Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σάμου και Ικαρίας κ.κ. Ευσέβιος ερωτηθείς για το νέο νομοσχέδιο για τις ελεύθερες συμβιώσεις, προέβη στην κάτωθι δήλωση:

Νομοσχέδια, όπως αυτό που αφορά στην ελεύθερη συμβίωση, μας στενοχωρούν διότι επιβεβαιώνουν την κατάπτωση των θεσμών και των αξιών στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.

Είναι αλήθεια ότι η Εκκλησία σέβεται την ελευθερία του κάθε ανθρώπου. Ότι δεν επιθυμεί να επιβάλει τη γνώμη και τη διδασκαλία της σε όσους δεν πιστεύουν στο Θεό. Είναι όμως υποχρεωμένη να μιλήσει στα πιστά μέλη της. Να κρούσει τον κώδωνα του κινδύνου. Να τονίσει πως με τέτοιου είδους νομοσχέδια καταλύονται και απαξιώνονται θεσμοί, όπως η οικογένεια, και αξίες, όπως η θυσιαστική αγάπη και ο σεβασμός του ανθρώπινου προσώπου.

Λέγουν κάποιοι ότι το νομοσχέδιο σκοπό έχει να προστατέψει τις γυναίκες από τις αυθαιρεσίες των ανδρών. Δεν διαφωνούμε. Διαφωνούμε, όμως, με την τάχα προοδευτική αντίληψη ζωής, που θέλουν μερικοί να εγκαθιδρύσουν στην ελληνική κοινωνία. Ο θεσμός της οικογενείας απαξιώνεται και διαφημίζονται πλέον οι μονογονεϊκές «οικογένειες» και το νέο «φρούτο», οι ελεύθερες συμβιώσεις.

Για την Εκκλησία δεν τίθεται το δίλημμα πρόοδος η συντήρηση σ΄ αυτό το θέμα. Γιατί εάν συμφωνήσει με το προωθούμενο νομοσχέδιο, τότε καταλύει βασικά σημεία της διδασκαλίας της. Ο Χριστιανός ζει και αναπνέει με την ευλογία του Θεού και είναι μέλος του Σώματος της Εκκλησίας του Χριστού. Ο Γάμος για την Εκκλησία είναι Μυστήριο. Και όταν λέμε Μυστήριο εννοούμε ότι συμμετέχει και ο Θεός. Ο άνθρωπος μέσα στην Εκκλησία ξεπερνά την ατομικότητά του, ξεπερνά τα εγωιστικά θελήματά του και μαθαίνει να ζει σε κοινωνία με τον Θεό και τους συνανθρώπους του. Μαθαίνει να δημιουργεί οικογένεια, όπου με την ευλογία του Χριστού, διδάσκεται να μην κοιτά τον εαυτό του αλλά να προσφέρει ελεύθερα τη ζωή του και να θυσιάζεται αγαπητικά για τον άλλο. Η οικογένεια μετατρέπεται σε πνευματικό εργαστήρι, όπου οι σύζυγοι αγωνίζονται να μάθουν την ταπείνωση, τη διακονία, την ασκητική ζωή της Ορθοδοξίας. Μην σας ξαφνιάζει ο όρος «άσκηση». Η πνευματική άσκηση δεν είναι μόνο για τους μοναχούς, αλλά και για όλους όσοι ζουν μέσα στον κόσμο. Γιατί το Ευαγγέλιο απευθύνεται προς όλους ανεξαιρέτως και ο αγώνας για τη σωτηρία είναι κοινός.

Η Εκκλησία, λοιπόν, δεν είναι δυνατόν να συμφωνήσει με πρακτικές που αποθεώνουν την ατομικότητα και τον εγωισμό, που ουσιαστικά κολακεύουν τα ανθρώπινα πάθη, που αφήνουν την ψυχή να νοσεί βαριά, που πληγώνουν το σώμα της ελληνικής κοινωνίας.

Ως πνευματικοί πατέρες αγωνιούμε και θέλουμε να είμαστε κοντά σε όσους θυσιάζουν τον εαυτό τους, τα δικαιώματά τους, τις υλικές τους ανέσεις και δημιουργούν σωστές οικογένειες. Είμαστε κοντά στους οικογενειάρχες και στηρίζουμε με όλες τις δυνάμεις μας τον θεσμό της οικογένειας και ζητούμε και από την Ελληνική Πολιτεία να σεβασθεί και να στηρίξει με κάθε μέσον αυτό το πρωταρχικό κύτταρο της κοινωνίας μας.