Ὁ μακεδόνας φιλόσοφος Ἀριστοτέλης, ὅταν ρωτήθηκε γιατί ἡ ἰσχυρή Σπάρτη, πού πρώτη ἀπό ὅλες τίς ἑλληνικές πολιτεῖες εἶχε συμβάλει στήν ἀπόκρουση τῶν Περσῶν, δέν κατόρθωσε γύρω στό 370 π.Χ. νά ἀντισταθεῖ στούς Θηβαίους, ἀπέδωσε τήν ἀποδυνάμωσή της στήν ὀλιγανθρωπία, τήν ὁποία τῆς εἶχε δημιουργήσει τό πολιτικό σύστημα, συμπεραίνοντας: «Οὗτός ἐστιν πόλεως ὅρος ἄριστος, ἡ μεγάλη τοῦ πλήθους ὑπερβολή».
Δύο αἰῶνες ἀργότερα, ἡ βασική αἰτία μετατροπῆς ὁλόκληρης τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδας σέ ρωμαϊκή ἐπαρχία ἦταν ἡ ἴδια, σύμφωνα μέ τή μαρτυρία πού καταθέτει τό 165 π.Χ. ὁ ἱστορικός Πολύβιος ὁ Μεγαλοπολίτης: «Ἔφθασε ὁ καιρός σήμερα στήν Ἑλλάδα νά ὑπάρχει ἀρνησιπαιδία καί ὀλιγανθρωπία, ἐξαιτίας τῆς ὁποίας οἱ πόλεις ἐρημώθηκαν καί σημειώθηκε πλήρης ἔλλειψη παραγωγῆς, ἄν καί δέν συνέβησαν πόλεμοι ἤ ἐπιδημίες... Ἐπειδή οἱ ἄνθρωποι ἐκτράπηκαν στόν ἐγωισμό καί τή φιλοχρηματία, ἀκόμη καί στήν τεμπελιά, ἔτσι ὥστε νά μή θέλουν νά παντρευτοῦν οὔτε νά κάνουν παιδιά οὔτε νά τά ἀνατρέφουν, ἀλλά νά ἀποκτοῦν τό πολύ ἕνα ἤ δύο, ὥστε νά τούς ἀφήνουν πλούσια κληρονομιά καί νά μήν ξοδεύουν γιά τήν ἀνατροφή τους. Γι᾽ αὐτό τόν λόγο τό κακό μεγαλώνει».
Αἰῶνες μετά, στίς ὕστατες ἡμέρες τῆς Κωνσταντινούπολης, ὁ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος ἔδωσε ἐντολή στόν ὑπασπιστή του καί μετέπειτα ἱστορικό Γεώργιο Φραντζῆ νά ἀπογράψει τόν πληθυσμό τῆς Βασιλεύουσας πού μποροῦσε νά κρατήσει ὅπλο. Ὁ Φραντζῆς ἀνακοίνωσε τόν ἀριθμό: 4.973 μάχιμοι. Σέ λίγο τά ἀμύθητα πλούτη, τά ὁποῖα ἐπί αἰῶνες οἱ ἄρχοντες τῆς Ρωμανίας εἶχαν σωρεύσει, περνοῦσαν στά χέρια τῶν κατακτητῶν.
Ἡ ἱστορία, ὡς Magistra Vitae (=δασκάλα τῆς ζωῆς), σαφῶς μαρτυρεῖ ὅτι οἱ περίοδοι δημογραφικῆς συρρίκνωσης εἶναι περίοδοι ἱστορικῆς παρακμῆς. Καί εἶναι ἀναμφισβήτητο ὅτι ζοῦμε σέ ἐποχή ἀσύλληπτης δημογραφικῆς κάμψης μέ ἐκρηκτικές διαστάσεις.
Σύμφωνα μέ τήν ἐπιστήμη τῆς Δημογραφίας, ἡ δημογραφική κατάσταση τῆς Ἑλλάδας σήμερα ἀποτυπώνει τή θλιβερή πραγματικότητα*: «Ὁ πληθυσμός τῆς χώρας μέσα στήν ἑπόμενη εἰκοσαετία θά μειωθεῖ, μέ βάση τά διάφορα σενάρια, κατά 500.000 ἕως καί 1.000.000! Τό θέμα εἶναι πώς, μειούμενος ὁ πληθυσμός μας, ἀλλάζει καί στή σύνθεσή του κατά ἡλικία. Σέ 20 μέ 30 χρόνια, δηλαδή, θά εἴμαστε πολύ πιό γηρασμένοι καί αὐτό δέν ἀφορᾶ μόνο στούς ἄνω τῶν 65, ἀλλά καί στούς ἄνω τῶν 85, πού θά ζυγίζουν ὅλο καί περισσότερο».
Γιά νά κατανοήσουμε καλύτερα τά πράγματα, οἱ εἰδικοί τῆς Δημογραφίας μᾶς λένε ὅτι τό 2030 ὁ πληθυσμός τῆς χώρας μας θά εἶναι 8.000.000**, ὅταν ὁ ἀντίστοιχος στήν Τουρκία θά εἶναι 100.000.000 καί στήν Ἀλβανία 14.000.000!
Οἱ συνέπειες τῆς ὑπογεννητικότητας εἶναι ὅλο καί πιό ἐμφανεῖς. Σήμερα, στήν πατρίδα μας τά σχολεῖα ὑποκύπτουν στή μάστιγά της, καθώς πολλά ἀπό αὐτά κλείνουν διότι μειώνεται ὁ ἀριθμός τῶν μαθητῶν. Ἐπίσης, ἡ ἄμυνα τῆς χώρας ἔχει ὑ- ποβαθμιστεῖ λόγῳ τοῦ διαρκῶς μειούμενου ἀριθμοῦ τῶν νέων πού κατατάσσονται κάθε χρόνο στόν στρατό. Τό ἀσφαλιστικό σύστημα βρίσκεται κοντά στήν κατάρρευση λόγῳ τῆς δυσαναλογίας ἐργαζομένων πρός συνταξιούχους.
Κάποιοι ἀποδίδουν τήν ἔξαρση τοῦ φαινομένου στόν οἰκονομικό παράγοντα. Εἶναι, ὅμως, μόνον αὐτός ὁ λόγος; Ἀναντίρρητα τό πρόβλημα δέν εἶναι μόνο οἰκονομικό, ἀλλά βαθιά κοινωνικό καί σαφέ- στατα πνευματικό. Δημιουργήθηκε καί διογκώθηκε μετά ἀπό τή μεγάλη διάδοση τῶν ὑλιστικῶν ἀντιλήψεων κατά τά δυτικά πρότυπα καί τήν υἱοθέτηση τοῦ εὐδαιμονιστικοῦ τρόπου ζωῆς.
Φυσικά, πρῶτα φρόντισαν νά ἐκφυλισθεῖ ὁ ἱερός θεσμός τῆς οἰκογένειας, ὁ ὁποῖος καθημερινά σφυροκοπεῖται ἀνελέητα. Ὅσο ἡ οἰκογένεια στοιχιζόταν στή γραμή τῆς ἑλληνορθόδοξης παράδοσης, ἡ οἰκονομική ἀνέχεια δέν ἀποτελοῦσε ἐμπόδιο γιά τήν ἀνάπτυξη καί τή σταθερότητά της. Ἀπό τήν ὥρα, ὅμως, πού ἐπηρεασμένη ἀπό τή μόδα προσδέθηκε στό ἅρμα τῆς ὑποτιθέμενης «προόδου» καί τοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ, ἔχασε τόν προσανατολισμό της καί παραπαίει φτωχαίνοντας διαρκῶς καί συρρικνούμενη.
Ἕνας ἄλλος παράγοντας μείωσης τῶν γεννήσεων εἶναι ἡ ἀνησυχητική αὔξηση τῶν διαζυγίων, πού ὀφείλεται κυρίως στόν ἐγωισμό καί στήν πρόταξη τῆς ἀτομικότητας, καθώς ὑπονομεύει τήν ἀγάπη καί τήν ἁρμονική συμβίωση.
Ὁ σημαντικότερος, ὅμως, λόγος τῆς παρατηρούμενης ὑπογεννητικότητας εἶναι ἡ ραγδαία αὔξηση τῶν ἐθνοκτόνων ἐκτρώσεων στήν πατρίδα μας. Τά ἐπίσημα στοιχεῖα ἀποκαλύπτουν πώς «μία πόλη μέ 200.000 ψυχές «κατεδαφίζεται» κάθε χρόνο στίς γυναικολογικές καρέκλες τῆς χώρας μας...
Ἑκατοντάδες χιλιάδες ἀνεπι- θύμητοι «ἐπισκέπτες» δέν ἔρχονται ποτέ στή ζωή, ἀφοῦ μία ἔκτρωση «διορθώνει» ἕνα στιγμιαῖο λάθος, μία ἀδιέξοδη σκέψη ἤ μία οἰκονομική καταστροφή. Σοκαριστικά εἶναι τά στοιχεῖα πού παρουσιάστηκαν στό 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γυναικο- λογικῆς Ἐνδοκρινολογίας: Κάθε χρόνο στήν πατρίδα μας, ἀπό τό σύνολο τῶν ἑκατοντάδων χιλιάδων ἐκτρώσεων, οἱ 30.000 ἀφοροῦν σέ ἀνήλικα κορίτσια κάτω τῶν 16 ἐτῶν. Οι ψυχολογικές, σωματικές καί κοινωνικές συνέπειες εἶναι ὀδυνηρές καί κάποτε μή ἀναστρέψιμες.
Πόσο καλύτερα θά ἦταν ἄν εἶχε εἰσακουστεῖ ὁ ἐπίσκοπος Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης, πού ἀπό τό 1950 ὡς ἀρχιμανδρίτης κήρυττε: «Εἶναι φόνος ἡ ἔκτρωσις». «Μέ τίς ἐκτρώσεις θά σβήσει τό ἱστορικό μας ἔθνος. Μόνοι μας ἀνοίγουμε τάφο νά τό θάψουμε. Γηροκομεῖον, λοιπόν, θά γίνει ἡ Ἑλλάς;».
Γιά τήν πληθυσμιακή μας κατολίσθηση, ἀσφαλῶς, ἀνυπολόγιστες εἶναι οἱ εὐθύνες τῆς Πολιτείας. Μέ σωρεία ἄστοχων νομοθετημάτων βομβάρδισε συστηματικά τά θεμέλια τῆς οἰκογένειας, πού ἀποτελεῖ τό κύτταρο τῆς κοινωνίας. Ἐπιπλέον, ἡ πολιτεία δέν ἐνισχύει τά νέα ζευγάρια, γιά νά ἀποκτοῦν παιδιά· ἀντίθετα μάλιστα τά θεωρεῖ τεκμήριο πλουτισμοῦ καί χλιδῆς, καί φορολογεῖ τούς πολύτεκνους. Κι ἀνάμεσά μας, οἱ λεγόμενοι μετανάστες, πού κατά πλειοψηφία εἶναι μουσουλμάνοι, βλέπουμε νά ἀποκτοῦν πολλά παιδιά. Στό τέλος θά γίνουμε μειοψηφία, μετανάστες στήν ἴδια μας τήν πατρίδα. Κι ἄς μή γελιόμαστε: «Κανείς δέν μπορεῖ νά ξανακτίσει τόν πολιτισμό του μέ κάποιου ἄλλου τά παιδιά», δήλωσε εὔστοχα ὁ ἀμερικανός γερουσιαστής Στήβ Κίνγκ.
Δυστυχῶς βρισκόμαστε μπροστά σέ μία ἀπροσμέτρητη καταστροφή. Τό δημογραφικό εἶναι τεράστιο ἐθνικό πρόβλημα, πού ἀπειλεῖ μέ ἀφανισμό τήν Ἑλλάδα. Τί ἄλλο περιμένουμε, γιά νά συνέλθουμε; Μιά νέα ἐθνική συμφορά; Ἐπιτέλους, ἄς βάλουμε μία νέα «ἀρχή μετανοίας», ἄς «ἔλθουμε εἰς ἑαυτούς» κι ἄς σταματήσουμε αὐτές τίς μεγάλες ἁμαρτίες γιά τό καλό τῆς φιλτάτης μας πατρίδας!
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
* Βάσει τῶν στοιχείων τῆς Ἑλληνικῆς Στατιστικῆς Ἀρχῆς οἱ γεννήσεις στήν Ἑλλάδα κατά τό 2017 ἔφθασαν στίς 88.553 (τό 2016 ἦταν 92.898), ἐνῶ οἱ θάνατοι στίς 124.501 (τό 2016 ἦταν 118.792). Ἐκτιμᾶται, ἐπίσης, ὅτι 500.000 νέοι ἐπιστήμονες κάθε εἰδικότητας ἔχουν πάρει τόν δρόμο τῆς ξενιτειᾶς καί ἐργάζονται στό ἐξωτερικό.
** Ὁ πληθυσμός τῆς Ἑλλάδος σήμερα ἀνέρχεται στά 10.738.000 περίπου. Τό διάστημα 2011-2017 μειώθηκε κατά 355.000 ἄτομα.
Πηγή: Ακτίνες