Ο Υπουργός Παιδείας κ. Κ. Γαβρόγλου το τελευταίο χρονικό διάστημα, έχει πάρει με τη σειρά όλα τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα και μονότονα, πλειστάκις την ημέρα, διακηρύττει στεντορεία τη φωνή ότι δεν εφαρμόζει την ιστορική απόφαση του ΣτΕ(660/2018), που αφορά στο μάθημα των Θρησκευτικών, διότι α) δεν συμφωνεί ιδεολογικά με αυτήν και β) σύμφωνα με την άποψή του, η απόφαση αυτή, αναφέρεται στηνΥπουργική Απόφαση (Υ.Α.) του κ. Φίλη και όχι στη δική του Υ.Α.!
Ο κ. Γαβρόγλου, ίσως, ενεργεί κατ΄ αυτόν τον τρόπο α) διότι πρώτα ο ίδιος χρειάζεται απεγνωσμένα να πιστέψει αυτό που διατυμπανίζει και β) διότι έτσι, για τις δικές του πολιτικές σκοπιμότητες, προσφέρει επικοινωνιακή ιδεολογικοπολιτική τροφή στους αδαείς αλλά και την εκλογική του πελατεία, η οποία, μάλιστα, φαίνεται πως είναι διατεθειμένη, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, να αποδέχεταιαδιαμαρτύρητα και πρόθυμα, ό, τι της προσφέρει ο πολιτικός και κομματικός της ινστρούχτορας!
Η στάση αυτή του κ. Γαβρόγλου ίσως να είναι κατανοητή και ανεκτή σε μια τριτοκοσμική χώρα, όπου κυριαρχούν αυταρχικές καθεστωτικές αντιλήψεις και πρακτικές, αλλά δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία και σε μια ευρωπαϊκή χώρα που σέβεται τους δημοκρατικούς θεσμούς και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η περιφρόνηση στον Νόμο και μάλιστα στις αποφάσεις των ανώτατων θεσμών της Δικαιοσύνης μιας χώρας, με την αιτιολογία του «έτσι μ΄ αρέσει», είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν προσβάλλει ούτε υπονομεύει το κύρος των δικαστικών λειτουργών, αλλά, περισσότερο, χαρακτηρίζει τους εμπνευστές αυτών των πρακτικών οι οποίες, μάλιστα, παραπέμπουν σε πολιτικές μη δημοκρατικών καθεστώτων. Πιστεύουμε πως ο κ. Γαβρόγλου γνωρίζει ότι, τελικά, αυτά τα καθεστώτα, που εκφράζει η προς τη συνταγματική τάξη περιφρόνηση και απείθειά του, αργά ή γρήγορα, πέφτουν και διαλύονται «εις τα εξ ων συνετέθησαν» μαζί με όλα τα θνησιγενή οράματα και τις φρούδες προσδοκίες τους.
Σε τελική ανάλυση, τίποτε δεν είναι παντοτινό και κανένας δεν είναι αιώνιος, ούτε στη θέση εξουσίας που βρίσκεται ούτε και στη ζωή γενικότερα, παρά μόνον ο αιώνιος και αθάνατος Θεός. Όλοι και όλα έρχονται και παρέρχονται και κρίνονται από τους ανθρώπους, την ιστορία και τον τελικό δικαιοκρίτη Θεό.
Όσον αφορά στην ιστορική απόφαση του ΣτΕ(660/2018), για το μάθημα των Θρησκευτικών, ο κ. Γαβρόγλου όφειλε να γνωρίζει ότι η απόφαση αυτή ήταν ένα δίκαιο αίτημα της πλειονοψηφίας του ελληνικού λαού και γι΄ αυτό έγινε πράξη! Και επειδή είναι πλέον δίκαιος νόμος, αργά ή γρήγορα, είτε συμφωνεί είτε διαφωνεί ο κ. Γαβρόγλου και οι συν αυτώ θα εφαρμοστεί αν όχι κατά τη δική του υπουργική θητεία, στη θητεία του επόμενου Υπουργού!
Από δεοντολογικής πλευράς, ο κ. Γαβρόγλου και οι ακόλουθοί του θα υποχρεωθούν τελικά, να εφαρμόσουν τις αποφάσεις του ΣτΕ α) εκ των πραγμάτων, β) από την πίεση της κοινής γνώμης και γ) από τις προσεχείς αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης, στην οποία αναγκάζονται να προσφεύγουν όσοι δικαιώνονται μεν με τις αποφάσεις της δικαιοσύνης αλλά η εκτελεστική εξουσία αρνείται να συμμορφωθεί και να υπακούσει σε αυτές.
Πάντως, σε αυτές τις περιπτώσεις, αυτός που φθείρεται και εκτίθεται και αυτοϋπονομεύει την προσωπικότητα και την ιδεολογία του, είναι τελικά εκείνος ο πολιτικός που εν καιρώ Δημοκρατίας,κηρύττει πραξικόπημα έναντι του δικαιϊκού συστήματος της χώρας που υπηρετεί,υπονομεύοντας στη συνείδηση των πολιτών τη δημοκρατία.
Εν προκειμένω, έτσι όπως έπραξε και πράττει ο κ. Γαβρόγλου, όχι μόνο αρνείται πεισματικά να εκτελέσει τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης αλλά και προσπαθεί με δολοπλοκίες και ψέματα να ξεφύγει από την ελληνική δικαιοσύνη και με διαστροφική επιχειρηματολογία να παραπλανήσει τον ελληνικό λαό. Συγκεκριμένα ο κ. Γαβρόγλου έσπευσε από τον Ιούνιο του 2017 να αλλάξει -όχι φυσικά το περιεχόμενο του Προγράμματος του μαθήματος των Θρησκευτικών, το οποίο κατά τη μαρτυρία και του ίδιου και του κ. Φίλη και των συγγραφέων του Προγράμματος παρέμεινε το ίδιο και απαράλλακτο στον πυρήνα και στη δομή του- αλλά τον αριθμό του ΦΕΚ και την υπογραφή, αφαιρώντας την υπογραφή του κ. Φίλη από το ΦΕΚ και βάζοντας αντ’ αυτής τη δική του!!! Τουτέστιν, «έβγαλε τα ρούχα του ο Μανωλιός και τα έβαλε αλλιώς»!
Με τέτοιες δόλιες και πονηρές ενέργειες θέλει ο κ. Γαβρόγλου, να «αναδομήσει» την παιδείακαι αυτές τις ενέργειες υιοθετούν και εκείνοι οι ελάχιστοι θεολόγοι σύμμαχοι, ομοϊδεάτες και συνεργάτες των αθέμιτων αποφάσεών του, οι οποίοι με αυτούς τους τρόπους και τις μεθόδους επιθυμούν να «αναβαθμίσουν» υποτίθεται το μάθημα των Θρησκευτικών. Κτίζεται όμως Θρησκευτική Παιδεία και Μόρφωση, με τις αλαζονικές μεθοδεύσεις του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» και με τις λογικές της ψευτομαγκιάς, του «κουτσαβακισμού» και της κουτοπονηριάς; Έτσι, πιστεύουν ότι θα κτίσουν το σχολείο του αύριο και θα οικοδομήσουν το σύγχρονο μάθημα των Θρησκευτικών και την ηθικοκοινωνική ζωή της χώρας, ο κ. Γαβρόγλου και οι σύμμαχοι του θεολόγοι;
Η Ποιμαίνουσα Εκκλησία οφείλει να έχει υπόψη της αυτές τις ενέργειες, αυτών των ανθρώπων που, εκτός των άλλων, κάθε μέρα βγαίνουν στα ΜΜΕ και την δυσφημούν, ισχυριζόμενοι ότι υπάρχει για όλα αυτά συμφωνία της Εκκλησίας και ότι προχωράνε και ενεργούν με τη δική της έγκριση!
Όσο για τον κ. Υπουργό, κρίμα σ΄ αυτόν, που δεν στέκεται με τις πράξεις του στο ύψος του συγκεκριμένου υπουργικού αξιώματος που υπηρετεί. Κρίμα, που ως υπουργός Παιδείας της χώρας, που γέννησε και διέδωσε τη Δημοκρατία σε όλο τον κόσμο, δεν συμπεριφέρεται ούτε νόμιμα ούτε με δημοκρατικές αρχές ούτε με παιδαγωγικά κριτήρια. Διότι, εύλογα περιμένει ο ελληνικός λαός, τουλάχιστον από τον Υπουργό Παιδείας να προσφέρει συμβολικά πρώτος αυτός, χάριν της ελληνικής νεολαίας που υπηρετεί, το παράδειγμα της υπακοής στο Σύνταγμα και στους νόμους της δικαιοσύνης.
