Με σκληρά λόγια μιλά στην δισέλη επιστολή του προς τον Πρόεδρο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. κ. Παπανδρέου και προς τον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Αλέκο Αλαβάνο ο Μητροπολίτης
Πειραιώς κ. Σεραφείμ, σχετικά με τους ομοφυλοφιλικούς γάμους.
Ο Μητροπολίτης Πειραιώς σε σημείο της επιστολής του τονίζει:
«Μετά βαθειάς οδύνης αναγνώσαμε εις τον Τύπο την έκφραση συναινέσεως διά τη σύναψιν “γάμων” ομοφυλοφίλων…. την οδύνη διαδέχθη βαθειά απογοήτευση, διότι ομιλείτε εκπροσωπούντες τμήμα του ελληνικού λαού, ο οποίος με τη συντριπτική πλειοψηφία αυτού καταδικάζει όχι ασφαλώς τα ασθενούντα πρόσωπα, τα οποία εντός της τραγικότητας προκαλούν άλγος και συμπάθεια, αλλά την ευτελή πρακτική αυτών, η οποία τυγχάνει αποτρόπαιος και εξόχως αποϊεροποιούσα το ανθρώπινο πρόσωπο, προξενούσα εν ταύτω τραγικές ασθενείας εις το τε σώμα και την ψυχήν εκ της παραχρήσεως των σωματικών οργάνων, άλλως προορισμένων ως ευκόλως αντιλαμβάνεσθε».
Σε άλλο σημείο ο κ. Σεραφείμ αναφερόμενος σε θάνατο ηθοποιού τον οποίο δεν κατονομάζει προσθέτει:
«εκείνους οι οποίοι παραδιδόμενοι εις καιρικόν συναισθηματισμόν και εν προκειμένω εις το ψευδοδίλημμα διά την καταστρατήγησιν των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ελησμόνησαν την τραγικότητα πολλών εξ αυτών, οι οποίοι χάριν της μανίας ικανοποιήσεως της ψυχοπαθολογικής των εκτροπής εκμεταλλεύονται την ανάγκην και το εμπερίστατον ανίσχυρων συνανθρώπων, χρησιμοποιούντες αυτούς ως χρηστικά αντικείμενα διά να καταλήξουν και πολλάκις εις αυτόν τον θάνατο, καθ΄ ότι « τα γάρ οψώνια της αμαρτίας θάνατος». (Ρωμ. ΣΤ’ 23).
Τέλος να αναφερθεί πως ο Μητροπολίτης Πειραιώς κ. Σεραφείμ παλαιότερα με αφορμή το Σύμφωνο Συμβίωσης είχε δηλώσει:
«Οι συζητήσεις που γίνονται για σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλοφίλων και άλλων τέτοιων ψυχοπαθολογικών καταστάσεων νομίζω ότι είναι τόσο παρανοϊκές που μόνο άνθρωποι που στερούνται τον κοινό νου μπορούν να τα εισηγούνται και να τα σκέπτονται.
Το εξομοιώνω με το να έρθει η πολιτεία και να περιβάλει με νομικό κύρος κάθε ψυχοσωματική και ψυχοπαθολογική εκτροπή. Με αυτό το σκεπτικό θα μπορούσαν να ζητήσουν τη νομιμοποίηση του σαδομαζοχισμού, της ουρολαγνείας, της κοπρολαγνείας, της παιδοφιλίας, της νεκροφιλίας και δεν ξέρω ποιας άλλης ανισορροπίας και ψυχασθένειας, η οποία δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή».