Μαρία Παπαευαγγέλου: Πολυτεκνία

oikogeneia 01


Στις μέρες μας, η πολυτεκνία θεωρείται ανεδαφική υπερβολή και ουτοπία.   Μόνο η λέξη παραπέμπει τη σκέψη των περισσοτέρων ανθρώπων σε απορριπτικές νοοτροπίες και εξωπραγματικές καταστάσεις. Ίσως εν μέρει να φαίνεται ότι έχουν δίκαιο, γιατί η Πολυτεκνία είναι «δώρημα»!

Και είναι «Δώρημα τέλειον άνωθεν καταβαίνον..» διότι η ανθρώπινη συμμετοχή είναι τόσο μικρή σε σύγκριση με το σύμπλεγμα ευνοϊκών παραγόντων και τη συρροή ευλογημένων συμπτώσεων που απαιτούνται για να πραγματωθεί.

Ανάμεσα στους ευνοϊκούς παράγοντες θα μπορούσαν να περιληφθούν τα ακόλουθα:

Αν όλοι οι ανωτέρω παράγοντες συντρέξουν, ακόμα και στον υπερθετικό βαθμό, η πολύτεκνη οικογένεια δεν θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί! Αν το νέο ζευγάρι περιμένει να διορθωθούν τα οικονομικά τους. Αν η νέα γυναίκα πρέπει πρώτα να τελειώσει την εξειδίκευσή της και να βρεί δουλειά. Αν πρέπει πρώτα να μεταφερθούνε σε ένα μεγαλύτερο σπίτι ...Αν..Αν..Αν..   Από την αρχή αλλά και κατά τη διάρκεια της προσπάθειας χρειάζεται η λεγόμενη διάκριση που οδηγεί στη σωστή επιλογή την κάθε στιγμή. Στη σωστή κατάταξη προτεραιοτήτων, έχοντας τη γνώση και τη βεβαιότητα πως όσο νωρίτερα αποκτήσεις παιδιά τόσο καλλίτερα και γι΄αυτά και για σένα.  

Και εδώ ακριβώς κορυφώνεται η ανθρώπινη συμβολή: η ομόψυχη θέληση του ζευγαριού. Η προϋπόθεση που λέγεται ταύτιση απόψεων και κοινά οράματα. Αυτό που ονομάζεται σύμπνοια. Μία συγχρονισμένη κοινή πορεία, που συνοδεύεται από κατανόηση, αλληλοεκτίμηση και αλληλοσεβασμό τόσο για τον κόπο του άνδρα όσο και της γυναίκας.   Ένας άρρηκτος συνδετικός κρίκος - όχι μόνο μιας απλής αγάπης- αλλά μιας αγάπης που βαθαίνει στο χώρο της τρυφερής αφοσίωσης. Και κυρίως η ομόθυμη, μεγάλη επιθυμία να ζήσουν στο έπακρο αυτό που προσφέρουν τα νειάτα: τη μαγεία της ποίησης, της δημιουργίας νέας ζωής!

Δεν θα μεθύσουν από τη γεύση αυτής της μαγείας. Η πολυπλοκότητα των προβλημάτων της πολύτεκνης οικογένειας θα τους κρατά σε εγρήγορση. Θα επιστρέφει όμως πάντα σαν χαρά και ικανοποίηση από την αποτελεσματική αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων.

Πόσα προτερήματα πρέπει να έχει κανείς άραγε! Όχι κανείς! Και οι δύο! Ο κάθε ένας ξεχωριστά και σύγχρονα, για να ολοκληρώνεται το κοινό και το ομόψυχο. Και τα προτερήματα αυτά θα αναπτυχθούν μέσα το γάμο; Πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον σπόροι και μικρά φυτώρια αρετής.  Μέσα στο γάμο όμως θα δοκιμαστεί η δυναμική τους. Θα αναπτυχτούν και θα ανθίσουν   ή θα μαραζώσουν.

Φαίνεται σαν να φτιάξαμε την καλλίτερη συνταγή για μια πολύτεκνη οικογένεια. Μην είστε τόσο σίγουροι. Δεν καλύψαμε το μεγάλο κενό το οποίο υπάρχει μεταξύ της αρχικής επιθυμίας και της τελικής της ολοκλήρωσης. Το κενό που συμπληρώνεται μόνο με το ψυχικό σθένος, το οποίο και μόνο δωρίζεται!

Αν θέλετε να φτάσετε ως εδώ αλλά και να έχετε καρπούς από το ολάνθιστο περιβόλι της πολύτεκνης οικογένειας, χρειάζεται κάθε λεπτό και κάθε ώρα η επίκληση για την παρουσία του Θεού.   Τελικά τίποτα δεν ισχύει από όλα τα ανωτέρω αν βοηθός σας δεν είναι ο Θεός!

Η πολυτεκνία είναι σκληρός αγώνας αλλά και παράδεισος συναισθημάτων , συγγενικών δεσμών, χαράς και απολαύσεων. Είναι ακόμα αγώνας αντοχής.  Ενέχει κινδύνους, απρόβλεπτα και ατυχήματα, ὀπως εξ άλλου και κάθε άλλη απλή ή συντηρητική ζωή,

Η πολυτεκνία δεν είναι υποχρεωτική. Είναι για τους τολμηρούς! Γι΄αυτούς που θέλουν να δώσουν τον καλλίτερο εαυτό για ένα καλλίτερο μέλλον. Γι΄αυτούς που θέλουν να δημιουργήσουν τη δική τους μικρή κοινωνία!   Γι΄αυτούς που επιθυμούν, χωρίς να είναι σίγουροι ότι θα τα καταφέρουν, αλλά που ελπίζουν, γιατί ζητούν  συνέχεια από το Θεό βοήθεια.

Η πολυτεκνία αξίζει! Στο τέλος της διαδρομής-ακόμη και στις περιπτώσεις που περισσεύουν οι πίκρες και υπολείπονται οι χαρές- το πολύτεκνο ζευγάρι αναπέμπει ευγνωμοσύνη βλέποντας τη συμμετοχή του σε ένα θαύμα το οποίο δεν κατάλαβαν πως και πότε συντελέστηκε. Θέλει όμως πολύ Θεό!

Γιατί η πολυτεκνία και καλλιτεκνία  είναι «Δώρημα τέλειον……εκ του Πατρός των φώτων!».