Τρίτη, Ιούνιος 03, 2008

Ποια είναι η παράβαση καθήκοντος, κύριε Εισαγγελέα;

Έχει δοθεί λέει εντολή να ασκηθούν διώξεις για παράβαση καθήκοντος σε περιπτώσεις δημάρχων που εκδίδουν άδειες για γάμους ομοφύλων.

 

Ας δούμε τι σημαίνει "παράβαση καθήκοντος" κατά το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα:

 

"Υπάλληλος που με πρόθεση παραβαίνει τα καθήκοντα της υπηρεσίας του με σκοπό να προσπορίσει στον εαυτό του ή σε άλλον παράνομο όφελος ή για να βλάψει το κράτος ή κάποιον άλλο τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών, αν η πράξη αυτή δεν τιμωρείται με άλλα ποινική διάταξη."

 

Ποιος είναι λοιπόν ο σκοπός προσπορισμού παράνομου οφέλους;

 

Ποια είναι η βλάβη του κράτους ή κάποιου άλλου;

 

Πάλι τσάμπα ποινικές διώξεις, πάλι αποζημιώσεις μετά από το δημόσιο στους αδίκως διωχθέντες. Ποιος βλάπτει λοιπόν το κράτος;

 

 

¶ 7:35 μμ

Comments:

Αποζημειώσεις που θα πληρωθούν από την δική σου τσέπη. Και του διπλανού. Και του συνταξιούχου που ακόμα πληρώνει τις αποζημειώσεις και τα πρόστιμα από την ΕΕ.

 

(Εγώ με την γυναίκα μου είμαστε Αγγλία.)

 

Πάνος.

# posted by Ανώνυμος : 9:05 μμ

Στην πραγματικότητα, το θέμα δεν είναι βεβαίως οικονομικό, αλλά το πως αντιλαμβάνεται ο εισαγγελέας του αρείου πάγου το ρόλο του: αντί να είναι ένας προστάτης της αρχής της νομιμοτητας, καθιστά εαυτόν έναν Αντίδικο του Πολίτη.

 

Βεβαίως με τις ενέργειές του απλώς επισπεύδει την δικαστική αναγνώριση της νομιμότητας του γάμου.

 

Για να τελειώνουμε με αυτό το θέμα: όλοι οι πολίτες έχουν τα ίδια αστικά δικαιώματα ανεξάρτητα από τον σεξουαλικό τους προσανατολισμο και το κράτος δεν έχει δικαίωμα να ζητά "πιστοποιητικό" φρονημάτων, ούτε βεβαίως να δίδει προνόμια σε ομάδες πολιτών λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού (φοροαπαλλαγές πρώτης κατοικίας κλπ), επιβαρύνοντας εμμέσως όλους τους υπόλοιπους.

# posted by e-Lawyer : 9:16 μμ

Θα ήθελα να δω πώς θα μπορούσε να αποδοθεί πειστικά στο δήμαρχο ο (απαιτούμενος από το άρθρο 259) υπερχειλής δόλος για την προσπόριση παράνομου οφέλους σε τρίτο.

 

Ιδίως από τη στιγμή που ο δήμαρχος δεν έχει παύσει στιγμή να δηλώνει ότι έκανε το γάμο γιατί πιστεύει ότι προασπίζει με τον τρόπο αυτό τα ανθρώπινα δικαιώματα.

 

Θα ήθελα δε από τον κύριο Σανιδά να αντιδρά με τα ίδια ανακλαστικά σε κάθε περίπτωση και όχι μόνον όταν θίγεται η ηθική του...

# posted by nikos10 : 9:22 μμ

Δεν υπάρχουν αυτά τα πράγματα που λέει ο Σανιδάς, τουλάχιστον όχι στον ελληνικό ποινικό κώδικα.

 

Το έκανε για να του πούνε μπράβο πέντε γριές και τρεις τράγοι. Όπως και ο άλλος, ο "κουλτουράρης" τάχα μου που έσκισε τα ρούχα του πάλι σήμερα και αν τον ρωτήσεις πόσα άρθρα έχει το Σύνταγμα δεν ξέρει την τύφλα του.

# posted by e-Lawyer : 9:25 μμ

Πρόκειται για μια από τις πιο εσφαλμένες και ανούσιες παραγγελίες για ποινική δίωξη που έχω δει. Εκφοβιστική, "παιδαγωγική" και "ηθικοπλαστική", αλλά ουδόλως νομική, κατ' εμέ. Θυμίζει αρχιεπισκοπικό ...αφορισμό!

# posted by neTpen : 10:31 μμ

Στριμώχτηκαν άσχημα πάντως..

Είναι ξεκάθαρο πως με την άσκηση

δίωξης κατά του Αλιφέρη, αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση για την αναγνώριση

των δικαιωμάτων των ομόφιλων και μάλιστα χωρίς προσφυγή οργανώσεων, ή πολιτών..με το ίδιο το κράτος στη θέση του κατήγορου ενάντια στα ανθρώπινα δικαιώματα..

Αυτό δεν το βλέπει ο Σανιδάς;

Μα που σπούδασε επιτέλους; Στην ενορία του;

# posted by melen : 10:44 μμ

Συναδελφε σέβομαι τις απόψεις σου , τις οποίες συχνά διατυπώνεις και τις εκτιμώ .

Παρόλα αυτά στο συγκεκριμένο θέμα διαφωνώ κάθετα .

Αλόίμονο εαν η ερμηνεία των Νόμων και του Συντάγματος αφήνοταν στον κάθε Δήμαρχο . Αλοίμονό μας .

Είμαι νομικός σύμβουλος Δημάρχων και ΄ξερω τις απόψεις τους για τα άρθρα του Συντάγματος και πως εφαρμόζουν το Νόμο .

Δηλάδή , εάν κάποιος Δήμαρχος , εκτιμήσει πως η προστασία της ιδιοκτησίας , που προστατεύεται απο το Σύνταγμα , είναι υπέρτερη της προστασίας των Δασών (που επίσης προστατεύεται απο το Σ) μπορεί να αρχίσει να ξηλώνει δασικές εκτάσεις .

Και τι τελαυταίο , οι ίδιοι υπέρμαχοι των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων [τους οποίους απολύτως εκτιμώ] πως θα συμπεριφερόταν στην κίνηση κάποιου Δημάρχου να ανοίξει ιδιωτικό πανεπιστήμιο , αφού και στην Ευρώπη συμβαίνει αυτό και το θέλουν κάποιες σεβαστές μειοψηφίες .

Αυτά προς προβληματισμό και ευχαριστώ για την φιλοξενία ....

# posted by Ανώνυμος : 10:29 πμ

Νομίζω ότι αυτά που γίνονται δεν έχουν σοβαρή υπόσταση είναι εμφανή και σε μη-νομικούς όπως η αφεντιά μου. Έγραφα χθες στο e-rooster κάτι παρεμφερές και ευχαριστώ που έμαθα από εδώ και την νομική τεκμηρίωση:

 

Για την ουσία του θέματος. Επειδή πολύ συζήτηση έχει πέσει, όχι μόνο εδώ, για επιχειρήματα που είναι από αμήχανα έως απλά άθλια - άκουσα λ.χ. τον Κύρτσο να λέει σήμερα ότι ο γάμος αυτός θα έχει δημογραφικές επιπτώσεις λες και αν απαγορευτεί ο γάμος οι gay θα γίνουν straight και θα κάνουν πάνω από 2,1 παιδιά που δεν κάνουν οι straight στην Ελλάδα - ένα έχω να πω για όλους όσοι δεν γουστάρουν την πραγματικότητα: ξύδια!

 

Υ.Γ. Quiz: για την εγκυρότητα μιας πράξης της διοίκησης ποιος αποφαίνεται; Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου με την προσωπική του γνώμη, ο υπουργός δικαιοσύνης με την προσωπική του γνώμη ή μήπως τα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια και το ΣτΕ; Θεωρείτε σωστό λ.χ. ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να στέλνει στους ληξίαρχους εγκύκλιο που να τους λέει να μην καταχωρούν γάμους gay όταν οι ληξίαρχοι έχουν νόμο στα χέρια τους που λέει ότι καταχωρούν τους γάμους, ακόμα και τους καταφανώς άκυρους και αποφαίνονται στην συνέχεια τα δικαστήρια για το έγκυρο ή άκυρο; Τελικά ποιον πρέπει να πιστέψουν οι ληξίαρχοι;

 

Επίσης, επειδή το κύριο επιχείρημα για την ακυρότητα του γάμου ομοφυλοφίλου είναι ότι δεν προβλέπεται ρητώς από τον νόμο, μήπως προβλέπεται ρητώς από τον νόμο αδίκημα "παράβαση καθήκοντος επειδή ο δήμαρχος πάντρεψε gay"; Γιατί ο δήμαρχος Τήλου θα διωχθεί για αυτό το αδίκημα. Γιατί στην Ελλάδα δεν συζητάμε και για αυτά; Για το με τι ακριβώς ασχολείται η δικαιοσύνη στην Ελλάδα ή τέλος πάντων με το τι έπρεπε να ασχολείται.

 

Γιατί εν προκειμένω η δικαιοσύνη χωρίς να βλάπτεται κανένας προσωπικά παρεμβαίνει, οπότε προφανώς πρέπει ο λόγος να είναι πολύ σοβαρός, αφού κατά τη γνώμη μου η δικαιοσύνη λύνει διαφορές μεταξύ ατόμων ή ομάδων κατά κύριο λόγο. Η δικαιοσύνη δεν παρενέβει λ.χ. όταν το υπουργείο γεωργίας κήρυξε την Τήλο, χώρο οικοτουρισμού κυνηγετική ζώνη ή όταν η Τήλος έμεινε χωρίς συγκοινωνία

, πράγμα που δεν νομίζω να προβλέπει το ελληνικό σύνταγμα ως επιτρεπτό. Να υποθέσω ότι όλοι σας θεωρείται αυτά τα θέματα ανούσια και ότι η δικαιοσύνη πρέπει να ασχολείται αυτεπάγγελτα με τον γάμο των gay, αφού το διακύβευμα είναι τόσο σοβαρότερο;

 

Text to be displayed

# posted by Nievskii : 11:35 πμ

Προς ανώμυμο συνάδελφο:

 

Αλίμονο αν οι δήμαρχοι "ανακάλυπταν" εμπόδια που δεν υπάρχουν στο νόμο! Δεν τίθεται καν ζήτημα ερμηνείας του Συντάγματος ή νομοθεσίας. Θέτω ένα απλό ερώτημα: υπάρχουν διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού ως προς τα δικαιώματα ενός δημότη; Γράφει πουθενά η νομοθεσία ότι οι gays δεν πληρώνουν δημοτικά τέλη ή ότι δεν πρέπει οι σκουπιδιάρηδες να μαζεύουν τα σκουπίδια τους;

 

Δεν ζητήθηκε από κανέναν να νομοθετήσει. Αντίθετα, παράβαση θα υπήρχε αν είχε αρνηθεί να αναγνωρίσει δικαίωμα που προβλέπεται από τη νομοθεσία για όλους τους πολίτες.

 

Απαντάω διεξοδικά και με νομική τεκμηρίωση στο σημερινό μου ποστ, βλ. ανωτέρω.

# posted by e-Lawyer : 11:44 πμ

Στο θέμα της ίδρυσης των ιδιωτικών πανεπιστημιων η κυβέρνηση προσπερνάει το Σύνταγμα ή έστω το ερμηνεύει όπως θέλει. Από τον κόσμο της δικαιοσύνης δεν άκουσα ούτε στοιχειώδη παράπονα.

 

Στη νομοθεσία σχετικά με τον γάμο δεν ορίζεται με βάση τα όσα λέτε ο γάμος ως σχέση μεταξύ προσώπων του ίδιου φύλου. Γιατί τέτοια πρεμούρα από τον αρχιεισαγγελέα και τον υπουργό Δικαιοσύνης να αποδείξουν ότι ο γάμος των ομοφυλόφιλων είναι αντίθετος με το πνεύμα του νομοθέτη;

 

Συγγνώμη αν έχω απλουστευμένη αντίληψη των θεμάτων αυτών αλλά ως πολίτης (IANAL) βλέπω δύο μέτρα και δύο σταθμά. Μπορούμε να μιλάμε για ανεξαρτησία της Δικαστικής Εξουσίας;

 

Βασίλης

# posted by Ανώνυμος : 11:49 πμ

Σήμερα άκουσα από το ραδιόφωνο πως ο πρώην υπουργός δικαιοσύνης Σταθόπουλος, έκανε μία ανακοίνωση σύμφωνα με την οποία ο γάμος ομόφυλων δεν επιτρέπεται, διότι πρέπει να λάβουμε υπόψη το πνεύμα του νομοθέτη.

 

Με τα λίγα στοιχεία δικαίου που ξέρω έχω την εξής απορία: όταν οι κοινωνικές συνθήκες έχουν αλλάξει, δεν επιτρέπεται η διασταλτική ερμηνεία του νόμου, σύμφωνα με το γράμμα του νόμου και σύμφωνα με το πνεύμα της εποχής;

 

Στο παρελθόν είχαμε διασταλτική ερμηνεία του άρθρου 15 του Συντάγματος για τα Μέσα Ενημέρωσης. Δε γίνεται να έχουμε διασταλτική ερμηνεία του Αστικού Κώδικα;

# posted by lycofron : 12:15 μμ

Μια πρώτη διευκρίνιση (έχω διατυπώσει τις απόψεις μου και εδώ, σε προηγούμενες σχετικές συζητήσεις): κατά την προσωπική μου νομική θέση, με τις κείμενες διατάξεις, ερμηνευόμενες με τα κλασικά εργαλεία της νομικής επιστήμης, ο γάμος αυτός δεν είναι έγκυρος. Το έχουμε συζητήσει διεξοδικά, βρίσκω συμπαθή την άλλη θέση αλλά μάλλον τραβηγμένη (νομικά πάντα).

 

Ωστόσο, το μη νόμιμο δεν είναι αυτομάτως και αξιόποινο. Συναφώς, κάθε μη νόμιμη ενέργεια δημόσιων υπαλλήλων ή λειτουργών δεν είναι αυτομάτως και παράβαση καθήκοντος. Το αντίθετο (μια αυτόματη τέτοια σύνδεση) αφενός θα ...γονάτιζε τα ποινικά δικαστήρια και αφετέρου - και κυρίως - θα ήταν παράλογο κι άδικο. Σαφώς η "συνέχεια" και η συνέπεια τής Διοίκησης είναι ένα ζητούμενο, ωστόσο τίποτα δεν μπορεί να εξασφαλίσει ότι δεν θα υπάρχουν διαφορετικές ερμηνείες ενός νόμου (εκ πεποιθήσεως, από άγνοια, από ασάφεια τού ίδιου τού νόμου κ.α.).

 

"Νόμος" δε (και μάλιστα υπέρτερης τυπικής ισχύος) είναι ομοίως τόσο το Σύνταγμα, όσο και το διεθνές δίκαιο, τα οποία επίσης υποχρεούνται να τα εφαρμόζουν τα όργανα τής Διοίκησης.

 

Είναι σύνηθες να εκδηλώνεται μια καινοτόμος ερμηνεία; Όχι. Ιδίως σε μια Διοίκηση όπου βασιλεύουν οι εγκύκλιοι, οι οποίες ακριβώς την ενοποίηση τής ερμηνείας και τής εφαρμογής προσπαθούν να πετύχουν. Είναι απίθανο ή εξ ορισμού αποκρουστέο; Όχι, σαφώς όχι. Τι γίνεται εν τέλει; Τη νομιμότητα των διοικητικών πράξεων την κρίνουν τα διοικητικά δικαστήρια, με κορωνίδα αυτών το ΣτΕ.

 

Επομένως, το θέμα είναι περισσότερο διοικητικό-συνταγματικό παρά ποινικό. Μάλλον: είναι ΜΟΝΟ διοικητικό-συνταγματικό και καθόλου ποινικό, μέχρι στιγμής!

 

Γι' αυτό χαρακτήρισα την παρέμβαση τού κ. Σανιδά "μη νομική" και οιονεί ...αρχιεπισκοπική. Ήταν ένας προσωπικός του αφορισμός (μια προσωπική του στάση), ντυμένος με τα εξουσιαστικά εργαλεία τού Εισαγγελέα τού Αρείου Πάγου (διότι άλλως θα πρέπει να δεχτώ ότι δεν γνωρίζει ποινικό δίκαιο). Πέρα όμως από ουσιαστικώς εσφαλμένη, τη βρίσκω και δικαιοπολιτικά αντιαισθητική. Δεδομένων των προσδοκιών που έχουμε από τον καθένα, με βάση τον λειτουργικό τους ρόλο, η κίνηση τού Εισαγγελέα τού Αρείου Πάγου ήταν κατ' εμέ πιο αυθαίρετη από την κίνηση τού Δημάρχου Τήλου.

# posted by neTpen : 3:56 μμ

Επειδή ακούστηκαν ορισμένα πρωτάκουστα σχετικά με τον πρόσφατο γάμο ομοφυλοφύλων στην Τήλο και το αν υπάρχει διάταξη νόμου που να το επιτρέπει κλπ, επισημαίνω ότι κανένας δεν έκανε τον κόπο να να ρωτήσει τον κατεξοχήν ειδήμονα της εφαρμογής του κοινοτικού δικαίου στην ελληνική έννομη τάξη και στην υποχρεωτική ερμηνεία των κανόνων του εσωτερικού δικαίου σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο.

 

Πρόκειται για τον καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου κύριο Παυλόπουλο, που τυχαίνει να είναι σήμερα και ο κατεξοχήν αρμόδιος υπουργός που θα κληθεί να εκδώσει εγκύκλιο στους δημάρχους και προέδρους κοινοτήτων της χώρας για την εφαρμογή των διατάξεων του πολιτικού γάμου και σύνταξης των ληξιαρχικών πράξεων.

 

Διαβάστε τι γράφει σε σύγγραμμά του:

 

«Όταν πρόκειται για την ερμηνεία και την εφαρμογή οποιωνδήποτε άλλων, προγενεστέρων ή μεταγενεστέρων της Κοινοτικής Οδηγίας διατάξεων του εθνικού δικαίου, το ΔΕΚ δέχεται ότι ο εθνικός δικαστής οφείλει να προβαίνει στην ερμηνεία και εφαρμογή του δικαίου αυτού, πάντα μέσα στα πλαίσια του δυνατού, υπό το φως του κειμένου και του σκοπού του κοινοτικού δικαίου, προκειμένου να επιτύχει το στόχο, που καθορίζεται από αυτή, και να συμμορφωθεί έτσι προς τις διατάξεις του άρθρου 189 παρ. 3 της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (Βλ. Απόφαση Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου C-21/04, 4 Ιουλίου 2006, Κωνσταντίνος Adeneler and others ver. Ellinikos Organismos Galaktos. Στη συγκεκριμένη περίπτωση θα πρέπει οι διατάξεις του εσωτερικού δικαίου και συγκεκριμένα οι διατάξεις περί γάμου να ερμηνευτούν «υπό το φως του κειμένου και του σκοπού των αντίστοιχων διατάξεων του κοινοτικού δικαίου (ισότητα ανδρών και γυναικών, οιουδήποτε γενετήσιου προσανατολισμού ως προς τα δικαιώματα τέλεσης γάμου κλπ).

 

Τέλος ο εθνικός δικαστής στην προσπάθεια του να εναρμονίσει, π.χ. με τις μεθόδους που ήδη εκτέθηκαν, το εθνικό δίκαιο με το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο, δεν έχει «διέξοδο διαφυγής». Λόγω της αρχής της υπεροχής του κοινοτικού δικαίου υποχρεούται να μην εφαρμόσει τη διάταξη του εθνικού δικαίου, η οποία αντιτίθεται τόσο στο πρωτογενές, όσο και στο παράγωγο κοινοτικό δίκαιο. Η υποχρέωση αυτή εμφανίζεται ακόμη περισσότερο έντονη και επιτακτική, όπως είναι ευνόητο, στην περίπτωση κατά την οποία έχει ήδη προηγηθεί απόφαση του ΔΕΚ, η οποία και έχει κρίνει, με δύναμη δεδικασμένου κατά τις κείμενες κοινοτικές διατάξεις, την αντίθεση μιας διάταξης του εθνικού δικαίου προς το ευρωπαϊκό κοινοτικό δίκαιο (Βλ. Πρ. Παυλόπουλου εγγυήσεις του δικαιώματος δικαστικής προστασίας στο Ευρωπαϊκό Κοινοτικό Δίκαιο, σελ. 83-84, Εκδόσεις Σάκκουλα, 1993).»

 

Αν υπάρχουν όλα αυτά γραμμένα, χρειάζεται να ψάχνουμε στο λεξικό του Μπαμπινιώτη και να ρωτάμε τους παπάδες;

 

Τέλος επειδή συνήθως υποβάλλεται στους νεόνυμφους η ερώτηση «και τώρα τι θα κάνετε, θα πάτε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο;», θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι:

α. Το δικαστήριο που θα επιληφθεί (της αίτησης ακυρώσεως αυτού που δεν θα του εξασφαλιστεί το δικαίωμα εγγραφής σε μερίδα Δημοτολογίου ή σε Ληξιαρχείο ή θα του παρουσιαστεί οποιοδήποτε εμπόδιο) είναι το Συμβούλιο της Επικρατείας.

 

β. Το Συμβούλιο της Επικρατείας θεωρείται «ανώτατο δικαστήριο» σύμφωνα με το άρθρο 234 της «Συνθήκης για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, όπως ισχύει σήμερα» (έτσι λέγεται σωστά).

 

γ. Σύμφωνα με το ανωτέρω άρθρο 234 το Συμβούλιο Επικρατείας, όταν τίθεται θέμα ερμηνείας κοινοτικού δικαίου, «υποχρεούται» (και όχι απλά δικαιούται) να κάνει προδικαστική παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για να ληφθεί απόφαση ως προς το προδικαστικό αυτό θέμα (π.χ. τι ορίζει το κοινοτικό δίκαιο για τα δικαιώματα δύο ομοφύλων να τελέσουν γάμο. Σημείωση: Δεν υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που να δέχεται ευθέως τέτοιο γάμο, αλλά και δεν υπάρχει απόφαση που να λέει ότι δεν τον δέχεται. Υπάρχει όμως σωρεία αποφάσεων που δείχνουν έμμεσα ότι δέχεται κάτι τέτοιο. Το πρόκριμμα του γάμου της Τήλου θα αποτελέσει landmark γιατί δεν θα μπορέσει να ξεφύγει πλέον και θα λάβει απόφαση επ’ αυτού).

 

δ. Η προδικαστική απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου θα είναι υποχρεωτική για το ελληνικό δικαστήριο (σύμφωνα με το προμνησθέν άρθρο 234) και επομένως δεν θα έχει σημασία αν έστω και όλοι οι Έλληνες δικαστές είναι εκ πεποιθήσεως κατά τέτοιου γάμου.

# posted by Ανώνυμος : 5:12 μμ

Ναι, μόνο που το δίκαιο του γάμου δεν είναι Κοινοτικό Δίκαιο για να στείλει το ΣτΕ προδικαστικό στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο.

 

Προφανώς και δεν τίθεται ζήτημα κοινοτικού δικαίου στην συγκεκριμένη περίπτωση.

 

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο στο οποίο αναφέρεται ότι θα προσφύγουν είναι των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στο Στρασβούργο. Για το οποίο δεν προβλέπεται η διαδικασία του προδικαστικού ερωτήματος εκ μέρους των εθνικών δικαστηρίων, αφού δεν εφαρμόζει την Συνθήκη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, αλλά την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.

# posted by e-Lawyer : 6:27 μμ

Επαναλαμβάνω: Δεν υπάρχει απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου που να δέχεται ευθέως τέτοιο γάμο, αλλά και δεν υπάρχει απόφαση που να λέει ότι δεν τον δέχεται. Υπάρχει όμως σωρεία αποφάσεων που δείχνουν έμμεσα ότι δέχεται κάτι τέτοιο.(π.χ. απαγόρευση διακρίσεων στην εργασία και απονομής επιδομάτων μεταξύ αυτών που έχουν τελέσει κανονικό ετερόφυλο γάμο και αυτών που έχουν τελέσει γάμο ομοφύλων - π.χ. στην Ολλανδία - και εκείνων που έχουν τελέσει γάμο μεταξύ ετεροφύλων. Το κοινοτικό δίκαιο ενεργοποιείται όταν υπάρχει διάκριση εις βάρος κάποιου από παραβίαση διατάξεως που αποτελεί κοινοτικό δίκαιο (π.χ. διακρίσεις). Το πρόκριμμα του γάμου της Τήλου θα αποτελέσει landmark γιατί δεν θα μπορέσει να ξεφύγει πλέον και θα λάβει απόφαση επ’ αυτού.

 

Φυσικά, όπως λες, υπάρχει και το Δικαστήριο του Στρασβούργου (Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων)που κρίνει επί συγκεκριμένου συμβατικού κειμένου δηλαδή της Ευρωπαίκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Εκεί στοιχειοθετείται ενδεχομένως (θα δούμε τι θα συμβεί στη συνέχεια των γεγονότων) παράβαση από επέμβαση της Δημόσιας Αρχής σε χώρο που ανήκει στο άτομο και παραβιάζει ατομικό δικαίωμα από αυτά που προστατεύονται από τη σχετική σύμβαση.

 

Στην περίπτωση αυτή, η διαδικασία είναι χρονοβόρα, επειδή πρέπει να εξαντληθούν τα εσωτερικά ένδικα μέσα (που μπορεί να χρονοτριβήσουν άθελα ή ηθελημένα) και όταν επέμβει το δικαστήριο του Στρασβούργου να είναι πλέον πολύ αργά.

 

Αντίθετα η διαδικασία με επίκληση του κοινοτικού δικαίου είναι πιο γρήγορη.

 

Όταν ανακινήθηκε το θέμα των "συμφώνων έγγαμης συμβίωσης" με προοπτική εφαρμογής τους και στους ομοφυλοφύλους, τους είχα συστήσει καθαρά "μην περιμένετε η Πολιτεία να σας σερβίρει τα δικαιώματά σας σε ασημένιο δίσκο". "Αγωνιστήτε με το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο και θα δικαιωθείτε σε ευρωπαϊκό δικαστήριο". Αυτό κάνουν τώρα.

 

Παλαιότερα, πριν από τη καθιέρωση του πολιτικού γάμου κάποιος, νομίζω ο Πετρόπουλος ο συγγραφέας, πλησίασε έναν Σύμβουλο Επικρατείας που ασχολιόταν με τα εκκλησιαστικά που τον συμβούλευσε να κάνει το εξής για να παντρευτεί με πολιτικό γάμο προτού αυτός καθιερωθεί Εκείνος του είπε "Πήγαινε να βρεις έναν συμβολαιογράφο, που να μην είναι πολύ αυστηρός με τη διαδικασία. Πες του να σας κάνει σε σένα και στη γυναίκα σου συμβόλαιο έγγαμης συμβίωσης -σύμφωνα με το άρθρο 361 του Αστικού Κώδικα -Μετά πήγαινέ το με δικαστικό κλητήρα στον ληξίαρχο να το καταχωρήσει. Φυσικά θα το αρνηθεί και τότε θα έρθεις σε μας με αίτηση ακυρώσεως για να προσβάλεις την άρνηση αυτή του ληξιάρχου και εμείς θα αναλάβουμε την υπόθεση, στηριζόμενοι στην αρχή της ελευθερίας της θρησκευτικής συνείδησης που προβλέπει το Σύνταγμα και με βάση την οποία κανένας δεν μπορεί να προσποιηθεί ότι είναι θρήσκος για να παντρευτεί".

 

Ο ενδιαφερόμενος, δεν συνέχισε να ενδιαφέρεται και αργότερα θεσπίστηκε και ο πολιτικός γάμος.

# posted by Ανώνυμος : 9:44 μμ

To κοινοτικό δίκαιο δεν εφαρμοζεται σε κάθε περίπτωση διακρίσεων, αλλά μόνον όταν η διάκριση έχει επιπτώσεις σε μία ή περισσότερες από τις τέσσερις κοινοτικες ελευθερίες: ελευθερία μετακίνησης εργαζομένων, κεφαλαίων, υπηρεσιών και προϊόντων.

 

Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουμε μέχρι στιγμής καμία μορφής διάκριση: οι γάμοι έγιναν κανονικά. Αν κάποιος δήμαροχος αρνηθεί να τελέσει γάμο, τότε και πάλι δεν έχουμε διακρτική μεταχείριση όσον αφορά τις παραπάνω θεμελιώδεις κοινοτικές ελευθερίες. Οπότε δεν χωρεί αρμοδιότητα του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων.

 

Αρμοδιότητα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρωπου ενδεχομένως να χωρεί, αν υπάρξει παραβίαση από την Ελλάδα. Αν δηλαδή δεν γίνουν δεκτές ληξιαρχικές πράξεις ή αν κερδηθούν οι αγωγές των εισαγγελέων για ακύρωση του γάμου. Τίποτε δεν προδιαγράφει ωστόσο αυτές τις εξελίξεις: δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι τα εσωτερικά δικαστήρια θα αποδεχθούν τη νομιμότητα των γάμων.

 

Υπάρχουν και στην Ελλάδα δικαστές, οι οποίοι εφαρμόζουν την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Είναι κρίμα να προκαταλαμβάνουμε ότι θα την παραβιάσουν.

# posted by e-Lawyer : 10:03 μμ

Η κοινοτική οδηγία 2000/78/ΕΚ (που φυσικά δεν δημιουργεί αλλά εκφράζει κατά συγκεκριμένο τρόπο προϋπάρχον κοινοτικό δίκαιο) απαγορεύει τις διακρίσεις στην "εργασία και απασχόληση" με βάση .... και σεξουαλικό προσανατολισμό". Έρχονται λοιπόν οι παντρεμένοι ομοφυλόφυλοι και ζητούν π.χ. επίδομα γάμου. Η απάντηση θα είναι "όχι". Γίνεται επομένως διάκριση στην εργασία (αφού η αμοιβή είναι παρεπόμενό της); Υπάρχουν δεκάδες περιπτώσεις παράνομων διακρίσεων που θα πηγάζουν από το γεγονός ότι στους ετερόφυλους θα αναγνωρίζεται ο γάμος και στους ομόφυλους όχι. Δεν θα θεωρήσει το Ευρωπαίκό Δικαστήριο ότι είναι αναρμόδιο να κρίνει για τη βάση, την πηγή των παράνομων διακρίσεων (στους τομείς έστω, όπως λες που αποτελούν πεδίο εφαρμογής της συνθήκης). Υπάρχουν περιπτώσεις στη νομολογία του Ε.Ε.που έχει κριθεί ότι υπάρχει ισότητα στην εργασία στα επιδόματα γάμου ετεροφύλων και συμβιώσεως ομοφυλοφίλων.

 

Για κάθε πράγμα υπάρχει μια αρχή στη νομολογία. Τίποτα δεν είναι σίγουρο εξάλλου με τα δικαστήρια. Πας να πετύχεις έξωση στο νοικάρη του σπιτιού σου που δεν σου πληρώνει το νοίκι και μπορεί να χάσεις τη δίκη.

 

Τα ανθρώπινα δικαιώματα κερδίζονται με αγώνα και δεν σερβίρονται σε ασημένιο δίσκο από τον κύριο Χατζηγάκη.

# posted by Ανώνυμος : 11:00 μμ

Αν δεν τους δοθεί κάποιο επίδομα είναι παράγωγο θέμα και δεν θα λύσει το ΔΕΚ αν ο γάμος είναι νόμιμος ή όχι, αλλά το κατά πόσον επιτρέπεται μια διάκριση στα εργασιακά δικαιώματα λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού. Άρα θα βάλλει κατά του εργοδότη, όχι κατά του νομοθέτη.

 

Το αν ο γάμος είναι νόμιμος ή όχι θα το λύσει το ΕΔΔΑ, βάσει της ΕΣΔΑ, εφόσον κριθεί ότι παρβιάζεται ανθρώπινο δικαίωμα.

 

Δεν διαφωνώ με τη δικαστική οδό, άλλωστε το υποστηρίζω εδώ και χρόνια και με έχουν κατηγορήσει για παραλογισμό διάφοροι σχολιαστές. Αλλά να πάμε στο σωστό δικαστήριο που κατ' αρχήν είναι το εθνικό και δευτερευόντος το ΕΔΔΑ. Αν κάποιος θιγεί και στα εργασιακά του ας πάει και στο ΔΕΚ, αλλά αυτά είναι παράγωγα αποτελέσματα όπως ειπα. Το λέω για να μην δημιουργείται και σύγχυση.

# posted by e-Lawyer : 11:57 μμ

Στις 5 Ιουνίου 2004, ο προεδρικός υποψήφιος του γαλλικού κόμματος των Πρασίνων, Δήμαρχος του Bègles, προαστείου του Μπορντώ, τέλεσε γάμο μεταξύ δύο ανδρών, του Bertrand Charpentier και του Stéphane Chapin. Ο Δήμαρχος Mamère ισχυρίστηκε ότι δεν υπάρχει καμία διάταξη νόμου στη Γαλλία που να απαγορεύει την τέλεση τέτοιου γάμου, και οποιαδήποτε ενδεχόμενη παρεμπόδισή του προετίθετο να την προσβάλει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

 

Ο Υπουργός Δικαιοσύνης Dominique Perben προέβη αμέσως σε δήλωση με την οποία τόνισε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν νομικά ανίσχυρο και ζήτησε την παρέμβαση της δικαιοσύνης για να σταματήσει την τελετή.

 

Στις 27 Ιουλίου 2004, το Πρωτοδικείο του Μπορντώ κήρυξε το γάμο άκυρο. Το επιχείρημα του Εισαγγελέα Πρωτοδικών που υποστήριξε την κυβερνητική θέση ήταν ότι «ο Αστικός Κώδικας σε πολλά σημεία μιλούσε για άνδρα και γυναίκα, γεγονός που υπονοούσε ότι επρόκειτο για ένωση ατόμων διαφορετικού φύλου» (υπάρχει βέβαια και πρόβλημα της γαλλικής γλώσσας που δεν κάνει διάκριση μεταξύ «της γυναίκας» και «της συζύγου» αφού και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποιεί τη λέξη femme».

 

Στις 19 Απριλίου 2005 το Εφετείο του Μπορντώ κήρυξε επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση.

 

Οι Charpentier και Chapin άσκησαν αναίρεση στον Άρειο Πάγο με το αιτιολογικό ότι υπήρξαν θυματα παράνομης δυσμενούς εναντίον τους διάκρισης λόγω του σεξουαλικού προσανατολισμού τους.

Δεν έχει εκδοθεί μέχρι σήμερα απόφαση.

 

Αμέσως μετά την τέλεση του γάμου ο Υπουργός Εσωτερικών Dominique de Villepin άσκησε πειθαρχική δίωξη κατά του Mamère. Ο Mamère παύθηκε για ένα μήνα. Το διοικητικό δικαστήριο στο οποίο προσέφυγε ο Mamère έκρινε ότι η παύση του ήταν νόμιμη και αιτιολογημένη. Η προσφυγή του στο Διοικητικό Εφετείο απορρίφθηκε και εκκρεμεί η αναίρεσή του στο Γαλλικό Συμβούλιο της Επικρατείας.

 

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στην υπόθεση Goodwin κατά Ηνωμένου Βασιλείου (2002) υπογράμμισε τη σημασία της επιλογής του λεκτικού από τους συντάκτες του Καταστατικού Χάρτου των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Όπως αναφέρει το λεκτικό της απόφασης «Πρόκειται για μία παράλειψη της αναφοράς σε άνδρες και γυναίκες στο άρθρο 9 (Δικαίωμα γάμου και δικαίωμα ίδρυσης οικογένειας. Το δικαίωμα γάμου και το δικαίωμα ίδρυσης οικογένειας διασφαλίζονται σύμφωνα με τις εθνικές νομοθεσίες που διέπουν την άσκησή τους), προκειμένου να δώσει σε όλους τους ευρωπαίους πολίτες το δικαίωμα να τελέσουν γάμο και να δημιουργήσουν οικογένεια».

# posted by Ανώνυμος : 9:24 μμ