Έξαρσις του θρησκευτικού αισθήματος ανά την επικράτεια, με την πλειονότητα των Ελλήνων, θρησκευόμενων και μη, να πραγματεύονται περί του μυστηρίου της Θείας Κοινωνίας! Ακόμη και οι μακράν ή έναντι της Εκκλησίας κείμενοι, ζητούν διακαώς να πληροφορηθούν, πώς και τολμούμε να «γλείφουμε κουτάλια» στου ιερούς ναούς, εν μέσω επιδημίας θανατηφόρου νόσου! Έτσι, πέρα από όλες τις άλλες θρησκευτικές μας συνήθειες για τις οποίες καλούμεθα να απολογηθούμε κατά καιρούς, ήρθε η ώρα να λογοδοτήσουμε και για τη μετοχή μας στο Μυστήριο των Μυστηρίων! Μη γένοιτο.
Διαβάζω άρθρο με τίτλο, «Εμμένει στις θέσεις της η Εκκλησία!» Πράγματι; Νομίζαμε ότι μετά δύο χιλιάδων ετών συνεχούς και αλάνθαστου μαρτυρίας για την αλήθεια του Κυρίου, θα μεταστραφεί αιφνιδίως η Εκκλησία και θα προσαρμοστεί στα κοσμικά πρότυπα, επειδή το ζήτησαν μερικοί μεγαλοδημοσιογράφοι και μεγαλογιατροί. Εν μέσω επιδημιών μαύρης πανώλης που θέριζαν κυριολεκτικά ολόκληρες περιοχές, ώστε να διαβάζουμε σε ιστορικές πηγές «σήμερα θάψαμε ολόκληρο το χωριό», οι διάφοροι σχολιαστές του σήμερα δεν βρίσκονταν εκεί για να συνδράμουν. Η Εκκλησία, όμως, ήταν εκεί. Δεν σταμάτησε ποτέ να κοινωνά τους πιστούς. Θα τους άφηνε, εν τέλει, να εγκαταλείψουν τον μάταιο και πρόσκαιρο τούτο κόσμο προς τον αιώνιο και αληθινό, ακοινώνητοι;
Είναι ποτέ δυνατόν να εκπέσει η Ορθόδοξη Εκκλησία μας, η Εκκλησία των θαυμαστών φαινομένων, του Μεγάλου Αγιασμού που δεν χαλά, των Αγίων Λειψάνων που μένουν άφθαρτα στον αιώνα, των αναριθμήτων ιάσεων που επιτέλεσαν και επιτελούν οι άγιοι, σε άρνηση της αληθείας και συμμόρφωση με τα δήθεν πορίσματα της κάθε άπιστης επιστημονικής ομάδας; Να γίνουμε και εμείς σαν το Βατικανό, που φοβούμενο την εξάπλωση του Κορωνοϊού μέσα από την άνευ Θείας Χάριτος αίρεσή του, απαγόρευσε τα χειροφιλήματα αυτοστιγμεί και έκλεισε πρόσφατα όλους τους ναούς; Η Ορθόδοξη Εκκλησία, δεν είναι ιδεολογία, είναι τόπος ενεργείας του Πνεύματος του Θεού. Το Άγιο Πνεύμα ενυπάρχει στην Εκκλησία, όπως η ψυχή ενυπάρχει στο ανθρώπινο σώμα. Κατοικεί μέσα στον κάθε πιστό που προσέρχεται να μεταλάβει των Αχράντων Μυστηρίων. Σώμα και Αίμα Χριστού, είς άφεσιν αμαρτιών και ζωήν την αιώνιον. Όπως δήλωσε η Ιερά Σύνοδος, όποιος πιστεύει τα ρήματα του Κυρίου ότι «τούτο έστι το σώμα Μου» και «τούτο έστι το αίμα Μου», χωρίς φόβο προσέρχεται στο Άγιο Ποτήριο.
Ας θυμηθούμε μία άλλη θανατηφόρο επιδημία των καιρών μας, αυτήν του HIV, ώστε να βάλουμε τα πράγματα σε μία προοπτική. Η επιδημία του HIV ξέσπασε και εξαπλώθηκε ταυτόχρονα με την διεύρυνση της «σεξουαλικής επαναστάσεως» και την αύξηση των ομοφυλόφιλων σεξουαλικών συνευρέσεων. Ο μοναδικός τρόπος διαδόσεως της φοβεράς νόσου είναι οι σαρκικές σχέσεις, γεγονός που οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα ότι η σαρκική ασυδοσία υπήρξε ο καθοριστικός παράγοντας για την εξάπλωση του ιού του AIDS και την απώλεια εκατομμυρίων ανθρωπίνων ζωών που συνεχίζεται έως σήμερα. Λήφθηκαν ποτέ μέτρα περιορισμού των «ελεύθερων» σαρκικών σχέσεων από κάποιο κράτος ή διεθνή οργανισμό; Έγινε σύσταση από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ή τον Ιατρικό Σύλλογο Αθηνών να επιστρέψει η κοινωνία στην πρακτική της εγκράτειας ως το γάμο, που μπορεί να συμβάλλει στον περιορισμό της επιδημίας και τελικά την εξάλειψη της νόσου; Όχι, φυσικά όχι! Γιατί ο σύγχρονος άνθρωπος δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του όσον αφορά τον πανσεξουαλισμό!
Ερωτώ όλους όσους φρίττουν και ριγνύουν τα ιμάτιά των εμπρός εις την τραγικήν έλλειψιν συμμορφώσεως της ανθρώπινης συμπεριφοράς προς προστασίαν της δημόσιας υγείας: Θα υποστήριζαν περιπαθώς και τον περιορισμό των αχαλίνωτων και αφύσικων σαρκικών σχέσεων ώστε να λυτρωθούμε εκ της θανατηφόρου νόσου του AIDS; Μαντεύω ότι θα έσπευδαν να διοργανώσουν έκτακτη παρέλαση «υπερηφανείας» εν μέσω κορωνοϊού στο άκουσμα μιας τέτοιας πρότασης.
Πηγή: (Εφημερίδα Εστία Τετάρτη 11/3/2020)
