Αρ. Πρωτ. 377
Αθήνα, 28/4/2015
ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ
Προς
Αξιότιμο κ. Αριστείδη Μπαλτά
Υπουργό Πολιτισμού - Παιδείας και Θρησκευμάτων
Ενταύθα.
ΘΕΜΑ: Ανεφάρμοστη η υπ΄ αριθμ. 1251/2015 απόφαση του ΣτΕ για τις μετεγγραφές όσον αφορά τους πολυτέκνους και τα τέκνα των πολυτέκνων.
Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ.
Η δημοσιευθείσα υπ΄ αριθμ. 1251/2015 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ, σε ό,τι αφορά τους πολυτέκνους και τα τέκνα των πολυτέκνων, δεν μπορεί ν΄ αποτελέσει αφορμή για την κατάργηση του δικαιώματος της μετεγγραφής των πολυτέκνων και των τέκνων των πολυτέκνων.
Η παραπάνω απόφαση του ΣτΕ δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής για την περίπτωση των πολυτέκνων και των τέκνων των πολυτέκνων για τους ακολούθους λόγους, αφού επισημάνουμε εκ προοιμίου ότι:
Ο απερχόμενος οριστικώς στις 30-6-2015 σημερινός Πρόεδρος του ΣτΕ για πρώτη φορά στην ιστορία του Συμβουλίου της Επικρατείας, με την κατάθεση εκ μέρους των Αρχιτεκτονικών Σχολών Αθηνών και Θεσσαλονίκης της αιτήσεως αναστολής εκτελέσεως των α) υπ΄ αριθμ. Φ1161753/Β3/8-10-2014 (ΦΕΚ Β 2665 της 8-10-2014) και β) της υπ΄ αριθμ. Φ1161748/Β3/8-10-2014(ΦΕΚ Β 2665 της 8-10-2014) αποφάσεων του Υπουργού Παιδείας και Θρησκευμάτων,έσπευσε και χορήγησε προσωρινή διαταγή αναστολής εκτελέσεως αυτών, πράγμα που δεν έχει προηγούμενο στην ιστορία του ΣτΕ!!! Τούτο αρκεί για να καταδείξει ότι ήταν εκ προοιμίου βεβαία η χορήγηση τόσο της αναστολής εκτελέσεως τους, όσο και η ακύρωση τους, όπως και έγινε.
Λόγοι για τους οποίους είναι ανεφάρμοστη σε ό,τι αφορά τουλάχιστον τους πολυτέκνους και τα τέκνα των πολυτέκνων:
- Ι -
Η Ολομέλεια του ΣτΕ και με την προεδρία του ίδιου του σημερινού της Προέδρου με την υπ΄ αριθμ. 986/2014 απόφαση της, κρίνοντας ότι ήταν αντισυνταγματική η ρύθμιση του άρθρου 59 του Ν. 3966/2011, για την καθ΄ υπέρβαση του αριθμού των εισαγομένων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, ποσοστού 20% εκ πολυτέκνων και τέκνων τους, τριτέκνων και τέκνων τους και άλλων κατηγορίων, και απαντώντας στον ισχυρισμό του Δημοσίου (Υπ. Παιδείας), ότι η θέσπιση αυτή έγινε λόγω της παράλληλης κατάργησης των μετεγγραφών, απεφάνθη:
«..Η αντίθεση του νέου συστήματος εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση προς το Σύνταγμα δεν αίρεται με την επίκληση από τον νομοθέτη λόγων αναγομένων στην εύρυθμη λειτουργία των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μέσω της παράλληλης κατάργησης του συστήματος μετεγγραφών. Τούτο, διότι οι μετεγγραφές προϋποθέτουν, πάντως, την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση βάσει εγκύρου από την ανωτέρω άποψη συστήματος...» (βλ. σελ. 15 αποφάσεως).
Πώς λοιπόν, το 2014, δηλ. μόλις προ έτους η Ολομέλεια του ΣτΕ θεωρούσε το καθεστώς των μετεγγραφών νόμιμο; Τι άλλαξε μέσα σ’ αυτό το χρόνο; Και για ποιο λόγο το Υπουργείο Παιδείας πρέπει να δεχθεί την απόφαση του 2015 και όχι του 2014, η οποία ελήφθη υπό 25μελή σύνθεση και όχι από 19μελή, όπως του 2015;
Συνεπώς δεν μπορεί να εφαρμοσθεί η απόφαση εξ αυτού και μόνον του λόγου.
- ΙΙ -
Αναγράφει η υπ΄ αριθμ. 1251/2015 απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ στο σκεπτικό της και τ΄ ακόλουθα:
«.. 10. Επειδή, περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 16 του Συντάγματος, είναι επιβεβλημένη η εύρυθμη λειτουργία των σχολών και τμημάτων των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων καθ΄ όλο τον χρόνο των σπουδών των εισαγομένων. Συνεπώς, κάθε εισαγόμενος πρέπει να φοιτά στη σχολή ή στο τμήμα, όπου εισάγεται, μέχρι την αποφοίτησή του. Κατ΄ εξαίρεση, ο κοινός νομοθέτης δύναται να θεσπίζει διατάξεις που επιτρέπουν τις μετεγγραφές εκείνων των φοιτητών, οι οποίοι αδυνατούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στη σχολή ή το τμήμα, όπου έχουν εισαχθεί, λόγω προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι ή λόγω ανυπέρβλητης οικονομικής δυσχέρειας και ζητούν να μετεγγραφούν σε αντίστοιχη σχολή ή τμήμα ανωτάτου εκπαιδευτικού ιδρύματος που εδρεύει σε άλλη πόλη, όπου αποδεδειγμένα θα έχουν την αναγκαία για την φοίτηση τους ιατρική ή οικονομική, κατά περίπτωση, υποστήριξη.....» (βλ. τέλος σελ. 11 αρχή 12ης αποφάσεως).
Δεν διαλαμβάνει η απόφαση του ΣτΕ από ποιες διατάξεις του Συντάγματος ή οποιουδήποτε άλλου νόμου ο κοινός νομοθέτης δύναται για τις παραπάνω και μόνο κατηγορίες να θεσπίζει την κατ΄ εξαίρεση μετεγγραφή τους. Ούτε διαλαμβάνει η απόφαση εάν η διάταξη του άρθρου 21 παρ. 2 του Συντάγματος, που επιβάλει ότι «Πολύτεκνες οικογένειες … έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το κράτος», περιλάμβανεται στις κατ΄ εξαίρεση περιπτώσεις.
Ακόμη: δεν διαλαμβάνει η απόφαση ποιος θα κρίνει ότι λόγω προβλημάτων υγείας αδυνατούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους; Δηλ. όποιος έχει τον τρόπο του και μπορεί να εξασφαλίζει ένα πιστοποιητικό θα μπορεί να λαμβάνει μετεγγραφή; Περαιτέρω ποιος θα κρίνει και βάσει ποίου εισοδήματος ότι υφίσταται ανυπέρβλητη οικονομική δυσχέρεια; Δηλ. όποιος έχει την δυνατότητα ν΄ αποκρύπτει εισοδήματα, εμφανιζόμενος ότι έχει ανυπέρβλητη οικονομική δυσχέρεια θα δύναται να λαμβάνει μετεγγραφή;
Ούτε βεβαία η απόφαση του ΣτΕ αναφέρει σε ποια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν επιτρέπονται οι μετεγγραφές ή αυτές εξαρτώνται από λόγους υγείας ή οικονομικής δυσχέρειας.
Συνεπώς δεν μπορεί να εφαρμοσθεί η απόφαση εξ αυτού και μόνον του λόγου, αφού όλα τα ανωτέρω αναφερόμενα είναι παντελώς αόριστα και περαιτέρω θα παρέχουν την δυνατότητα σε όσους έχουν τον τρόπο τους να επιτυγχάνουν την μετεγγραφή τους.
- ΙΙΙ -
Αναγράφει περαιτέρω η απόφαση και τ΄ ακόλουθα:
«.. Επιπροσθέτως, χάριν προστασίας της εύρυθμης λειτουργίας και σεβασμού της πλήρους αυτοδιοικήσεως των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων, το άρθρο 16 του Συντάγματος επιβάλλει στον κοινό νομοθέτη κατά τη θέσπιση των διατάξεων περί μετεγγραφών: α) να προβλέπει ανώτατο όριο για τις καθ΄ έκαστο ακαδημαϊκό έτος επιτρεπόμενες μετεγγραφές, το οποίο ευλόγως δεν δύναται να υπερβαίνει - συνολικά για τα εξάμηνα σπουδών - ποσοστό 10% επί των κατά το ίδιο ακαδημαϊκό έτος εισαγομένων σε κάθε σχολή ή τμήμα υποδοχής και β) να καθιστά τα όργανα των σχολών και των τμημάτων υποδοχής αποφασιστικώς αρμόδια για να εκτιμούν, με ειδικώς αιτιολογημένη κρίση και χωρίς υποχρέωση εξαντλήσεως του ως άνω ορίου, αν και σε ποιο βαθμό επιτρέπουν οι λειτουργικές δυνατότητες τους τη διενέργεια μετεγγραφών κατά το συγκεκριμένο ακαδημαϊκό έτος και, ακολούθως να αποφασίζουν επί των σχετικών αιτήσεων των ενδιαφερομένων συνεκτιμώντας και την επίδοση εκάστου εξ αυτών στις σπουδές του.....» (βλ.σελ. 12 αποφάσεως).
Εδώ η απόφαση δεν αναφέρει βάσει ποίων κριτηρίων καθόρισε ως ανώτατο όριο όσων θα έχουν δικαίωμα μετεγγραφής το ποσοστό 10%; Και γιατί όχι 9% ή 20%; Και εάν τα όργανα κάθε σχολής ή τμήματος έχουν την άποψη ότι μπορούν να μετεγγραφεί ποσοστό 30 ή 40%, πλην όμως το ΣτΕ ορίζει 10%, αυτό αποδεικνύει « σεβασμό της πλήρους αυτοδιοικήσεως των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων», όπως αναγράφει η απόφαση; Ή εάν τα όργανα έχουν την άποψη ότι στη σχολή ή στο τμήμα δεν μπορεί δεν μπορεί να μετεγγραφεί κανείς, τότε τι θα γίνει γι’ αυτούς «οι οποίοι αδυνατούν να συνεχίσουν τις σπουδές τους στη σχολή ή το τμήμα, όπου έχουν εισαχθεί, λόγω προβλημάτων υγείας που αντιμετωπίζουν οι ίδιοι ή λόγω ανυπέρβλητης οικονομικής δυσχέρειας»; Θα στερηθούν της δυνατότητας να σπουδάσουν;
Συνεπώς δεν μπορεί να εφαρμοσθεί η απόφαση εξ αυτού και μόνον του λόγου, αφού όλα τα ανωτέρω αναφερόμενα οδηγούν σε όσα προηγουμένως αναφέρθηκαν.
- ΙV -
Όπως αποδεικνύεται από το περιεχόμενο της παραπάνω αποφάσεως στη δίκη αυτή είχε ασκήσει παρέμβαση η Ανωτάτη Συνομοσπονδία Πολυτέκνων Ελλάδος (ΑΣΠΕ).
Δεν έχετε παρά ν΄ αναγνώσετε το κείμενο της παρεμβάσεώς μας και την εκδοθείσα απόφαση.
Από την απλή ανάγνωση θα διαπιστώσετε ότι η εκδοθείσα υπ΄ αριθμ. 1251/2015 απόφαση εις ουδέν απολύτως δίνει απάντηση στα όσα προέβαλλε και ισχυρίσθηκε η ΑΣΠΕ.
Ειδικότερα, εκτός των άλλων, είχε προβληθεί εκ μέρους της ΑΣΠΕ ότι:
ΟΙ ΟΛΙΓΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ, ΠΟΥ ΕΖΗΤΗΣΑΝ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΘΕΣΗΣ (ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΗ) ΟΥΔΟΛΩΣ ΕΠΗΡΕΑΖΟΥΝ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΔΥΟ ΠΡΩΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΣΠΟΥΔΩΝ, ΟΠΩΣ ΑΒΑΣΙΜΩΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΤΡΙΤΟ ΛΟΓΟ ΤΗΣ ΕΝΔΙΚΟΥ ΑΙΤΗΣΕΩΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ Η ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ 1979 ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΜΕΤΕΓΓΡΑΦΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΤΩΝ ΠΟΛΥΤΕΚΝΩΝ ΘΕΣΠΙΣΘΗΚΕ ΓΙΑΤΙ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΥΠΕΡΤΕΡΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΥΠΟΓΕΝΝΗΤΙΚΟΤΗΤΟΣ ΠΟΥ ΜΑΣΤΙΖΕΙ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΚΑΙ ΟΔΗΓΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΕΑΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΦΙΑΛΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ.
Με τις διατάξεις του άρθρου 21 παρ. 2 και 5 του Συντάγματος ορίζονται τ΄ ακόλουθα:
« 2.Πολύτεκνες οικογένειες...έχουν δικαίωμα ειδικής φροντίδας από το Κράτος...
5. Ο σχεδιασμός και η εφαρμογή δημογραφικής πολιτικής, καθώς και η λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων αποτελεί υποχρέωση του Κράτους».
Η θέσπιση των ως άνω διατάξεων αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας (βλ. πρακτικά Βουλής επί του Συντάγματος, Συνεδρίαση ΟΘ16-4-1975 σελ. 479,486) και παρέχεται μέν, κατ’ αρχήν, υπόδειξη προς τον κοινό νομοθέτη για την λήψη των καταλλήλων μέτρων φροντίδος υπέρ των πολυτέκνων οικογενειών, εξυπακούεται, όμως, ταυτοχρόνως στοιχειώδης απαγορευτικός κανόνας, δεσμευτικός για τον κοινό νομοθέτη, συμφώνως προς τον οποίο δεν είναι συνταγματικώς ανεκτός ο περιορισμός ή η υποβάθμιση της παρεχομένης στους πολυτέκνους ειδικής φροντίδος, άνευ αποχρώντος λόγου, στα πλαίσια της αυτής σχέσεως. Εν όψει δε της αδιαστίκτου διατυπώσεως της εν λόγω συνταγματικής διατάξεως αλλά και του προαναφερθέντος σκοπού της, η εξυπηρέτηση του οποίου συνιστά και λόγον γενικωτέρου δημοσίου συμφέροντος δεν είναι, επίσης, συνταγματικώς ανεκτές, ρυθμίσεις με τις οποίες ορισμένες πολύτεκνες οικογένειες εξαιρούνται της ανωτέρω ειδικής κρατικής φροντίδος, αφού έτσι αναιρείται, ως προς προς αυτές, η αδιαστίκτως υπέρ των πολυτέκνων οικογενειών επιβαλλομένη από το Σύνταγμα ειδική φροντίδα του Κράτους.
Ο συνταγματικός νομοθέτης, θεσπίζοντας την υπέρ αυτών (πολυτέκνων) ειδική κρατική φροντίδα, δεν απέβλεψε στην ενίσχυση αυτών ως κατηγορίας οικονομικώς αδυνάτων ή αναξιοπαθούντων προσώπων (ΣτΕ 1095/2001, 1366/2009 κλπ.), αλλ΄ απέβλεψε στην θέσπιση κινήτρων για την αύξηση των γεννήσεων λόγω του οξυτάτου δημογραφικού προβλήματος, το οποίον αντιμετωπίζει η χώρα μας και το οποίο, δυστυχώς, συνεχώς επιδεινώνεται, όπως αποδείχθηκε και από τα στοιχεία, που ανακοινώθηκαν, της τελευταίας απογραφής του 2011 σύμφωνα με τα οποία ο μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος ανέρχεται σε 10.787.690 άτομα, ενώ βάσει της απογραφής του 2001 ανήρχετο σε 10.934.097 άτομα, δηλ. υπήρξε μείωση κατά 146.407. Η απογραφή του 2011 ήταν η 7η κατά σειράν από το 1951 και πάντοτε υπήρχε αύξηση του πληθυσμού. Είναι η πρώτη φορά, που στην ιστορία των απογραφών υπάρχει μείωση του πληθυσμού της Ελλάδος.
Είναι χαρακτηριστικά τα όσα επ΄ αυτού είχε αποφανθεί με την υπ΄ αριθμ. 18/1997 γνωμοδότησή του το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους και μάλιστα επί του θέματος των μετεγγραφών των πολυτέκνων και των τέκνων πολυτέκνων, που δέχθηκε τ΄ ακόλουθα:«...η διατύπωση του άρθρου 21 του ισχύοντος Συντάγματος σηματοδοτεί διάταξη με άμεσα κανονιστικό περιεχόμενο. Δεν κατευθύνει απλά τον κοινό Νομοθέτη, αλλ΄ επιβάλλει σ΄ αυτόν την λήψη των αναγκαίων μέτρων υπέρ των πολυτέκνων. Η λήψη μέτρων κατά των πολυτέκνων ή η θέση τους σε ήσσονα μοίρα δεν είναι συνταγματικά ανεκτή. Τουναντίον κατά την εισηγητική έκθεση του ν. 860/79 «η Πολιτεία θεωρούσα την οικογένεια θεμέλιον της συντηρήσεως και προαγωγής του Έθνους, αναγνωρίζουσα την συμβολή και τας μεγαλυτέρας υπέρ του κοινωνικού και του Έθνους θυσίας των πολυτέκνων κατ΄ επιταγήν του Συντάγματος εισήγαγε σοβαράς τροποποιήσεις της ισχύουσας νομοθεσίας, ώστε εφ΄ εξής η πολυτεκνική ιδιότης των γονέων να διατηρείται διά βίου, έστω και εάν απωλεσθεί η πολυτεκνική ιδιότης της Οικογένειας. Εν αντιθέσει προς τα, μέχρι του νόμου τούτου, ισχύοντα, καθ΄ α η πολυτεκνική ιδιότης των γονέων υφίστατο μόνον, καθ΄ ον χρόνον συντρέχουν οι προϋποθέσεις του χαρακτηρισμού της οικογενείας ως πολυτέκνου». Συνεπώς η εξυπηρέτηση του ατομικού συμφέροντος των πολυτέκνων αποτελεί εξυπηρέτηση του γενικωτέρου δημόσιου συμφέροντος, πρό του οποίου και αυτή η αρχή της ισότητος των Ελλήνων απέναντι στο νόμο υποχωρεί (ΣτΕ 2773/91, 2781/1991, 4062-4070/90). Υπό τα δεδομένα αυτά είναι νόμω επιβεβλημένη η μετεγγραφή φοιτητή πολύτεκνης οικογένειας ακόμη και εάν έχει υπερβεί το 18ο έτος της ηλικίας του ( Άλλωστε οι φοιτητές σ΄ αυτή συνήθως την ηλικία εισέρχονται στο Πανεπιστήμιο και κατά το χρόνο της αιτούμενης μετεγγραφής έχουν υπερβεί το 18ον έτος), αφού η πολυτεκνική ιδότητα των γονέων διατηρείται διά βίου, έστω και εάν απωλεσθεί η πολυτεκνική ιδιότητα της οικογενείας. Η άποψη αυτή ενισχύεται και από τα πρακτικά της Βουλής, κατά τη συζήτηση της επίμαχης διάταξης. Σε ερώτηση βουλευτή εάν χάνουν την ιδιότητα του πολύτεκνου τα υπόλοιπα τέκνα, όταν ένα από αυτά ενηλικιωθεί, ο αρμόδιος Υπουργός απάντησε αρνητικά. Άλλωστε οι διατάξεις περί προστασίας των πολυτέκνων αποβλέπουσες στις κρατούσες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες και τα αρνητικά δημογραφικά δεδομένα, δέον να τύχουν της ευρύτερης δυνατής ερμηνείας, εν όψει των λόγων θεσπίσεως τους και των σκοπών που εξυπηρετούν..».
Άλλωστε ουδαμού στην ένδικο αίτηση γίνεται λόγος ή παρέχεται έστω και κάποιος δικαιολογητικός λόγος, για την απαγόρευση στους πολυτέκνους και τα τέκνα πολυτέκνων του δικαιώματος της μετεγγραφής (μεταφορά θέσης), που ίσχυε από του έτους 1979 και θεσπίσθηκε με το άρθρο 3 του Ν. 860/1979, ώστε να δικαιολογείται υποβάθμιση της μέχρι σήμερα παρεχομένης ειδικής φροντίδας υπέρ των πολυτέκνων, και ο οποίος μάλιστα ιδιαίτερος αποχρών λόγος να εξυπηρετεί και υπέρτερον δημόσιον συμφέρον και μάλιστα υπερτέρου εκείνου της αντιμετωπίσεως του οξυτάτου δημογραφικού προβλήματος.
Όταν μάλιστα την τριετία 2011-2012-2013 οι γεννήσεις (300.933) στην Ελλάδα ήσαν κατά 38.628 λιγότερες από τους θανάτους(339.561)!!! (βλ. Δελτίο ΕΛΣΤΑΤ 30-9-2014) και για πρώτη φορά από το 1921 οι γεννήσεις κατήλθαν το 2013 κάτω από το όριο των 100.000 και ήσαν μόλις 94.134, από τις οποίες μόνον 80.940 ήσαν γεννήσεις από Ελληνίδες, οι λοιπές ήσαν από αλλοδαπές, οι δε θάνατοι ανήλθαν το ίδιο έτος σε 111.794, δηλ. υπεροχή θανάτων κατά 17.660!!!
Έχει δε κριθεί από το ΣτΕ με πληθώρα αποφάσεων του και μάλιστα για την καθ΄ υπέρβαση εισαγωγή τέκνων πολυτέκνων στις στρατιωτικές σχολές με τις διατάξεις του Ν.Δ. 582/1970, ότι δεν αντίκειται στην αρχή της ισότητος, διότι δικαιολογείται από λόγους δημοσίου συμφέροντος, δηλαδή προς αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας, εν όψει και της διατάξεως του άρθρου 21 παρ. 2 του Συντάγματος (βλ. ενδεικτικώς 1972/1994, 2886/1995, 2778/1991, 2771/1991, 4062/1990, 2860/1993 κλπ.) και συνεπώς ουδεμία παράβαση του άρθρου 16 του Συντάγματος υπάρχει στην προκειμένη περίπτωση με την μεταφορά θέσης (μετεγγραφή) ολίγων τέκνων πολυτέκνων στις δύο πρώτες εκ των αιτούντων σχολές, όταν μάλιστα έχουν επιτύχει με τις πανελλήνιες εξετάσεις, με αμιγώς ακαδημαϊκά κριτήρια, σε αντίστοιχες και απολύτως ισότιμες σχολές με τις δύο πρώτες εκ των αιτούντων.
Πέραν των ανωτέρω, ουδεμία απολύτως δυσλειτουργία επιφέρει η μετεγγραφή (μεταφορά θέσης) των μόλις δεκαπέντε (15) τέκνων πολυτέκνων από τους 99, που υπέβαλαν αίτηση μεταφοράς για την πρώτη των αιτούντων (Αρχιτεκτόνων Μηχανικών ΕΜΠ) και των πέντε (5) από τους 47, που υπέβαλαν αίτηση μεταφοράς για τη δεύτερη των αιτούντων (αρχιτεκτονική ΑΠΘ), όπως αβασίμως υποστηρίζουν οι αιτούντες με τα όσα διαλαμβάνουν στον τρίτο λόγο της ενδίκου αιτήσεως τους, όταν μάλιστα το σύνολο των απευθείας εισαχθέντων ανέρχεται στους 208 και 168 αντιστοίχως, πλέον των εισαχθησομένων με τις κατατακτήριες, αριθμούς απευθείας εισαγομένων που απεδέχθησαν οι αιτούντες κατά τα προεκτεθέντα.
Ακόμη οι αιτούντες αποσιωπούν σκοπίμως και εκ προθέσεως να παραθέσουν στην ένδικο αίτηση τους στοιχεία από τα οποία να προκύπτει ο αριθμός των σπουδαστών που είχαν φοιτήσει όλα τα προηγούμενα έτη στο πρώτο έτος των δύο αιτούντων και ποιός ήταν ο αριθμός των πολυτέκνων και των τέκνων πολυτέκνων που είχαν λάβει μετεγγραφή ή είχαν εισαχθεί με τις ειδικές κατηγορίες, ώστε να δύναται να υπάρξει σύγκριση εάν εφέτος και μόνον δεν θα υπάρξει «ένα απλώς ανεκτό όριο επίπεδο ποιότητας σπουδών», όπως αναγράφουν στον τρίτο λόγο της αιτήσεως τους (βλ. σελ. 34).
Ούτε άλλωστε στην ένδικη αίτηση τους εξηγούν για ποιους λόγους δεν προσέβαλαν την υπουργική απόφαση που καθόρισε τον αριθμό των εισακτέων για κάθε μία από τις δύο πρώτες σχολές, όταν μάλιστα ο αριθμός αυτών ήταν διπλάσιος και τριπλάσιος από τον αριθμό που εζήτησαν οι ίδιοι, κατά τους αβάσιμους βεβαίως ισχυρισμούς τους.
Από τα παραπάνω και όλα τα λοιπά, που αναφέρομε στην παραπάνω προσφυγή μας αποδεικνύεται σε ό,τι αφορά τους πολυτέκνους και τα τέκνα των πολυτέκνων ότι η παραπάνω απόφαση παραβίασε βαναύσως και προκλητικώς το άρθρο 21 παρ. 2 του Συντάγματος και αγνόησε εξίσου προκλητικώς όλα όσα το ίδιο είχε αποφανθεί για τις περιπτώσεις των πολυτέκνων και των τέκνων τους.
- V -
Είναι γνωστό ότι το ομόφωνο πόρισμα της Βουλής των Ελλήνων (Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ, ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΔΗΛ. ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΚΚΕ) τον Φεβρουάριο του 1993 ( δηλ. πριν από 22 χρόνια) είχε επισημάνει τα εξής: «..Στη χώρα μας, στην οποία σήμερα η γεννητικότητα είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη, το δημογραφικό πρόβλημα παίρνει τεράστιες εθνικές διαστάσεις, που μπορεί να απειλήσουν την εθνική μας ανεξαρτησία και εδαφική ακεραιότητα..εθνικούς κινδύνους..θα αντιμετωπίσει πολύ έντονα στο αμέσως προσεχές μέλλον η χώρα μας, αν δεν αλλάξουν οι δημογραφικοί δείκτες..».
Η κατάσταση το 2014 ήταν ακόμη χειρότερη με τους θανάτους (114.231) να υπερέχουν των γεννήσεων (93.452) κατά 20.779. Το δε έτος 2015 (από 1/1/2015 έως 24/4/2015, ούτε καν τέσσερις μήνες) οι θάνατοι ήσαν 43.060 και οι γεννήσεις μόλις 27.209. Στο διάστημα αυτό, οι θάνατοι υπερέχουν των γεννήσεων κατά 15.851!!! Τέτοιο πράγμα δεν έχει ξανασυμβεί. Ο καθένας αντιλαμβάνεται σε ποιο κατήφορο βρίσκονται οι γεννήσεις το 2015. Τείνουν να εξαφανισθούν από την Ελλάδα.
Η προκάτοχος σας Κυβέρνηση εξαφάνισε σχεδόν κάθε κίνητρο, που θα μπορούσε ν΄ ανακόψει τον κατήφορο, αφού έλαβε σειρά μέτρων κατά των πολυτέκνων, που δεν έχει προηγούμενο, όπως το είχε επισημάνει και ο κ. Πρωθυπουργός στην συνάντηση που είχε την προεκλογική περίοδο, παρουσία και των σημερινών υπουργών κ.κ. Λαφαζάνη και Στρατούλη, με την ηγεσία της Ανωτάτης Συνομοσπονδίας Πολυτέκνων Ελλάδος.
Με αυτά τα δεδομένα θεωρούμε ότι το υπουργείο Πολιτισμού Παιδείας και Θρησκευμάτων και η νέα Κυβέρνηση είναι σε θέση να λάβει μέτρα, τα οποία να δώσουν το στίγμα ότι δίνει νέο όραμα στα νέα ζευγάρια για την απόκτηση παιδιών.
Έτσι επιβάλλεται εν όψει της δημογραφικής κατάρρευσης, που απειλεί την Ελλάδα, να ληφθεί ειδική μέριμνα για τις πολύτεκνες οικογένειες, σύμφωνα και με την Συνταγματική επιταγή του άρθρου 21 παρ. 2 του Συντάγματος, ν΄ αγνοήσει για όλους τους παραπάνω λόγους την παραπάνω απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας και να δοθεί τέλος στην ταλαιπωρία των πολυτέκνων και των τέκνων τους με την δυνατότητα να σπουδάζουν, χωρίς τις συνεχείς αλλαγές και τις ταλαιπωρίες που υφίστανται μέχρι σήμερα.
Να φέρετε προς ψήφιση την ακόλουθη διάταξη:
«Πολύτεκνοι και τέκνα πολυτέκνων, που επέτυχαν ή φοιτούν σε Σχολές ή Τμήματα ΑΕΙ ή ΤΕΙ, μεταγράφονται στην αντίστοιχη Σχολή ή Τμήμα ΑΕΙ ή ΤΕΙ που είναι πλησιέστερη στον τόπο της κατοικίας τους ή εκεί όπου φοιτά ο (η) αδελφός (η) τους και στο αντίστοιχο έτος».
Με αυτό τον τρόπο θα τεθεί τέλος στα όσα υφίστανται τα τελευταία χρόνια οι πολύτεκνοι και τα τέκνα τους.
- VΙ -
Τέλος θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η ΑΣΠΕ θα καταφύγει στο Ευρωπαϊκό δικαστήριο του Στρασβούργου ζητώντας την ακύρωση της παραπάνω αποφάσεως του ΣτΕ και είναι βεβαία η ευδοκίμηση της προσφυγής μας, όταν η απόφαση του ΣτΕ αγνόησε όλα όσα είχε η ΑΣΠΕ προβάλλει κατά την δίκη.
Σημειώνουμε ότι στην προκειμένη περίπτωση έχουν παραβιασθεί διατάξεις της ΕΣΔΑ και ειδικότερα τα άρθρα 6 παρ. 1, 8, 13, 14 και 17 σε συνδυασμό με το άρθρο 2 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου. Συνεπώς συντρέχουν σοβαρότατες προϋποθέσεις να γίνει δεκτή η προσφυγή μας, οπότε πέραν της καταδίκης που θα υποστεί η Ελλάδα με ενδεχόμενο σοβαρών αποζημιώσεων για τους προσφεύγοντες, συντρέχει και η περίπτωση να επανεξετασθεί η υπόθεση, καθόσον με το άρθρο 23 του Ν. 3990/2010, εφόσον γίνει δεκτή η προσφυγή μας, εντός ενενήντα ημερών δικαιούμαστε να επαναφέρουμε την υπόθεση ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας, το οποίο υποχρεούται να επανεξετάσει την υπόθεση υπό το πρίσμα των παραδοχών του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου του Στρασβούργου, οπότε θα έχουμε μια ακυρωτική απόφαση σε ευρωπαϊκό επίπεδο και μια πανηγυρική επανεξέταση της υπόθεσης σε νέα βάση, δηλαδή στη βάση της προστασίας των δικαιωμάτων των πολυτέκνων οικογενειών που πλήττονται από τη σχετική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ενόψει των παραπάνω, γεννάται θέμα της μη άμεσης εφαρμογής της εν θέματι απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας, καθόσον η προσδοκία επιτυχίας είναι σφόδρα ισχυρή και θα υπάρξουν ανατροπές σε οικογενειακές καταστάσεις και εκπαιδευτικά ιδρύματα, αλλά και στη σπουδάζουσα και φοιτητιώσα νεολαία μας σε βαθμό που θα προκαλέσει δυσχερώς επανορθώσιμες βλάβες επί εννόμων αγαθών και δικαιωμάτων που αφορούν στην πρόσβαση στην παιδεία, στην ανάπτυξη της προσωπικότητας και στην εν γένει συντήρηση των οικογενειών και μάλιστα των πολυτέκνων.
Με την βεβαιότητα Κύριε Υπουργέ ότι θα υιοθετήσετε την παραπάνω πρόταση για τους πολυτέκνους και τα τέκνα των πολυτέκνων,
διατελούμε με εκτίμηση,
Ο Πρόεδρος Ο Γεν. Γραμματέας
Βασίλειος Θεοτοκάτος Εμμανουήλ Χρυσόγελος
