Με πόνο ψυχής, οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ζούμε αυτές τις Άγιες Πασχαλινές ημέρες πρωτόγνωρες καταστάσεις, λόγω των μέτρων που επιβλήθηκαν, από Πολιτεία και Διοικούσα Εκκλησία, για τον περιορισμό της εξάπλωσης του κορονοϊού.
Και είναι αυτές οι συνθήκες πρωτοφανείς, γιατί αλειτούργητοι και ακοινώνητοι είπαμε το «Χριστός Ανέστη», όχι γιατί έτσι το θέλαμε ή ελευθέρως το επιλέξαμε, αλλά γιατί μας επιβλήθηκε.
Και η μεν Πολιτεία και η Διοικούσα Εκκλησία μπορούν να λαμβάνουν τις αποφάσεις που κρίνουν, όμως το χριστεπώνυμο πλήρωμα έχει δικαίωμα και υποχρέωση να κρίνει τις αποφάσεις αυτές.
Άλλωστε οι ορθόδοξοι χριστιανοί, έχοντας το παράδειγμα των Αποστόλων μας απέναντι σε αποφάσεις της Πολιτείας, που αντιβαίνουν τα πιστεύω μας, διαχρονικά βροντοφωνάζουμε το: «πειθαρχεῖν δεῖ Θεῷ μᾶλλον ἢ ἀνθρώποις».
Αλλά και οι αποφάσεις ακόμη και των ιερών συνόδων, για να έχουν ισχύ, θα πρέπει να γίνουν δεκτές από το λαό του Θεού, αφού σύμφωνα με την εγκύκλιο των Πατριαρχών του 1848 «Ὁ φύλαξ τῆς Ὀρθοδοξίας, τό Σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, τοὐτέστιν ὁ λαός αὐτός ἐστι».
Aυτές τις ημέρες το χριστεπώνυμο πλήρωμα κατέστη μάρτυρας μιας πρωτοφανούς συμπεριφοράς εκ μέρους της Πολιτείας και των εκπροσώπων της.
Αυτή έχει δύο σκέλη:
ΠΡΩΤΟΝ: Απαγορεύθηκε εν μέσω του εορτασμού της μεγαλύτερης εορτής της Ορθοδοξίας («Εορτής των εορτών») η συμμετοχή των ορθοδόξων χριστιανών στις Ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα. Αιτιολογία, η αποφυγή εξαπλώσεως του κορονοϊού από την «στενή επαφή» των πιστών στους Ναούς.
Οι εκκλησίες έκλεισαν και δε δόθηκε ούτε η δυνατότητα μιας ώρας την Κυριακή το πρωί για την τέλεση της λατρείας, όπως ζήτησε η ΔΙΣ.
Ούτε καν η επίσκεψη στους ναούς για ατομική προσευχή επιτράπηκε, αφού δεν έγινε πρόβλεψη (σκοπίμως) για αντίστοιχη αναφορά στο «εξοδόχαρτο» της Πολιτικής Προστασίας.
Ούτε επίσης το άκουσμα των ιερών ακολουθιών από τα μεγάφωνα επιτράπηκε, ενώ για παράδειγμα στην Κομοτηνή οι μουσουλμάνοι ή οι συγκεντρωμένοι στα hot spots μετανάστες και πρόσφυγες ακούνε τις ηχογραφημένες προσευχές από το χότζα τους.
Δεν θα ασχοληθούμε με το επιστημονικό μέρος της απαγορεύσεως αυτής γιατί δεν είμαστε ειδικοί, όμως με βάση την λογική που διέπει την ζωή μας διερωτώμεθα: Σε έναν Ναό 100 τ.μ. η «επαφή» μεταξύ 10 ατόμων είναι «στενότερη» από την επαφή ισάριθμων ατόμων σε ένα σούπερ – μάρκετ;
Πολύ περισσότερο σε έναν Ναό 200 τ.μ. τουλάχιστον (όπως υπολογίζουμε ότι είναι ο Ιερός Ναός του Αγίου Σπυρίδωνος) η παρουσία 20 ατόμων είναι επικινδυνότερη από την παρουσία σε κάποιο ίσης εκτάσεως σουπερ – μάρκετ;
Όσον αφορά δε την διαφύλαξη της τάξεως, αυτή θα γινόταν από τους ίδιους τους ιερείς, οι οποίοι ούτως ή άλλως κατέστησαν υπεύθυνοι από την Πολιτεία για την τήρηση του «κανένας άλλος εκτός από τον ψάλτη και τον νεωκόρο».
Δυσκολευόμαστε να πιστέψουμε τις καταγγελίες, από τις οποίες βρίθουν τα social media επώνυμες, τις περισσότερες φορές, ότι άλλες θρησκευτικές ομάδες στην Ελλάδα (π.χ. μουσουλμάνοι στη Θράκη κι αλλού) τελούν ακώλυτα τις θρησκευτικές τους συνάξεις.
Αυτό θα αποτελούσε τον ορισμό του ρατσισμού σε βάρος των ορθοδόξων Ελλήνων.
Επίσης είναι γεγονός αναμφισβήτητο, πως άλλα ορθόδοξα κράτη π.χ. Ρουμανία, Μαυροβούνιο, Βουλγαρία, Κύπρος κ.α. οι αρχές δεν στέρησαν τους πιστούς από τις ακολουθίες της Μεγάλης Εβδομάδας και της Αναστάσεως κλείνοντας τις εκκλησίες τους.
Χαρακτηριστική είναι η απόφαση του Προέδρου της Βουλγαρίας Μπόικο Μπορίσοφ και τα λόγια που είπε σε συνέντευξη τύπου: «Είναι μια δύσκολη απόφαση αλλά είμαι έτοιμος να υποστώ τις επικρίσεις. Οι επίσκοποι μου είπαν ότι πολλοί άνθρωποι έχουν πεσμένο ηθικό, είναι απελπισμένοι. Για αυτό δεν μπορώ να δώσω μια τέτοια εντολή να κλείσουν οι εκκλησίες».
Ο Μπορίσοφ άκουσε τις εισηγήσεις των επισκόπων, όπως ο ίδιος λέει, και φαίνεται, πως πολιτεία και εκκλησία συνεργάστηκαν άψογα.
Εδώ στην πατρίδα μας τι συμβαίνει και σε όλα τα θέματα, που έχουν να κάνουν με τη σχέση Πολιτείας και Εκκλησίας, η Εκκλησία σκύβει το κεφάλι και υποτάσσεται πάντοτε;
Και μάλιστα σε απαιτήσεις της πολιτείας, που κάποιες φορές κρίθηκαν από τα Δικαστήρια παράνομες;
Όπως για παράδειγμα με τα πρόσφατα γεγονότα στο χώρο της παιδείας, με τα παράνομα προγράμματα σπουδών και τα εγχειρίδια του μαθήματος των θρησκευτικών, που κρίθηκαν αντισυνταγματικά από το Σ.τ.Ε.
Στη χώρα μας ζούμε εποχές καισαροπαπισμού, όπου η Πολιτεία επιβάλει τα «θέλω» της στην Εκκλησία και η έννοια της συναλληλίας μεταξύ τους με γνώμονα το συμφέρον, πολιτικό και πνευματικό, του Λαού πολλές φορές καταπατείται.
Μήπως τελικά θα πρέπει να απαγκιστρωθεί η Διοικούσα Εκκλησία από αυτό τον σφιχτό εναγκαλισμό της με την Πολιτεία, οι Ιεράρχες μας να αφήσουν στην άκρη τα οφίκιά τους και τις δημόσιες σχέσεις, και μήπως ο διαχωρισμός Κράτους και Εκκλησίας αποβεί τελικά σωτήριος για την ίδια την Εκκλησία;
Οι Ιεράρχες μας πρέπει να βροντοφωνάξουν επιτέλους, τώρα μάλιστα που η Εκκλησία σκοπίμως βάλλεται.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Δεν είναι τυχαίο πως το πρώτο πράγμα που στοχοποιήθηκε, περισσότερο και από αυτό του ανοίγματος των Ιερών Ναών, ήταν το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας.
Το σημείο αναφοράς κάθε πραγματικού ορθόδοξου χριστιανού, το Μυστήριο της Ζωής. Ασχολήθηκε με το θέμα ο κάθε «πικραμένος».
Ακόμη κι αυτοί, που δεν πατούν ποτέ ούτε στην περίμετρο του ναού, φοβήθηκαν μήπως κολλήσουν τον ιό από τη Θεία Μετάληψη!
Μυστήριο μυστηρίων, το οποίο διαχειρίζεται μόνον η Εκκλησία και ο πιστός ορθόδοξος λαός και αποτελεί την καρδιά της λατρείας μας και κατά τη γνώμη μου δεν θα έπρεπε επ’ ουδενί η Ιερά Σύνοδος να αφήσει να το διαχειρίζονται άλλοι, οι οποίοι δεν έχουν καμία γνώση και σχέση με αυτό.
2020 χρόνια ήταν έγκυρο, τώρα έγινε μολυσματικό το Σώμα και το Αίμα του Χριστού;
Χαρακτηρίστηκαν οι ιεροί ναοί μας, ως κατεξοχήν μολυσματικοί χώροι και όλοι οι υποστηρικτές του ορθολογισμού επιδόθηκαν σε ένα κυνήγι μαγισσών, που θυμίζει άλλες εποχές, σκοτεινές.
Οι χριστιανοί χαρακτηρίστηκαν ως μιάσματα, ως ανεύθυνοι και οπισθοδρομικοί, ως ο κυριότερος κίνδυνος για τη δημόσια υγεία.
Δεν τους πείραξε η κοσμική αταξία στα σούπερ μάρκετ, στις λαϊκές αγορές, στις τράπεζες, στα πρακτορεία για τα πασχαλινά δέματα, τους ενόχλησε η τάξη και η σειρά της Εκκλησίας.
Ξεχάσανε όλοι αυτοί, οι υπέρμαχοι του ορθού λόγου, όλα όσα υποκριτικά διατυμπανίζουν περί αντιρατσισμού, κοινωνικών ευαισθησιών, σεβασμού στις θρησκευτικές πεποιθήσεις, προστασίας των προσωπικών δεδομένων κλπ. , τα οποία ισχύουν για οποιουσδήποτε άλλους εκτός από τους ορθόδοξους χριστιανούς.
«Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί…».
Και ναι μεν μπορεί να θεωρείται λογικό για έναν ορθολογιστή, άθεο ή και «χριστιανό», το ότι μπορεί να μεταδοθεί ο ιός με το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, όμως ούτε λογικό, ούτε δίκαιο, ούτε δημοκρατικό είναι να θέλει αυτός ο ορθολογιστής να ασπασθούμε οπωσδήποτε τη γνώμη του.
Ασφαλώς και όσον αφορά τους «χριστιανούς» θα πρέπει κάποτε η Εκκλησία να τους επανακατηχήσει και να τους διδάξει ότι η Θεία Κοινωνία δεν είναι ούτε για «χρυσό δοντάκι», ούτε «για το καλό».
Ο Έλληνας ορθόδοξος κλήθηκε, να υπακούσει στις διαταγές των υπευθύνων λοιμωξιολόγων και των ανθρώπων της πολιτικής προστασίας, που τον έστησαν στον τοίχο λέγοντάς του, πως οφείλει να αρνηθεί την πίστη του στο Μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας.
Του βάλανε το δίλλημα: «Δεν μπορεί να είσαι συνεπής πολίτης εν μέσω μιας πανδημίας και ταυτοχρόνως να υπερασπίζεσαι το μυστήριο της Θείας Κοινωνίας, ως Μυστήριο της Ζωής. Οφείλεις να το αρνηθείς, να συμμορφωθείς, να δεχθείς πως ναι, μεταφέρει ασθένεια».
Είναι γεγονός και αυτό πρέπει να το αναγνωρίσουμε, ότι το όλο «σκηνικό» στήθηκε αριστοτεχνικά. Άντε «και καλό τσιπάκι»…
Κανένα βεβαίως από τα ΜΜΕ του συστήματος δεν αναφέρει την κατάφορη αδικία απέναντι στην Ορθόδοξη εκκλησία και τους πιστούς της Ελλάδας.
Αντίθετα παίζουν πολύ καλά το ρόλο του τιμητή των πάντων και σπέρνουν τρομοκρατία και φόβο παρουσιάζοντας ιεράρχες, ιερείς και πιστούς, ως καταζητούμενους εγκληματίες, που το μόνο τους έγκλημα ήταν να μεταδώσουν ή να λάβουν τη Θεία Κοινωνία.
Ας έλθουμε τώρα και στα δικά μας τα κερκυραϊκά και ειδικότερα στην λιτάνευση του Ιερού Σκηνώματος του Αγίου και Θαυματουργού Σπυρίδωνος.
Ας σημειωθεί καταρχήν ότι καθολική απαγόρευση της λιτανείας, από όσα γνωρίζουμε, δεν έγινε ποτέ και από κανέναν, ούτε και όταν η Κέρκυρα βρισκόταν κάτω από ξένους κατακτητές ή κυρίαρχους (Ενετοί, Γάλλοι, Άγγλοι, Ιταλοί, Γερμανοί).
Για τα όσα διαδραματίσθηκαν κατά την Κυριακή των Βαΐων αναφορικά με την λιτάνευση του Ιερού Σκηνώματος εντός του Ιερού Ναού μπορεί όποιος θέλει να ανατρέξει στην επιστολή που απέστειλε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας στην κα Υπουργό Παιδείας με ημερομηνία 22 Απριλίου 2020 (βλ. αντί πολλών: εδώ).
Ας μας επιτραπεί όμως να σημειώσουμε:
1. Η επιστολή αυτή θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως μνημείο ευγενούς μεν, αλλά σθεναρής ορθόδοξης χρυσοστομικής ομολογίας, τόσο για το θέμα του ανοίγματος των Ιερών Ναών, όσο για το θέμα της Θείας Κοινωνίας και της λιτανεύσεως του Ιερού Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνος.
2. Το γεγονός ότι ένας Ιεράρχης οδηγήθηκε στον Εισαγγελέα, επειδή μέσα στον Ιερό Ναό κατά την ώρα της λιτανεύσεως υπήρχαν οι εκπρόσωποι του Δήμου της Κεντρικής Κέρκυρας, ο οποίος σημειωτέον από της Ενώσεως των Επτανήσων με την Ελλάδα οργανώνει τις λιτανείες του Αγίου Σπυρίδωνος, δηλαδή η Δήμαρχος και ο Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου εκπροσωπούσαν το σύνολο των Δημοτών του οργανωτή Δήμου, το οποίο έγινε το θέμα της ημέρας, πέραν του ότι αποτελεί ένα λυπηρό δείγμα της γενικής καταστάσεως της κοινωνίας μας και αυτών που την ποδηγετούν, συνιστά και το αποτέλεσμα της ιδεοληπτικής (αντιθρησκευτικής) αντιμετωπίσεως του θέματος της λιτανεύσεως από τους εκπροσώπους της Πολιτείας.
3. Η ασκηθείσα κατά του Μητροπολίτη υπ’ αυτές τις συνθήκες ποινική δίωξη αποτελεί έναν «οιονεί στέφανο μαρτυρίου».
Μακάρι το λαμπρό παράδειγμά του να το μιμηθούν όλοι όσοι, για τον οποιοδήποτε λόγο, ξεχάστηκαν στον κήπο της Γεθσημανής, με βεβαρυμένους τους οφθαλμούς…
Πιστεύουμε δε ακράδαντα ότι ο κερκυραϊκός Λαός θα δώσει, όταν έλθει η ώρα, την δέουσα απάντηση σε όσους φέρθηκαν χωρίς σεβασμό απέναντι του.
Για το Μέγα Σάββατο όλοι οι τοπικοί Φορείς και δημόσια πρόσωπα (Μητροπολίτης, Βουλευτές, Δήμαρχοι, Πολιτιστικά Σωματεία κ.τ.λ.) ζήτησαν από την Κυβέρνηση να επιτρέψει την λιτάνευση του Ιερού Σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνος μέσα στο Ναό και την τηλεοπτική αναμετάδοση της.
Η Κυβέρνηση όμως φερόμενη με «ποντίλιο», πείσμα (εδώ βρήκε να το παίξει «ποντιλιόζα»), λόγω του «τρομερού εγκλήματος» που διαπράχθηκε την Κυριακή των Βαΐων και μη σεβόμενη την θρησκευτική ευαισθησία του κερκυραϊκού Λαού και την ευγνωμοσύνη του και τον σεβασμό του προς τον θεράποντα και σιτοδότη Άγιο, δεν επέτρεψε την «κανονική» λιτάνευση του Επιταφίου και του Ιερού Σκηνώματος και την τηλεοπτική αναμετάδοσή της.
Πρωτοφανής ασέβεια, όχι προς τον Άγιο εκ μέρους των κυβερνώντων (ίσως μόνο ακουστά τον έχουν), αλλά προς τον θρησκευόμενο κερκυραϊκό Λαό.
Πιστεύουμε ότι ο κερκυραϊκός Λαός δεν θα πρέπει να ξεχάσει την συμπεριφορά αυτή και θα αποδώσει στους υπεύθυνους τα αναλογούντα.
Πίσω από τους αστυνομικούς που φύλασσαν τον Ιερό Ναό ως άλλη «κουστωδία» του Πιλάτου είναι η πολιτική ηγεσία του τόπου, η οποία θεώρησε ότι αποτελεί παράβαση του νόμου η τηλεοπτική αναμετάδοση της λιτανείας εντός του Ιερού Ναού (γιατί η λιτάνευση έγινε).
Αν οι ζηλωτές της «νομιμότητας» ανησυχούσαν για τον αριθμό των ατόμων που θα παρευρίσκοντο μέσα στο Ναό κατά τη λιτάνευση, ήταν πολύ εύκολο αυτό να ελεγχθεί από το πλήθος των αστυνομικών που «περιφρουρούσαν» το Ναό.
Άρα, και επειδή πιστεύουμε ότι αυτοί που μας κυβερνούν δεν στερούνται κοινού νοός, θα πρέπει αναγκαστικά να δεχθούμε ότι τα κίνητρα τους για την άρνηση τους αυτή ήταν άλλα, δυστυχώς μη έχοντα σχέση με την τήρηση της νομιμότητας. Ο καθένας ας κρίνει την στάση αυτή της Πολιτείας όπως νομίζει.
Εξάλλου, και η τοπική Αστυνομία, αν έδειχνε λιγότερη από την μισή «κατανόηση», από αυτήν που ορθώς επέδειξε στο σπάσιμο των μπότηδων και στην αναμετάδοση της μουσικής από τις δύο φιλαρμονικές της πόλεως το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, όσον αφορά τον κόσμο που μαζεύτηκε στο κέντρο της πόλεως, για τα δύο αυτά «events», δεν θα είχε δημιουργηθεί κανένα πρόβλημα. Μνημονεύουμε την αρίστη ανοχή και στάση της Αστυνομίας έναντι στο θρησκευτικό συναίσθημα του λαού σε άλλα μέρη της Ελλάδος.
Μήπως υπήρχε άλλη νομοθεσία εκεί; Εκ των προαναφερθέντων συνάγεται το συμπέρασμα ότι η πολιτική απόφαση ήταν να τη «σπάσουμε» στους θρησκευόμενους ορθοδόξους χριστιανούς, απαγορεύοντας κάθε θρησκευτική εκδήλωση, απόφαση που με «θρησκευτική ευλάβεια» εφάρμοσε η τοπική Αστυνομία. Γνωστοί βέβαια οι λόγοι…
Όσα αναφέρθηκαν παραπάνω, με τον επιεικέστερο τρόπο που θα μπορούσαν να διατυπωθούν, η ιστορία δεν θα τα ξεχάσει και θα πρέπει να προκαλέσουν την οργή του Λαού.
Πέρασε ο καιρός του «σιωπάν» και έφτασε ο καιρός του «λαλείν» και μάλιστα βροντοφώνως!
Πρέπει να ξυπνήσει ο Λαός και να μην επιτρέψει άλλο πια να ποδοπατείται η πίστη του στο Χριστό, η ελευθερία της θρησκευτικής του συνείδησης με νομιμοφανείς αιτιολογίες που δεν αντέχουν στην στοιχειώδη κριτική.
Φτάνει πια και ο λήθαργος της Εκκλησίας της Ελλάδος, που σίγησε κάτω από το φόβο (;) και τις πιέσεις. Όπως πολύ καλά γνωρίζουν, η αγιότητα κερδίζεται στους διωγμούς, στις κατακόμβες και στις φυλακίσεις και όχι στο βόλεμα και τη χλιδή.
Να είναι σίγουροι, πως όλες αυτές οι ενέργειες θα προκαλέσουν την παιδευτική οργή του Θεού, που θα πέσει στα κεφάλια όλων μας, με πρώτους τους οποιουσδήποτε «Ἄρχοντες συνήχθησαν, κατὰ τοῦ Κυρίου, καὶ κατὰ τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ…»
Ακόμη δεν έχει πάρει το χέρι Του από πάνω μας, από αυτόν τον ευλογημένο τόπο, που είναι σπαρμένος από τα κόκαλα των Μαρτύρων, των ηρώων και των Αγίων μας.
Αδελφοί μου αγαπημένοι, μην απελπίζεστε, μη φοβάστε, κλείστε τις τηλεοράσεις που φαρμακώνουν τη ζωή σας και ασχοληθείτε με την αγία γη μας.
Ο Χριστός είναι το Α και το Ω του κάθε αληθινού χριστιανού.
«Ἀνέστη Χριστός καί πεπτώκασι δαίμονες. Ἀνέστη Χριστός καί νεκρός οὐδείς ἐπί μνήματος».
Χριστός Ανέστη…Ελλάς Ανάστηθι
Πηγή: Χριστιανική Εστία Λαμίας
