://fisy.gr/panama-papers-kai-atomikes-eleutheries/, ID-on't renounce my freedom
