Θετικές ήταν οι αντιδράσεις στην αναγνώριση δικαιώματος απαλλαγής των μαθητών
από τα Θρησκευτικά χωρίς την υποχρέωση αιτιολόγησης. Ο Συνήγορος του Πολίτη
χαιρετίζει ενώ η Ιερά Σύνοδος δείχνει να αρκείται στις διαβεβαιώσεις του
υπουργείου Παιδείας και ακόμη περισσότερο στην προοπτική διευκρινιστικής
εγκυκλίου προς τα σχολεία ότι το μάθημα των Θρησκευτικών παραμένει ως
υποχρεωτικό.


«Μελετάται η ιδέα να προβούμε σε διευκρινίσεις, μόνον σε ό,τι αφορά τον
χαρακτήρα διδασκαλίας του μαθήματος που παραμένει, φυσικά, υποχρεωτικός. Από κεί
κι ύστερα, είναι θέμα συνείδησης του καθενός το αίτημα της απαλλαγής», δήλωναν
από το γραφείο Τύπου του ΥΠΕΠΘ, θέλοντας από τη μια να καθησυχάσουν την Ιερά
Σύνοδο αλλά και να «φρενάρουν», από την άλλη, οποιαδήποτε καταχρηστική άσκηση
του συγκεκριμένου δικαιώματος.

Πάντως, η «εξήγηση» που δόθηκε και προφανώς ικανοποίησε (ή τουλάχιστον δεν
προκάλεσε) την Εκκλησία είναι η υποχρέωση της εφαρμογής της Κοινοτικής Οδηγίας
για τον σεβασμό των ατομικών δικαιωμάτων. Είναι χαρακτηριστικό το -σχετικό-
απόσπασμα στην ανακοίνωση που εκδόθηκε μετά τη χθεσινή συνεδρίαση της Διαρκούς
Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος: «Το υπουργείο Παιδείας διευκρίνισε ότι
το μάθημα των Θρησκευτικών εξακολουθεί να παραμένει ως υποχρεωτικό και μόνον
όσοι μαθηταί δεν επιθυμούν να το παρακολουθήσουν, θα δηλώνουν οι ίδιοι, εάν
είναι ενήλικοι ή οι κηδεμόνες αυτών, ότι δεν επιθυμούν να το παρακολουθήσουν. Η
αιτιολογία της αρνήσεως, λέγει το υπουργείο, οφείλεται στην Οδηγία της
Ευρωπαϊκής Ενωσης, για να μην παραβιάζονται τα ατομικά δικαιώματα. Επί του
θέματος αναμένεται διευκρινιστική εγκύκλιος».

Κατά τ' άλλα, το εκσυγχρονιστικό αυτό μέτρο του ΥΠΕΠΘ -οφειλόμενο έστω στην
υποχρέωση συμμόρφωσης στις ευρωπαϊκές επιταγές- χαιρέτισαν και άλλοι φορείς
εκτός της εκπαιδευτικής κοινότητας, συμπεριλαμβανομένου του Συνηγόρου του Πολίτη
που «εκφράζει την ικανοποίησή του». Παραπέμποντας σε παλαιότερη παρέμβασή του,
το 2002 -έπειτα από αναφορές γονέων-, η Ανεξάρτητη Αρχή, επισημαίνει ότι:

α) Η θρησκευτική ελευθερία περιλαμβάνει και τη δυνατότητα αποχής ακόμη και ενός
ορθόδοξου μαθητή, από τη σχολική εκπαίδευση.

β) Η άσκηση του δικαιώματος απαλλαγής δεν μπορεί να συνοδεύεται από αξίωση
αποκάλυψης, έστω και αρνητικής, των θρησκευτικών πεποιθήσεων.

Η παρέμβαση, τονίζεται, αφορούσε «τόσο παλαιότερη εγκύκλιο, σύμφωνα με την οποία
χρειαζόταν δήλωση για το ακριβές θρήσκευμα του μαθητή όσο και τη μεταγενέστερη,
βάσει της οποίας αρκούσε η δήλωση ότι "δεν είναι Χριστιανός Ορθόδοξος"».

Μάλιστα, μετά την πρώτη άρνηση του ΥΠΕΠΘ που «επικαλούμενο "γενικότερες
επιπτώσεις" δεν δέχθηκε την πρόταση να αρκεί η δήλωση επιθυμίας απαλλαγής,
επέμεινε δε ακόμη και μετά την ταυτόσημη απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων
Προσωπικού Χαρακτήρα» η Αρχή επανήλθε επικαλούμενη, αυτή τη φορά, «πρόσφατη
απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που έκρινε αθέμιτη
την αξίωση γνωστοποίησης πεποιθήσεων ως προϋπόθεση άσκησης δικαιώματος». *


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 01/08/2008