«Ὅλοι νά μάθουν Ἑλληνικά»

«Ὅλος ὁ κόσμος πρέπει νά μάθει Ἑλληνικά γιατί ἡ Ἑλληνική γλώσσα μᾶς βοηθάει πρῶτα ἀπ’ ὅλα νά καταλάβουμε τή δική μας γλώσσα» (Jacqueline de Romilly, 1913-2010).

Ἡ μεγάλη πρέσβειρα τοῦ Ἑλληνισμοῦ πέθανε σέ ἡλικία 97 ἐτῶν στίς 18 Δεκεμβρίου 2010. Τήν εὐγνωμονοῦμε καί μόνο γι’ αὐτή τή φράση της. Ἔκανε ὅμως γιά τήν Ἑλλάδα  πολύ περισσότερα.

Μεταφέρουμε μερικά ἀπ’ ὅσα πρός τιμήν της ἔχουν πρόσφατα δημοσιευτεῖ:

Στό βιβλίο της «Μαθήματα Ἑλληνικῶν», στά Γαλλικά εἶχε κυκλοφορήσει τό 2008 καί στά Ἑλληνικά τό 2009, ἡ μεγάλη ἑλληνίστρια μᾶς εἶχε κάνει μιά ἔνεση αἰσιοδοξίας.  Ἐκεῖ πού νομίζαμε ὅτι τά Ἑλληνικά εἶχαν πεθάνει, ἡ Ζακλίν ντε Ρομιγύ μᾶς εἶπε ὅτι ἡ κρίση τῶν Ἑλληνικῶν, πού εἶναι ταυτόχρονα καί μιά κρίση τῶν ἀνθρωπιστικῶν σπουδῶν, θά εἶναι σύντομη καί θά παρέλθει γρήγορα. «Ὅπως καί νά ᾽χει – καί γιά νά παραμείνουμε στήν ἐκπληκτική ἱστορία μιᾶς ἐξελικτικῆς πορείας πού μᾶς ὁδηγεῖ ἀπό τόν 15ο αἰώνα π.Χ. μέχρι τόν 21ό – τό σίγουρο εἶναι πώς σαστίζει κανείς μπροστά στή δύναμη μέ τήν ὁποία διαδόθηκε ἡ ἑλληνική γλώσσα μέσα ἀπό τόσες κρίσεις καί ἀναγεννήσεις» γράφει. Κι ἀκόμη ὑποστηρίζει ὅτι ἡ ἑλληνική γλώσσα δέν ἀποτελεῖ μόνο μέσο πρόσβασης στά ἴδια τά κείμενα, ἀλλά καί ὅτι ἡ ποιότητά της διαμόρφωσε τήν ποιότητα τῶν ἔργων.

Ἡ Jacqueline de Romilly ἡγήθηκε τοῦ κινήματος ἐπαναφορᾶς τῆς κλασικῆς παιδείας στόν κόσμο καί εἰδικά στήν Εὐρώπη. Ἐξέχουσα ἑλληνίστρια τῆς ἐποχῆς μας μέ διεθνή ἀναγνώριση. Ἀνάλωσε τή ζωή της στή μελέτη τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γραμματείας. Καρπός αὐτῆς τῆς ἀφοσίωσης εἶναι περισσότερα ἀπό εἴκοσι βιβλία γιά τά μεγάλα κλασικά κείμενα, τό ἀρχαῖο θέατρο καί τούς τραγικούς, τόν Ὅμηρο καί τούς σοφιστές, τά προβλήματα τῆς ἑλληνικῆς δημοκρατίας, τόν ἀνθρωπισμό στήν ἑλληνική σκέψη καί τήν ἐξέλιξη τοῦ νόμου στά κλασικά κείμενα. Ἐπειδή πίστευε ὅτι ὅλα αὐτά τά μεγάλα ἔργα τῶν ἀναζητήσεων ἔχουν γιά μοναδικό κίνητρο τήν ἐπιθυμία νά εἰσχωρήσουν στό βάθος τοῦ ἀνθρώπου... Καί ἀπό τό προσωπικό καί τό μερικό προκύπτει τό γενικό καί σέ ἀνώτερη βαθμίδα τό καθολικό, τό οἰκουμενικό... Τό κύριο ἀντικείμενο τῶν μελετῶν της παραμένει ὁ Θουκυδίδης, στόν ὁποῖο, ἐκτός ἀπό τή μετάφραση τοῦ ἔργου του, ἀφιέρωσε πολλές μελέτες, πού τήν ἀνέδειξαν σέ διεθνές ἐπίπεδο.

Ἡ ζωή τῆς Jacqueline de Romilly εἶναι μιά ἀδιάκοπη σειρά συγγραφῆς καί διδασκαλίας. Ἦταν ὁμότιμος καθηγήτρια στό Πανεπιστήμιο τῆς Σορβόννης καί ἐπί σειρά ἐτῶν, δίδαξε στό College de France. Ἐπιστέγασμα ὅλων ἡ ἐκλογή της, τό 1988, στή Γαλλική Ἀκαδημία.

Ἡ ἀδιάκοπη προσφορά της στά ἑλληνικά γράμματα ἀναγνωρίστηκε μέ τήν ἐκλογή της στήν Ἀκαδημία Ἀθηνῶν. Τιμήθηκε μέ τό Βραβεῖο Ὠνάση (1995) καί ὀνομάστηκε δημότης Ἀθηναίων. Στίς ἀρχές Σεπτεμβρίου τοῦ 1995 μέ Προεδρικό Διάταγμα ἡ Jacqueline de Romilly πολιτογραφήθηκε Ἑλληνίδα.

Ὅλα αὐτά μᾶς ὁδηγοῦν νά περάσουμε ἀπό τό θαυμασμό καί τή βαθειά εὐγωμοσύνη στήν ἔμπρακτη ἀποδοχή τῶν ἰδεῶν της καί τή μίμηση τῶν ἀγώνων της.