Θησαύρισμα ἰδεῶν καί ἀναφορῶν γιά τήν Ὀρθοδοξία καί τόν Ἑλληνισμό
12 Νοεμβρίου 2024

katathlipsi


Η ευθυμία που δείχνουν οι σημερινοί άνθρωποι είναι διανοητικά επιτηδευμένη. Έχουν πεισθεί οι άνθρωποι από την ψυχολογική προπαγάνδα ότι χαρά είναι η επιδερμική ηδονή, η ικανοποίηση των σαρκικών επιθυμιών και, όταν βρίσκονται αυτές οι προϋποθέσεις, «πείθονται» ότι είναι ευτυχισμένοι, χαρούμενοι. Κι επειδή έχουν ασυνείδητα την ειδοποίηση της ανεπάρκειας αυτής της ευτυχίας, βάζουν ένταση μεγάλη για να καλύψουν το αίσθημα αυτό και τότε φαίνονται πολύ ψυχαγωγούμενοι, πολύ κεφάτοι.

Αυτά βέβαια μας τα δείχνει η παρατήρηση, αλλά έχομε και πολλούς τρόπους να την επιβεβαιώσομε αυτή την παρατήρηση. Ο σημερινός άνθρωπος στη μεγάλη πλειοψηφία βρίσκεται σε διαρκή αγανάκτηση για τα εμπόδια της ευτυχίας του και για τους εχθρούς του. Βλέπομε να φτάνουν οι άνθρωποι στα δικαστήρια και να δικάζονται για διάφορες αδικίες μικρές και μεγάλες, σε ποσοστά πολύ μεγαλύτερα από παλαιότερες εποχές. Αυτή η ανικανότητα συνδιαλλαγής είναι μια από τις ενδείξεις της πλήξης, που κυριαρχεί στα συναισθήματα του σημερινού ανθρώπου, που δεν μπορεί να συμβιβαστεί με τίποτε και με κανένα. Βλέπομε ότι ο σημερινός άνθρωπος δεν αναπαύεται με καμμιά ευχαρίστηση και πολύ γρήγορα χάνει την ευχαρίστησή του και ζητάει αλλαγές. Ακόμα και στο γάμο χάνει πολύ σύντομα την ευχαρίστησή του από το πρόσωπο του/της συζύγου κι έτσι έχομε τα πολλά διαζύγια, τις διαστάσεις, τους οικογενειακούς καυγάδες, ειδικά τις συγκρούσεις και τους διαπληκτισμούς με τα κληρονομικά. Σχεδόν κανείς δεν θυσιάζει το παραμικρό, για να διατηρήσει τη γλυκιά σχέση με τ’ αδέρφια του.

Μπορείτε να φαντασθείτε το πρόσωπο ενός τέτοιου ανθρώπου γελαστό; Προτιμάει την πίκρα και το μίσος ακόμη προκειμένου να κερδίσει ένα μικρό κομματάκι αμφισβητούμενης γης. Και η πλήξη ύστερα μονιμοποιείται στην ψυχή του. Βλέπετε, όλη η παγκόσμια ιστορία κυριαρχείται από την ιδέα της δικαιοσύνης· όλη η θεολογία των προ Χριστού λαών, και του Ισραήλ ακόμα, και όλη η θεολογία, η ψυχολογία και η κοινωνιολογία μαζί με την πολιτική των χωρίς Χριστό λαών και ατόμων ρυθμίζεται από την δικαιοσύνη. Όλοι την επικαλούνται, όσο κι αν όλοι δυστυχούν απ’ αυτήν, νικητές και νικημένοι. Άλλο βέβαια πράγμα η επιβολή της δικαιοσύνης και άλλο η ταπεινή αποδοχή της. Όποιος αποδέχεται τη δικαιοσύνη με υπομονή κι ευχαριστία, έστω κι αν είναι σε βάρος του, αυτός βγαίνει απ’ τα πλαίσια της δικαιοσύνης, είναι ίσος μ’ αυτόν, που παραιτείται από την δικαιοσύνη.

Συνήθως οι άνθρωποι έχουν διαφορές δικαιοσύνης με την ψυχή τους. Η συνείδησή τους είναι φορτωμένη με ενοχές ανεξομολόγητες. Ενώ υποφέρουν από τις ενοχές, δεν θέλουν ν’ απαλλαγούν απ’ αυτές. Υπάρχει μια γλύκα της κόλασης στις ενοχές· είναι αυτό η κλασσική απάτη του δαίμονα. Ακόμα και τις σαρκικές ηδονές τις θέλουν πολλοί αναμιγμένες με τις ενοχές. Κοιτάξτε όλα τα πρόσωπα των κινηματογραφικών έργων της μικρής και της μεγάλης οθόνης, καθώς και όλων των κοσμικών περιοδικών. Όλα είναι καταθλιμμένα αλλά όχι λυπημένα, κρατούν σκληρά κολλημένη επάνω τους τη σκοτεινή όψη και όταν ακόμα γελούν!

Η κατάθλιψη ξαπλώθηκε στην εποχή μας και στον πολύ λαό και στους απλούς πολίτες, γιατί η ευημερία σε συνδυασμό με τις πολλές πληροφορίες ανεβάζει την αλαζονεία και των φτωχών ανθρώπων. Η διαφήμιση των αγαθών και το «δημοκρατικό» καλόπιασμα με τη συνεχή αναφορά των δικαιωμάτων ξετσιπώνει το λαό και τους κάνει να νιώθουν και να φέρνονται σαν άρχοντες. Έτσι φορούν και οι λαϊκοί άνθρωποι το μολυβένιο προσωπείο των αστών, που κρίνουν, επικρίνουν και βλαστημούν αυτούς που επηρεάζουν τη μοίρα μας, δηλαδή την υλική μας ευημερία.

Όσοι έχομε δει τον πίνακα του Γκρέκο «Ο μεγάλος Ιεροεξεταστής», θα έχομε πάρει μια επαρκή γεύση της κατάθλιψης που γεννιέται από την ηθική και τη θρησκεία, ή καλύτερα από την ηθική της θρησκείας. Ο μεγάλος Ιεροεξεταστής εκφράζει το πρόσωπο του ανθρώπου, που ενοχοποιεί όλους όσοι δεν είναι τέλειοι στις υποχρεώσεις τους απέναντι στο Θεό. Κι επειδή βέβαια δεν βρέθηκε ως τώρα κανένας τέλειος, ο Ιεροεξεταστής είναι το πρόσωπο της κόλασης για όλους και για όλα. Και μέσα στο παραλήρημα της δικαιοκρισίας ο χαρακτηριστικός αυτός εκπρόσωπος της Δυτικής Χριστιανοσύνης ξεχνάει ότι είναι κι αυτός αμαρτωλός, ξεχνάει την αγάπη του Θεού και την μετάνοια. Το πρόσωπό του δείχνει την αποκρουστική κόλαση. Ένας Ορθόδοξος ζωγράφος σαν τον Δομήνικο Θεοτοκόπουλο χάρισε στον κόσμο ένα πειστικό και αληθινό ορισμό της Δυτικής Θεολογίας.

Η κατάθλιψη είναι αποτέλεσμα του πολιτισμού. Ο πολιτισμός είναι η παγκόσμια επιχείρηση αποκατάστασης του χαμένου κύρους του ανθρώπου ύστερ’ από την απώλεια του Παραδείσου. Βέβαια η σκληρή ζωή με τα αγκάθια και τα τριβόλια, με τον ιδρώτα του προσώπου, με τους πόνους της γέννας κτλ. απαιτούσε μια προσπάθεια του ανθρώπου να ανακουφίσει το κορμί του και την ψυχή του μέσα στην έρημο της εξορίας του. Άλλωστε γι’ αυτό εφοδίασε ο Θεός τους Πρωτοπλάστους με φύλλα συκής και με δερμάτινους χιτώνες. Από τη σχετική βελτίωση όμως μέχρι το παραλήρημα του θριάμβου του ανθρώπου, που ένιωσε κάποια στιγμή πως έφτιαξε το δικό του Παράδεισο, υπάρχει η απόσταση, που μέσα σ’ αυτήν γεννιέται η κατάθλιψη.

Στις μέρες μας η κατάθλιψη, ενώ δεν ομολογείται και μάλλον κρύβεται πίσω από τις διαφημίσεις και τους λόγους των πολιτικών, ανιχνεύεται εύκολα και μάλιστα συνειδητοποιημένη και αυτοεξομολογούμενη. Πόσο προδίδεται από τα παραισθησιογόνα, που είναι τόσο απαραίτητα, μα πάρα πολύ απαραίτητα! Αν πάρομε υπ’ όψιν μας και τη νικοτίνη και τα οινοπνευματώδη, ίσως φτάνομε στην υψηλότερη δαπάνη εισοδήματος. Αν διαπιστώσομε ότι ο κόσμος δαπανά για τα παραισθησιογόνα περισσότερο μέρος του εισοδήματός του απ’ όσα δαπανά για την τροφή του, τότε θα εκτιμήσομε την πλήξη σαν πρώτο κίνητρο εργασίας γενικά των ανθρώπων!

Και δεν είναι μόνο τα παραισθησιογόνα που προδίδουν την πλήξη. Είναι οι θορυβώδεις διασκεδάσεις, είναι οι διαστροφές, ομοφυλοφιλίες, παιδεραστίες και άλλες «φιλίες» που δεν λέγονται, είναι η συσσώρευση πλούτου, είναι το χόμπυ, είναι η μόδα, η εξουσιολαγνεία και άλλα ακόμη, που δείχνουν ένα πρόσωπο του σύγχρονου ανθρώπου αγέλαστου, αγχωμένου μέχρι την τελευταία του πνοή, διαρκώς ανήσυχου, φοβισμένου και επιθετικού.

Αν φέρομε στο νου μας το πρόσωπο ενός φιλότιμου και υγιούς χριστιανού, θα εντυπωσιαστούμε πρώτ’ απ’ όλα από το πόσα πράγματα δεν χρειάζεται. Ένα κελλί φυλακής συνήθως είναι πλουσιότερο απ’ το κελλί ενός ασκητή, που το φτιάχνει συχνά μόνος του και μπαίνει μέσα με αγαλλίαση. Και ένα σπίτι αστού (λαϊκού) χριστιανού στερείται πολλά και ακριβά πράγματα, χωρίς ο νοικοκύρης του να αισθάνεται καμμιά στέρηση. Τα αγαθά που στερούμαστε σε εποχές κρίσης και αγανακτούμε γι’ αυτό είναι αυτά, που ένας σωστός χριστιανός θα τα χαρακτήριζε περιττά ή σχεδόν περιττά. Κι όμως γι’ αυτά τα σχεδόν περιττά αναστατώνονται οι δρόμοι από τις συντεχνίες, αυτοκτονούν άνθρωποι, περιφέρονται βαρύθυμοι άνθρωποι στους δρόμους, χωρίζουν αντρόγυνα, μισούνται αδέρφια μεταξύ τους!…

Αν ο χριστιανός φυλάξει την πίστη του, διατηρήσει την προσευχή του, τηρήσει τις νηστείες του και την απλότητά του, τότε θα μπορεί να έχει ιλαρό πρόσωπο και να δοξάζει το Θεό για την επάρκεια των αγαθών του, θα μπορεί να ψάλλει χαρούμενος και παρηγορημένος μέρα και νύχτα και να παρηγορεί και άλλους, που θα τρέχουν κοντά του.

Η πλήξη θα πετάξει σαν ένα αρπακτικό που πήγε να καθήσει επάνω του, για να τον φάει, και έφυγε σκιαγμένο από μια δύναμη μεγάλη. Ο Περικλής στον Επιτάφιό του λέει ότι οι πλούσιοι Αθηναίοι έχουν ωραία σπίτια, κατασκευές γενικότερα «ων καθ’ ημέραν η τέρψις το λυπηρόν εκπλήσσει». Μ’ αυτά τα λόγια του ομολογεί ότι στις καρδιές των μεγαλοδύναμων εξουσιαστών υπήρχε «το λυπηρόν» που κάθονταν επάνω τους σαν αρπαχτικό, και με τα ωραία σπίτια τους το «σκιάζανε» να φύγει κάθε μέρα. Και κάθε μέρα βέβαια ξαναγύριζε.

Εμείς αυτή την πλήξη τη διώχνομε κάθε στιγμή με το «Κύριε ελέησον» και «την χαράν ημών ουδείς αίρει αφ’ ημών».

 

Πηγή: Η άλλη όψη

Τις άγιες μέρες του Πάσχα, η νηστεία, ο εκκλησιασμός, αλλά και τα έθιμα που χαρακτηρίζουν τη μεγάλη αυτή γιορτή της χριστιανοσύνης έρχονται πάλι στο προσκήνιο. Ταυτόχρονα, διαφαίνονται και οι θρησκευτικές πεποιθήσεις και αξίες του καθενός, ανάλογα με το πώς επιλέγει να γιορτάσει το Πάσχα. Πώς όμως αντιμετωπίζει το ζήτημα της πίστης στον Θεό ο σύγχρονος άνθρωπος;

Παρόλο που στη σύγχρονη εποχή οι άνθρωποι παραπονιούνται για έλλειψη χρόνου και αποξένωση, ωστόσο πάντα βρίσκουν χρόνο για να βρεθούν με τους δικούς τους και να επικοινωνήσουν με αγαπημένα τους πρόσωπα με αφορμή τις γιορτινές μέρες. Με αυτό τον τρόπο, ακολουθούν μια βαθύτερη παράδοση πίστης στο Θεό.

Οι άνθρωποι αυτοί, ενώ μπορεί να μη δείχνουν σημάδια πίστης τον υπόλοιπο χρόνο  με την έννοια του να είναι ενεργά αναμεμιγμένοι με την εκκλησία- ωστόσο εκδηλώνουν την πίστη τους με έργα. Ακόμα και το κεράκι που θ' ανάψει κανείς αποτελεί ένδειξη πίστης, με την έννοια μιας βαθύτερης πεποίθησης ότι υπάρχει κάτι πέρα και πάνω από τον άνθρωπο, κάτι μεγαλύτερο, ανώτερο και καλύτερο.

'Παναγιά μου βόηθα', 'Χριστέ μου', 'Για τ' όνομα του Θεού', είναι μόνο μερικές από τις εκφράσεις ή τις επικλήσεις που καθημερινά χρησιμοποιούν εκατομμύρια άνθρωποι στη χώρα μας, αλλά και σε παρόμοιες μορφές  σε ολόκληρο τον κόσμο.

Η έννοια του Θεού και της πίστης σε αυτόν είναι βαθιά ριζωμένη στη γλώσσα, κάτι που δεν είναι απλώς σχήμα λόγου, αλλά επίσης αντικατοπτρίζει μια βαθύτερη ανάγκη του ανθρώπου: να πιστεύει σε κάτι ανώτερο από τον ίδιο.

Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και τα άτομα που δεν πιστεύουν ή πιστεύουν περισσότερο από παράδοση παρά από συνειδητή πίστη, στις δύσκολες στιγμές τους επικαλούνται τον Θεό.

Και βέβαια, δεν πρέπει να ξεχνάμε ένα άλλο χαρακτηριστικό παράδειγμα: τις εκκλησίες που γεμίζουν τις άγιες αυτές μέρες από άτομα όλων των ηλικιών και κοινωνικών και οικονομικών στρωμάτων, που συνήθως δεν επισκέπτονται τακτικά την εκκλησία.

Γιατί όμως οι άνθρωποι πιστεύουν στο Θεό;

Σύμφωνα με μια άποψη, οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να πιστεύουν στο Θεό διότι αισθάνονται μόνοι και ανήμποροι σε έναν ξένο κόσμο. Η πίστη αυτή αναπτερώνει το ηθικό και τις ελπίδες του ανθρώπου και τον βοηθάει να αισθανθεί ότι όλα είναι βάσει κάποιου σχεδίου και κάποιας ανώτερης λογικής την οποία δεν αντιλαμβάνεται, αλλά η οποία τον έχει λάβει υπόψιν της και τον φροντίζει.

Σύμφωνα με μια άλλη άποψη, οι άνθρωποι πιστεύουν στο Θεό από την αίσθηση της ανθρώπινης αδυναμίας του και του πεπερασμένου της φύσης τους και χρειάζονται τον Θεό να τους συντροφεύει, να τους παρηγορεί και να τους στηρίζει στις δύσκολες στιγμές.

Εδώ δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε ότι υπάρχουν τρία βασικά χαρακτηριστικά τα οποία συνθέτουν την ανθρώπινη φύση:  η λογική,  η θέληση και η αγάπη.

Τα ίδια αυτά χαρακτηριστικά προβάλλονται και στην εικόνα του Θεού, όπου η λογική γίνεται η άπειρη γνώση του και οι άνθρωποι τον θεωρούν παντογνώστη, η θέληση γίνεται άπειρη βούληση και η αγάπη γίνεται άπειρη αγάπη για τον κάθε άνθρωπο, που βέβαια είναι δεκτός στους κόλπους της εκκλησία.

Η πίστη αποτελεί μέρος της ατομικής ταυτότητας του καθενός και συχνά περιλαμβάνει ένα ολόκληρο σύστημα αξιών και ηθικών αρχών. Η ανάγκη του ανθρώπου να πιστεύει σχετίζεται με την ανάγκη του να ζει σε οργανωμένη κοινωνία που διέπεται από εσωτερικούς κι εξωτερικούς κανόνες.

Δεν είναι τυχαίο ότι τα θρησκευτικά διδάγματα, όπως είναι οι 10 Εντολές εμπεριέχουν αξίες και νόμους που είναι απαραίτητοι για να λειτουργήσει ομαλά μια κοινωνία.

Ένας άλλος βασικός λόγος της πίστης είναι ότι αυτή χαρακτηρίζει την εθνική ή συλλογική ταυτότητα ενός λαού και αποτελεί μέρος της παράδοσής του. Έτσι, οι άνθρωποι γαλουχούνται σε ένα κλίμα πίστης και αυτό αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ζωής τους.

Η καταγωγή της εικόνας του Θεού

Η καταγωγή και η φύση της εικόνας του Θεού εξακολουθεί ν' αποτελεί σημαντικό θέμα μελέτης της θρησκείας. Η ψυχαναλυτική άποψη, που ξεκινάει από τις θεωρίες του Σίγκμουντ Φρόιντ, κυριαρχεί στη θεωρία και την έρευνα σχετικά με την εικόνα του Θεού.

Ο Φρόιντ είδε την εικόνα του Θεού σαν μια ιδανική πατρική μορφή η οποία προέρχεται από το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα. Σύμφωνα με τον Φρόιντ, η πατρική φιγούρα εσωτερικεύεται στον άνθρωπο όταν έρχεται η λύση του οιδιπόδειου συμπλέγματος στην παιδική ηλικία και αυτή η εικόνα στη συνέχεια προβάλλεται στους ουρανούς σαν ένας προστατευτικός, παντογνώστης και γεμάτος αγάπη πατέρας.

Aλλοι θεολόγοι ερευνητές επισημαίνουν ότι η εικόνα του Θεού έχει και πολλά στοιχεία που θυμίζουν και τη μητέρα, ενώ υπάρχουν και κάποιοι άλλοι ερευνητές που θεωρούν ότι η θεϊκή εικόνα έχει και στοιχεία από τις φιγούρες του παππού και της γιαγιάς.

Ο Καρλ Γιούνγκ δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στην εικόνα του Θεού και την εικόνα του ανθρώπου, οι οποίες έχουν πολλές ομοιότητες, αφού θεωρεί ότι οι άνθρωποι βλέπουν τον Θεό σαν τον εαυτό τους, κρατώντας μόνο τα προτερήματα κι όχι τα ανθρώπινα ελαττώματα.

Πίστη και γιορτές

Η θρησκευτική πίστη εκδηλώνεται εντονότερα τις μέρες των γιορτών, οι οποίες αποτελούν μια καλή ευκαιρία για τον καθένα να βρει λίγο χρόνο στο πολυάσχολο πρόγραμμά του και να κοιτάξει εντός του, εξετάζοντας όχι μόνο την πίστη του, αλλά κυρίως τον εαυτό του και τις αξίες του.

 

Ιατρικό αλφάβητο

Λεξικό ιατρικών όρων για εύκολη ανάγνωση των ιατρικών θεμάτων

 

 

 

 

 

Σελίδα 1 από 2

Δεν ξεχνώ

ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΚΤΡΩΣΕΙΣ [1986 - 2016]: 30 Χρόνια από τήν ψήφιση…

Ιωάννης Θαλασσινός, Διευθυντής Π.Ε.ΦΙ.Π. 04-10-2017

Ποιός ἄραγε θυμᾶται τή θλιβερή ἐπέτειο τῆς ψήφισης, ἀπό τή Βουλή τῶν Ἑλλήνων, τοῦ ἐπαίσχυντου...

ΕΛΛΗΝΕΣ και ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ μποϊκοτάρετε τα προϊόντα εταιρειών που αφαιρούν…

Χριστιανική Εστία Λαμίας 03-10-2017

Οἱ μάσκες ἔπεσαν γιά ἀκόμα μιά φορά. Ἑταιρεῖες γνωστές στούς Ἕλληνες καταναλωτές ἀφαίρεσαν ἀπό τά...

Σύμφωνο Διαστροφικής Συμβίωσης

TIDEON 21-12-2015

Επιμένει να προκαλεί Θεό και ανθρώπους η ελληνική Κυβέρνηση, ψηφίζοντας στις 22 Δεκεμβρίου 2015 ως...

ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ: Δεν θα γίνω ευκολόπιστο θύμα!

Tideon 14-12-2015

Η Κυβέρνηση μας μίλησε για την «αναγκαιότητα» και για τα πλεονεκτήματα της «Κάρτας του Πολίτη»...

Η καταιγίδα των αντιδράσεων για το «αντιρατσιστικό»

TIDEON 27-08-2014

  Λαμβάνουν διαστάσεις καταιγισμού οι αντιδράσεις πλήθους φορέων και πολιτών για το λεγόμενο «αντιρατσιστικό» νομοσχέδιο το...

Δεν θα γίνω «δωρητής» οργάνων χωρίς να το θέλω! …

tideon.org 02-05-2013

  Kαταθέτουμε την αρνητική δήλωση μας προς τον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων (ΕΟΜ). Ο νόμος αφήνει πολλά...

Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές...

Tideon 31-12-2012

Ποια είναι η λύση αν πλήρωσες «τσουχτερές» τιμές στο Κυλικείο του Νοσοκομείου, του Αεροδρομίου, του...

Όχι, δεν θα φύγω

Νικόλαος Ἀνδρεαδάκης, ὁδηγός 03-04-2012

Εἶμαι νέος μὲ οἰκογένεια, ἔχω ὅλη τὴ ζωὴ μπροστά μου… Λόγῳ ἐπαγγέλματος ἔχω τὴ δυνατότητα...

ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων…

tideon 07-11-2011

  ΜΝΗΜΟΝΙΟ: Δεν ξεχνώ αυτούς που παρέδωσαν αμετάκλητα και άνευ όρων την ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ και έκαναν...

ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ...;

ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΤΩΡΑ ... 15-02-2011

   Κατάλαβες τώρα ... γιατί σε λέγανε «εθνικιστή» όταν έλεγες πως αγαπάς την Πατρίδα σου;    Για να...

Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου…

ΤΡΑΠΕΖΑ ΙΔΕΩΝ 25-12-2010

Τώρα πια γνωρίζω τους 10 τρόπους που τα ΜΜΕ μου κάνουν πλύση εγκεφάλου και πώς...