Οι συντάκτες του νέου Προγράμματος Σπουδών για τα Θρησκευτικά Δημοτικού και Γυμνασίου βρίσκονται σε πανικό και εφορμούν κατά πάντων. Δεν είναι καθόλου βέβαιοι ούτε οι ίδιοι ότι θα καταφέρουν να πετύχουν την εφαρμογή του Προγράμματος τους στα ελληνικά σχολεία. Γι’ αυτό καθένας που τολμάει να κρίνει το έργο τους, να ζητήσει αναθεώρηση ή απόσυρση του Προγράμματος που εκπόνησαν, μπαίνει στο στόχαστρό τους. Θεωρείται ύβρις προς το πρόσωπό τους και η παραμικρή κριτική που ασκείται επί του πιλοτικά εφαρμοζόμενου Προγράμματος που εισηγήθηκαν.
Τις τελευταίες μέρες έχουν επιδοθεί σε πραγματική «εκστρατεία» αρθρογραφίας, επαφών και συναντήσεων με πρόσωπα εκκλησιαστικά και πολιτικά προκειμένου να αποδείξουν ότι το Πρόγραμμα Σπουδών που εκπόνησαν είναι και χριστιανικό και σύγχρονο και αναγκαίο για την παιδεία μας και παιδαγωγικά ορθό και θεολογικά ορθόδοξο.
Παράλληλα προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι ίδιοι έχουν πέσει θύματα συκοφαντικής, ψευδούς, ανεύθυνης και αντιεπιστημονικής κατακρίσεως από αναχρονιστικούς, συντηρητικούς, οπισθοδρομικούς, φανατικούς, ζηλωτές, σκοταδιστές, φονταμενταλιστές θεολόγους, πανεπιστημιακούς καθηγητές, μοναχούς, ιερείς και Επισκόπους.
Προς πάσα κατεύθυνση διακηρύσσουν ότι οι αντιτιθέμενοι στο σωτήριο έργο τους «θα καταστρέψουν το μάθημα» διότι δεν έχουν ούτε την επιστημοσύνη, ούτε την προνοητικότητα που δήθεν έχουν αυτοί «οι εμπειρογνώμονες»!
Εκείνοι και μόνον εκείνοι «οι εκλεκτοί» γνωρίζουν τι πρέπει να γίνει!
Εκείνοι και μόνον εκείνοι «οι επίλεκτοι» μπορούν να σώσουν το μάθημα… «αλλάζοντας του τα φώτα»(!), φυσικά με το αζημίωτο, εφόσον τα Προγράμματα αυτά χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ.
Δεν λένε όμως ποτέ από ποιους θα το σώσουν και με ποιο τρόπο, εφόσον διατείνονται ότι τελικά το μάθημα και με το δικό τους Πρόγραμμα, παραμένει ορθόδοξο!
Άραγε έχουν λάβει υπόψη στους σχεδιασμούς τους «οι ειδικοί επί του μαθήματος των Θρησκευτικών», τις δυο επιστολές που εστάλησαν το 2010 από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ προς θεολόγους όπου διαφαίνονται οι προθέσεις του για το μάθημα των Θρησκευτικών;
Μήπως θεωρούν τελικά, αφελείς και τους «φίλους» και τους «εχθρούς» του μαθήματος; Μήπως πιστεύουν ότι λέγοντας στους μεν ότι το μάθημα είναι ορθόδοξο και στους άλλους ότι είναι «ανοιχτό»-θρησκειολογικό θα καταφέρουν να τους ξεγελάσουν; Με αυτά τα υποκριτικά, επικοινωνιακά τερτίπια είναι δυνατόν να σταθεί το μάθημα στο σχολείο;
Είναι αμετανόητοι και άκαμπτοι. Για να πετύχουν το στόχο τους που δεν είναι άλλος από το να «περάσει» το Πρόγραμμα Σπουδών τους και να γενικευθεί η εφαρμογή του σε όλα τα σχολεία, τα «βάζουν» με όλους:
Πρώτον, με τους παραδοσιακούς επισκόπους, που δεν επιτρέπουν με τις παρεμβάσεις τους και τη στάση τους να βγει μια θετική για το Πρόγραμμα τους απόφαση της Συνόδου, η οποία θα τους είναι χρήσιμη ως επιχείρημα προς την Πολιτεία, ότι δηλαδή και η επίσημη Εκκλησία είναι σύμφωνη με τις προωθούμενες αλλαγές. Είναι ανάστατοι γιατί δεν κατάφεραν να πετύχουν το στόχο τους αυτό παρόλο που είναι γνωστές στους «παροικούντες εν Ιερουσαλήμ», οι εκκλησιαστικές διασυνδέσεις τους.
Δεύτερον, τους φταίνε οι Αγιορείτες και κυρίως οι δύο σεβάσμιοι Γέροντες, ο Ηγούμενος της Μονής Γρηγορίου π. Γεώργιος και ο Προηγούμενος της Μονής Ιβήρων π. Βασίλειος που με κείμενα – παρεμβάσεις τους αντιτάχθηκαν ξεκάθαρα στο νέο Πρόγραμμα Σπουδών. Παραπλανήθηκαν, λένε διότι έπεσαν θύματα παραπληροφόρησης! Δεν διστάζουν μάλιστα, να παραδώσουν «μαθήματα μετάνοιας» και ασκητικής ζωής στους σεβάσμιους Γέροντες, που ανάλωσαν τη ζωή τους στο Άγιον Όρος! Ίσως όμως αν οι σεβαστοί Γεροντάδες ασπάζονταν την «εμβάδα» των εισηγητών του Προγράμματος να τους συγχωρούνταν το τόλμημα να εκφέρουν την αντίθετη γνώμη τους.
Κάλεσαν μάλιστα, τον π. Βασίλειο σε «απολογία» και ενώ αυτός με αυθόρμητο τρόπο και αγαθότητα καρδιάς τους μίλησε, αυτοί κατόπιν δεν δίστασαν να δημοσιοποιήσουν όσα λέχθηκαν σε αυτές τις «κλειστές-ιδωτικές» συζητήσεις που είχαν κάποιοι από αυτούς με τον π. Βασίλειο, παρουσιάζοντας τα από τη δική τους σκοπιά και με δικά τους σχόλια όπως ήθελαν τα πράγματα. Αυτό είναι λοιπόν το ήθος που φέρνει η «σύγχρονη» θεολογία τους; Όλη αυτή η συμπεριφορά όμως, αφήνει μάλλον μια οδυνηρή επίγευση που μονάχα με όρους πνευματικής πατροκτονίας μπορεί να περιγραφεί!
Καλούνε τους πάντες και κυρίως τους εκκλησιαστικούς άνδρες να διαβάσουν το Πρόγραμμα Σπουδών και να μην ακούνε τις φήμες που διασπείρουν οι ακραίοι… Να και κάτι με το οποίο συμφωνούμε με τους συντάκτες του Προγράμματος Σπουδών! Η ανάγνωση του Προγράμματος Σπουδών από κάθε ενδιαφερόμενο είναι πράγματι αυτό που ζητάμε και εμείς από την αρχή. Έχουμε τη βεβαιότητα ότι η μελέτη του Προγράμματος θα φανερώσει στον καθένα το μέγεθος της αλλοίωσης του ορθοδόξου μαθήματος που επιχειρείται με αυτό.
Τρίτον, τους φταίνε οι Θεολόγοι, πανεπιστημιακοί και καθηγητές δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Σε αυτούς σχεδόν απαγορεύουν την έκφραση γνώμης, την ελευθερία κινήσεων και παρεμβάσεων προς διάφορους φορείς προκειμένου μόνον αυτοί να έχουν αυτό το προνόμιο. Πρέπει όλοι να μείνουμε αδρανείς και να αφήσουμε ανοιχτό το πεδίο σε εκείνους μόνο, για να μπορούν ανενόχλητοι να προχωρήσουν τα σχέδιά τους.
Αυτή η συμπεριφορά τους φανερώνει ότι διακατέχονται από μια ιδιοκτησιακή αντίληψη απέναντι στο μάθημα των Θρησκευτικών. Κάνουν όμως μεγάλο λάθος, το μάθημα των Θρησκευτικών δεν είναι μόνο δικό τους αλλά είναι κτήμα όλου του ορθόδοξου χριστιανικού λαού και όλοι το πονάμε και το αγαπάμε.
Ήδη γράψαμε αρκετά και δεν αξίζει περαιτέρω αναλύσεως και απαντήσεως η τακτική που ακολουθούν οι συντάκτες του Προγράμματος Σπουδών για τα Θρησκευτικά ούτε έχει καμία σημασία να μιλάει κανείς σε ώτα μη ακουόντων.
Ένα μόνο πρέπει να γνωρίζουν: Δεν πρόκειται να παύσουμε να επαγρυπνούμε, να αντιστεκόμαστε και να αγωνιζόμαστε ενάντια στην καταστροφή της θρησκευτικής αγωγής που επιφέρει το Πρόγραμμα τους. Ο αγώνας μας αυτός θα συνεχισθεί μέχρι την απόσυρση του διότι, όπως έχουν αποδείξει οι ουκ ολίγες εμπεριστατωμένες κριτικές, αυτό αντιβαίνει στις αρχές της παιδαγωγικής επιστήμης, της ορθόδοξης Θεολογίας και στις επιταγές του Συντάγματος για το περιεχόμενο της ελληνικής παιδείας.
Και κάτι τελευταίο. Με όλα όσα ανίερα και αυταρχικά λέγουν και πράττουν έχουν αναιρέσει όλα τα στοιχεία που αφορούν το σεβασμού του άλλου, την «ανοιχτότητα», το «διάλογο», την αποδοχή της «ετερότητας» και τα παρόμοια που τόσο μεγαλόφωνα διακηρύσσουν.
Ιωάννης Τάτσης, Θεολόγος
ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ
