«... Από την μια βέβαια, είναι ενθαρρυντική ,ικανοποιητική και μάλιστα από καιρό αναμενόμενη, για να μη πω καθυστερημένη η σθεναρή αντίδραση της Εκκλησίας. Από την άλλη, όμως, εν όψει της σύγκλησης της Ιεραρχίας στις 4 Οκτωβρίου 2016, θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος, ότι καθόλου τυχαία δεν γίνεται αυτή η συντονισμένη ιερατική καταδίκη του μαθήματος των Θρησκευτικών...»
Θα με πεις υπερβολική, μέσα στην γκρίνια και ότι μονίμως ψάχνω για σκιές εκεί που δεν υπάρχουν(;)...
Δεν τον μπορώ όμως και τούτον τον καταιγισμό των απανωτών ειδήσεων για τα θρησκευτικά!! Λες και ανακαλύψαμε την Αμερική!! Λες και μας ήρθε κεραυνός εν αιθρία!!
Δεν ήξερε ,δεν ρώταγε ο πνευματικός και θρησκευτικός κόσμος της χώρας που διαρρηγνύει τώρα τα ιμάτια του και τα άμφιά του γιατί ο ... «απρόβλεπτος» Φίλης πράττει τα προβλεπόμενα;
Εδώ και τόσους μήνες είναι ήδη γνωστά τα απαράδεκτα προγράμματα σπουδών για τα θρησκευτικά. Εδώ και πολύ καιρό υψώνονται πολλές φωνές που ελέγχουν τους τάχα περισπούδαστους και σίγουρα αθεολόγητους συμβούλους και παρατρεχάμενους σε πολιτικά και ιερατικά γραφεία..... Αλλά, στου κουφού την πόρτα, όσο θέλεις βρόντα.
Τώρα μας έπιασε ο πόνος για το αν τα πιτσιρίκια στο Δημοτικό καλούνται να μάθουν απνευστί και φαρσί τα παρά ένα εκατό ονόματα του Αλλάχ; Τώρα μας χαλάει την ησυχία μας ο «πολλά βαρύς» σε δηλώσεις και αποφάσεις υπουργός Παιδείας, που το επιπλέον που έκανε είναι ότι επαναλαμβάνει όσα κατά το παρελθόν έλεγε;
Μην μου πείτε ότι δεν φαινόταν πού πήγαινε η κατάσταση, όταν ο κ. Γιαγκάζογλου υπεραμυνόταν και εισηγείτο το νέο πνεύμα και την φρέσκια πνοή του μαθήματος, γιατί, όπως και να το κάνουμε, άλλαξαν οι εποχές και αν δεν αλλάξουμε κι εμείς και τα Θρησκευτικά μας,θα βρωμάμε ναφθαλίνη ως παλιομοδίτικοι ....
Τώρα φάνηκε το πρόβλημα ή τόσο καιρό αλληθώριζαν πολλοί και στρουθοκαμήλιζαν περισσότεροι ;
Μην μου πείτε ότι δεν ήταν φανερός ο αχταρμάς που θέλουνε το μάθημα των θρησκευτικών και κυρίως το άλεσμα των Ελληνόπουλων στο διαθρησκειακό μπλέντερ του σύγχρονου οικουμενιστικού πολτού...
Και καλά, οι λιγότερο υποψιασμένοι και αγνά σκεπτόμενοι, ίσως να έπεσαν τώρα από τα σύννεφα με τα επίσημα αποκαλυπτήρια του περιεχομένου του μαθήματος. Αυτοί όμως που ήξεραν (και αναφέρομαι στον πολιτικό στον εκπαιδευτικό και στον μηντιακό, αλλά πρωτίστως στον εκκλησιαστικό κόσμο) είναι τουλάχιστον υποκριτικό και ετεροχρονισμένο να σηκώνουν τώρα τα μανίκια για καυγά. Κάτι που θα έπρεπε να το είχαν πράξει εδώ και αρκετό καιρό.
Τουλάχιστον, θα πει ο καλοπροαίρετος, ξυπνήσαμε απότομα, εγκαίρως και στο παρά ένα. Είναι όμως έτσι ;
Δεν αντιλέγω στα όσα επί των ημερών μετά αγανακτήσεως γράφονται και μετά θυμού λέγονται για τα καμώματα του υπουργού, της κυβέρνησης των κομμάτων και των αφεντικών τους σχετικά με τα θρησκευτικά. Αντιθέτως, προσυπογράφω κι εγώ έμπλεως οργής !!
Απορώ όμως για τη χρονική συγκυρία της εντονότατης αντίδρασης από όλες τις πλευρές λες και κάποιος να τις συντονίζει.
Τα κανάλια, από εκεί που δεν έδιναν σημασία για το αν το μάθημα θα μείνει ή θα φύγει, ποιοι θα το διδάσκουν, πόσες ώρες και γιατί, τώρα έχουν γίνει οι ειδήμονες και βγήκαν στα κάγκελα με πρώτο θέμα την κόντρα Αρχιεπισκόπου-Φίλη....Θέμα πιασάρικο που πουλάει.
Το θέμα επίσης αποτελεί, πεδίον δόξης λαμπρόν για την μείζονα αντιπολίτευση προκειμένου να αλιεύσει τους δυσαρεστημένους από την «πρώτη φορά Αριστερά». Δεν κοστίζει και ποντάρει κατ΄ ευθείαν στο θυμικό του λαού. Άσε που αφήνει την καυτή πατάτα να την καθαρίσουν οι άλλοι.....
Οι εκπαιδευτικοί από τη μεριά τους είναι να τους λυπάσαι. Δάσκαλοι, καθηγητές, θεολόγοι και λοιποί, φαίνεται σαν να βιώνουν και πάλι το γνωστό «Σοκ και Δέος». Παραπατώντας από τις συνεχείς λακκούβες, γούβες και μαύρες τρύπες που ανοίγονται στον χώρο της Παιδείας, φαίνονται σαν να ψάχνουν ακόμα τον βηματισμό τους και μαζί με τα Αρχαία Ελληνικά, αναζητούν τώρα και τα χαμένα Θρησκευτικά. Νωρίς το θυμήθηκαν και αυτοί.. Κοινώς, στην εκπαίδευση έχουν χάσει άπαντες τον μπούσουλα..
Και πάμε και στην Εκκλησία.
Προκαθήμενοι μεγέθους, ταγοί σεβαστοί, Δεσποτάδες υψηλού αναστήματος, ταγμένοι στην προστασία του δόγματος και του ήθους των πιστών, δεν κατάλαβαν εγκαίρως πού πήγαινε το πράγμα ;
Τώρα το αντελήφθησαν οι Επίσκοποι και μάλιστα στον βαθμό που όφειλαν να το είχαν προ πολλού αντιληφθεί; Τι σόι σκοπιά φυλάσσουν;
Τώρα σήκωσαν την φωνή τους και την επισκοπική Πατερίτσα τους για να φρενάρουν την κατρακύλα;
Τόσο καιρό δεν καταλάβαιναν ότι από την μια προκλητική στάση του υπουργού παιδείας στην άλλη, οδηγούμαστε στην αποχριστιανοποίηση της ελληνικής κοινωνίας; Τώρα τον πήρανε είδηση; Άλλωστε, οι σπουδαίοι ( κατά τον πρωθυπουργό ο χαρακτηρισμός) θεολόγοι, με τους οποίους ο υπουργός συνεργαζόταν όλο αυτό το διάστημα, ήταν και δήλωναν και κόμπαζαν για αυτό, τέκνα αγαπητά και περιπόθητα Αγίων Πατέρων.
Και είναι απορίας άξιο και προσωπικό ερώτημα το γεγονός ότι μέσα σε δέκα ημέρες έχουν αντιδράσει τόσοι Μητροπολίτες και έχουν καταδικάσει με τέτοια ζέση και ζήλο τόσες φωνές ρασοφόρων, όσο δεν είχαν ακουστεί συνολικά όλο το προηγούμενο διάστημα. Γιατί όμως τόσο έντονα τώρα;
Από την μια βέβαια, είναι ενθαρρυντική, ικανοποιητική και μάλιστα από καιρό αναμενόμενη, για να μη πω καθυστερημένη η σθεναρή αντίδραση της Εκκλησίας. Από την άλλη, όμως, εν όψει της σύγκλησης της Ιεραρχίας στις 4 Οκτωβρίου 2016, θα μπορούσε να σκεφτεί κάποιος, ότι καθόλου τυχαία δεν γίνεται αυτή η συντονισμένη ιερατική καταδίκη του μαθήματος των Θρησκευτικών με πρώτο τον Αρχιεπίσκοπο να σέρνει τα εξ αμάξης στους σχεδιασμούς Φίλη ...
Και για να το πάω παρακάτω. Η χρονική συγκυρία είναι τέτοια που γεννάει λογισμούς, όχι πάντα καλούς....
Η Σύναξη Ορθοδόξων Εκκλησιών που έγινε το καλοκαίρι στο Κολυμπάρι της Κρήτης έχει προκαλέσει τριγμούς, αναστάτωση και ταραχή στο σώμα της Ελλαδικής Εκκλησίας αφού δόθηκε εκκλησιαστικότητα σε καταγνωσμένες αιρέσεις κλπ, ενισχύοντας έτσι τον οικουμενισμό που μας θέλει όλους έναν ωραιότατο πολτοποιημένο χυλό.... (όπως και τα Θρησκευτικά στην ορθόδοξη Ελλάδα).
Ως αντιλαμβάνεσθε, μόνο Αγιοπνευματική δεν την λες την Σύνοδο στην Κρήτη κρίνοντας εκ των ταραχοποιών αποτελεσμάτων της.
Ανενημέρωτο πλήρωμα με σιωπηλούς επ΄ αυτού Επισκόπους, πλην ελαχίστων, διχασμένος κλήρος, δεδιωγμένοι αγιορείτες και φίμωση φωνών. Δυστυχώς, το λαλίστατον για τα Θρησκευτικά δεν ισχύει στην περίπτωση της Συνόδου της Κρήτης. Εδώ, οι Προκαθήμενοί μας συνιστούν το «κρεῑτον τό σιγᾶν τοῦ λαλεῖν» παραπέμποντας στην Ιεραρχία για περαιτέρω πληροφορίες....
Και δεν μπορείς να μην σκεφτείς, μήπως λειτουργούν οι δηλώσεις και οι αντεγκλήσεις για το μάθημα των Θρησκευτικών ως βούτυρο στο ψωμί της Ιεραρχίας. Μήπως όλος ο ντόρος για τα Θρησκευτικά δεν είναι τίποτα άλλο παρά το τεχνητό πυκνό σύννεφο καπνού για να μην ασχοληθεί το ποίμνιο, ως οφείλει και επιβάλλεται με τα των αποφάσεων στο Κολυμπάρι. Μήπως είναι ένας απλός αλλά καλοσχεδιασμένος συνδυασμός εξελίξεων που στρέφει την προσοχή στο δέντρο και όχι στο δάσος, ενώ βεβαίως κινδυνεύουν και τα δύο.
Ποιος κληρικός ή λαϊκός, Επίσκοπος ή Μοναχός θα σκεφτεί να ρωτήσει, πολλώ δε μάλλον να ζητήσει εξηγήσεις και ενημέρωση από τον Προκαθήμενο της Ελλαδικής Εκκλησίας για το τι έγινε και άλλαξε η στάση της Ελληνικής αντιπροσωπείας στην Κρήτη εν μια νυκτί, όταν ο ίδιος ο Μακαριότατος μπαίνει μπροστάρης στον αγώνα εναντίον της αποχριστιανοποίησης της Παιδείας των Ελληνοπαίδων, λάβρος κατά των αποδομητών και εμπνευστής της λαϊκής αντίδρασης;
Ο πολύς κόσμος που, μέσω των λαλίστατων έως φλύαρων ΜΜΕ, γνωρίζει επακριβώς το σήριαλ με τα θρησκευτικά, ενώ αγνοεί το αντίστοιχο της Κρήτης, τάσσεται πίσω από τον φλογερό Ιεράρχη του, μη αντιλαμβανόμενος ότι η οικουμενιστική σούπα που μαγειρεύεται εδώ και δεκαετίες από το Βατικανό και τους λοιπούς μάγειρες, σερβίρεται και στα σχολεία μας με πρόθυμο σερβιτόρο τον Φίλη, την παρέα του και τα αφεντικά του.
Και ενώ χάνεται το μείζον, αναζητείται το έλασσον!! Πολύ φοβούμαι, ότι μέσα στη χιονοστιβάδα των αντιδράσεων για τα θρησκευτικά, θα περάσει ομαλά και «αβρόχοις ποσίν» η κρίσιμη σύνοδος της Ιεραρχίας της Ελλάδας χωρίς να ανοίξει ρουθούνι και χωρίς να θιγούν δυσάρεστα, όπως οι φωνές κάποιων «ενοχλητικών» που μιλούν για έκπτωση στο ορθόδοξο δόγμα ή οι απαιτήσεις κάποιων «ακραίων» που επεξεργάζονται την ιδέα διακοπής μνημοσύνου του οικουμενικού Πατριάρχη και λοιπών Επισκόπων.
Κατά τα άλλα, έχω την αίσθηση, ότι η πνευματική νωθρότητα παραμένει σε υψηλά επίπεδα και καλά που «μας έκατσε» τώρα και το θέμα των θρησκευτικών για να λέμε ότι κάνουμε και κάτι για τα ιερά και τα όσια...
Άλλωστε μην ξεχνάμε ότι ο αποπροσανατολισμός είναι τεχνική κατευθυνόμενου προσανατολισμού..
Αυτό, άπασες οι εξουσίες το γνωρίζουν.
