Ο Απόστολος Παύλος, φιλοσοφώντας τον ρόλο του χρόνου στη ζωή μας, τονίζει: «Βλέπετε πως περιπατείτε, μη ως άσοφοι, αλλ’ ως σοφοί, εξαγοραζόμενοι τον καιρόν ότι αι ημεραί πονηραί εισί». Μας ζητά, δηλαδή, να κάνουμε σωστή χρήση και αξιοποίηση του χρόνου, με σοφία και σύνεση, καθώς ζούμε σε καιρούς χαλεπούς και πονηρούς (Εφ. 5,16)
Η είσοδος του άχρονου Θεού στον χρόνο και στην Ιστορία, με την Θεία Ενανθρώπιση του Υιού και Λόγου Του, συνέβη μία και μοναδική φορά.
Ο θεάνθρωπος, ως νέος Αδάμ:
Έρχεται και κατέρχεται στον κόσμο, από αγάπη, για να δώσει μια νέα ευκαιρία στον άνθρωπο να ανέβει στον Θεό και Δημιουργό του και να ενωθεί μαζί Του.
Έρχεται στον κόσμο, γκρεμίζοντας τον μεσότοιχο μεταξύ Θεού και ανθρώπου, που είχε υψωθεί, λόγω της ανθρώπινης Πτώσεως, ως φράκτης, εμποδίζοντας την μεταξύ τους επικοινωνία.
Έρχεται και εμβολιάζει την ανθρώπινη φύση με τη Θεότητά του, προσφέροντάς της την ευκαιρία της παλιγγενεσίας της, τη χάρη, την ελπίδα και την ευλογία να ξαναγεννηθεί, να ξαναβρεί την πορεία για τη θέωση (τη ζωή κοντά στον Θεό) που είχε χάσει με την πτώση.
Έρχεται και προσδίδει νέο νόημα και ελπίδα στην ανθρώπινη ζωή, καθώς, με τη δική Του σωτηριακή παρουσία, ο χρόνος αποτελεί πλέον μια νέα ευκαιρία για όλους τους ανθρώπους και ιδιαίτερα για τους Χριστιανούς, προκειμένου να μπορέσουν, με τη σωστή του χρήση, να βρουν την πνευματική σκάλα, με την οποία κατέβηκε ο Θεάνθρωπος στη Βηθλεέμ και να ανέβουν με αυτήν στον Ουρανό.
Έρχεται για να φωτίσει, με το Φως της Βηθλεέμ, τη ζωή όλων μας, για να αλλάξει τη φιλοσοφία μας, τις προσδοκίες και τα προγράμματά μας, προκειμένου να μετρούμε τον χρόνο θεϊκά, πνευματικά, παιδαγωγικά, συνειδητοποιώντας ότι ήλθαμε στον κόσμο εκ του μηδενός «θείω θελήματι», για να δοκιμαστούμε και να αξιωθούμε, συν Θεώ, να γίνουμε υιοί και κληρονόμοι Θεού και να επιστρέψουμε σ' Αυτόν, καθώς θα έχουμε κερδίσει, μέσω της παρούσας ζωής, την αιώνια.
Ο Μέγας Βασίλειος (ο Άη Βασίλης), τον οποίον εορτάζουμε σήμερα, τονίζει στο έργο του, «Εις το πρόσεχε σεαυτώ»:
«Μη θαυμάζεις χρήματα, δόξα και εξουσία, αλλά πρόσεχε τον εαυτό σου, δηλαδή την ψυχή σου.
Αυτήν στόλιζε και αυτήν φρόντιζε, ώστε να κατορθώνεις να την καθαρίζεις από τον ρύπο, που επικάθεται σ’ αυτήν και να την ομορφαίνεις, με όλο το κάλλος της αρετής.
Εξέτασε τον εαυτό σου: Ποιος είσαι; Γνώρισε τη φύση σου, ότι το μεν σώμα σου είναι θνητό, η δε ψυχή σου αθάνατη… Πρόσεχε, λοιπόν τον εαυτό σου και μη προσκολληθείς στα προσωρινά, σαν να είναι αιώνια, ούτε να περιφρονήσεις τα αιώνια, σαν να είναι περαστικά".
Αλλαγή των προτεραιοτήτων μας, συνεπώς, προτείνει ο Άη Βασίλης, κάθε καινούριο χρόνο, που ανανεώνεται μαζί και ο χρόνος της δικής μας ζωής, μέσα στον χρόνο.
Πρώτη προτεραιότητα είναι να μην μας κυβερνά ο καιρός (χρόνος), κατασπαταλώντας άσκοπα τη ζωή μας, αλλά εμείς να τον κυβερνούμε, εξαγοράζοντας (αξιοποιώντας) τον καιρό (χρόνο) για να μετατρέπουμε τα επίγεια και προσωρινά σε ουράνια και αιώνια, σύμφωνα με τον σκοπό της ζωής μας, έτσι όπως τον όρισε ο Θεός.
Αυτό είναι αίτημα, ευχή και προσευχή, που γίνεται σε κάθε λατρευτική πράξη της Εκκλησίας. για όλους και από όλους μας: «Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών, ανώδυνα ανεπαίσχυντα, ειρηνικά και καλήν απολογίαν την επί του φοβερού βήματος» (Να είναι χριστιανικά τα τέλη της ζωής μας, χωρίς οδύνη, χωρίς ντροπή, ειρηνικά και να έχουμε να δώσουμε καλή απολογία, στην τελική Κρίση όλων των ανθρώπων).
