ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ & ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ
Πρωτ.: 1081 Σπάτα, 12η Σεπτεμβρίου 2011
Αριθμ.
Διεκπ.: 511/1-9-2011, Εγκυκλίου: 62
Μ Η Ν Υ Μ Α
Προς τους μαθητές των Λυκείων Μεσογείων & Λαυρεωτικής» με την έναρξη του σχολικού έτους 2011-2012,
Αγαπητοί μαθητές και μαθήτριες των Λυκείων Μεσογείων & Λαυρεωτικής,
Σας εύχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ! Και το λέω αυτό όχι συμβατικά, επειδή έτσι κάνουμε κάθε χρόνο τέτοια μέρα, άλλα συνειδητά, γιατι ή καλή χρονιά πρώτον δέν εΐναι έννοια σαφής και αυτονόητη, δεύτερον εΐναι απολύτως αναγκαία και τρίτον εΐναι εξαιρετικά δύσκολη.
Ακούτε ότι ζούμε σέ μιά περίοδο πρωτοφανούς κρίσης. Εΐναι αλήθεια. Κανεις δέν ξέρει πού βαδίζουμε. Οί αλλαγές πού επισυμβαίνουν εΐναι ανυπολόγιστες και απρόβλεπτες. Γύρω μας κυριαρχεί ένας παγκόσμιος πανικός. Οί πολιτικοί διαρκώς θριαμβολογούν, υπόσχονται, διαβεβαιώνουν, αντιμάχονται μεταξύ τους, τελικώς όμως διαψεύδονται άπό τις εξελίξεις. Όλοι μιλούν γιά οικονομική κρίση. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι στήν πραγματικότητα ζούμε μία κρίση άξιών, άλλά δέν μπορούν να μάς πούν τι σημαίνει αυτό.
Αυτό πού εγώ θά ήθελα σήμερα νά σάς πώ εΐναι ότι ή όποια κρίση, τουλάχιστον στήν πατρίδα μας, έχει δύο χαρακτηριστικά πού σάς αφορούν: πρώτον εΐναι κρίση τής παιδείας και δεύτερον οί συνέπειές της επηρεάζουν κυρίως τούς νέους. Τά λάθη πού έγιναν και συνεχίζουν νά γίνονται, εσείς οί νέοι θά τά πληρώσετε. Αυτή τή στιγμή πληρώνουμε λάθη πού έγιναν στήν παιδεία τις τελευταίες δεκαετίες. Αν ή παιδεία μας ήταν όπως έπρεπε, τά πράγματα θά ήταν πολύ διαφορετικά σήμερα. Μάς έμαθαν νά άπομνημονεύουμε πληροφορίες, άλλά όχι νά σκεπτόμαστε· νά δίνουμε εξετάσεις άλλά όχι νά μορφωνόμαστε· νά ζητούμε και νά διεκδικούμε, άλλά όχι νά δημιουργούμε· νά άντιδρούμε, νά άγανακτούμε, άλλά όχι νά είμαστε ελεύθεροι- νά διψάμε γιά τό καινούργιο άλλά όχι γιά τό καλό. Μάς ισοπέδωσαν στό πολύ λίγο και πολύ χαμηλά.
Υπάρχει τρόπος νά άντισταθούμε και ελπίδα νά επιβιώσουμε. Πρέπει νά άλλάξει ή παιδεία μας. Νά άποκτήσει πρώτη θέση στήν εκπαίδευσή μας ή γλώσσα, ή ιστορία, ή σπουδή της πίστης και της παράδοσης μας, ή καλλιέργεια της ελευθερίας του πνεύματος. Αυτά εΐναι δ,τι πιο σύγχρονο και επίκαιρο υπάρχει. Δυστυχώς, χάσαμε τήν εθνική μας υπερηφάνεια, τήν ιστορική συνείδηση και ψυχή μας, τή δύναμη τής βαθειάς ευσέβειας, πού δημιούργησαν τον πολυδιάστατο πολιτισμό μας. Αρκεσθήκαμε σε συμβουλές και συμβολισμούς πού κούρασαν, σέ ιστορικές απομνημονεύσεις πού δέν εΐχαν σημασία, σέ κανόνες και πληροφορίες πού αμέσως τά ξεχνάς. Και απορρίψαμε τον πλούτο μας χωρις νά τον έχουμε προηγουμένως γνωρίσει. Στήν ισοπέδωση πού επέβαλε ή παγκοσμιοποίηση, ή πατρίδα μας κατέβαλε το μεγαλύτερο ϊσως τίμημα απο δλες τις χώρες. Και έτσι φτωχύναμε σέ πολιτισμό, παιδεία και πνεύμα. Και δέν το καταλάβαμε.
Καιρος πλέον νά ξεσηκωθούμε. Καινούργιο κρασι σέ καινούργια ασκιά! Τά πάντα πρέπει νά αλλάξουν. Και επειδή δέν θά τά αλλάξουν κάποιοι άλλοι, καιρος νά μπούμε στο παιχνίδι δλοι. Κυρίως οί νέοι. Όλες οί καλές επαναστάσεις έγιναν απο εμπνευσμένους νέους. Όχι απο αγανακτισμένους, άλλά απο ύγιώς επαναστατημένους. Εσείς και πρέπει και μπορείτε και επιβάλλεται νά αλλάξετε μέ δική σας πρωτοβουλία το μέλλον σας. Όχι μέ βία, αλλά μέ δύναμη και αποφασιστικότητα. Οί επαναστάσεις δέν γίνονται μέ βόμβες μολότωφ και λοστούς, ούτε μέ αυτοκαταστροφική προσφυγή σέ ναρκωτικά ούτε μέ καταλήψεις, μέ graphiti στούς τοίχους και μηδενιστικές επιλογές, αλλά μέ καθαρότητα, ήρωισμο και εξυπνάδα.
Ζητήστε ποιότητα στήν παιδεία σας. Ζητήστε τέτοια παιδεία πού νά αξίζει τον κόπο σας, τέτοια παιδεία πού νά επενδύει σέ αυτήν το μέλλον σας. Το κατεστημένο σύστημα απέτυχε παταγωδώς. Μάς δείχνει δμως τον μονόδρομο τής επιστροφής στούς θησαυρούς μας, τήν κατεύθυνση τής διορθωτικής πορείας μας. Πρωτοτυπήστε απαιτώντας πρώτα απο τούς εαυτούς σας συνέπεια, προσπάθεια, ψηλούς στόχους, ποιότητα, ήθος. Ρωτήστε τούς καθηγητές σας τι σημαίνουν αυτά και απαιτήστε κυρίως απο τον θεολόγο σας νά σάς δείξει δρόμο γιά τήν αλήθεια. Αν δέν μπορούν νά σάς βοηθήσουν, πιέστε τους νά καταλάβουν τις ανάγκες σας και τήν αποστολή τους. Αύτο νά κάνετε μέ δλους μας. Κυρίως μέ τούς ιερείς και τήν Εκκλησία. Μή λυπηθείτε κανέναν μας. Πρέπει νά αλλάξουν δλα και όλοι μας.
Συνηθίζουμε νά λέμε «ό Θεος μαζί μας». Θέλω κι εγώ νά το πώ, αλλά όχι τυπικά. Και μόνον ή αναζήτηση τού αληθινού Θεού διευρύνει τούς ορίζοντες και πλαταίνει τήν καρδιά δσο τίποτε άλλο. Αύτο χρειάζεστε. Ό θεος τών θρησκευτικών συμβουλών, τών ιστοριών και τών συμβολισμών εΐναι λίγος. Ό θεος πού εΐναι μάθημα στο σχολείο μέ βαθμο και εξετάσεις δέν αξίζει και πολλά. Ό αληθινος Θεος εΐναι το ζητούμενο. Αύτος μόνο θά μάς λύσει το πρόβλημα.
Σάς εύχομαι λοιπον ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ και Ο ΘΕΟΣ ΜΑΖΙ ΣΑΣ.
Μέ πατρικές εύχές και δλη μου τήν αγάπη,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+ Ό Μεσογαίας και Λαυρεωτικής ΝΙΚΟΛΑΟΣ