ΕΥΧΗ ΔΙΑ ΤΟΝ ΓΑΜΟΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΝ

Δέσποτα Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Θεέ τοῦ ἐλέους, ὁ πάσης ἀγαθότητος χορηγός καί τῶν θαυμασίων Θεός, ἡ τῆς φιλανθρωπίας ἀκένωτος πηγή, ὁ πάντα τά καθ’ ἡμᾶς συμφερόντως διευθύνων καί διακυβερνῶν, ὁ σοφῇ σου προνοίᾳ τόν ἡμέτερον βίον διεξάγων, ὁ ἀπ᾿ ἀρχῆς δημιουργήσας ἄνδρα καί γυναῖκα καί συναρμόσας αὐτούς εἰς ἀλλήλων βοήθειαν καί διαδοχήν τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, ὁ τοῖς ὑπερηφάνοις ἀντιτασσόμενος, ταπεινοῖς δέ διδούς χάριν·

Αὐτός, Δέσποτα παντοκράτορ, ἔπιδε ἐφ’ ἡμᾶς καί πρόσχες τῇ δεήσει ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, οἵτινες, εἰδότες σου τό φιλάνθρωπον, τό εὔσπλαγχνον, τό πολυέλεον, τό μακρόθυμον, τό ἀνεξίκακον, ἀποτολμοῦντες αἴρομεν χεῖρας καί ἐκτενῶς βοῶμέν σοι.

Ἄνες ἡμῖν, Κύριε, ἄνες ἡμῖν, καί μή συναπολέσῃς ἡμᾶς ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν. Μή παραδῴης ἡμᾶς εἰς τέλος διά τάς ἀνομίας ἡμῶν. Δέξαι ἡμῶν τάς εὐχάς ὡς ἐδέξω τῶν Νινευιτῶν τήν ἐπιστροφήν καί μετάνοιαν. Δέξαι τά δάκρυα καί τούς στεναγμούς, δέξαι τήν τεταπεινωμένην ἡμῶν δέησιν. Δέξαι τάς ἐκ βάθους ἀναπεμπομένας σοί τῷ δεσπότῃ κραυγάς. Νικησάτω ἡ ἄβυσσος τῆς σῆς εὐσπλαγχνίας τό πλῆθος τῶν ἡμετέρων ἁμαρτημάτων. Καί μή ἐάσῃς ἡμᾶς τῷ κατακλυσμῷ τῆς ἁμαρτίας ὡς Σόδομα καί Γόμορρα γενέσθαι καί τήν ἐκείνων δικαίαν ποινήν ἐπαχθῆναι ἡμῖν· μᾶλλον δέ καί ἔτι χείρονα συναντῆσαι ἡμῖν κατά τόν λόγον σου, ὅτι Σοδόμοις καί Γομόρροις ἀνεκτότερον ἔσται τῇ κρίσει ἤ τῇ πόλει ἐκείνῃ τῇ ὑπό σοῦ δεδιδαγμένῃ καί μή ἑπομένῃ τοῖς σοῖς προστάγμασι.

Παράσχου, φιλάνθρωπε Κύριε, τοῖς ἄρχουσιν ἡμῶν σύνεσιν καί τόν ἁγνότατον φόβον σου, τοῦ νομοθετεῖν καί πορεύεσθαι κατά τό θεῖόν σου θέλημα. Λάλησον εἰς τάς καρδίας αὐτῶν ἀγαθά ὑπέρ τοῦ ἔθνους καί τῆς Ἐκκλησίας σου, ἵνα ἤρεμον καί ἡσύχιον βίον διάγωμεν, ἐν πάσῃ εὐσεβείᾳ καί σεμνότητι.

Ἔτι παρακαλοῦμέν σε, φιλάνθρωπε Δέσποτα, τάς κατά τό σόν θέλημα συνισταμένας οἰκογενείας εὐλόγησον, στερέωσον, φρούρησον, ὀχύρωσον, ἐνδυνάμωσον. Τήρησον γονεῖς καί τέκνα ἀνεπηρεάστους παντός κακοῦ, ἐπιδαψιλεύων τῇ χάριτί σου εἰρήνην, ἀγάπην, ὁμόνοιαν. Δός αὐτοῖς πορεύε­σθαι κατά τάς σάς ἐντολάς, εὐαρεστοῦντας ἐνώπιόν σου καί ἀπεκδεχομέ­νους τό παρά σοῦ πλούσιον ἔλεος. Ἔμπλησον τούς οἴκους αὐτῶν σίτου, οἴνου καί ἐλαίου καί πάσης ἀγαθωσύνης, ἵνα μεταδιδῶσι καί τοῖς χρείαν ἔχουσι, δωρούμενος ἅμα αὐτοῖς πάντα τά πρός σωτηρίαν αἰτήματα καί ζωήν τήν αἰώνιον.

Ἐπίσκεψαι ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς τό ἔθνος ἡμῶν, χάρισαι αὐτῷ ἑνότητα καί εἰρήνην καί διατήρησον αὐτό ἐν εὐσεβείᾳ καί ὑπακοῇ εἰς τό πανάγιον καί σωτήριον θέλημά σου. Διάλυσον τάς ἀντιθέσεις καί διχογνωμίας καί σύναψον πάντας εἰς ἀγάπην καί σύμπνοιαν ἀδελφικήν, κατευθύνων τούς πόδας ἡμῶν εἰς ὁδόν εἰρήνης. Μή ἀντανέλῃς τό Πνεῦμά σου τό Ἅγιον ἀφ’ ἡμῶν, ἵνα μή καί πάλιν ἀποστῶμεν ἀπό σοῦ καί καταλάβῃ ἡμᾶς σκότος καί σκιά θανάτου. Διάνοιξον ἡμῶν τόν νοῦν τοῦ πορεύεσθαι ἐν τῇ ὁδῷ τῶν σῶν προσταγμάτων καί ἐννοεῖν ὅτι οὐκ ἔστιν ἐν ἄλλῳ οὐδενί ἡ σωτηρία, οὐδέ ὄνομά ἐστιν ἕτερον ὑπό τόν οὐρανόν τό δεδομένον ἐν ἀνθρώποις ἐν ᾧ δεῖ σωθῆναι ἡμᾶς, εἰ μή τό προσκυνητόν ὄνομά σου.

Ὅπως, ἀπαλλαγέντες πάσης ἀνηκέστου ἐπιφορᾶς καί δή ἀνόμων καί βδελυρῶν θεσμοθετημάτων, πρεσβείαις τῆς ὑπερευλογημένης ἐνδόξου Δεσποίνης ἡμῶν Θεοτόκου καί ἀειπαρθένου Μαρίας καί πάντων σου τῶν ἁγίων, δοξάζωμέν σε τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν, Σωτῆρα καί Λυτρωτήν ἡμῶν, σύν τῷ ἀνάρχῳ σου Πατρί καί τῷ παναγίῳ καί ἀγαθῷ καί ζωοποιῷ σου Πνεύματι, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Πηγή: Περιοδικό «Ο Σωτήρ», Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά