Ὁ ψηφισθεὶς νόμος 4172(2013 περὶ τῆς φορολογίας εἰσοδήματος, ὁ ὁποῖος οὐσιαστικῶς ἐπανέλαβε τὶς διατάξεις τοῦ νόμου 4110/2013, στέλνει στὴν κυριολεξία τοὺς πολυτέκνους στὸ ἰκρίωμα. Καταργεῖ καὶ τὰ ἐλάχιστα ἀφορολόγητα ποσὰ ποὺ ἴσχυαν γιὰ ὅσους εἶχαν προστατευόμενα τέκνα καὶ φορολογεῖ τοὺς πολυτέκνους, μὲ ὅσα προστατευόμενα τέκνα καὶ ἐὰν ἔχουν (4,5,7,10,13 κ.λπ.), ὅπως ἀκριβῶς τοὺς ἀγάμους!!! Εὐνοεῖ σκανδαλωδῶς τοὺς ἀγάμους καὶ ἔχει στὸ στόχαστρο τοὺς οἰκογενειάρχες, καὶ ἰδίως τοὺς πολυτέκνους, μὲ σκοπὸ ν’ ἀποτρέψει τοὺς νέους ν’ ἀποκτήσουν παιδιά! Πρόκειται περὶ τῆς ἐφαρμογῆς μίας ἄκρως ἀντιπολυτεκνικῆς, ἀντιοικογενειακῆς καὶ ἀντιδημογραφικῆς πολιτικῆς, τὴν ὁποία ἐνσυνειδήτως ἐφαρμόζει ἡ Κυβέρνηση ποὺ πλήττει ἀνελέητα τοὺς πολυτέκνους καὶ τοὺς τιμωρεῖ γιὰ ὅσα περισσότερα παιδιὰ ἔχουν.
Ἡ καρατόμηση τῶν πολυτέκνων καὶ μάλιστα ὅσων ἔχουν μεγαλύτερο ἀριθμὸ προστατευομένων τέκνων θὰ γίνει ἀντιληπτὴ τὸ ἑπόμενο ἔτος, 2014, ἀφοῦ τότε θὰ ὑποβληθεῖ ἡ φορολογικὴ δήλωση γιὰ τὰ εἰσοδήματα τοῦ ἔτους 2013 καὶ θὰ φορολογηθοῦν βάσει τῶν διατάξεων τοῦ Ν. 4172/2013 μὲ τὴν κατάργηση τοῦ ἀφορολογήτου τῶν τέκνων. Δεῖτε τί θὰ συμβεῖ μὲ τοὺς πολυ-τέκνους τὸ 2014:
α) Πολύτεκνος μὲ 4 ἀνήλικα τέκνα γιὰ εἰσόδημα 26.000 εὐρώ, ἐφέτος θὰ πληρώσει φόρο 2.680 εὐρώ, ἐνῷ τὸ ἔτος 2014 γιὰ τὸ ἴδιο εἰσόδημα θὰ πληρώσει 4.220 εὐρώ, δηλ. 1.540 εὐρὼ ἐπὶ πλέον, σὺν 520 εὐρὼ γιὰ εἰσφορὰ ἀλληλεγύης (2%) ἴσον 4.740!
β) Πολύτεκνος μὲ 5 ἀνήλικα τέκνα γιὰ τὸ ἴδιο εἰσόδημα, ἐφέτος θὰ πληρώσει φόρο 2.000 εὐρώ, ἐνῷ τὸ ἔτος 2014 γιὰ τὸ ἴδιο εἰσόδημα θὰ πληρώσει 4.220 εὐρώ, δηλ. 2.220 εὐρὼ ἐπὶ πλέον, σὺν 520 εὐρὼ γιὰ εἰσφορὰ ἀλληλεγύης (2%) ἴσον 4.740!
γ) Πολύτεκνος μὲ 7 ἀνήλικα τέκνα
γιὰ τὸ ἴδιο εἰσόδημα, ἐφέτος θὰ πληρώσει φόρο 1.500 εὐρώ, ἐνῷ τὸ ἔτος 2014
γιὰ τὸ ἴδιο εἰσόδημα θὰ πληρώσει 4.220 εὐρώ, δηλ. 2.720 εὐρὼ ἐπὶ πλέον, σὺν 520 εὐρὼ γιὰ εἰσφορὰ ἀλληλεγύης (2%) ἴσον 4.740!
δ) Πολύτεκνος μὲ 8 ἀνήλικα τέκνα γιὰ εἰσόδημα 27.000 εὐρώ, ἐφέτος δὲν θὰ πληρώσει φόρο, ἐνῷ τὸ ἔτος 2014 γιὰ τὸ ἴδιο εἰσόδημα θὰ πληρώσει 4.640 εὐρώ, δηλ. 4.640 εὐρὼ ἐπὶ πλέον, σὺν 540 εὐρὼ γιὰ εἰσφορὰ ἀλληλεγύης (2%)ἴσον 5.180!
ε) Πολύτεκνος μὲ 9 ἀνήλικα τέκνα γιὰ εἰσόδημα 30.000 εὐρώ, ἐφέτος δὲν θὰ πληρώσει φόρο, ἐνῷ τὸ ἔτος 2014 γιὰ τὸ ἴδιο εἰσόδημα θὰ πληρώσει 6.200 εὐρώ, δηλ. 6.200 εὐρὼ ἐπὶ πλέον, σὺν 600 εὐρὼ γιὰ εἰσφορὰ ἀλληλεγύης (2%) ἴσον 6.820! Χωρὶς νὰ ὑπολογίζεται τὸ χαράτσι τῆς Δ.Ε.Η. καὶ οἱ φόροι ἐπὶ τῶν ἀκινήτων.
Αὐτὸ εἶναι τὸ «δίκαιο φορολογικὸ σύστημα», ποὺ ἐπαγγέλονται οἱ ἀναλαβόντες τὸν ρόλο τοῦ Ἡρώδη νέοι σφαγεῖς τῶν πολυτέκνων!
Βέβαια θὰ μεθοδεύσουν, ἐφ’ ὅσον θὰ εὑρίσκονται στὴν ἐξουσία, ὥστε οἱ φορολογικὲς δηλώσεις τὸ 2014 νὰ ὑποβληθοῦν μετὰ τὶς εὐρωεκλογές, δηλ. μετὰ
τὸν Μάϊο, γιὰ νὰ μὴν ἀντιληφθοῦν οἱ πολύτεκνοι τὴν σφαγή τους!
Τέτοιου εἴδους φορολογικὴ πολιτικὴ μὲ τέτοιο ἀντιοικογενειακό, ἀντιδημογραφικὸ καὶ ἀντιπολυτεκνικὸ χαρακτῆρα οὐδέποτε εἶχε ὑπάρξει. Γίνονται αὐτὰ σὲ μιὰ χώρα, ἡ ὁποία καταρρέει δημογραφικῶς, ἀφοῦ οἱ ἄνω τῶν 65 ἐτῶν ὑπερβαίνουν τὸ 20% τοῦ πληθυσμοῦ, οἱ θάνατοι ὑπερβαίνουν τὶς γεννήσεις: τὸ 2011 θάνατοι 110.729, γεννήσεις μόλις 106.777 καὶ γιὰ τὸ 2012 ὑπολογίζεται ὅτι οἱ θάνατοι θὰ ὑπερβαίνουν τὶς γεννήσεις κατὰ 10.000 ἕως 15.000. Μὲ τέτοιου εἴδους φορολογικὴ πολιτικὴ ἐναντίον ὅσων ἔχουν παιδιὰ «ποιός θὰ ἔχει τὴν ἀποκοτιὰ νὰ γίνει πολύτεκνος;», ὅπως ἀναρωτιέται ὁ ἔγκριτος δημοσιο-γράφος κ. Σώτ. Ξενάκης (Παραπολιτικὰ 9-3-2013) καὶ ποιός θὰ ἀποτρέψει αὐτὸ τὸ «δημογραφικὸ ἔγκλημα σὲ ἐξέλιξη;», ὅπως ἐπεσήμανε μὲ ἄρθρο τοῦ ὁ ἐκ τῶν κορυφαίων δημοσιογράφων κ. Γιάννης Μαρῖνος (Βῆμα 9-12-2012);
Εἶναι χαρακτηριστικὸ γιὰ τὸ ποὺ ὁδηγεῖται ἡ Ἑλλὰς τὸ γεγονὸς ὅτι τὸ 1971 μὲ πληθυσμὸ 8.784.732 κατοίκους, τὰ παιδιὰ (ἡλικίας ἕως 14 ἐτῶν) ὑπερτεροῦσαν τῶν ἡλκιωμένων (ἄνω τῶν 65 ἐτῶν) κατὰ 1.286.846, ἐνῷ σήμερα ὑπερτεροῦν οἱ ἡλικιωμένοι τῶν παιδιῶν κατὰ 518.027!
Ἂς δοῦμε, ὅμως, ποιά ἦταν ἡ φορολο-γικὴ πολιτικὴ τότε.
Τὸ 1971 μὲ τὰ ἐπίσημα στοιχεῖα τῆς Ἐθνικῆς Στατιστικῆς Ὑπηρεσίας εἴχαμε 141.126 γεννήσεις, ἐνῷ οἱ θάνατοι ἦσαν μόλις 73.819, δηλ. οἱ γεννήσεις ἦσαν διπλάσιες ἀπὸ τοὺς θανάτους. Τὴν ἐποχὴ ἐκείνη ὁ μισθὸς ἑνὸς ἰδιωτικοῦ ὑπαλλήλου μὲ 11 χρόνια ὑπηρεσίας ἦσαν 3.510 δραχμὲς καὶ μὲ 20 χρόνια 4.320 (Υ.Α. 49013/3013 τῆς 7 (7-9-1971). Στὰ ἴδια ἐπίπεδα ἦσαν καὶ οἱ μισθοὶ τῶν δημοσίων ὑπαλλήλων, ἀφοῦ ὁ μισθὸς ἑνὸς ὑπαλλήλου μὲ τὸν 6ο βαθμὸ (οἱ βαθμοὶ τότε ἄρχιζαν ἀπὸ τὸν 13ο καὶ ἔφθαναν μέχρι τὸν ἀνώτατο ποὺ ἦταν ὁ 1ος) ἦταν 3.500 δραχμὲς καὶ μὲ τὸν 5ο βαθμὸ 4.000 δραχμές, μὲ τὸν 2ο βαθμὸ 6.000 δραχμὲς καὶ μὲ τὸν 1ο βαθμὸ 10.000 δραχμὲς (Α.Ν. 274(1968).
Τότε μὲ τὸ Ν.Δ. 1077(1971, ποὺ ἀνεφέρετο στὴ φορολογία εἰσοδήματος, ἐθεσπίζοντο μεγάλες ἐκπτώσεις ἰδίως γι΄ αὐτούς, οἱ ὁποῖοι εἶχαν πάνω ἀπὸ τέσσερα τέκνα. Μὲ τὸ ἄρθρο 1 τοῦ ἐν λόγῳ Ν.Δ. καθορίζετο ὅτι τὸ εἰσόδημα ἀπὸ μισθωτὲς ὑπηρεσίες, γιὰ τὸν καθορισμὸ τοῦ φόρου εἰσοδήματος, ἐμειώνετο κατὰ 30%, μὲ ἀνώτατο ὅριο 25.000 δραχμὲς καὶ τὸ ἐξ ἐλευθερίων ἐπαγγελμάτων κατὰ 25%, μὲ ἀνώτατο ὅριο 12.500 δραχμές. Στὴ συνέχεια μὲ τὸ ἄρθρο 4 ὁρίζε-το ὅτι: «Ἐκ τοῦ συνολικοῦ εἰσοδήματος τοῦ φορολογουμένου ἐκπίπτεται ἐπίσης ποσὸν δέκα πέντε χιλιάδων (15.000) δραχμῶν διὰ τὴν σύζυγον, διὰ δὲ τὰ τέκνα ποσὸν 7.000 δραχμῶν διὰ τὸ πρῶτον, 10.000 δραχμῶν διὰ τὸ δεύτερον, 20.000 δραχμῶν διὰ τὸ τρίτον, 30.000 δραχμῶν δι΄ ἕκαστον πέραν τοῦ τρίτου».
Ἀκολούθως μὲ τὸ ἄρθρο 5 ὁρίζετο ὅτι τὸ εἰσόδημα ποὺ ἀπέμενε μετὰ ἀπὸ τὶς παραπάνω ἐκπτώσεις ἐφορολογεῖτο μὲ τὴν ἀκόλουθο κλίμακα: γιὰ τὶς 5.000 δραχμὲς φόρος 100 δραχμές, γιὰ τὶς 10.000 φόρος 250, γιὰ τὶς 15.000 φόρος 450, γιὰ τὶς 20.000 φόρος 700, γιὰ τὶς 30.000 φόρος 1.300, γιὰ τὶς 40.000 φόρος 2.000, γιὰ τὶς 50.000 φόρος 2.800 δραχμὲς κ.λπ. Ἔτσι ἕνας πολύτεκνος μὲ 4 παιδιὰ ἀπὸ τὸ εἰσόδημά του ἐξέπιπτε συνολικῶς 82.000 δραχμὲς (15.000 σὺν 7.000 σὺν 10.000 σὺν 20.000 σὺν 30.000) καὶ ἐπὶ πλέον 30%, μὲ ἀνώτατο ὅριο 25.000 δραχμὲς ἐκ τοῦ συνολικοῦ εἰσοδήματός του ἀπὸ μισθωτὲς ὑπηρεσίες ἢ 25% ἐκ τοῦ ἐξ ἐλευθερίων ἐπαγγελμάτων, μὲ ἀνώτατο ὅριο 12.500 δραχμές. Δηλ. καὶ ἐὰν ἀκόμη εἶχε τὸν 2ο βαθμὸ τοῦ δημοσίου ὑπαλλήλου μὲ 6.000 δραχμὲς μηνιαῖο μισθό, δηλ. ἐτησίως Χ 14 ἴσον 84.000 δραχμές, ὁ πολύτεκνος μὲ τέσσερα τέκνα οὐδεμία ἀπολύτως δραχμὴ θὰ ἐπλήρωνε ὡς φόρο εἰσοδήματος. Ἀκόμη καὶ μὲ ἐτήσιο εἰσόδημα 100.000 δραχμῶν οὐδεμία δραχμὴ θὰ ἐπλήρωνε γιὰ φόρο εἰσοδήματος, ἀφοῦ θὰ ἐξέπιπτε συνολικῶς 107.000 δραχμὲς (25.000 τὸ 30% σὺν 82.000). Εἶναι χαρακτηριστικὸ ἀκόμη ὅτι ἀπηλλάσοντο τοῦ φόρου καὶ οἱ τόκοι τῶν καταθέσεων, ἀπὸ δὲ τὸ ἀκαθάριστον εἰσόδημα ἐκ γεωργικῶν ἐπιχειρήσεων ἀπηλλάσσετο τοῦ φόρου ποσὸν 50.000 δραχμῶν ἐτησίως. Εἰδικῶς γιὰ τοὺς ἀσχολουμένους προσωπικῶς ἢ διὰ τῶν μελῶν τῆς οἰκο-γενείας τους κατὰ κύριον ἐπάγγελμα μὲ τὶς γεωργικὲς ἐπιχειρήσεις τὸ ἀπαλ-λασσόμενο ποσὸ τοῦ φόρου ἀνήρχετο σὲ 140.000 δραχμές! Δηλ. τότε ἕνας πολύ-τεκνος ἀγρότης μὲ 4 τέκνα γιὰ εἰσόδημα 232.000 δὲν πλήρωνε φόρο εἰσοδήματος! Σύγκριση μὲ τὸ σήμερα δὲν ὑπάρχει. Ἡ ὕπαιθρος χώρα ἐρημώνει καὶ στὶς ἀγρο-τικὲς περιοχὲς οἱ θάνατοι εἶναι διπλάσιοι ἀπὸ τὶς γεννήσεις.
Τὴν Κυριακή του Πάσχα δημοσιεύθηκε ἔρευνα τῆς Κάπα Researcx γιὰ λογαριασμὸ τῆς ἐφημερίδος «Τὸ Βῆμα τῆς Κυριακῆς», στὴν ὁποία, κατὰ τὸ δημοσίευμα, «Ἡ οἰκογένεια, σύμφωνα μὲ τὰ στοιχεῖα τῆς ἔρευνας, εἶναι ὁ μοναδικὸς θεσμὸς στὸν ὁποῖο στρέφονται οἱ Ἕλληνες ὅταν ἀντιμετωπίζουν κάποιο σοβαρὸ πρόβλημα καὶ χρειάζονται βοήθεια σὲ ποσοστὸ 72,2%». Κατὰ τὴν ἔρευνα: «Οἰκογένεια σημαίνει: ὑποστήριξη καὶ ἀλληλεγγύη γιὰ τὸ 75,3% τῶν ἐρωτωμένων, ἀγάπη (66,1%), εὐτυχία (42,6%) καὶ ἀσφάλεια (42,3%)».
Φαίνεται ὅτι ὕστερα ἀπὸ τέσσερες σχεδὸν δεκαετίες, κατὰ τὶς ὁποῖες ὁ θεσμὸς τῆς οἰκογένειας ἐδέχετο τὰ πυρὰ ὅλων ἐκείνων, ποὺ παριστάνουν τοὺς δῆθεν προοδευτικούς, οἱ Ἕλληνες ξα-ναγυρίζουμε, τὴν ὥρα τῆς οἰκονομικῆς κρίσεως, στὶς ρίζες μας, στὴν οἰκογένεια. Τὸ ἐρώτημα, ὅμως, ποὺ τίθεται ἀμείλικτο εἶναι: πόσο ἀκόμη θὰ ἀντέξει ἡ Ἑλληνικὴ Οἰκογένεια; Παλαιότερα τὶς δυσκολίες καὶ μάλιστα τὶς οἰκονομικὲς τὶς διεμοιράζοντο οἱ γονεῖς, τὰ παιδιά, οἱ θεῖοι, οἱ θεῖες, τὰ ἐξαδέλφια. Ὑπῆρχε ἕνας κόσμος ὁλόκληρος τῆς στενότερης καὶ εὐρύτερης οἰκογένειας, ποὺ πρόσφερε τὴ βοήθειά του, ὅταν κάποιος βρισκόταν σὲ δύσκολη θέση. Σήμερα, ὅμως, ὁ κόσμος αὐτὸς ἔχει σμικρύνει, ἀφοῦ τὰ παιδιὰ εἶναι εἶδος ὑπὸ ἐξαφάνιση, ὅπως καὶ τὰ ἐξαδέλφια. Σὲ λίγα χρόνια ἀκόμη ἡ κατάσταση θὰ λάβει δραματικὲς διαστάσεις, δεδομένου ὅτι θὰ κυριαρχοῦν τὰ μοναχοπαίδια, ἀφοῦ οἱ ἑλληνικὲς οἰκογένειες μένουν στὸ ἕνα παιδὶ καὶ ὁ δείκτης γεννητικότητος, γιὰ τὶς Ἑλληνίδες εἶναι κάτω της μονάδος. Μέσα σ΄ αὐτὴ τὴν κατάσταση μὲ ποιούς θὰ μοιρασθοῦν τὰ μοναχοπαίδια τὶς δυσκολίες καὶ μάλιστα τὶς οἰκονομικές; Μοιραίως μόνα τους, ἀφοῦ δὲν θὰ ὑπάρ-χουν ἀδέλφια. Μοῦ ἔλεγε ἕνας φίλος δημόσιος ὑπάλληλος, ὁ ὁποῖος εἶχε τρία παιδιά: «Πρόεδρε, ξέρεις γιατί ἔκανα καὶ τὸ τρίτο παιδί»; Γιατί τὸν ρώτησα: καὶ ἡ ἀπάντησή του: «Ἤθελα, ὅταν μεγα-λώσουν καὶ δημιουργήσουν οἰκογένει-ες, νὰ ἔχουν νὰ λένε ὅτι ἔχουν νὰ πᾶνε σὲ κάποιον ἀδελφό τους»!. Δεῖγμα τῆς ἀλληλεγγύης, τῆς ἀγάπης, τῆς εὐτυχίας καὶ τῆς ἀγάπης ποὺ ἔδειξε καὶ ἡ ἔρευνα.
Μέσα σ΄ αὐτὴν τὴν οἰκονομικὴ κρί-ση ἡ Κυβέρνηση ἀντὶ νὰ θωρακίζει τὴν οἰκογένεια, τὸ κύτταρο αὐτὸ τῆς κοινωνίας, πράττει τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετο. Μὲ τὰ φορολογικὰ νομοσχέδια τοῦ ὑπουργείου Οἰκονομικῶν εὐνοεῖ σκανδα-λωδῶς τοὺς ἀγάμους καὶ τοὺς ἀτέκνους καὶ πλήττει ἀνελέτητα τὶς οἰκογένειες μὲ τὰ παιδιὰ καὶ μάλιστα τὶς πολύτεκνες οἰκογένειες, φορολογῶντας αὐτὲς ἀγρίως, θεωρῶντας ὅτι τὰ παιδιὰ ἀποτελοῦν τεκμήριο πλουτισμοῦ. Τὸ μόνο, ποὺ δὲν ἔχει πράξει, εἶναι ἡ ἐπιβολὴ εἰδικοῦ φόρου γιὰ τὰ παιδιὰ σὲ ὅσους εἶναι πολύτεκνοι καὶ ὅσους βέβαια ἔχουν τρία παιδιά! Ὅλα αὐτὰ γίνονται ὅταν ὁ ἐφιάλτης τῆς ὑπογεννητικότητας ὁδηγεῖ τὸν Ἑλληνισμὸ στὸ τέλος τῆς ἱστορίας του καὶ ἡ Ἑλλὰς ἀπὸ πλευρᾶς γεννήσεων εὑρί-σκεται στὴν 199η θέση ἐπὶ συνόλου 220 χωρῶν (Καθημερινὴ 7-3-2013). Εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπιβιώσει μία χώρα ὅταν ὁ δείκτης γονιμότητος εἶναι κάτω ἀπὸ τὸ ἕνα καὶ γιὰ τὴν ὁμαλὴ ἀναπαραγωγὴ ἑνὸς Ἔθνους πρέπει νὰ εἶναι πάνω ἀπὸ 2,1 καὶ ὅταν τὰ παιδιὰ ἡλικίας μέχρι 14 ἐτῶν δὲν ὑπερβαίνουν τὸ 14%; Συγχρόνως δὲ συντελεῖται μία πληθυσμιακὴ ἀλλοίωση τῆς συνθέσεως τοῦ πληθυ-σμοῦ, μὲ τὴν ἀνεξέλεγκτη εἴσοδο χιλιά-δων λαθρομεταναστῶν, ἡ ὁποία συνεχίζεται χωρὶς ἀνάσχεση καὶ οὐδεὶς γνωρί-ζει πόσοι εἶναι ὅλοι αὐτοί, ποὺ διαμένουν στὴν Ἑλλάδα. Ὅλα αὐτὰ βέβαια ἀφήνουν ἀδιαφόρους τοὺς κυβερνῶντας, ποὺ προσπαθοῦν νὰ βολέψουν τὸ σήμερα καὶ τὸ αὔριο τὸ ἀφήνουν γιὰ ὅσους ἐπιζήσουν καὶ οἱ ὁποῖοι θ΄ ἀποτελοῦν πλέον μία μειοψηφία καὶ μάλιστα γερόντων. Φαίνεται ὅτι ἡ ρήση τοῦ κ. πρωθυπουργοῦ: «δὲν βλέπετε ὅτι ἡ Ἑλλάδα δὲν γεννάει ἀλλὰ γερνάει» ἔχει τεθεῖ στὸ περιθώριο.
Οὔτε μποροῦν νὰ ἐπικαλοῦνται τὴν «τρόικα», ὅτι δηλ. ζητεῖ τὴν κατάργηση τῶν ἀφορολογήτων ποσῶν γιὰ τὰ παιδιὰ (ἐὰν βεβαίως τὸ ζήτησε), διότι εἶχαν χρέος ν’ ἀντιτάξουν καὶ ν’ ἀπαντήσουν ὅτι οὐδαμοῦ στὴν Εὐρώπη φορολογεῖται ὁ ἔχων 4,5,6,7 κ.λπ., γιὰ τὸ ἴδιο εἰσόδημα, ὅπως ὁ ἄγαμος καὶ ὡς ἐκ τούτου δὲν μπο-ροῦν νὰ δεχθοῦν τέτοια μέτρα.
Μὲ τὴν θλιβερὴ αὐτὴ κατάσταση, ποὺ δὲν διαφαίνεται ἐλπίδα ἀνατροπῆς, ἀλήθεια σὲ ποιὰ οἰκογένεια θ΄ ἀναζητήσουμε στήριγμα; Στὴν οἰκογένεια μὲ τὰ ἀνύπαρκτα παιδιὰ ἢ στὴν οἰκογένεια μὲ τὰ μοναχοπαίδια;
Ἔτσι στὴν καταρρέουσα δημογρα-φικῶς Ἑλλάδα τὸ μόνο ποὺ ἐνδιαφέρει τοὺς ἰθύνοντες τοῦ ὑπουργείου Οἰκονομικῶν εἶναι νὰ ὑπογράψουν τὴν ληξιαρχικὴ πράξη θανάτου αὐτῆς τῆς χώρας, πρὶν ἀκόμη ἔλθει ἡ ὥρα της.
Εἶναι ἀδιανόητο ἐπὶ τῆς δικτατορίας οἱ πολύτεκνοι νὰ εἶχαν τὰ παραπάνω ἀφορολόγητα ποσὰ καὶ σήμερα ἐπὶ τῆς ὑποτιθεμένης δημοκρατίας οἱ πολύτε-κνοι νὰ καρατομοῦνται φορολογικῶς. Καὶ αὐτὴ λέγεται Κυβέρνηση ποὺ ὑποτίθεται, κατὰ τὶς δηλώσεις τους, ἀγωνίζεται γιὰ τὴν σωτηρία τῆς Πατρίδος! Ἔχει ἐκλείψει κάθε ἴχνος ἐντροπῆς. Ἀντιμετωπίζεται ὁ πολύτεκνος ὄχι ἁπλῶς ὡς ὁ ἄγαμος, ἀλλὰ πολὺ χειρότερα.
Ἡ μόνη ἐλπίδα εἶναι ἡ ἐπιστροφὴ στὶς ρίζες μας νὰ ξαναβροῦμε τὴν πίστη στὸν Θεό, νὰ γυρίσουμε στὴν οἰκογένεια καὶ στὶς ἀξίες μας καὶ ν΄ ἀνατρέψουμε αὐτὴ τὴν ἐφιαλτικὴ κατάσταση. Δὲν μᾶς ἔλειψε ἡ ἐλπίδα.
«Τὸ ἐπ’ ἐμοί, ἐν ὅσω ζῶ καὶ ἀναπνέω καὶ σωφρονῶ, δὲν θὰ παύσω πάντοτε νὰ ὑμνῶ μετὰ λατρείας τὸν Χριστό μου, νὰ περιγράφω μετ’ ἔρωτος τὴν φύσιν καὶ νὰ ζωγραφῶ μετὰ στοργῆς τὰ γνήσια ἑλληνικὰ ἤθη».
Ἀλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη
