Ο μακαριστός γέροντάς μας π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος, ένα πρωινό, δύο ημέρες πριν την κοίμησή του, είπε σε στενό συνεργάτη του: «Δυστυχώς δεν κάναμε τίποτα! Οι τεχνικές του διαλογισμού και της γιόγκα και οι ασιατικές δοξασίες για το κάρμα, τη μετενσάρκωση και τη συμπαντική ενέργεια θα μπουν στα σχολεία μας και στα διδακτικά βιβλία των μα­θητών. Πρέπει να κάνουμε ένα γράμμα στους δασκά­λους να τους ενημερώσουμε». Τα δάκρυα έτρεχαν ασταμάτητα από τα άρρωστα, σχεδόν τυφλά, μάτια του. Έχει λεχθεί ότι το πιο βασανιστικό συναίσθη­μα είναι να φεύγει από τη ζωή ένας μεγάλος αγωνιστής με την πικρή γεύση ότι το έργο του δεν είχε αποτελέσματα, ότι δεν έκανε τίποτα.

Τα πράγματα βέβαια δεν εξελίχθησαν έτσι ως προς το παράπονο του αειμνήστου πατρός Αντωνίου. Ο ευσεβής Ελληνικός λαός αναγνώρισε την προ­σφορά του και τη σημασία του όλου έργου του και το αγκάλιασε με πολλή αγάπη κι έγινε πολλαπλασια­στής στην ενημέρωση των ανημέρωτων για τη δρα­στηριότητα των πάσης φύσεως αιρέσεων και παραθρησκευτικών ομάδων.

Η πρόβλεψή του όμως για τη διείσδυση των τεχνικών και μεθόδων της ασιατικής «πνευματικότητας» στα σχολεία, δυστυχώς επαληθεύεται.Τα παιδιά μας κινδυνεύουν από εισηγήσεις και αποφάσεις κάποιων Υπηρεσιών του Υπουργείου Παιδείας να καταστούν θύματα των «κοσμοθεω­ριών» που έρχονται από Ασιατικές χώρες και είναι ξένες προς το Ελληνοχριστιανικό πνεύμα και την πο­λιτιστική μας παράδοση. Υποπτευόμαστε και το πι­στεύουμε, ότι αυτό θα γίνεται εν αγνοία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου.

Γράψαμε σε προηγούμενα τεύχη του «Διαλόγου» για σειρά εγκυκλίων Δ/σεων του Υπουργείου Παιδεί­ας, με τις οποίες συνιστούσαν την παρακολούθηση από τους μαθητές Δημοτικής και μέσης Εκπαίδευσης των ταινιών «Χάρυ Πότερ». Είμαστε «πρωτοπόροι» στο θέμα αυτό καθ ότι κάτι παρόμοιο δεν συνέβη σε καμμία χώρα της Δύσης, όπου κι εκεί προβάλλονται τα κινηματογραφικά έργα που βασίζονται στα βιβλία της Τζ. Ρόουλινγκ. Σε αρκετές μάλιστα Ευρωπαϊκές χώρες οι Ενώσεις των Εκπαιδευτικών τους, με αφορμή την παρατηρούμενη «ποτερομανία» απέστειλαν γράμματα προς τα Μ.Μ.Ε. όπου αναπτύσσουν τους λόγους για τους οποίους οι νέοι δεν πρέπει να διαβάζουν βιβλία με θέματα από τον «κόσμο της μα­γείας» ή να παρακολουθούν κινηματογραφικές ται­νίες ανάλογου περιεχομένου. Στην Ελλάδα μας «πνέ­ει διαφορετικός άνεμος».

Είπε ο αείμνηστος π. Αντώνιος στην δραματική εκείνη δήλωσή του που προ­αναφέραμε ότι οι ασιατικές δοξασίες θα μπουν στα διδακτικά βιβλία των μαθητών των σχολείων μας. Κι αυτό συμβαίνει δυστυχώς όχι με σαφή τρόπο που θα έφερνε άμεσες αντιδράσεις, αλλά με επιλεγμένα κεί­μενα, που εισάγουν τους ανυποψίαστους μαθητές στις παραδόσεις, φιλοσοφικές ιδέες, και θρησκευτικές πίστεις Ανατολικών λαών και τους εθίζουν στη στα­διακή αποδοχή των πίστεων αυτών. Σε όλα τα βιβλία υπάρχουν τέτοια κείμενα. Συνεργάτης της Π.Ε.Γ. θα παρουσιάσει σύντομα την ερευνά του επί του θέμα­τος αυτού, την οποία και θα δημοσιεύσουμε στο πε­ριοδικό μας.

 Στο σχόλιό μας αυτό για να μη κατηγορηθούμε ότι γενικολογούμε και αποφαινόμαστε χωρίς στοι­χεία, θα παραθέσουμε μόνο ένα κείμενο από το βι­βλίο της Α Λυκείου: «Έκθεση, έκφραση». Πρόκει­ται για απόσπασμα ποιήματος του ποιητή και «φι­λοσόφου» (όπως λέγει η σχετική επεξήγηση του εν λόγω βιβλίου) Χαλίλ Γκιμπράν, που αποτελεί «υμνολογία» της μετενσάρκωσης, θρησκευτικής δοξασίας «εξ Ανατολών».

Λέγει το ποίημα μεταξύ άλλων: «...τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου... Εσύ είσαι το μέσον και όχι η αρχή κι ας μένουν κοντά σου δεν ανήκουν σε εσένα... Μπορείς να δώσεις μια στέγη στο σώμα τους, όχι όμως και στην ψυχή τους, γιατί η ψυχή τους κατοικεί στο σπίτι του αύριο (με τις αλλεπάλληλες μετενσαρκώσεις δηλ.), που εσύ δεν μπορείς να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου».

Καθαρή και σκέτη διδασκαλία περί μετεμψύχωσης ή μετεν­σάρκωσης ή ενσωμάτωσης όπως θέλουν να την αποκαλούν τη σχετική δοξασία οι δυτικού τύπου διά­φοροι γκουρού, όπως ο Νικόλαος Καζάνας, ο «δά­σκαλος» του «Ομίλου Μελετών» που έχει το Κέντρο του στο Παγκράτι.

Τα πράγματα όμως γίνονται περισσότερο επικίνδυνα όταν κάποια Υπηρεσία του Υπουργείου Παι­δείας δίνει εντολή στα Σχολεία της χώρας μας να παρακολουθήσουν οι μαθητές κάποιες εκδηλώσεις που αναφέρονται σε θέματα, όπως αυτά για τα οποία ο πατήρ Αντώνιος έκανε τη δραματική προειδοποίησή του, τις τελευταίες ώρες της ζωής του.

Από το περιοδικό ΔΙΑΛΟΓΟΣ τεύχος 31 2003