Π: Εμείς οι πολιτικοί είμαστε εκλεγμένοι από το λαό, εσείς οι κληρικοί όχι!
Κ: Και σε μας υπάρχει αναγνώριση από το λαό, διότι εκτίθεται το όνομά μας προ της χειροτονίας σε δημόσια κριτική και το "άξιος" που φωνάζουν είναι η απήχηση και η ετυμηγορία του λαού. Μάλιστα κατά τόπους οι πολίτες ψηφίζουν τον παπά τους ή τον προτείνουν. Αλλά τι σημαίνει ότι οι πολιτικοί εκλέγονται. Δηλ. ψηφίζουμε και για τέσσερα χρόνια κάνουν ό,τι θέλουν ανεξέλεγκτα; Είναι δημοκρατία αυτό; Τόσα ψέματα μας έχουν πεί και τόση ανακολουθία μας έχουν σερβίρει και αυτό σημαίνει ότι έχουν ακόμη τη θετική γνώμη του κόσμου και την αναγνώριση; Γιατί δεν κάνουν δημοψηφίσματα για τα καίρια θέματα; Μας ρώτησαν αν θέλουμε ΔΝΤ, Μνημόνια και Δανειακή Σύμβαση, Μεσοπρόθεσμα κλπ.
Π: Εμείς ελεγχόμαστε από τη Βουλή.
Κ: Ποιά Βουλή; Τη Βουλή με την κομματική πειθαρχία και τα σημαδεμένα ψηφοδέλτια. Τη Βουλή με τη δαμόκλεια σπάθη της διαγραφής από πάνω σ΄ αυτούς που θα διαφωνήσουν; Τη Βουλή με τις μετακινήσεις βουλευτών και τα πισωγυρίσματα και τις κυβισθίσεις; Που χάνονται και δημιουργούνται κόμματα στο άψε σβήσε για να ξαναενταχθούν μετά πάλι στην πρώτη κομματική στρούγκα; Πως ανέχονται τόσα ψέμματα και τόσες ανακολουθίες; Βουλή , όπου βλέπουμε χάριν της σκοπιμότητας, να συγκυβερνούν ακόμη και με το διάβολο... Ας βγούν να περπατήσουν να δούν τι γνώμη έχει ο κόσμος για τη Βουλή...Ξέχασαν το κίνημα των πλατειών...
Π: Από σας τους κληρικούς δεν κόψαμε καθόλου μισθό.
Κ: Γιατί το κάνατε; Απο καλωσύνη; Από φόβο και πολιτικό κόστος το κάνατε. Δεν σας το ζητήσαμε. Και αν κάποια εκκλησιαστικά πρόσωπα διαπλεκόμενα υπέβαλαν τέτοιο αίτημα...Κακώς! Και είναι ντροπή που το λέτε. Δεν έπρεπε να το δεχθείτε. Αυτό σημαίνει ότι είσθε ευάλωτοι και υποχωρητικοί. Και στους κληρικούς!, Όπως και στους τραπεζίτες, στους τροϊκανούς, στους καναλάρχες, στα κόμματα, στους συμβούλους σας. Δεν σας εμπιστευόμαστε. Βγείτε πείτε το ότι δεχτήκατε πίεση. Τώρα όλοι κρινόμαστε. Αλλά μη ξεχνάτε ότι οι κληρικοί δουλεύουν πιο πολύ ίδίως τώρα με την κρίση για να καλύψουν τα κενά της ψευτοεξουσίας σας.
Π: Ασχολείστε με την πολιτική και μάλιστα από άμβωνος
Κ: Με την πολιτική μάλιστα, δηλ. με τα κοινά. Ασφαλώς. Είμαι έλληνας πολίτης και δικαιούμαι συνταγματικά να ομιλώ και να ανταλλάσσω απόψεις, να ενημερώνω τους ενορίτες μου για τους κινδύνους από τα κόμματά σας μη τυχόν και από άγνοια ξαναψηφίσουν τις επιλογές του θανάτου και της καταστροφής του έθνους μας. Δε μίλησα για τη συγκυβέρνησή σας. Μίλησα για την καταπάτηση του Νόμου του Θεού. Εμείς δεν έχουμε τηλεπαράθυρα. Και ό,τι λέμε το βγάζουμε από το Ευαγγέλιο, από την Ιερά Σύνοδο, από τη συλλογική συνείδηση και μαρτυρία του λαού και της παραδόσεώς μας κρίνοντας θέσεις και σπάνια πρόσωπα εξόχως επικίνδυνα.
Π: Μας κατακρίνετε ότι δεν είμαστε χριστιανοί.
Κ: Σαφώς και θα έπρεπε προ πολλού να ισχύσουν οι κανόνες για το θανατηφόρο μείγμα πολιτικής που επιβάλλατε στο λαό μας. Αλλά η Εκκλησιαστική Διοίκηση έδειξε υπερβολική ανοχή. Τώρα όμως δεν πάει άλλο. Η καταπάτηση του Ευαγγελικού Νόμου είναι στοιχείο αδιαπράγματευτο, και η Εκκλησία έχει δικαίωμα να νουθετεί, αλλά και να κρίνει, να αφορίζει και να επιτιμά τα πνευματικά της τέκνα, εφόσον σφάλλουν και βλάπτουν το ποίμνιο. Η Εκκλησία είναι ο θεματοφύλακας της Αλήθειας, γιατί ο καθένας νομίζει εαυτόν ως τον καλύτερο χριστιανό και πάνω στα πράγματα μπορεί να ευθύνεται για παράδειγμα για τις χιλιάδες αυτοκτονίες.