Ένας εσμός αναξίων, ανίκανων και ψευδολόγων πολιτικών απατεώνων, μία πολιτική συμμορία μηδενιστών, εθνο-αποδομητών και κρημνιστών των πάντων, αφού, πρώτα, έλυσε" όλα τα καυτά και ζέοντα και τσουρουφλίζοντα το λαό και τη χώρα προβλήματα που απειλούν την υπόστασή της,προώθησε στη Βουλή προς ψήφιση ένα εκτρωματικό νομοσχέδιο που καταφέρει βάναυσο και θανάσιμο πλήγμα στο κύτταρο της κοινωνίας, στο θεοίδρυτο, ιερό θεσμό της οικογένειας, υποβιβάζει, ευτελίζει, απο-ιεροποιεί το θεοειδές ανθρώπινο πρόσωπο, εκμαυλίζει το ανθρώπινο ήθος, ναρκοθετεί τα θεμέλια της κοινωνίας.
Και 194 "εθνοπατέρες", εκπρόσωποι, υποτίθεται, του ελληνικού λαού, θλιβερά ανθρωπάκια, επιεικώς ασυνείδητοι, πιόνια στη σκακιέρα της Νέας Τάξης και γιουσουφάκια της "πολιτικής ορθότητας",υπερψήφισαν το προαναφερθέν ακατονόμαστο νομοσχέδιο καθιστώντας το νόμο του κράτους, προάγοντας και προωθώντας, κατ αυτόν τον τρόπο, την ηθική και πνευματική εξαχρείωση της νεοελληνικής κοινωνίας.
Μεταξύ τους και κάποιοι θρησκειοκάπηλοι και πατριδοκάπηλοι, ΔΗΘΕΝ υπέρμαχοι, κατά τα άλλα, των εθνικοθρησκευτικών παραδόσεων!
Πόσο δίκαιο είχε ο μέγας Παπαδιαμάντης όταν έγραφε πως "το επάγγελμα του πατριωτισμού και της θρησκείας περνά εξόχως εις ετούτον τον τόπον"!
Στην κρίσιμη αυτή, για τον τόπο, στιγμή, της Ελλαδικής Εκκλησίας, απ την πλευρά της οποίας αναμενόταν η πλέον ισχυρή αντίδραση και αντίσταση επικειμένης της επιψηφίσεως του ανόμου νομοσχεδίου, δεν ηγείται ένας λέων, όπως επιβάλλεται απ τις περιστάσεις, αλλά ένας λαγωός. Ο οποίος δορυφορείται, επίσης, ως επί το πλείστον, από λαγωούς.
Πόσοι αρχιερείς, επί του συνόλου των μελών της Ιεραρχίας, όρθωσαν το ανάστημά τους στηλιτεύοντας δριμέως, από άμβωνος και διά γραφίδος, το ιδιαζόντως ειδεχθές αυτό πνευματικό έγκλημα; Πόσοι ξεσήκωσαν το λαό των επαρχιών τους με τη διεξαγωγή συλλαλητηρίων; Πόσοι απ αυτούς προέβησαν σε παραστάσεις διαμαρτυρίας προς τους αρμοδίους θέτοντας τους τελευταίους προ των τεραστίων ευθυνών τους; Πόσοι απ αυτούς προτίθενται να αποκόψουν απ την εκκλησιαστική κοινωνία τους μητραλοίες "εθνοπατέρες";
Γιατί μόνο λίγοι ομολογητές μητροπολίτες, κατά ποιμαντικό χρέος ενεργούντες και υπείκοντες στη φωνή της αρχιερατικής τους συνειδήσεως, όρθωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην επελαύνουσα και προελαύνουσα λαίλαπα της "πολιτικής ορθότητας" διαβληθέντες αισχρώς απ το πολιτικοδημοσιο-γραφικό(καφρικό) κατεστημένο που τους απαξίωσε και περιθωριοποίησε στιγματίζοντάς τους σαν "ομοφοβικούς", "σκοταδιστές", "μεσαιωνιστές" κ.τ.ο;
Πού ήταν οι υπόλοιποι; Φοβούνται και τρέμουν το διασυρμό, την απαξίωση, την εξουθένωση και περιθωριοποίηση απ την πλευρά του δαιμονοκίνητου λόμπυ που λυμαίνεται την πολιτική και κοινωνική ζωή της χώρας;
Αυτοί είναι οι διάδοχοι των προφητών, των αποστόλων, των μαρτύρων και ομολογητών, των Χρυσοστόμων, Αθανασίων,Βασιλείων, Αμβροσίων; Δεν έπρεπε να αστράψει ο άμβωνας απ τα "ουκ έξεστί σοι", σεβασμιώτατοι;
Το επαίσχυντο, στραγγαλιστικό της ελευθερίας της εκφράσεως, ΔΗΘΕΝ "αντιρατσιστικό" νομοσχέδιο, έγινε νόμος του κράτους με την ένοχη ανοχή της ΔΙΣ, η οποία έδωσε, ουσιαστικά, το "πράσινο φως" για την υπερψήφισή του. Τώρα "πέρασε" και το σύμφωνο-έκτρωμα αφού η ουσιαστική αντίδραση και αντίσταση της λεγόμενης "επίσημης Εκκλησίας" ισούται τω μηδενί! Μετά πώς να μη μνησθούμε του ΟΝΤΩΣ ΛΕΟΝΤΟΣ, μακαριστού Φλωρίνης Αυγουστίνου, επίσης αισχρώς διαβληθέντος και μετά θάνατον διαβαλλομένου, που διεκτραγωδώντας την έλλειψη αγωνιστικότητας απ την πλευρά της διοικούσας Εκκλησίας προ ετών έγραψε χαρακτηριστικά: "Ατάραχοι παίζομεν τον πλαγίαυλόν μας, ενώ θα έπρεπε σάλπιγγες να ηχήσουν ζωηρώς και σφενδόναι να χρησιμοποιηθούν καταλλήλως. Η Εκκλησία μας δυστυχώς παρουσιάζεται πνευματικώς νεκρά"!