Γεώργιος Σπ Κακαρελίδης

Αλκιβιάδου 16 –  26442 Πάτρα

τηλ 6944795086, 2610-453516

 

Προς τον Συνήγορο του Πολίτη 

(μέσω fax 210 7292129 )

Σχετ. Ιστότοπος http://www.synigoros.gr/

 20-11-08

                         

Θέμα: Απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών

 

Αξιότιμε Κύριε Συνήγορε του Πολίτη,

διάβασα το ενδιαφέρον δελτίο τύπου σας της 17.11.08 καθώς και την από 14-11-08 (Αρ.Πρ. 15595) επιστολή σας προς τον Ειδικό Γραμματέα του ΥΠΕΠΘ, σχετικά με την απαλλαγή από το μάθημα των θρησκευτικών για λόγους συνείδησης επειδή , όπως αναφέρετε, είναι ομολογιακού χαρακτήρα. Διάβασα επίσης τις εγκυκλιους του ΥΠΕΠΘ που έχετε αναρτήσει στον ιστότοπό σας.

 

Επειδή ενδιαφέρομαι να εξασκησω αυτό το δικαίωμα ως κηδεμόνας των παιδιών μου, γιά αυτά, σας παρακαλώ να μου απαντήσετε στα κατωτέρω ερωτήματα προτού προχωρήσω κατά συνείδησιν:

 

1. Στην επιστολή σας αναφέρετε, για την τεκμηρίωση της σύστασής σας (προτάσεων επίλυσης), ότι το μάθημα των Θρησκευτικών είναι ομολογιακού χαρακτήρα. Επειδή δεν παραθέτετε τις πηγές (Νόμους ή εγκυκλίους), από τις οποίες αντλείτε τον χαρακτηρισμό αυτό , ούτε την ερμηνεία του –θρησκευτική ή άλλη που προσδίδετε σε αυτόν, σας παρακαλώ να μου γνωστοποιήσετε την σχετική Νομοθεσία καθώς και την ερμηνεία που δίδετε, ώστε να ενημερωθώ πληρέστερα για τον τύπο του μαθήματος αυτού (οι εγκύκλιοι του ΥΠΕΠΘ που έχετε αναρτήσει δεν αναφέρουν σχετικά τι).

 

2. Δεχόμενος τον χαρακτήρα τού ως άνω μαθήματος –με τις μικρές μου , πιθανόν λαθεμένες, γνώσεις, ως κάτι σαν ομολογία πίστεως, και κατ’ επέκτασίν την αλήθεια των συστάσεών σας , τότε η παρακολούθησή του και εξέτασή του, δεν προκαλεί –λογικά, δήλωση θρησκευτικών πεποιθήσεων και κατά συνέπεια παραβίαση των δικαιωμάτων των παιδιών μου αλλά και έμμεσα την αποκάλυψη της θρησκείας τών γονιών τους; ( Ας σημειωθεί ότι τα παιδιά μου ΔΕΝ έχουν «χριστιανικό» όνομα και κατά συνέπεια δεν είναι έμμεσο δηλωτικό θρησκεύματος). Μήπως λοιπόν πρέπει να καταστεί γενικώς προαιρετική η παρακολούθησή του και ακόμη περισσότερο να διεξάγεται υπό μορφήν σεμιναρίων χωρίς υποχρέωση παρακολούθησης, οπότε δεν θα τίθεται θέμα απαλλαγής; Επί πλέον ακόμα και για τα παιδιά που δέχονται ως ομολογιακό, όπως το χαρακτηρίζετε, το μάθημα , μήπως πρέπει να μην βαθμολογείται και να μην εξετάζεται, διότι η ομολογία πίστης προφανώς δεν μπορεί να μετρηθεί ποσοτικά ούτε να εξετασθεί αντικειμενικά. Παρακαλώ να έχω την σύστασή σας επ’ αυτών.

 

3. Δεχόμενος ως ανωτέρω, τον χαρακτήρα του μαθήματος, στο σχετικό τμήμα τής Παλαιάς Διαθήκης, (ισχύουν αντίστοιχα και στις υπόλοιπες αναφερόμενες θρησκείες όπως επί παραδείγματι στον Ισλαμισμό –βλ. Ιερόν Κοράνιον) η δημιουργία της πρώτης ζωής και ειδικώτερα η δημιουργία του ανθρώπου και η εμφύσηση της πνοής – ψυχής σ’ αυτόν, διατυπώνεται με εντελώς διάφορο τρόπο από ότι στην Θεωρία της καταγωγής των ειδών του Δαρβίνου και στους υπαινιγμούς του για την δημιουργία του Ανθρώπου. Τόσο όμως οι Θρησκευτικές θεωρήσεις όσο και οι θεωρίες της εξέλιξης, της τυχαιότητος κλπ  είναι το ίδιο αναπόδεικτες επί τής Αρχής τους και ειδικώτερα στο θέμα της ψυχής. Αρα οι τελευταίες εύλογα μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αποτελούν αντίθετες θεωρήσεις οντολογίας και ως εκ τούτου είναι  εξ ίσου αναπόδεικτες, εξίσου «θρησκευτικές» ή έστω φιλοσοφικές. Κατά συνέπεια ενδιαφέρομαι και για την απαλλαγή των παιδιών μου από το μάθημα της βιολογίας , όπως διαχρονικά αναπτύσσεται στην μαθητική τους πορεία, εφ όσον βασίζεται σε τέτοιες θεωρίες. Το ίδιο ισχύει και για την Φυσική που αφορά την Δημιουργία του Σύμπαντος μια και το πριν της Μεγάλης Εκρηξης και ιδιαίτερα το πρίν του Χρόνου, είναι ομοίως αναπόδεικτο , αναπάντητο και κατ’ ουσίαν φιλοσοφικό. Σας παρακαλώ λοιπόν να συμπληρώσετε σχετικά την ανωτέρω σύστασή σας και για τα άλλα μαθήματα διότι όπως και εσείς στην επιστολή σας παραθέτετε «... αφετέρου θα προσέκρουε προς το ειδικότερο δικαίωμα των γονέων ¨όπως εξασφαλίζωσι την μόρφωσιν και εκπαίδευσιν [των παιδιών τους], συμφώνως προς τα ιδίας αυτών θρησκευτικάς και φιλοσοφικάς πεποιθήσεις ΄ (άρθρο 2 Πρώτου Πρωτοκόλλου ΕΣΔΑ)....» (ΣΣ η επισήμανση δική μου)

 

4.Τέλος, καταχρώμενος επ’ ολίγον της υπομονής σας, παρακαλώ να παρέμβετε για την ακύρωση των Νόμων πρόσληψης στο Δημόσιο και εισαγωγής στην Ανωτάτη Εκπαιδευση , με ποσόστωση, των συμπολιτών μας, Μουσουλμάνων το θρήσκευμα, διότι απαιτείται για την άσκηση του δικαιώματός τους η αναγραφή του θρησκεύματος κάτι στο οποίο έχετε γραπτώς εναντιωθεί (βλ. ανωτέρω επιστολή σας όπου γράφετε «.....καθ’ όσον πρόσφατα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου .......έκρινε αθέμιτη την αξίωση (ακόμη και αρνητικής) γνωστοποίησης πεποιθήσεων ως προϋπόθεση άσκησης δικαιώματος» ) .

Οπότε σας παρακαλώ να μου κοινοποιήσετε την σχετική απόφασή σας.

 

Με εκτίμηση

Γιώργος Κακαρελίδης

Γονιός

 

ΥΓ./ Τα ανωτέρω αιτήματα, θεωρώ ότι είναι λογική απόρροια μιας εξαίρεσης, ενός επιθέτου και των ως ανωτέρω αποφάσεων των ΕΣΔΑ, ΕΔΔΑ. / ΓΚ

 

 

Κοινοποίηση:   -Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων

                        -Ειδικό Γραμματέα κ. Γ. Γούση

                        -Παιδαγωγικό Ινστιτούτο

 

 

---

 

Παρασκευή, 21 Νοεμβρίου 2008

 

 

Αγαπητέ κ. Υπουργέ,

σας κοινοποιώ επιστολή μου που έστειλα χθές στον Συνήγορο του Πολίτη (ΣτΠ) περί της «Απαλλαγής» από το μάθημα των θρησκευτικών καί άλλων τινων μαθημάτων , των παιδιών μου, κατόπιν σχετικής σύστασής του, που εδιάβασα στο Δελτίο Τύπου που εξέδωσε και βρίσκεται στον Ιστότοπό του.

ΥΓ/ Διάβασα σήμερα (21-11-08) την δυναμική απάντησή σας, που έχει αναρτηθεί στα ->ΜΜΕ-> Δελτίο Τύπου, στον ιστότοπο του ΥΠΕΠΘ. Ουσιαστικά επισημαίνει αυτό που κάποιοι εδω και καιρό εξέφραζαν, ότι δηλαδή, αυτού του είδους και νομικού πλαισίου «Ανεξάρτητες Αρχές» είναι μεν νόμιμες, αλλά όχι νομιμοποιημένες.

Ομως παραμένει το εξής ερώτημα: αφού στο Σϋνταγμα «ὅλες οἱ ἐξουσίες πηγάζουν ἀπό τόν Λαό, ὑπάρχουν ὑπέρ τοῦ Λαοῦ καί τοῦ Ἔθνους καί ἀσκοῦνται ὅπως ὁρίζει τό Σύνταγμα», τότε πόσο συμβαδίζει η δική σας εγκύκλιος και φυσικά του ΣτΠ με aυτό;

Διότι αυτά που ζητώ δεν είναι τίποτε άλλο παρά λογική συνέπεια τών εγγράφων, που αναφέρονται στο Υστερόγραφο της επιστολής μου προς τον ΣτΠ, κατωτέρω, περιλαμβανομένης και της δικής σας εγκυκλιου που παραμένει και στην δική σας απάντηση. Οπότε λογικά ο ΣτΠ οφείλει να επιμείνει, αφού οι αποφάσεις αμφοτέρων δεν λαμβάνουν υπ’ όψιν τους το Εθνος ανωτέρω, που βέβαια δεν ταυτίζεται με το κράτος και το λαό, αλλά είναι ευρύτερη έννοια, κυρίως προσαγορευτική συγκεκριμένου πολιτισμού, δηλαδή φιλοσοφίας δηλαδή, αναζήτησης της Αρχής, ήγουν Μεταφυσικής.

Θεωρείστε λοιπόν, κ. Υπουργέ, τα αιτήματα προς τον ΣτΠ, ως απευθυνόμενα και προς Υμάς.

 

Γιώργος Κακαρελίδης