Με το σύνθημα «δεν είμαι του αντρός μου» γυναικείες οργανώσεις αντιδρούν στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης που δίνει τη δυνατότητα στους συζύγους να διατηρούν το ίδιο επώνυμο, και καταγγέλλουν ότι στην πατριαρχική Ελλάδα αυτό σημαίνει να αφήνονται οι γυναίκες βορά στις πιέσεις για αλλαγή του επωνύμου τους μετά τον γάμο.
Με το νομοσχέδιο που εγκρίθηκε προ ημερών από την Κυβερνητική Επιτροπή αλλάζει ένα σημαντικό άρθρο του νόμου 1329/1983, που υιοθέτησε η πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ για το οικογενειακό δίκαιο και αποτέλεσε τομή για τα γυναικεία δικαιώματα στην Ελλάδα και για την ισότητα των δύο φύλων στην οικογένεια.
Συγκεκριμένα προτείνεται η γυναίκα να μην διατηρεί αναγκαστικά το οικογενειακό της επίθετο, όπως προβλέπει ο ισχύων νόμος, αλλά να παίρνει αυτό του συζύγου, εφόσον υπάρχει συναίνεση και των δύο.
Οι γυναικείες οργανώσεις -Ομάδα Γυναικών Θεσσαλονίκης, Παγκόσμια Πορεία Γυναικών, και τα προπτυχιακά προγράμματα σπουδών για θέματα φύλου και ισότητας ΕΠΕΑΚ ΙΙ (ΤΕΙ Πάτρας)- που υπογράφουν τη σχετική ανακοίνωση, σημειώνουν ότι το νομοσχέδιο «αφήνει τη γυναίκα βορά στις πιέσεις του συζύγου και του οικογενειακού και κοινωνικού περιβάλλοντος για αλλαγή του επιθέτου της, γιατί γνωρίζουμε στην πατριαρχική Ελλάδα τι σημαίνει 'συναίνεση και των δύο συζύγων'». ΟΙ ίδιες αναφέρουν, μεταξύ άλλων, πως «γνωρίζει ο κ. υπουργός ότι κανείς άνδρας δεν θα δεχόταν στην Ελλάδα -και πολύ σωστά, αφού το όνομα είναι βασικό στοιχείο της ταυτότητας του ατόμου- να αλλάξει το επώνυμό του και να πάρει αυτό της συζύγου του».
Οι οργανώσεις ζητούν να αποσύρει η κυβέρνηση «μαζί και τα γελοία επιχειρήματα», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, πάνω στα οποία στηρίζει την πρότασή της.
Η επιχειρηματολογία της κυβέρνησης στηρίζεται στο γεγονός ότι «μετά τη διαγραφή, αρχικά από τα διαβατήρια και κατόπιν από τις ταυτότητες, του ονόματος του συζύγου είναι πολύ δύσκολο στα νόμιμα ζεύγη να αποδείξουν, ταξιδεύοντας κυρίως στο εξωτερικό, ότι είναι καθ’ όλα νόμιμα ζεύγη και όχι παράνομα, με αποτέλεσμα να ταλαιπωρούνται, κατά τη διενέργεια διαφόρων συναλλαγών. Με την εισαγόμενη ρύθμιση, προς άρση των εμφανιζομένων προβλημάτων, παρέχεται η δυνατότητα στους συζύγους να έχουν το ίδιο επώνυμο, εάν φυσικά αμφότεροι το επιθυμούν».
Το πρόβλημα ωστόσο αφορά μόνο τις χώρες με αυστηρά θεοκρατικά καθεστώτα και ως εκ τούτου δεν προκύπτει ανάγκη αλλαγής της ελληνικής έννομης τάξης με επιστροφή, όπως καταγγέλλουν οι γυναικείες οργανώσεις, «μετά από ένα τέταρτο του αιώνα στην παράδοση της ελληνικής πατριαρχικής οικογένειας και στην υποτέλεια της γυναίκας».
«Αν έχουν προβλήματα τα ζευγάρια που επισκέπτονται χώρες με θεοκρατικούς νόμους, τότε ας βγάλει η κυβέρνηση ένα επίσημο χαρτί όπου θα αναφέρεται ο γάμος των δύο, αντί να οδηγεί την Ελλάδα σε θεοκρατικά βήματα» σημειώνουν οι υπογράφουσες το κείμενο οργανώσεις.
Επισημαίνουν επίσης ότι «οι διοικητικές δυσλειτουργίες ενδεχομένως θα είναι ασύγκριτα περισσότερες εντός Ελλάδας με τη ρύθμιση αυτή. Ολες οι νέες γυναίκες σήμερα μορφώνονται, αποκτούν πτυχία και διπλώματα, κάνουν αγοραπωλησίες, υπογράφουν επίσημα έγγραφα. Επιπλέον τα διαζύγια σήμερα είναι πολύ πιο συχνά, με αποτέλεσμα οι γυναίκες να ταλαιπωρούνται με τη γραφειοκρατία» σε περίπτωση διαζυγίου, οπότε η γυναίκα θα πρέπει να ξαναπάρει το πρηγούμενο επώνυμό της.
Εκτός από την απόσυρση της εν λόγω διάταξης, οι γυναικείες οργανώσεις ζητούν «από όλες τις γυναίκες βουλευτές να απορρίψουν αυτή την κατάργηση κεκτημένου δικαιώματος και να επαναβεβαιώσουν ότι ο νόμος χρειάζεται βελτίωση και όχι υπονόμευση».
Newsroom ΔΟΛ
