πηγή: http://thriskeftika.blogspot.com
16/2/2009
Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Κανονικός πίνακας"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:10.0pt; font-family:"Times New Roman"; mso-ansi-language:#0400; mso-fareast-language:#0400; mso-bidi-language:#0400;}
Ο Θανάσης Τσιριγώτης είναι μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ. Έχει στενή συνεργασία με την ιστοσελίδα alfavita στην οποία συχνά πυκνά σχολιάζει κάτω από τον τίτλο ΔΗΚΤΙΚΑ. Ένα από τα τελευταία του σχόλια έχει τον τίτλο «Το σύνδρομο του Αβραάμ».
Μου είναι παντελώς αδιάφορες οι θεωρίες του άρθρου για το έργο της ΟΛΜΕ. Δεν θα αφήσω όμως ασχολίαστες τις βλασφημίες του συναδέλφου Τσιριγώτη.
1. Γράφει: «Στη χώρα μας, όπως και στην καθ’ ημας Ανατολή, ο θεός, το κόμμα και το κράτος παίρνουν μυθικές διαστάσεις και από «εργαλεία» μεταβάλλονται σε αυτοσκοπό».
Δηλαδή στην πραγματικότητα, κατά Τσιριγώτη, ο Θεός είναι εργαλείο και λανθασμένα τον μεταβάλλαμε σε αυτοσκοπό; Και σε τι εξυπηρετεί ο Θεός ως εργαλείο; Εν αγνοία του ή εν γνώσει του ο κ. Τσιριγώτης υπερτιμά την αξία του μυαλού του και νομίζει ότι αυτός μπορεί να αντιμετωπίζει τον Παντοδύναμο Θεό ως εργαλείο, αγνοώντας (ηθελημένα;) ότι ο Τριαδικός Θεός είναι πάνω και πέρα από όλα όσα το ανθρώπινο μυαλό μπορεί να αντιληφθεί. Από άπειρη όμως αγάπη μας αποκαλύφθηκε και μας ανέχεται ακόμη κι όταν εμείς τον αντιμετωπίζουμε ως «εργαλείο»!
2. Γράφει: «...φτάνουμε στο «σύνδρομο του Αβραάμ», όπου ο τελευταίος, όταν έπρεπε να σφάξει το γιο του Ισαάκ, ρωτούσε αγωνιωδώς το θεό αν πρέπει να το κάνει».
Έχουν συνήθειο όλοι οι αριστερίζοντες εκπαιδευτικοί να χρησιμοποιούν την Αγία Γραφή. Μόνο που όλοι τους την παρερμηνεύουν και την παραποιούν. Αντί της εκπληκτικής υποταγής του Αβραάμ στο θείο θέλημα και της μέχρι θυσίας του μονάκριβου γιου του αγάπης στο Θεό, ο Τσιριγώτης μας λέει ότι ο Αβραάμ «ρωτούσε αγωνιωδώς το Θεό αν πρέπει να το κάνει». Του υπενθυμίζουμε και την παραβολή του Λαζάρου και του πλουσίου στην οποία ο κολασμένος πλούσιος δεν μπόρεσε να δεχθεί τη δροσιά του Παραδείσου από το δάκτυλο του Λαζάρου γιατί μεταξύ της αγκαλιάς του Αβραάμ και της κόλασης του πλουσίου υπήρχε «χάσμα μέγα», όμοιο με αυτό που χωρίζει τον Τσιριγώτη από τη θεολογία.
3. Γράφει στη αποκορύφωση της βλάσφημης αναφοράς του ο Τσιριγώτης: «Αναγνώστη, δεν υπάρχουν θαύματα και φλεγόμενες βάτοι.»
Ένα μόνο έχουμε να του απαντήσουμε. Αν εκείνος δεν πιστεύει στα θαύματα της Αγίας Γραφής το πρόβλημα είναι δικό του. Κανείς όμως νοήμων εκπαιδευτικός δεν πιστεύει πια στην άθεη και αλλοπρόσαλλη ΟΛΜΕ και τα μέλη της.
