http://www.in.gr/news/mail.asp?lngEntityID=913208&lngDtrID=244
Συνεχίζονται οι αντιδράσεις σχετικά με την προτεινόμενη ρύθμιση για το κοινό επώνυμο των συζύγων, με το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου να χαρακτηρίζει αντισυνταγματική την τροποποίηση του άρθρου, βάσει του οποίου η γυναίκα μετά το γάμο θα έχει τη δυνατότητα να επιλέγει το επίθετο του συζύγου.
Όπως σημειώθηκε από το Ίδρυμα, «με τη ρύθμιση στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης, που αφορά 'Μεταρρυθμίσεις για την Οικογένεια, το Παιδί και την Κοινωνία', αίρεται ο κανόνας της αυτόματης διατήρησης του επιθέτου και η γυναίκα αφήνεται εκτεθειμένη στις πιέσεις του συζύγου και του οικογενειακού περιβάλλοντος. Με αυτόν τον τρόπο η χώρα οδηγείται 30 χρόνια πίσω σε ό,τι αφορά το καυτό θέμα της ισότητας των δυο φύλων».
Όπως ανέφερε το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου σε συνέντευξη Τύπου, «με τη ρύθμιση καταργείται η επαναστατική για την ελληνική πραγματικότητα ρύθμιση του νόμου 1329/1983, σύμφωνα με την οποία κάθε πρόσωπο, μετά το γάμο, διατηρεί αυτονόητα το επώνυμό του. Με την προτεινόμενη ρύθμιση υπό το πρόσχημα της 'Ελεύθερης Επιλογής' επιθέτου μεταξύ των δυο συζύγων, αίρεται η δυνατότητα αυτή».
Όπως σημείωσε η πρόεδρος του Ιδρύματος, καθηγήτρια εγκληματολογίας, Αλίκη Μαραγκοπούλου, «η θέση της γυναίκας σε ορισμένες επαρχίες της χώρας εξακολουθεί να είναι δύσκολη και συχνά η οικογένεια πασχίζει να την κρατήσει πιεστικά στο ρόλο του υποτακτικού, στον άνδρα, φύλου. Από την άλλη πλευρά, η αύξηση των συναλλακτικών σχέσεων της γυναίκας δημιουργεί και αυξημένες ανάγκες σταθερότητας του επωνύμου της, που η υιοθέτηση του επωνύμου ενός συζύγου δεν το διασφαλίζει. Κατά τρίτον, αν κάποιος άνδρας ή γυναίκα θέλει οπωσδήποτε να αποκτήσει το επίθετο του/της συζύγου υπάρχει πάντα η δυνατότητα να το πράξει με την κλασική διαδικασία αλλαγής επωνύμου».
Εν τω μεταξύ, «νομοθετική αστοχία ρύθμισης των οικογενειακών σχέσεων από το υπουργείο Δικαιοσύνης» χαρακτήρισε το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου και το Σύμφωνο Συμβίωσης.
Όπως σημειώθηκε, το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης έχει κυρίως αποτελέσει μέτρο κάλυψης της κοινωνικής ανάγκης για τερματισμό της υποκρισίας και της μειωτικής στάσης απέναντι στους ομοφυλοφιλικούς δεσμούς. «Πρόκειται για νομοθετική ρύθμιση των μεταξύ τους και με το κράτος σχέσεων. Στα κράτη όπου έχει υιοθετηθεί, έχει άλλες φορές χρησιμοποιηθεί για να ρυθμίσει μόνο σχέσεις ομοφύλων και λιγότερες φορές για να ρυθμίσει εξίσου σχέσεις ετερόφυλων και ομοφύλων».
Στην Ελλάδα, «η μη συμπερίληψη των ζευγαριών ιδίου φύλου στις ρυθμίσεις συνιστά εξαρχής σημείο αδυναμίας του όλου εγχειρήματος. Αφενός επιλέγει να μην θεραπεύει πραγματικές και διαπιστωμένες εκκρεμότητες οικογενειακής και αστικής φύσεων, αφετέρου δεν συμμορφώνεται με σειρά δεσμευτικών και για τη χώρα μας ρυθμίσεων που απαγορεύουν τις διακρίσεις με βάση το σεξουαλικό προσανατολισμό που έχει διεθνώς ρητά περιληφθεί στις απαγορευμένες διακρίσεις από την ισότητα».
«Αντίθετα, στην Ελλάδα με τον τρόπο που υιοθετήθηκε το Σύμφωνο Ελεύθερης Συμβίωσης προστίθεται μια τρίτη ρύθμιση (που δεν είναι γάμος) στις άλλες δυο ρυθμίσεις που ήδη υπάρχουν για τους ετερόφυλους», τόνισε το Ίδρυμα Μαραγκοπούλου στη συνέντευξη τύπου.
