"Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ". Ποιός όμως ορίζει την αγάπη και την αμαρτία; Τί είναι αγάπη; Τι είναι αμαρτία; Στα θέματα της Πίστεως και της Ζωής αλάθητος Νομοθέτης είναι ο Αληθινός και Ζωντανός Θεός. Οι άνθρωποι προσπάθησαν κατά καιρούς να οριοθετήσουν τις επιλογές τους χωρίς τον Θεό - κατά τα θελήματα των καρδιών τους και των παθών τους - και έφτασαν στην πολυθεϊα των ειδώλων, στην αλλοίωση της ζωής και στην καταστροφή των κοινωνιών τους. Ο απ. Παύλος ομιλεί και λέγει ότι εξαιτίας της πλάνης οι άνθρωποι κατάντησαν σε μία αφύσικη ζωή με τραγικά αποτελέσματα. Ειδωλολατρεία, ομοφυλοφιλία και θυσίες παιδιών στα πυρακτωμένα χέρια αγαλμάτων κ.α. είναι από τα λίγα στοιχεία της προχριστιανικής ζωής. Ο Χριστός και το Ευαγγέλιο ορίζουν την νέα χριστιανική ζωή και οι εντολές του Θεού μιλάνε για την αμαρτία και την αγάπη και όχι ο καθένας μας, όπως νομίζει ή θέλει...
"ΚΙ ΕΓΩ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΕΙΜΑΙ... ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΟ ΘΕΟ...ΠΗΓΑΙΝΩ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ...ΠΡΟΣΕΥΧΟΜΑΙ". Αυτός όμως ο λόγος χωράει πολύ νερό. Χριστιανός είναι αυτός που αγαπά τον Θεό και έχει και τηρεί τις εντολές Του. "Πίστις άνευ έργων νεκρά εστί". Άλλο είναι κάποιος να είναι αμαρτωλός και να μετανοεί, κι άλλο να κάνει την ιδιοτροπία του ιδεολογία, δικό του ευαγγέλιο και θρησκεία. Αυτός δεν είναι Χριστιανός, δεν πιστεύει, δηλ. δεν εμπιστεύεται και δεν υπακούει, αλλά αντινομοθετεί στον αιώνιο Νομοθέτη, δεν έχει τη διδαχή του Χριστού, στην ουσία απορρίπτει την θεϊκή ιδιότητα, αποστολή και διδασκαλία του Χριστού. Άρα δεν είναι Χριστιανός. Είναι δε πολύ κακό όχι μόνο να ακολουθεί κάποιος χριστιανός μια αφύσικη και αντιχριστιανική ζωή, να μη μετανοεί, να θέλει να τη μεταδώσει, επισημοποιήσει και δημοσιοποιήσει, αλλά και να συνευδοκεί και να προσυπογράφει και να ψηφίζει κάτι που δεν θέλει ο Θεός. Τί είδους χριστιανός είναι αυτός; Έστω κι αν είναι βαπτισμένος... κι αν φοράει σταυρούς και κομποσχοίνια...
"ΑΦΗΣΤΕ ΜΑΣ ΝΑ ΝΟΜΟΘΕΤΗΣΟΥΜΕ" λένε οι βουλευτές στην Εκκλησία μας και μη παρεμβαίνετε στο έργο μας. Ασφαλώς ελεύθεροι είναι οι βουλευτές μας στο έργο τους. Η Εκκλησία όμως είναι και δική τους Μητέρα. Οι περισσότεροι είναι βαπτισμένοι. Η Εκκλησία πρέπει να πεί το λόγο της αλήθειας στα παιδιά της. Δεν εκβιάζει, αλλά και δεν εφησυχάζει. Εφόσον οι νομοθετούντες δεν έχουν αποποιηθεί επίσημα την χριστιανική και ορθόδοξη ιδιότητα και τη σχέση τους με την Ορθοδοξία, η Εκκλησία πρέπει να μιλήσει σε όλους και να πεί ξεκάθαρα τι είναι και τι δεν είναι αμαρτία και αντίθετο με το θέλημα του Θεού. Η ευθύνη της είναι η ενημέρωση και η αναγγελία του θείου θελήματος και η γνωστοποίηση των ευθυνών των βουλευτών. Εξάλλου και αβάπτιστοι να ήταν οι βουλευτές μας πάλι η Εκκλησία έχει λόγο, διότι νομοθετούν για τον βαπτισμένο λαό της. Πρωτίστως όμως έχει ευθύνη να μιλήσει στο λαό της καθαρά και να πεί τι σημαίνει τι θέλει ο Θεός και τι ρίσκα έχει να ψηφίζει ο λαός αθέους και εκκλησιομάχους, είρωνες και απατεώνες, διότι μετά ασφαλώς θα περιμένει και ανάλογα νομοσχέδια...
"ΤΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΑΥΤΟ ΤΟΥ ΣΥΜΦΩΝΟΥ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ ΦΑΝΕΡΩΣΕ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΘΥΣΤΕΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ". Ούτε καθυστέρηση ούτε μαύρη αντίδραση είναι. Είναι πίστη και άποψη, η οποία στηρίζεται στο Ευαγγέλιο, στην Ιερή μας Παράδοση, στα συγγράμματα των Προφητών , των Αποστόλων και των Πατέρων της Εκκλησίας μας. Στην επιστήμη, στη λογική και στην ανατομία του σώματος. Τι είναι προοδευτικό και τι όχι φαίνεται και θα φανεί από το αποτέλεσμα. "Η αμαρτία γεννά θάνατο". Οι πνευματικοί νόμοι εκδικούνται. "Πάσα παράβαση και παρακοή έλαβε δίκαιη ανταπόδοση από τον Θεό". Ο λαός μας είναι ευσεβής και ορθόδοξος. Συχνά όμως επηρεάζεται, είναι ξενομανής και επιπόλαιος. Αργά ή γρήγορα κι αυτοί που ψήφισαν, κι αυτοί που χειροκρότησαν θα καταλάβουν το λάθος τους, αν βέβαια έχουν καλή διάθεση. Κάποια στιγμή θα μιλήσει η συνείδηση. Θα μιλήσει και ο ουρανός γενικά και ατομικά. Πάντως σε πολλές περιπτώσεις τα ιερά εξομολογητήρια πλημμυρίζουν στα δάκρυα των μετανοημένων αμαρτωλών. Και των μετανοημένων ομοφυλοφίλων. "Το ποτάμι θα βρεί αργά ή γρήγορα την κοίτη που ξέρει από παλιά".
"ΕΛΑΤΤΩΝΟΥΝ ΤΙΣ ΦΥΛΕΣ ΟΙ ΑΜΑΡΤΙΕΣ, Η ΕΥΣΕΒΕΙΑ ΟΜΩΣ ΥΨΩΝΕΙ ΕΝΑ ΕΘΝΟΣ" λέγει η Αγία Γραφή. Σκέφτηκε κάποιος τη σκοπιμότητα του συμφώνου συμβίωσης σε βάθος; Έχουν μείνει οι περισσότεροι στον αποτροπιασμό από τη νομιμοποίηση της ομοφυλοφιλίας και την προσπάθεια μειώσεως της πατροπαράδοτης οικογένειας. Και δίκιο έχουν. Μπορεί όμως να υπάρχει και κάτι άλλο παράπλευρο. Παράπλευρη και παράλληλη απώλεια. Για παράδειγμα στην Αλβανία ο Εμβέρ Χότζα για να αποδυναμώσει το Ελληνικό στοιχείο στη Β. Ήπειρο, όχι μόνο άλλαξε τα ονόματα των Ορθοδόξων Ελλήνων, και των άλλων, αλλά και ανακάτεψε τους πληθυσμούς, βόρειους και νότιους, με αποτέλεσμα να παντρεύονται μέχρι σήμερα χριστιανοί με μουσουλμάνους. Αυτό όμως απαγορεύεται από τους Κανόνες της Εκκλησίας. Δεν μπορεί δηλαδή ένα μέλος της Εκκλησίας να παντρευτεί έναν αλλόθρησκο και αβάπτιστο. Τότε λοιπόν εκεί στην Αλβανία είχαν το Δημαρχείο και τον δικό τους πολιτικό - άθρησκο γάμο και έλυναν το θέμα. Σήμερα από εδώ και πέρα, από τούδε και εις το εξής, θα έχουμε το Σύμφωνο Συμβίωσης και ελεύθερα θα συνδέονται οι εισερχόμενοι από στεριά και θάλασσα μουσουλμάνοι αυριανοί πολίτες με τους δημογραφικά γηρασμένους αυτόχθονες. Έτσι η νομιμοποίηση των προσφύγων και μεταναστών, με ισοδύναμα δικαιώματα πλέον με τη γνωστή μας οικογένεια και η αλλοτρίωση της δημογραφικής σύνθεσης της Ελλάδος θα είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο.
ΤΑ ΦΙΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ
Ἰησοῦς δὲ εἶπεν αὐτῷ· Ἰούδα, φιλήματι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου παραδίδως; (Λουκ. κβ΄ 48). Ο Χριστός στην πιο κρίσιμη στιγμή της ιστορίας του κόσμου απευθύνεται στον μαθητή του που τον προδίδει φανερά εκείνη την ώρα μπροστά σε όλους και τον ρωτά με απορία: πως χρησιμοποιεί το σημάδι της αιώνιας αγάπης και αλήθειας, το φίλημα, για να προδώσει τον δάσκαλό του, τον Υιόν του Θεού που έγινε και υιός ανθρώπου... Γιατί τέτοιο κατάντημα; Για τριάκοντα αργύρια;;!!
Από τότε, από τη νύχτα της Μ. Πέμπτης, πολλά φιλήματα προδοσίας είδε ο κόσμος...Φιλήματα ανορθόδοξης σχέσης και μη θεάρεστης αγάπης... Φιλήματα συμφέροντος, φόβου, διπλωματίας, παραπλάνησης, φιλήματα με αιρετικούς, με εχθρούς της πατρίδας, πρόστυχα και αισχρά, γεμάτα επίδειξη και προσποίηση...
Κι όλα αυτά γιατί; Να! Κάτι να κερδίσουμε, κάτι να αποφύγουμε, κάτι να δείξουμε, κάποιους να προκαλέσουμε.
Αυτές τις μέρες είδαμε κάποια σχετικά φαινόμενα... Έξω από το Μητροπολιτικό Ναό Αθηνών, μέσα στη Βουλή των Ελλήνων, στα θεωρεία, αλλά και άλλες φορές αλλού.
Αλήθεια όλα αυτά τα φιλήματα υπηρετούν το Θεό, την αλήθεια, την αγάπη, όπως μας τις δίδαξε ο Κύριος. Προέρχονται από τον Ευαγγελικό Νόμο; Εμπνέονται από την Ορθόδοξη Εκκλησία και τιμούν την Ιερωσύνη άνθρωποι ντυμένοι με ράσα; Μας διδάσκουν και μας οδηγούν στη γνήσια και αγνή αγάπη των ανθρώπων, για την οποία μαρτύρησε ο Χριστός πάνω στο Σταυρό;
Αλήθεια, θα άξιζε να αφουγκραζόμασταν κάποτε όχι τόσο τα πρόστιμα των Βρυξελλών, γιατί αργήσαμε το Σύμφωνο Συμβίωσης, αλλά τη φωνή του Ιησού, το κοινό αίσθημα και τη λαϊκή ετυμηγορία.
Πηγή: Χριστιανική Εστία Λαμίας
