Οἱ πρόσφατες ἀποφάσεις τῆς Ὁλομέλειας τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας (Σ.τ.Ε.) ἀκύρωσαν τά Προγράμματα Σπουδῶν στά Θρησκευτικά τοῦ ὑπουργοῦ Παιδείας κ. Κ. Γαβρόγλου.
Οἱ πρόσφατες ἀποφάσεις τῆς Ὁλομέλειας τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας (Σ.τ.Ε.) ἀκύρωσαν τά Προγράμματα Σπουδῶν στά Θρησκευτικά τοῦ ὑπουργοῦ Παιδείας κ. Κ. Γαβρόγλου.
Ἦταν ἀναμενόμενες αὐτές οἱ ἀποφάσεις, ἀφοῦ τά Προγράμματα ἦταν τά ἴδια ἀκριβῶς μέ ἐκεῖνα τοῦ κ. Ν. Φίλη, πού εἶχαν ἀκυρωθεῖ μέ τίς ὑπ’ ἀριθμ. 660 καί 926 τοῦ ἔτους 2018 ἀποφάσεις τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας. Δέν ἄλλαζε τίποτε σ’ αὐτά οὐσιαστικά, ἐκτός ἀπό τήν ἡμερομηνία ἔκδοσής τους, τόν ἀριθμό τοῦ φύλλου Ἐφημερίδος τῆς Κυβέρνησης καί τήν ὑπογραφή τοῦ ὑπουργοῦ. Ἦταν ἕνα τέχνασμα τῆς παρελκυστικῆς πολιτικῆς τῆς τότε ἡγεσίας τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας καί τίποτε περισσότερο. Τό εἶχε, ἄλλωστε, ὁμολογήσει καί ὁ ἴδιος ὁ ὑπουργός, ὅτι δέν εἶχε ἀλλάξει τίποτε σ’ αὐτά.
Θά ἔπρεπε νά τηρήσουν αἰδήμονα σιωπή οἱ ἐν λόγω πρώην ὑπουργοί γιά τήν ἐτυμηγορία τοῦ Ἀνωτάτου Ἀκυρωτικοῦ Δικαστηρίου. Ὅμως συνέβη τό ὅλως ἀντίθετο. Ἄσκησαν ἀπαράδεκτη κριτική γιά τίς πρόσφατες ἀποφάσεις, ὅπως εἶχαν πράξει καί γιά τίς ἀποφάσεις τοῦ 2018. Ἔκαναν λόγο γιά ἀπό-φαση – ἀναχρονισμό, ἀντίθετη πρός τό Σύνταγμα καί πρός τήν Εὐρωπαϊκή Σύμβαση τῶν Δικαιωμάτων τοῦ Ἀνθρώπου! Δέν εἶχαν φαίνεται ὑπόψη τους τήν καταδικαστική ἀπόφαση τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου κατά τῆς Νορβηγίας, ἐπειδή εἶχε εἰσαγάγει στά σχολεῖα της πολυθρησκειακό μάθημα Θρησκευτικῶν. (Ὑπόθεση Folgero, ἀπόφαση Εὐρωπαϊκοῦ Δικαστηρίου 20/7/2017).
Ὁμίλησαν ἐπίσης γιά μεταβολή τοῦ θρησκευτικοῦ μαθήματος σέ κατήχηση στήν Ὀρθοδοξία καί ὑπεραμύνθηκαν τῶν ἀπαράδεκτων καί καταστροφικῶν Προγραμμάτων τους, πού ἀποτελοῦν ἀντικατήχηση στήν Ὀρθοδοξία καί ἔμμεσο προσηλυτισμό στίς ἑτερόθρησκες καί ἑτερόδοξες θρησκευτικές διδα-σκαλίες.
Ὁ κ. Γαβρόγλου μάλιστα ἐπεσήμανε συγκεκριμμένως ὅτι ἡ ἀπόφαση τοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐπικρατείας «Καταργεῖ ὁλόκληρη τήν ἐπιστημονική, παιδαγωγική καί θεολογική ἐξέλιξη τοῦ μαθήματος μετά τό 1974». Μόνον πού δέν μᾶς εἶπε ὅτι εἶναι καί θεόπνευστα τά Προγράμματα! Ποιά σχέση ἔχουν αὐτά τά Προγράμματα μέ τά προηγούμενα, τά πρίν ἀπό τό 2016; Μέ τόν νόμο 1566/1985; Εὐστόχως παρατηρήθηκε ὅτι «Γιά πρώτη φορά ἀπό συστάσεως τοῦ Ἑλληνικοῦ Κράτους τό μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν ἀλλοιώνεται καί μετατρέπεται σέ μιά περίεργη θρησκειολογία, στήν ὁποία ἀναμειγνύεται ἡ Ὀρθόδοξη πίστη μέ διάφορα θρησκεύματα δημιουργώντας σύγχυση καί ἐνσπείροντας ἀμφιβολίες στούς ἄπειρους καί χωρίς κρίση μαθητές».
Καυχῶνται οἱ ἐν λόγω ὑπουργοί γιά τά καταργηθέντα Προγράμματά τους, πού βασίζονται στήν ἀρχή τοῦ ὑποκειμενισμοῦ καί τῆς σχετικοκρατίας κατά τήν ὁποία δέν ὑπάρχει ἀπόλυτη ἀλήθεια στήν ἐπιστήμη καί στήν θρησκεία. Καί ὁδηγοῦν στήν θρησκευτική ἀδιαφορία καί στήν ἀθεΐα. Πού ἐξισώνουν τίς φυσικές θρησκεῖες καί τίς αἱρέσεις μέ τήν Ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ. Τό Εὐαγγέλιο, πού προκάλεσε τίς μεγαλύτερες ἠθικές ἐπαναστάσεις καί ἄλλαξε πνευματικά καί πολιτιστικά τόν κόσμο, μέ τό Κοράνι, τίς Βέδδες καί τά λοιπά κείμενα τῶν θρησκειῶν. Καί ἐντέλλονταν οἱ διδάσκοντες «νά ἀποστασιοποιοῦνται κατά τό δυνατόν ἀπό τήν Θρησκεία στήν ὁποία ἀνήκουν…» (Ὁδηγός Ἐκπαιδευτικοῦ, σελ. 267).
Ἐκθειάζουν Προγράμματα πού χαρακτηρίσθηκαν ἀπό τόν Μακαριώτατο Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κ. Ἱερώνυμο ὡς «ἀπαράδεκτα καί ἐπικίνδυνα». Τό ἐκπαιδευτικό τους ὑλικό, εἶπε, «ὄχι μόνον δέν βοηθᾶ τό παιδί μιᾶς ὀρθόδοξης οἰκογένειας στήν διαμόρφωση μιᾶς συνεκτικῆς εἰκόνας γιά τήν Ὀρθοδοξία, ἀλλά κλονίζει τίς θρησκευτικές του πεποιθήσεις, τοῦ προκαλεῖ σύγχυση ἐνσπείρο-ντάς του τή λογική ἀμφιβολία» (δηλώσεις τοῦ Μακαριωτάτου 20-9-2016).
Ὁμιλοῦν μέ καύχηση γιά Προγράμματα πού δέν πέτυχαν πιλοτικά. Καί πού ἀποδοκιμάστηκαν ἀπό τήν Πανελλήνια Ἕνωση Θεολόγων – ἡ ὁποία ἐκπροσωπεῖ τήν συντριπτική πλειοψηφία τῶν Θεολόγων – καί προσέφυγε στό Συμβούλιο τῆς Ἐπικράτειας γιά τήν ἀκύρωσή τους.
Πόσο προοδευτικά μποροῦσαν νά εἶναι τά καταργηθέντα ἀπό τό Σ.τ.Ε. Προγράμματα Σπουδῶν στά Θρησκευτικά πού ἐπέβαλλαν τόν θρησκευτικό ἀχταρμά; Τή διδασκαλία δηλαδή πολλῶν θρησκειῶν μαζί; Εὔστοχα παραλληλίσθηκε ἡ διδασκαλία αὐτή μέ τήν ταυτόχρονη διδασκαλία πολλῶν ξένων γλωσσῶν. Εἶναι δυνατόν ποτέ νά τελεσφορήσει αὐτή;
Ἄξιο προσοχῆς εἶναι καί τό ὅτι ἡ διάρθρωση τῆς ὕλης τῶν ἀκυρωθέντων ἀπό τό Σ.τ.Ε. Προγραμμάτων δέν ἀκολουθεῖ τήν ἱστορική μέθοδο, ἀλλά τήν θεματική. Τήν κατά θέματα παρουσίαση τῆς διδακτικής ὕλης, ἡ ὁποία ὅπως λέγει ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ἱερόθεος «στά μέν Θρησκευτικά δημιουργεῖ τόν θρησκευτικό συγκρητισμό, στήν δέ Ἱστορία τόν ἀκραῖο διεθνισμό, πού ὑπονομεύει τό Ἔθνος …». Γι’ αὐτό καί διαμαρτυρήθηκε ἡ Πανελλήνια Ἕνωση Φιλολόγων. Ἐπιτυχῶς ἐλέ-χθη ὅτι τά μεταλλαγμένα Θρησκευτικά εἶναι τόσο βλαβερά, ὅσο καί τά μεταλλαγμένα προϊόντα.
Γιά τά καταργηθέντα ἀπό τό Σ.τ.Ε. Προγράμματα Θρησκευτικῶν ἁρμόδιος παιδαγωγός, ὁ καθη-γητής τῆς Διδακτικῆς Μεθοδολογίας Ἰωάννης Φύκαρης, εἶπε πώς στόχος τους εἶναι ἡ συνεισφορά στήν «κοινωνική ἀναδόμηση», στήν ὁλική ἀνατροπή τῶν δομικῶν χαρακτηριστικῶν τῆς κοινωνίας».
Ὅλα αὐτά, πού μέ κάθε δυνατή συντομία ἐκτέθηκαν ὥς τώρα, καταδεικνύουν πόσο προοδευτι-κά ἦταν τά Προγράμματα τῶν κυρίων Φίλη καί Γαβρόγλου. Στόχευαν στήν ἀποκοπή τῆς νέας γενιᾶς ἀπό τήν κυριότερη ρίζα τοῦ Ἔθνους μας, τήν Ὀρθοδοξία.
Πηγή: Ενωμένη Ρωμηοσύνη
