ΔΗΛΩΣΗ ΘΕΟΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΔΑΣΚΑΛΩΝ
ΣΧ. ΕΤΟΥΣ 2018-19
ΓΙΑ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ
Αριθ. πρωτοκόλλου........./...................
ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ............................................
ΔΗΛΩΣΗ
του/της ....................................................... του .............................. Θεολόγου κλάδου ΠΕ01 (ή Δασκάλου)
τόπος ............... ημερομηνία ........................ 2018
Αξιότιμε -η κ/κα Διευθυντά-τρια,
Σας δήλωνω ότι βάσει των: α) άρθ. 95 παρ. 5 του Συντάγματος β) άρθ. 1 του Ν. 3068/2002 καί γ) άρθ. 25 παρ. 3 Ν. 3528/2007 του Υπαλληλικού Κώδικα, εφαρμόζω τις αποφάσεις 660/2018 και 926/2018 της Ολομελείας του ΣτΕ που αφορούν το μάθημά μου.
Με εκτίμηση
Ο /Η δηλών -ούσα
Σημείωση: Υποβάλλεται από τους Εκπαιδευτικούς Θεολόγους Γυμνασίων ‐Λυκείων καθώς και τους Δασκάλους κατά το σχολικό έτος 2018‐19 με μια απλή έγγραφη Δήλωση (πού λαμβάνει αριθμό πρωτοκόλλου) προς τον Δ/ντη‐τρια του Σχολείου. Σε περίπτωση που ο Θεολόγος διδάσκει σε περισσότερα του ενός σχολεία, η δήλωση αρκεί να υποβληθεί έστω και στο σχολείο που διδάσκει τις περισσότερες ώρες.
H δήλωση ΕΔΩ σε εκτυπώσιμη μορφή
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
για τους εκπαιδευτικούς :
Α. ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ
Για ενημέρωση των εκπ/κών πριν υπογράψουν, παρατίθεται το κείμενο των διατάξεων, που περιέχει η Δήλωση:
Άρθ. 95 παρ. 5 του Συντάγματος:
5. Η διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις. Η παράβαση της υποχρέωσης αυτής γεννά ευθύνη για κάθε αρμόδιο όργανο, όπως νόμος ορίζει. Νόμος ορίζει τα αναγκαία μέτρα για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης της διοίκησης."
Άρθ. 1 Ν. 3068/2002:
«Το Δημόσιο, οι οργανισμοί τοπικής αυτοδιοίκησης και τα λοιπά νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου έχουν υποχρέωση να συμμορφώνονται χωρίς καθυστέρηση προς τις δικαστικές αποφάσεις και να προβαίνουν σε όλες τις ενέργειες που επιβάλλονται για την εκπλήρωση της υποχρέωσης αυτής και για την εκτέλεση των αποφάσεων. Δικαστικές αποφάσεις κατά την έννοια του προηγούμενου εδαφίου είναι όλες οι αποφάσεις των διοικητικών, πολιτικών, ποινικών και ειδικών δικαστηρίων που παράγουν υποχρέωση συμμόρφωσης ή είναι εκτελεστές κατά τις οικείες δικονομικές διατάξεις και τους όρους που κάθε απόφαση τάσσει».
Άρθ. 25 Ν. 3528/2007 Υπαλληλικού Κώδικα : Νομιμότητα υπηρεσιακών ενεργειών
3. Αν η διαταγή είναι προδήλως αντισυνταγματική ή παράνομη, ο υπάλληλος οφείλει να μην την εκτελέσει και να το αναφέρει χωρίς αναβολή. Όταν σε διαταγή, η οποία προδήλως αντίκειται σε διατάξεις νόμων ή κανονιστικών πράξεων, διατυπώνονται επείγοντες και εξαιρετικοί λόγοι γενικότερου συμφέροντος ή όταν, ύστερα από άρνηση υπακοής σε πρώτη διαταγή που προδήλως αντίκειται σε τέτοιες διατάξεις, ακολουθήσει δεύτερη διαταγή που εκθέτει επείγοντες και εξαιρετικούς λόγους γενικότερου συμφέροντος, ο υπάλληλος οφείλει να εκτελέσει τη διαταγή και να αναφέρει συγχρόνως στην προϊσταμένη αρχή εκείνου που τον διέταξε. Επί νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου, εφόσον εκείνος που διέταξε είναι το διοικητικό συμβούλιο ή το ανώτατο μονομελές όργανο διοίκησης, η αναφορά υποβάλλεται στον εποπτεύοντα Υπουργό. Εάν εκείνος που διέταξε είναι ο Υπουργός, η αναφορά υποβάλλεται στον Πρωθυπουργό.
Β. ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ
1. Σύμφωνα με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας (7/2010, ΝΟΜΙΚΟ ΒΗΜΑ 2010, σελ. 513), η Διοίκηση μετά την έκδοση δικαστικής απόφασης, έχει υποχρέωση, να συμμορφωθεί με το περιεχόμενο αυτής και «όχι μόνο να θεωρήσει ως ανύπαρκτες τις ακυρωθείσες με την απόφαση αυτή διοικητικές πράξεις αλλά και με θετικές ενέργειές της να χωρίσει(προβεί) στην αναμόρφωση της δημιουργηθείσας, βάσει των έν λόγω πράξεων, καταστάσεως, ώστε να επανέλθουν τα πράγματα στην θέση που θα βρίσκονταν, αν οι πράξεις αυτές δεν είχαν εκδοθεί».
Άλλωστε και στο άρθρο 50 παρ. 4 του Π.Δ. για το ΣτΕ (18/1989), ορίζεται ότι: «Η διοίκηση έχει υποχρέωση να συμμορφώνεται προς τις δικαστικές αποφάσεις. Η παράβαση της υποχρέωσης αυτής γεννά ευθύνη για κάθε αρμόδιο όργανο» (βλ. Συντ. 95,5 • Ν3068/2002, άρθ. 1 • βλ. και Υπαλ. Κώδ. 25,3 • 106,3). «Ο παραβάτης εκτός από την δίωξη κατά το άρθρο 259 του Ποινικού Κώδικα (παράβαση καθήκοντος) υπέχει και προσωπική ευθύνη για αποζημίωση».
Συνεπώς, η ακυρωθείσα πράξη των νέων Προγραμμάτων Σπουδών του μαθήματος των Θρησκευτικών, από τις αποφάσεις 660/2018 και 926/2018 της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, θεωρείται ως μηδέποτε εκδοθείσα κάτι που σημαίνει ότι επαναφέρεται αυτοδικαίως σε ισχύ το προϋφιστάμενο Πρόγραμμα Σπουδών (ΣτΕ 4690/1985). Κατά συνέπεια δύνανται νομίμως να χρησιμοποιούνται τα ‘προηγούμενα’ βιβλία, τα οποία υπάρχουν αναρτημένα και στο διαδίκτυο.
